ΠΡΙΝ προετοιμαστείτε ψυχολογικά, εθνικά και πατριωτικά για τα Φεστιβάλ που θα ακολουθήσουν και θα κορυφωθούν τον επόμενο μήνα, να πούμε δυο κουβέντες για το κλίμα που επικρατεί.
ΛΟΙΠΟΝ, η κατάσταση δεν θα λέγαμε ότι είναι καλή ή, τουλάχιστον, τόσο καλή όσο την περιμέναμε.
ΟΙ αιτίες πολλές, αλλά, κυρίως, η ψυχολογική κούραση των ακτιβιστών της παροικίας που έχουν φορτωθεί τα πάντα στις πλάτες τους για να κρατήσουν πολιτιστικά ζωντανό τον εδώ ελληνισμό.
ΚΑΙ αρχίζω από τις εξελίξεις του Ελληνικού Κινηματογραφικού Φεστιβάλ, που οργανώνει κάθε χρόνο τέτοια εποχή η ναυαρχίδα (και πρωτοπόρα) οργάνωση της παροικίας μας, η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης.
ΑΠΟ τη στιγμή που έσβησαν τα φώτα των εγκαινίων και δραπέτευσε από το φαγοπότι που ακολούθησε και ο τελευταίος… κεφτές, εξαφανίστηκαν μαζικά και οι επίσημοι προσκεκλημένοι.
ΜΙΑ και πλέον εβδομάδα πέρασε από τότε και οι… πρίγκιπες των εγκαινίων και των κόκκινων χαλιών δεν έχουν εμφανιστεί πουθενά.
ΤΩΡΑ θα μου πείτε χωρίς κεφτέδες, μεζέδες, μουσική, φωτογραφίες και επισημότητες, τι άλλο έμενε να κάνουν οι χριστιανοί;
ΚΑΙ αυτό, βέβαια, δεν συμβαίνει για πρώτη φορά. Υπάρχει παράδοση γύρω από αυτή την ιστορία, που (για κάποιο λόγο) αρνούμαστε να δούμε και να μας δέρνουν δεν το ομολογούμε.
ΝΟΜΙΖΩ, όμως, ότι έφτασε η ώρα να πάψει η Κοινότητα να καλεί στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ τους… επίσημους γιατί τζάμπα οι προσπάθειες, ο κόπος και τα έξοδα.
ΔΕΝ μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο να πληρώνουν τη νύφη κάθε χρόνο οι έρμοι οι… κεφτέδες.
ΣΥΜΦΩΝΑ τώρα με τη γνωμάτευση κάποιου ειδικού, γύρω από την ελληνική κινηματογραφική κουλτούρα της καλλιτεχνικά ανεμοδαρμένης παροικίας μας, η αιτία της έλλειψης ενδιαφέροντος στο φετινό Φεστιβάλ, οφείλεται στο γεγονός ότι δεν υπάρχουν κωμωδίες.
ΣΤΟΝ λαό μας δεν αρέσουν οι τραγωδίες, τα κλάματα και οι δραματικές ταινίες. Γουστάρουν ελαφρά πράγματα, με λίγα κλάματα και άφθονο γέλιο.
ΕΧΟΥΝ αρκετά δικά τους προβλήματα, να μη φορτωθούν τις πνευματικές και καλλιτεχνικές ανησυχίες και των Νεοελλήνων σκηνοθετών. Ας συνεχίσουμε μ’ ένα θέμα που αφήσαμε μισοτελειωμένο την περασμένη εβδομάδα.
ΤΟ περασμένο Σάββατο (όπως γράψαμε), είχαμε λάβει δύο ανώνυμες επιστολές από δύο συμπάροικους επιστολογράφους που κατήγγελλαν δύο άλλους συμπατριώτες μας προκειμένου να αποδείξουν ότι είναι εντελώς λανθασμένη η λαϊκή παροιμία που λέει ότι «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει».
Ε, λοιπόν, σύμφωνα με την έρευνα που έκανα μετά την παραλαβή των ανώνυμων επιστολών, διαπίστωσα ότι όχι μόνο βγάζει, αλλά και παραβγάζει!…
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ όταν πρόκειται για μάτια «δικών του» ανθρώπων, ο κακός κόρακας κάνει ό,τι έκαναν και οι ταλαίπωροι φοιτητές του βασανισμένου Τμήματος Νεοελληνικών του Πανεπιστημίου La Tribe για να μάθουν, επιτέλους, δυο κολλυβογράμματα της προκοπής.
ΑΦΟΥ συγκεντρώθηκαν στα κρυφά όλοι μαζί και εξέτασαν το βιογραφικό της καθηγήτριάς τους, Μαρίας Ηροδότου, αποφάνθηκαν, ότι ναι μεν έχει πτυχία, αλλά δεν έχει το… διδακτορικό που κάνει τη διαφορά.
ΟΤΑΝ τους πέταξε, που λέτε, κατάμουτρα και το διδακτορικό της πτυχίο, κάποιος από τους ταλαίπωρους είπε, «εντάξει μωρέ, όταν δεν έχουμε δουλειά, λέμε και καμιά μαλακία για να περνάμε την ώρα μας και να μαθαίνουμε τη γλώσσα μας…».
ΣΤΟ κάτω-κάτω της γραφής, οι φοιτητές δεν είχαν κρύψει ότι συναντήθηκαν «ως μοιραίοι και άβουλοι αντάμα», μήπως και βγάλουν καμιά άκρη για το τι φταίει και δεν μαθαίνουν Ελληνικά.
