Είναι ένα νέο θέμα που έχει ενσκήψει εν μέσω του θερμού κλίματος της προεκλογικής εκστρατείας και -όπως φαίνεται- έκανε την εμφάνισή του εν αιθρία.
Κανείς δεν περίμενε, μέσα σ’ όλον αυτόν τον κυκεώνα των υποσχέσεων -ανεδαφικών στην πλειονότητά τους- από τα δύο μεγάλα κόμματα, ο πρέμιερ να στραφεί ξαφνικά προς την κατεύθυνση των αλιέων και εμπόρων του καρπού της θάλασσας και να τους απειλεί με έξωση από τα νερά που αλιείς έμποροι και ερασιτέχνες συμβιώνουν πάνω από 170 χρόνια.
O πρωθυπουργός της Βικτώριας, Dennis Napthine, δήλωσε ότι αν ο Συνασπισμός επανεκλεγεί, οι επαγγελματίες αλιείς και οι έμποροι ψαριών και θαλασσινών δεν θα έχουν πλέον θέση στα νερά του Port Phillip Bay και του Corio Bay.
Σήμερα, να σημειωθεί υπάρχουν 42 αδειούχοι έμποροι-αλιείς και 750 ερασιτέχνες.
Εκτιμάται ότι ο πρωθυπουργός με απλή αριθμητική βρήκε ότι οι ψήφοι των ερασιτεχνών είναι περισσότεροι επομένως του συμφέρει η πλεύση να γίνει προς την κατεύθυνσή τους.
Ο οργανισμός Melbourne Seafood Centre, η μεγαλύτερη οργάνωση επιχειρηματιών χονδρικής πώλησης θαλασσινών και ψαριών στη Βικτώρια, έχει ενώσει τις δυνάμεις του με τον οργανισμό Seafood Industry Victoria, προκειμένου να πείσει την κυβέρνηση να ανατρέψει το σχέδιο αυτό το οποίο απειλεί να πλήξει όχι μόνο τον σχετικό επιχειρηματικό χώρο, αλλά και τους καταναλωτές.
Η γενική πρόεδρος του Melbourne Seafood Centre, Βαρβάρα Κώνστα, δήλωσε αναφορικά ότι “όλη η τεράστια βιομηχανία θαλασσινών θυσιάζεται στο πολιτικό κέρδος.
Η εμπορική αλιεία στη Βικτώρια λειτουργεί με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον πάνω από 170 χρόνια. Ο πρέμιερ σχεδιάζει να απαγορεύσει την εμπορική αλιεία εκεί με την πρόφαση ότι βλάπτει το περιβάλλον. Πρόκειται για έναν ανυπόστατο ισχυρισμό, δεδομένου ότι το Australian Conservation Foundation έχει ερευνήσει το θέμα και έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα.
Ως βιομηχανία, δεσμευόμαστε να εξασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα του θαλάσσιου περιβάλλοντος και μέχρι τώρα το ιστορικό μας είναι άμεμπτο.
Εξάλλου αν δεν συνέβαινε αυτό, θα απέβαινε εις βάρος μας. Πρωταρχικό μέλημα όλων των εμπλεκομένων στην εμπορική αλιεία είναι ακριβώς η εξασφάλιση της βιωσιμότητας του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Το αντίθετο θα ήταν παράλογο και αντιπαραγωγικό”.
Η ΕΙΚΟΝΑ
Η κ. Κώνστα δηλώνει ότι στο Port Phillip Bay μόνο οι ερασιτέχνες ψαράδες υπολογίζεται ότι ψαρεύουν 600 – 700 τόνους συναγρίδας και 156 τόνους King George Whiting το χρόνο, με ελάχιστους περιορισμούς.
Σε χτυπητή αντίθεση, η εμπορική αλιεία στο Port Phillip Bay, λειτουργεί κάτω από αυστηρούς ελέγχους και περιορισμούς, οι ποσότητες δε που αποσύρει το χρόνο είναι 100 – 130 τόνοι συναγρίδας και 85 τόνοι King George Whiting.
Mας πληροφορεί ότι αν το σχέδιο του Συνασπισμού υλοποιηθεί, εκτός του ότι θα έχει μεγάλες επιπτώσεις στην τιμή και διάθεση των θαλασσινών, θα στοιχίσει και μεγάλο αριθμό θέσεων εργασίας.
“Η εμπορική αλιεία στη Βικτώρια απασχολεί πάνω από 1.300 άτομα, χωρίς να υπολογιστούν εκείνοι οι οποίοι εργάζονται στο πακετάρισμα, στη χονδρική και λιανική πώληση, τομείς οι οποίοι απασχολούν πάνω από 7.000 εργαζόμενους στη Βικτώρια”.
Η ίδια θα μιλήσει και για αναδίπλωση της κυβέρνησης, δεδομένου ότι “στις 30 Οκτωβρίου, ο δρ. Napthine , στο Geelong όπου βρέθηκε δήλωσε ότι εφόσον εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα του περιβάλλοντος μπορούμε να είμαστε εκεί επ’ άπειρον. Αυτό κι αν δεν είναι αναδίπλωση” θα καταλήξει η κ. Kώνστα.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του οργανισμού Seafood Industry Victoria, Johnathon Davey, ισχυρίζεται ότι “ο πρωθυπουργός της Βικτώρια χωρίζει τους πολίτες της Βικτώρια σε δύο τάξεις. Την μειονότητα εκείνων που έχουν το ψάρεμα ως χόμπι, και έχουν την απόλυτη ελευθερία να έχουν πρόσβαση στο φρέσκο ψάρι και την πλειονότητα που για οποιοδήποτε λόγο δεν ανήκουν σ’ αυτήν την κατηγορία και θα στερηθούν το ντόπιο φρέσκο ψάρι.
Στην Ευρώπη και σε άλλες χώρες, οι τοπικές κοινωνίες εκτιμούν ιδιαίτερα το ότι έχουν πρόσβαση στο φρέσκο ντόπιο ψάρι και τα θαλασσινά. Είναι ένα ουσιαστικό μέρος της κουλτούρας τους, παίζει δε σημαντικό ρόλο στον τομέα του τουρισμού. Διερωτάται κανείς γιατί ο Συνασπισμός δεν μπορεί να δει την πλευρά αυτή”.
Ο ίδιος εκτιμά ότι “εκείνο το οποίο θα επιτύχει, αν εφαρμοστεί το σχέδιο αυτό, θα είναι να απομακρύνει τους νόμιμους αλιείς και να ενθαρρύνει τη μαύρη αγορά η οποία ήδη έχει εξαπλωθεί επικίνδυνα. Ως συνέπεια, θα υπάρξει μια μαζική αύξηση στη ζήτηση παράνομου προϊόντος, όταν οι νόμιμοι επιχειρηματίες εκτοπιστούν από την αγορά” καταλήγει ο κ. Davey.
Εκεί βρίσκεται το θέμα επί του παρόντος. Σίγουρα, θα υπάρξει εξέλιξη και θα είμαστε εκεί για να την καταγράψουμε. Μέχρι τότε καλές ψαριές.
