Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων είναι μια συνεργατική ομάδα ανθρώπων που εργάζονται στο χώρο του βιβλίου στην Αθήνα για αρκετά χρόνια και αυτή την αγάπη τους αλλά και επαγγελματική ασχολία για το βιβλίο τη μετουσίωσαν σε συνεργατική εκδοτική προσπάθεια. Πολιτικά τοποθετούνται στο χώρο της ευρύτερης επαναστατικής και αντιεξουσιαστικής αριστεράς και έως τώρα, πέρα από πολιτική και συνδικαλιστική βιβλιογραφία, έχουν προσφέρει και ποιοτική ελληνική και ξένη λογοτεχνία.
Μέρος αυτής ης λογοτεχνίας είναι το παρόν βιβλίο του Ισπανού Πέδρο Αντόνιο Δε Αλαρκόν.

Το «Καρφί» συνδιαλέγεται με τη θλίψη, η οποία, σύμφωνα με τον συγγραφέα, δεν είναι δυστυχία όταν δεν έχεις κάνει συνειδητά κακό σε κανέναν. Η ιστορία μας περιστρέφεται γύρω από δύο μοιραίες γυναίκες (ή μήπως τρεις;), ένα φλερτ, έναν παθιασμένο έρωτα, έναν αποτυχημένο γάμο και ένα φρικιαστικό εύρημα, που περιλαμβάνει ένα καρφί κι ένα ανθρώπινο κρανίο. Όλα αυτά αποτελούν τον καμβά πάνω στον οποίο ξεδιπλώνει αυτή τη σύντομη -αλλά αρκούντως παράξενη- δικαστική υπόθεση ο Πέδρο Αντόνιο δε Αλαρκόν.

Μια ιστορία για την ανθρώπινη μοίρα και τα ανθρώπινα πάθη που θα μπορούσαν να την είχαν διηγηθεί και οι αρχαίοι τραγικοί. Μια ιστορία για την ανθρώπινη μοίρα και τα ανθρώπινα πάθη που θα μπορούσαν να την είχαν διηγηθεί και οι αρχαίοι τραγικοί. Η ελληνική μετάφραση είναι ενός από τους πλέον έγκυρους μεταφραστές από την ισπανική στην ελληνική, του Κρίτωνα Ηλιόπουλου, και το λέμε αυτό γιατί ο ίδιος απέσπασε βραβείο για τη μετάφραση από τα ισπανικά του διηγήματος του Πέδρο Αντόνιο δε Αλαρκόν «Το καρφί».

Ο Πέδρο Αντόνιο δε Αλαρκόν γεννήθηκε στην πόλη Κάδιξ της Γρανάδας το 1833. Σπούδασε Νομική και Θεολογία. Ως νέος είχε πολιτική δράση με τα φιλελεύθερα, αντιθρησκευτικά και ανατρεπτικά ρεύματα της εποχής του. Ασχολήθηκε με τη συγγραφή μυθιστορημάτων και θεατρικών έργων αλλά και με την πολιτική δημοσιογραφία. Αργότερα πέρασε στο αντίπαλο στρατόπεδο, του συντηρητισμού και του καθολικισμού. Κατατάχτηκε στον στρατό και πολέμησε στην Αφρική (Μαρόκο 1859-1860) και από την εμπειρία αυτή έγραψε το “Diario de un testigo de la guerra de Africa” (“Ημερολόγιο ενός αυτόπτη για τον πόλεμο της Αφρικής”). Εκλέχτηκε βουλευτής και αργότερα ακαδημαϊκός. Το έργο του έχει πολλά στοιχεία ρεαλισμού και ρομαντισμού, ενώ στα τελευταία χρόνια της ζωής του στράφηκε σε ηθογραφικά κείμενα, όπως το διάσημο “Sombrero de tres picos” («Τρίκωχο καπέλο»), που κυκλοφόρησε αρχικά το 1874 και το οποίο έγινε γνωστό αργότερα εμπνέοντας τη μουσική του Μανουέλ δε Φάλια στο ομώνυμο μπαλέτο που ανέβηκε στο Λονδίνο το 1919, αλλά και αρκετές κινηματογραφικές ταινίες. Άλλα γνωστά και επιτυχημένα έργα του υπήρξαν «Το σκάνδαλο» (El escάndalo, 1875), Το παιδί με τη σφαίρα (El nio de la bola, 1880) κ.ά. Τα αφηγηματικά του έργα χαρακτηρίζονται από εξαιρετικά περίπλοκη εξέλιξη, από περιγραφές του περιβάλλοντος και συχνά από ρητορική ηθικολογία.

Στην ελληνική γλώσσα έχει εκδοθεί και το «Ο θάνατος και ο φίλος του» από τις Εκδόσεις Ροές σε μετάφραση Δήμητρας Σταυρίδου.