Τρία χρόνια πολεμούσε ο Tony Abbott -μέσα και έξω από την κοινοπολιτειακή Βουλή- την πρώην πρωθυπουργό, Julia Gillard, για την «πολιτική ασυνέπειά της», για την πολιτική «αναξιοπιστία» της.
Η αθέτηση από την πρώην Εργατική ηγέτιδα της υπόσχεσής της “there will be no carbon tax under a government I lead ” (“η κυβέρνησή μου δεν θα επιβάλει φόρο ρύπανσης του περιβάλλοντος”) έγινε σλόγκαν, που την οδήγησε στην πολιτική αυτοχειρία της.
Ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο Tony Abbott πέτυχε -με την επιμονή του- να πείσει το εκλογικό σώμα, ότι η Gillard το «ενέπαιξε» επιβάλλοντας φόρο ρύπανσης του περιβάλλοντος, ενάντια στη ρητή προεκλογική δέσμευσή της να μην φορολογεί το διοξείδιο του άνθρακα που αποδεσμεύουν στην ατμόσφαιρα οι ρυπογόνες βιομηχανίες της χώρας.
Και είχε δίκιο.
Οι εκλογές της 21ης Αυγούστου 2010 -μερικές εβδομάδες μετά την ανατροπή του Kevin Rudd από την φιλόδοξη αντιπρόεδρό του, Gillard-, δεν έβγαλαν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Η Gillard, αποφασισμένη να κυβερνήσει, ενεπλάκη σε διαπραγματεύσεις με τους «Πράσινους» και τρεις ανεξάρτητους και πέτυχε να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας.
Η επιβολή του φόρου ρύπανσης του περιβάλλοντος ήταν το αντάλλαγμα που προσέφερε η αδίστακτη πολιτικός στους «Πράσινους» για να πάρει την ψήφο εμπιστοσύνης τους και να κυβερνήσει μέχρι τις 26 Ιουνίου 2013, που έχασε τη μονομαχία με τον «υποσκάπτοντα» Kevin Rudd, με ψήφους 45 υπέρ και 57 κατά, και πέρασε στην πολιτική ιστορίας ως η «ταπεινωμένη» και «αναξιόπιστη», πρώην πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της χώρας.
Κατά τον Tony Abbott, η Julia Gillard είχε παραβεί έναν από τους βασικούς κανόνες του δημοκρατικού πολιτεύματος, υποσχόμενη άλλα προεκλογικά και πράττοντας άλλα μετεκλογικά.
«Απόλυτη αρχή της δημοκρατίας είναι οι κυβερνήσεις να μην υπόσχονται κάτι προεκλογικά και να πράττουν το αντίθετο μετεκλογικά» ηθικολογούσε το 2011, αδιαφορώντας για το ενδεχόμενο η δήλωσή του να γίνει μπούμερανγκ και να τον χτυπήσει κατακέφαλα.
Είναι γνωστό τοις πάσι, ότι ο κ. Abbott πάσχει από χρόνια αμετροέπεια. Ότι είναι επικίνδυνα παρορμητικός και, κατά τη λαϊκή αγγλική έκφραση, «βάζει συχνά το πόδι στο στόμα του», δηλαδή λέει κουταμάρες.
Προεκλογικά, λοιπόν, η γλώσσα του προέτρεξε -πάλι- της διάνοιάς του και δήλωσε στην τηλεόραση της SBS ότι, αν ο Συνασπισμός κερδίσει τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2013 «δεν θα γίνουν περικοπές στην παιδεία, την υγεία, δεν θα γίνουν αλλαγές στις συντάξεις και το GST, μήτε θα γίνουν περικοπές στο ABC και την SBS”.
Απόλυτος ο διεκδικητής της εξουσίας, μήτε καν υπολόγισε το ενδεχόμενο να υποχρεωθεί -από το εκλογικό αποτέλεσμα ή τις μετεκλογικές συνθήκες- να διαπράξει τη «θανάσιμη αμαρτία» που διέπραξε η Julia Gillard, δηλαδή να υποχρεωθεί να αθετήσει τις υποσχέσεις του, να γίνει «αναξιόπιστος» πρωθυπουργός σαν την γυναίκα πρωθυπουργό που πολέμησε λυσσαλέα επί τριετία.
