ΕΝΤΑΞΕΙ, μπορεί να μην κατάφερε ο Γιωργάκης Παπανδρέου να κάνει την Ελλάδα Δανία του Νότου, κατάφερε, όμως, κάτι πιο απίθανο: να την κάνει Σομαλία του Βορρά.

ΚΑΙ αυτό, όχι με μακροπρόθεσμα προγράμματα, βραχυπρόθεσμα οράματα και εξαντλητικές προσπάθειες, αλλά με συνοπτικές διαδικασίες Made in Greece…

ΤΩΡΑ θα μου πείτε, ότι τη στιγμή που ήταν καλά σχεδιασμένος ο οικονομικός, κοινωνικός, πολιτικός και ηθικός κατήφορος, που για δύο αιώνες ακολουθούσε πιστά η χώρα, και ένα μικρό παιδί θα τα κατάφερνε, να μην τα καταφέρει ο γόνος μιας οικογένειας πρωθυπουργών;

ΝΑΙ, έτσι είναι και εδώ που φτάσαμε δεν ήταν τυχαίο ούτε ξαφνικό. Με τα ίδια μας τα χεράκια το κτίσαμε πετραδάκι-πετραδάκι της χρεοκοπίας (και της εξαθλίωσης) το τσαρδάκι.

ΚΑΤΑ τη γνώμη μου, η πατρίδα μας βρίσκεται στο χειρότερο σημείο της ιστορίας της. Ποτέ η κατάσταση δεν ήταν τόσο άσχημη από τότε που ιδρύθηκε το νεοελληνικό κράτος.

Η χώρα σιγά-σιγά διαλύεται και εξαθλιώνεται και η κυβέρνηση συνεχίζει να μιλάει για οικονομική ανάκαμψη, επενδύσεις, μεταρρυθμίσεις και επιστροφή στην ευημερία, τη στιγμή μάλιστα που η ευρωπαϊκή οικονομία βυθίζεται.

ΟΙ Ευρωπαίοι «εταίροι μας» (μεγάλη πια λέξη χωρίς περιεχόμενο), αρχικά -λόγω της πολιτικής και θεσμικής τους κουλτούρας- πίστευαν ότι από τη στιγμή που ψηφίζονταν από την ελληνική Βουλή τα νομοσχέδια των συμφωνηθέντων μεταρρυθμίσεων, θα εφαρμόζονταν…

ΤΟΥΣ πήρε, όμως, τρία χρόνια να καταλάβουν την ελληνική κουλτούρα. Δηλαδή, ότι άλλα σκεφτόμαστε, άλλα λέμε και τίποτα απ’ όσα υποσχόμαστε δεν πράττουμε.

ΤΑ νομοσχέδια, ναι μεν, ψηφίζονται από τη Βουλή, αλλά δεν εφαρμόζονται από τον γραφειοκρατικό μηχανισμό της χώρας, που είναι με τη φραπεδιά του μόνιμα αραγμένος και σε άλλο κόσμο νυχτωμένος.

Ο μόνος λόγος που ασχολούνται ακόμα μαζί μας είναι μήπως και καταφέρουν (μια μέρα…) να πάρουν πίσω μέρος των δανείων που υποχρεώθηκαν να μας δώσουν για να σώσουν το ευρώ.

ΤΗ στιγμή που στην ευρωβουλή μας βλέπουν και γελούν μαζί μας και μας σέρνουν τα μύρια όσα πίσω από την πλάτη μας, εμείς συνεχίζουμε να καμαρώνουμε για το ένδοξο… παρελθόν μας.

ΡΕΖΙΛΙ, όχι μόνο των ευρωπαϊκών, αλλά και των βαλκανικών σκυλιών έχουμε γίνει.

ΚΑΙ παρ’ ότι κάπως έτσι έχει η κατάσταση, εμείς (ο… πιο έξυπνος λαός του κόσμου) συνεχίζουμε να μην καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει γύρω μας.

ΕΠΕΙΔΗ γνωρίζω ότι ανήκω στην κατηγορία των… ανθελλήνων, όπως γνωρίζω επίσης ότι, μεταξύ των αναγνωστών υπάρχουν και ορισμένοι που πιστεύουν ότι τα «παραλέω», θα αναφερθώ σε δύο-τρία θέματα που μας αφορούν και μπορείτε εύκολα να τσεκάρατε.

ΒΕΒΑΙΩΣ και θα πρέπει να θυμόσαστε την επίσκεψη του πρώην πρωθυπουργού, Κωνσταντίνου Καραμανλή, στη Μελβούρνη το 2007.

