ΕΓΡΑΨΑ κάτι αυστηρό για το «Ρουά Ματ» του ΑΝΤ1 και κατηγορήθηκα από φίλη αναγνώστρια της στήλης ότι «δεν μου αρέσει επειδή είναι Κυπριακό».
Επειδή κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει και επειδή την Κύπρο την λατρεύω και προκειμένου να αποφύγουμε και κανένα διπλωματικό επεισόδιο, αναθεωρώ…

«ΤΟ “Ρουά Ματ” είναι υπέροχη σειρά και μην την χάνετε, καθημερινά 6.50μμ.».
Και μια συμβουλή, δέστε την σαν… κωμωδία (είναι βαθιά κοινωνική και δραματική σειρά) και θα περνάτε και καλύτερα…

ΣΤΟ μεταξύ, το βράδυ της Τρίτης που πέρασε ξεκίνησε άλλη μια νέα σειρά στο κανάλι του Αμαρουσίου.
«Ταμάμ» το όνομα της.
Παρακολούθησα το πρώτο επεισόδιο κουρασμένος και νυσταγμένος και δεν κατάλαβα τελικά αν είναι καλή, κακή ή μέτρια…

ΔΕΝ το κρύβω, όμως, ότι με ενθουσίασε ο γρήγορος ρυθμός της, οι έξυπνες ατάκες, αλλά και η παρουσία μιας από τις καλύτερες ηθοποιούς μας της νέας γενιάς.
Της Μαρίας Λεκάκη («Κωνσταντίνου και Ελένης», «Βότκα Πορτοκάλι», κ.ά.), η οποία στη σειρά είναι μητέρα δύο παιδιών και ερωτευμένη με Τούρκο, πατέρα δύο παιδιών…
Η συμβίωση των έξι, δημιουργεί ξεχωριστές καταστάσεις και για να δούμε, πως θα τα πάει (η σειρά).

ΓΙΑ να έχετε μια πιο σφαιρική άποψη για το «Ταμάμ», να τι διάβασα σε σάιτ, που ασχολείται με τα της τηλεόρασης μας:
«Πρεμιέρα έκανε χθες και το “Ταμάμ” στον ΑΝΤ1 και πραγματικά ξεχώρισε. Ήταν ένα πολύ γλυκό και όμορφο σίριαλ, με το οποίο γελάς αλλά παράλληλα περιέχει και κοινωνικά μηνύματα.
Η Μαρία Λεκάκη και ο Μανώλης Μαυροματάκης έδεσαν σαν ζευγάρι και εξέπεμπαν ένα διάχυτο ερωτισμό. Τις εντυπώσεις έκλεψε η κόρη της πρωταγωνίστριας, Λίλα Μπακλέση. Κατάφερε να μας προκαλέσει το ενδιαφέρον μέσα σε λίγα λεπτά. Πέρα από την ομορφιά της, γνωρίζει να διαχειρίζεται άριστα τις εκφράσεις του προσώπου της και παράλληλα και τη φωνή της.
«Το σενάριο είναι έξυπνο και σου κλείνει το μάτι. Έχει ιδιαίτερο χιούμορ το οποίο βγαίνει μέσα από τις πολιτισμικές διαφορές των Ελλήνων με τους Τούρκους ή των Χριστιανών και Μουσουλμάνων».
Αυτά….

ΠΑΜΕ όμως και την πρεμιέρα του Μάρκου Σεφερλή στο πρωινό του Mega, που παρά τις πολλές παρουσίες συνεργατών, πέρα από την σύζυγό του, ήταν one man show.
Όλα μόνος του τα έκανε και τα έλεγε, ο δημοφιλής κωμικός, με τους γύρω του να προλαβαίνουν να πουν μετά βίας, μια, δυο κουβεντούλες…

ΕΠΕΙΔΗ όμως, αρέσει ο Μάρκος Σεφερλής, η πρεμιέρα του, αλλά και η συνέχεια, έκαναν τρελά νούμερα τηλεθέασης αφήνοντας πολύ πίσω το «Πρωινό μου» του ΑΝΤ1, που μέχρι τότε «έπαιζε» μόνο του και είχε καβαλήσει και καλάμι…

ΚΑΙ -διαβάζω- του κόστισε πολύ, όπως φαίνεται, του Γιώργου Λιάγκα τα νούμερα της πρεμιέρας του Μάρκου Σεφερλή. Γι’ αυτό και έβρισκε συνεχώς «πατήματα» για να σχολιάσει και να αστειευτεί στη δική του εκπομπή.
Ειδικά την ώρα που έπαιζε η Φαίη Σκορδά ένα παιχνίδι με την Νίκο Μουτσινά την πέταξε τη «θανατηφόρα» ατάκα του!

ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ τα βήματα μια ξένης εκπομπής, η Φαίη και ο Μουτσινάς διαγωνίστηκαν σε μια περίεργη δοκιμασία, αφού έπρεπε να φάνε… όλο το φαΐ τους!
Έτσι ενώ η Φαίη ήταν πασαλειμμένη με μακαρόνια, της είπε ο Λιάγκας:
«Μπράβο Φαίη μου, ξεφτιλίσου κι άλλο να ανεβάσουμε τα νούμερα».

ΕΧΟΝΤΑΣ πει τόσα για τα πρωινάδικα, μήπως μπορεί κάποιος καλός θεός να τα εξαφανίσει από τις τηλεοράσεις μας;
Μιλάμε (γενικά) για αηδίες….

ΥΠΑΡΧΟΥΝ όμως και κάποιες καλές στιγμές στην Ελληνική τηλεόραση και δεν είναι σειρές, ούτε προγράμματα, ούτε σόου…
Είναι απλά, διαφημίσεις, που είναι όμως μικρά έργα τέχνης, εξυπνάδας και ταλέντου.
Η μία που γελάω κάθε φορά που την βλέπω, είναι αυτή με τον τύπο που πάει να πληρώσει έναν λογαριασμό σε τράπεζα και μπλέκει σε μια απίστευτη περιπέτεια και η άλλη το διαφημιστικό φιλμάκι για το 5ο χορευτικό σόου του ΑΝΤ1, με πρωταγωνιστές την παρουσιάστρια Δούκισσα Νομικού, χορευτές, τον Γιάννη Λάτσιο και τα υπόλοιπα μέλη της κριτικής επιτροπής…
Ένα μεγάλο μπράβο στο δημιουργικό τμήμα του ΑΝΤ1…

ΕΧΕΤΕ αναρωτηθεί ποτέ γιατί δεν έχει γράψει τραγούδια για την Βίσση και τον Ρέμο, ο Θάνος Μικρούτσικος;
Αν ναι, εξηγεί ο ίδιος…
«Στο τραγούδι μας. δεν είναι μόνο ποιος έχει σπουδαία φωνή αλλά ποιος είναι ο πειστικός. Η κυρία Βίσση είναι μια μεγάλη τραγουδίστρια, ο Ρέμος ένας μεγάλος τραγουδιστής άλλου είδους. Αν ζήταγαν τραγούδια μου δεν θα γινότανε και θα τους το εξηγούσα.
“Είστε ναύαρχοι στο στόλο, γιατί θέλετε να γίνετε λοχίες στο στρατό;”
Όπως και εγώ δεν θα ήμουν πειστικός αν έγραφα στο κοινό τους. Δεν το λέω υποτιμητικά, ειλικρινά σας μιλάω. Να πέσω γονατιστός, αλλά είναι άλλο».