ΤΗΝ πιο πάνω επιστολή την υπέγραφε το «Ελληνικό Λόμπι Διαφάνειας των Ελλήνων Φοιτητών» του Πανεπιστημίου, το οποίο μετά την απάντηση της κ. Ηροδότου, θα επανέλθει λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων που έχει απέναντι στη διαφάνεια, και θα της ζητήσει δημόσια συγνώμη.
ΟΣΟΝ αφορά την άλλη ανώνυμη επιστολή, ακόμα την ψάχνουμε και αν βγάλουμε κάποια άκρη θα αναφερθούμε και σ’ αυτή.
ΣΤΟ μεταξύ, για καλό και για κακό, στο διάστημα που μεσολαβεί προετοιμαστείτε για το Φεστιβάλ των «Δημητρίων» που προετοιμάζει με διάφορες εκδηλώσεις εθνικού χαρακτήρα η Παμμακεδονική.
ΕΚΤΟΣ από τις διαλέξεις, οι κορυφαίες εκδηλώσεις θα γίνουν και πάλι στην ελληνική κοιτίδα (του Όκλι) όπου θα λάβουν χώρα και οι εκδηλώσεις της εκεί Ελληνικής Κοινότητας.
ΤΗΝ παράσταση, βέβαια, αναμένεται να κλέψουν οι εκδηλώσεις για την αδελφοποίηση Θεσσαλονίκης-Μελβούρνης, που οργανώνει η Ένωση Θεσσαλονικέων υπό την αιγίδα του Παύλου Μαυρουδή.
ΟΠΩΣ είχε γράψει πριν δύο μήνες και ο ανταποκριτής της στήλης από τη Βόρεια Ελλάδα, που παρακολουθούσε και κατέγραφε από κοντά τις επίσημες συναντήσεις του Παύλου με την ηγεσία της πατρίδας, πάνω από 135 επίσημοι αναμένεται να δώσουν το παρών τους.
ΕΤΣΙ μάλιστα και έχει βρεθεί μέχρι τότε και ο οικογενειακός τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αμφίπολη τότε είναι που θα γίνει «το έλα να δεις» στις εκδηλώσεις της αδελφοποίησης.
ΔΕΝ είναι και λίγο πράγμα, εδώ που τα λέμε, να συγγενέψει η Μελβούρνη με τη Μακεδονική Δυναστεία που κατάπιε αμάσητη ολόκληρη Περσική Αυτοκρατορία.
ΚΑΙ μιας και αναφερθήκαμε στις αρχαιολογικές ανασκαφές στην Αμφίπολη που απασχολούν εδώ και ένα τετράμηνο ολόκληρο τον ελληνισμό και όποιον άλλον άνθρωπο του πλανήτη γνωρίζει τα βασικά γύρω από την ιστορία, να πούμε δυο κουβέντες και για τους γείτονές μας που κοντεύουν να σκάσουν από το κακό τους.
ΤΟΥΣ λυπάμαι ρε παιδιά τους έρμους τους ανθρώπους. Δεν είναι και λίγο πράγμα να μένεις ξαφνικά ορφανός και χωρίς προγόνους στους πέντε δρόμους.
ΜΙΑ ολόκληρη ζωή σπατάλησαν οι φτωχοί να ψάχνουν τον τόπο τους μήπως βρουν κανένα αρχαίο μακεδονικό αντικείμενο να τους συνδέει με τον Μέγα Αλέξανδρο.
ΓΕΜΙΣΑΝ τα Σκόπια και την υπόλοιπη χώρα με αγάλματα του Μακεδόνα στρατηλάτη προκειμένου να αποκτήσουν και αυτοί ελληνική ρίζα.
ΜΕΧΡΙ και ξεχωριστό άγαλμα στον Βουκεφάλα έκαναν για να μας καλοπιάσουν, αλλά εμείς το χαβά μας.
ΕΓΩ λέω να τους δώσουμε την άδεια να κάνουν και αυτοί κανένα σουβλατζίδικο ή καφετέρια στην Αμφίπολη, γιατί όπως πάνε οι χριστιανοί θα τους φάει η κατάθλιψη.
ΕΙΜΑΙ πλέον, βέβαιος, ότι έτσι και βρεθεί στην Αμφίπολη και ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και πάει ο Άνθιμος με τον Παπαθεμελή και τον Ψωμιάδη και κάνουν κανένα τρισάγιο στη μνήμη του, θα τα μαζέψουν οι Σλαβομακεδόνες και θα μεταναστεύσουν ομαδικά στην Ουκρανία ή σε καμιά χώρα της Βαλτικής.
ΚΑΙ δεν είναι μόνο αυτό. Έτσι και βρεθεί και καμιά σήραγγα που να ενώνει την Αμφίπολη με τον τάφο του πατέρα του στη Βεργίνα, τότε είναι που θα τρελαθούν εντελώς οι κατοικούντες στη χώρα των ακατονόμαστων και θα πάρουν τα βουνά.
ΡΕ, σας λέω, ότι έτσι και τους πούμε ότι τους δεχόμαστε και αυτούς (δοκιμαστικά εντάξει;) μέχρι να πάρουν τα πτυχία ελληνικής παιδείας, θα κάνουν τούμπες από τη χαρά τους.
ΜΕ το ένα δέκατο του μισθού που παίρνουν οι Αλβανοί και οι Πακιστανοί θα δουλεύουν στην Ελλάδα.
ΑΥΤΑ για σήμερα και θα τα πούμε από βδομάδα. Επαναλαμβάνω: μην ξεχνάτε να δείτε καμιά ταινία του Ελληνικού Φεστιβάλ. Γεια χαρά.