ΚΑΙ μην μου πείτε ότι δεν θυμόσαστε, γιατί πάνω από 14.000 από εσάς πήγατε στο γήπεδο του τένις (Road Laver Arena) να τον χειροκροτήσετε, παρ’ όλα όσα είχα γράψει εναντίον του, τονίζοντας ότι ο τύπος μας δουλεύει…

ΧΙΛΙΑΔΕΣ, επίσης, συγκεντρώθηκαν στον πεζόδρομο του Όκλι, για να φωτογραφηθούν μαζί του, να πάρουν αυτόγραφο από τη Νατάσα, τη γυναίκα του, και να υποβάλουν τα σέβη τους στη Ντόρα Μπακογιάννη…

ΣΑΝ τις αρκούδες στο παζάρι τους περιέφεραν στον πεζόδρομο τα εδώ στελέχη της κακόφημης δεξιάς παράταξης, περιστοιχισμένα από πολλούς δοξομανείς και αξιοθρήνητους παράγοντες της παροικίας μας.

Ο γαλάζιος πρωθυπουργός έλεγε ότι έχει έλθει στην Αυστραλία για να υπογράψει τη συμφωνία των συντάξεων, αλλά, στην ουσία, ήλθε να κάνει την προεκλογική πρόβα τζενεράλε, ενόψει των εκλογών στην πατρίδα.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ της συμφωνίας εκείνης είναι να ταλαιπωρούνται ακόμα αρκετοί υπερήλικες συμπάροικοι που δικαιούνται να πάρουν συντάξεις από την Ελλάδα.

ΚΑΤΑ τη διάρκεια της δεκαετίας που μεσολάβησε αρκετοί από αυτούς αποδήμησαν στον άλλο κόσμο χωρίς να πάρουν ούτε ένα ευρώ.

ΜΟΝΟ για τις περιπτώσεις που η πατρίδα είναι να λαβαίνει (από την Αυστραλία) εφαρμόσθηκε η συμφωνία, ενώ όσους δικαιούνται να πάρουν σύνταξη από την Ελλάδα τους ζητούν ακόμα να προσκομίσουν βεβαιώσεις και πιστοποιητικά!

ΚΑΤΙ παρόμοιο είχαμε ζήσει από κοντά λίγα χρόνια πριν όταν μας επισκέφθηκε από την πατρίδα μια ολόκληρη ομάδα ειδικών προκειμένου να μας ενημερώσει να δηλώσουμε τα κτήματα που είχαμε στην Ελλάδα στο… Κτηματολόγιο.

ΑΡΚΕΤΟΙ το έκαναν, αλλά τελικά τίποτα δεν έγινε και με αυτή την ιστορία, αφού ακόμα (αν και έχει περάσει μια δεκαετία) και η ελληνική γραφειοκρατία ακόμα το προετοιμάζει…

ΓΙΑ τη θλιβερή ιστορία να ψηφίζουν και οι απόδημοι στις ελληνικές εκλογές καλύτερα να μην πω κουβέντα.

ΜΕ το θέμα ασχολήθηκαν συνταγματολόγοι, κόμματα, Μέσα Ενημέρωσης, όλοι εμείς από την ξενιτιά, κοινοβουλευτικές επιτροπές και όποιος άλλος προλάβαινε, αλλά τίποτα δεν έγινε, ούτε βέβαια πρόκειται να γίνει.

ΕΙΜΑΣΤΕ ανίκανοι να κάνουμε ακόμα και ό,τι κάνουν οι τριτοκοσμικές χώρες της Αφρικής, όπως για παράδειγμα η κατεδαφισμένη Σομαλία.

ΤΟΝ ίδιο καιρό θα πρέπει να γνωρίζουμε καλύτερα από τον καθένα, τα όσα δραματικά (και δαπανηρά) έλαβαν χώρα από την ίδρυση του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού μέχρι τις μέρες μας.

ΠΑΝΩ από 70 εκατομμύρια ευρώ ξόδεψε η πατρίδα μας για το ΣΑΕ. Μαλλιά είχε βγάλει η γλώσσα μου, για 15 χρόνια, να γράφω για την ντροπή αυτή, αλλά μόνος μου τα έγραφα μόνος μου τα διάβαζα…

ΓΙΑ το μόνο που κόβονταν οι κομματάρχες και πολιτικοί της πατρίδας ήταν η συγκομιδή χειροκροτημάτων από τα… Συνέδρια του οργάνου και να περηφανεύονται για το… έργο που προσφέρουν.

ΟΣΟ για τους αξιωματούχους του ΣΑΕ (δηλαδή, της Συμμορίας Απόδημων Επιτήδειων!) και τους υπόλοιπους ηγέτες των παροικιακών μας φορέων, το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να κάνουν ταξιδάκια, τζάμπα τουρισμό και να βγάζουν φωτογραφίες…

ΟΠΩΣ θα έλεγε και ο παππούς μου, στην προκειμένη περίπτωση «κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι».