Και, ω! του θαύματος. Κάποιους μήνες μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας της χώρας και με ρηχά, διάτρητα δημοσιονομικά επιχειρήματα, ο κ. Abbott αθετεί τις προεκλογικές υποσχέσεις του, γίνεται Julia Gillard.
Ενάντια στη ρητή προεκλογική δέσμευση του Tony Abbott ο υπουργός Τηλεπικοινωνιών, Malcolm Turnbull, ανακοίνωσε περικοπές των κρατικών κονδυλίων στην κρατική ραδιοφωνία τηλεόραση ABC και στην Ειδική Υπηρεσία Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης SBS.
Ο υπουργός ανακοίνωσε, ότι την προσεχή πενταετία οι κρατικές χορηγίες στην ABC θα μειωθούν κατά 254 εκ. δολάρια (4,6% ετησίως λέει η κυβέρνηση , 8% προβλέπει ο διευθυντής της ABC μέχρι το τέλος της πενταετίας). Οι κρατικές χορηγίες στην SBS -την ίδια περίοδο- θα περικοπούν κατά 25,2 εκ. δολάρια (1,7% ετησίως), στο πλαίσιο της πολιτικής «συμμαζέματος» των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού.
Ενάντια στη ρητή, προεκλογική δέσμευση του κ. Abbott “there will be no cuts to education, no cuts to health, no change to pensions, no change to the GST and no cuts to the ABC or SBS” (“Δεν θα γίνουν περικοπές στην παιδεία και την υγεία, δεν θα γίνουν αλλαγές στις συντάξεις και το GST, μήτε θα γίνουν περικοπές στο ABC και την SBS”), η κυβέρνηση προβαίνει σε σημαντικές περικοπές των κρατικών χορηγιών στις δύο κρατικοδίαιτες υπηρεσίες ενημέρωσης και ψυχαγωγίας. Θρύψαλα η αξιοπιστία του κ. Abbott. Και έπεται συνέχεια.
Ο κ. Abbott είχε αποκλείσει προεκλογικά «αλλαγές στις συντάξεις». Μας παραπλάνησε, μας ξεγέλασε, μας κορόιδεψε και σ’ αυτό το θέμα. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 67 στα 70 χρόνια από το 2035 και προσαρμογή, εφεξής, των συντάξεων στο κόστος ζωής (CPI), αντί προσαρμογής στο μέσο ανδρικό μισθό – όπως γινόταν προεκλογικά. Η αλλαγή αυτή σημαίνει μικρότερες αυξήσεις της σύνταξης και περαιτέρω υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των συνταξιούχων. Δεύτερο τεκμήριο αναξιοπιστίας του πρωθυπουργού ή, αν θέλετε, ομοιότητάς του στην Julia Gillard.
Ο κ. Abbott διαβεβαίωνε, ότι δεν θα γίνουν περικοπές στην υγεία και την παιδεία. Αμφιβάλλουμε. Ήδη κυκλοφορούν φήμες για περικοπές ύψους εκατό περίπου δισεκατομμυρίων δολαρίων από την υγεία και την παιδεία, ενώ o πρωθυπουργός αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο επαναδιαπραγμάτευσης του GST με τις πολιτείες -ως αποδέκτες του Φόρου Αγαθών και Υπηρεσιών- με στόχο την αύξηση του φόρου έναντι μείωσης άλλων χορηγιών της Κοινοπολιτείας προς τις Πολιτείες.
Ένα χρόνο μετά τις εθνικές εκλογές, ο Tony Abbott αποδεικνύεται περισσότερο «αναξιόπιστος» από την Julia Gillard. Με τα δικά του ηθικά στάνταρντ, οφείλει να ζητήσει συγγνώμη από τον αυστραλιανό λαό ή να σκεφτεί σοβαρά την παραχώρηση της θέσης του σε αξιόπιστο μέλος της κυβέρνησης.