ΓΙΑ τις δεκάδες χιλιάδες δολάρια που συνέχιζε να πληρώνει το χρεοκοπημένο και διαλυμένο ελληνικό Έθνος, για πολλά χρόνια μετά την οικονομική κρίση για τις κατοικίες των Ελλήνων διπλωματών στην Αυστραλία (και όχι μόνο) είχα γράψει επίσης αρκετές φορές.

ΣΥΝΕΠΩΣ, θεωρώ υπερβολή και χαμένο χρόνο να αναφερθώ και σήμερα στο ίδιο θέμα, αφού (και πάλι) κανείς δεν θα μπει στον κόπο να απαντήσει μιας και πρόκειται για… απόρρητο κρατικό μυστικό.

ΕΧΩ ξαναγράψει ότι μια «συμμορία» είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι της πατρίδας μας και οι διπλωμάτες αποτελούν την κορυφή της διεφθαρμένης ελίτ.

ΚΑΙ για να αντιληφθείτε σε ποιο ακριβώς τραγικό μονοπάτι βρίσκεται αυτή τη στιγμή η χώρα του πιο… έξυπνου λαού του πλανήτη, τελειώνω την «ιστορική» αναδρομή με το πιο πρόσφατο περιστατικό, που συμβολίζει την παντελή ανικανότητα του Έθνους.

ΕΧΟΥΝ περάσει χρονάκια από την ημέρα που η παροικία μας, με πρωτοβουλία της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης και συνεχείς προσπάθειες του προέδρου της, Βασίλη Παπαστεργιάδη, πίεζε την Ελλάδα και την Αυστραλία να υπογράψουν διακρατική συμφωνία χορήγησης βίζας σε άτομα ηλικίας από 18 έως 30 ετών, με δικαίωμα εργασίας έως ένα χρόνο.

ΑΝΑΛΟΓΕΣ συμφωνίες έχει υπογράψει η Αυστραλία με δεκάδες χώρες του κόσμου πριν πάρα πολλά χρόνια. Τότε, μάλιστα, είχε κληθεί και η Ελλάδα να υπογράψει, αλλά φοβούμενη μην πάνε οι Αυστραλοί και… πάρουν τις δουλειές των Ελλήνων (!) σφύριζε κλέφτικα…

ΤΕΛΙΚΑ, όταν επισκέφθηκε την Αυστραλία τον περασμένο Μάιο η υπουργός Τουρισμού, Όλγα Κεφαλογιάννη (η… ωραία!), υπογράφηκε η συμφωνία που θα βοηθούσε 500 νέους συμπατριώτες μας να έλθουν και να εργαστούν εδώ.

ΓΙΑ να τεθεί, όμως, σε ισχύ η συμφωνία έπρεπε να επικυρωθεί από την ολομέλεια της ελληνικής Βουλής, πράγμα που δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής, παρά τις προσπάθειες που συνέχιζε να κάνει ο πρόεδρος της Κοινότητας.

ΚΑΤΑ τη διάρκεια, μάλιστα, των διακοπών που έκανε πριν ένα μήνα με την οικογένειά του στην Ελλάδα, προσπάθησε να δει τους αρμόδιους υπουργούς, έστειλε email σε όλους ζητώντας μα συνάντηση για το θέμα, αλλά ακόμα περιμένει απάντηση…

ΑΠ’ Ο,ΤΙ μου είπε προχθές που του τηλεφώνησα για να μου πει πού βρίσκεται η όλη ιστορία, απάντησε ως εξής: «Πουθενά! Ή για να ακριβολογώ εκεί, που βρίσκονταν και πριν αρχίσει. Οι δικοί μας ενδιαφέρονται (δήθεν) για την ομογένεια όσο καιρό βρίσκονται εδώ. Από τη στιγμή που φεύγουν τα ξεχνούν και πάλι όλα».

ΔΕΝ μπορεί να πιστέψει ακόμα ο άνθρωπος, ότι ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας του απαντά σε τρεις-τέσσερις μέρες για οτιδήποτε ζητήσει για την ομογένεια εκ μέρους της Κοινότητας, και ο τελευταίος Έλληνας υφυπουργός τα γράφει όλα στα παλιά του τα παπούτσια… (Περισσότερα για το θέμα διαβάστε στην πρώτη σελίδα της σημερινής αγγλικής και της ελληνικής μας έκδοσης).

ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ, για άλλη μια φορά, αυτό που για 35 χρόνια λέω κάθε φορά που μας επισκέπτονται πρωθυπουργοί, υπουργοί και άλλοι «επίσημοι» από την πατρίδα: Περιφρονείστε τους. Τζάμπα το χρόνο σας σπαταλάτε! Γεια Χαρά.