ΣΥΜΦΩΝΑ με πολλούς ιστορικούς και κοινωνιολόγους, που ασχολήθηκαν με την εβραϊκή Διασπορά, οι ρίζες των εβραϊκών επιτυχιών στις Επιστήμες, τις Τέχνες και τα Γράμματα, οφείλονται κυρίως στις δυσκολίες και τους διωγμούς που υπέστησαν.
ΜΕ άλλα λόγια, δεν τους έχει προικίσει η φύση με ιδιαίτερα προσόντα και η εξέλιξή τους δεν σχετίζεται με τη Δαρβινική θεωρία της εξέλιξης των ειδών, όπως υποστηρίζουν άλλοι επιστήμονες.
ΛΙΓΟ-πολύ, όλοι σχεδόν συμφωνούν, ότι αν η ζωή είναι άνετη, η δημιουργικότητα μπορεί να στεγνώσει, όπως στεγνώνουν οι πηγές την εποχή της ανομβρίας.
ΣΥΝΕΠΩΣ, οι Εβραίοι κατάφεραν να παραμείνουν δημιουργικοί και πρωτοπόροι σε αρκετούς τομείς, γιατί κατά τη διάρκεια της ιστορικής τους πορείας, που εκτείνεται σε βάθος δυόμισι χιλιετιών είχαν να αντιμετωπίσουν (προκειμένου να επιβιώσουν) πολλές δυσκολίες και σωρεία προβλημάτων.
ΑΣ πιάσουμε, όμως, το νήμα του «περιούσιου λαού» από την αρχή. Πριν εμφανιστεί στον ορίζοντα (με άγριες διαθέσεις εναντίον τους) ο Μέγας Ναβουχοδονόσορ, οι ίδιοι βρίσκονταν καταμεσής ενός αδελφοκτόνου πολέμου.
ΠΡΙΝ το 600 π.Χ. οι Εβραίοι ήταν χωρισμένοι σε δύο Βασίλεια. Στο βόρειο Βασίλειο των 10 φυλών που λεγόταν Ισραήλ και στο νότιο Βασίλειο του Ιούδα με δύο φυλές.
ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ του βόρειου Βασιλείου ήταν η Σαμάρεια και του νότιου η Ιερουσαλήμ όπου βρισκόταν και ο ναός του Σολομώντος.
ΤΕΛΟΣ στα δύο βασίλεια και στον μεταξύ τους εμφύλιο, έβαλε ο βασιλιάς της Βαβυλώνας, Ναβουχοδονόσορ, ο οποίος κατέτασσε την Ιερουσαλήμ το 586 π.Χ., έκαψε το ναό του Σολομώντα και εξόρισε τους περισσότερους Εβραίους στη Βαβυλώνα.
ΤΟΤΕ μπήκε και ο «θεμέλιος λίθος» της αρνητικής διασποράς. Της διασποράς, δηλαδή, εξαιτίας της υποδούλωσης και του διωγμού από τα πάτρια εδάφη, τα οποία τους είχε «υποσχεθεί» ο Θεός μέσω του Μωυσή και εφεξής, όπως υπονοεί η εβραϊκή παράδοση, διασκορπίστηκαν για πάντα.
Η τραυματική εμπειρία της εξορίας και της απώλειας της «ιερής γης», κράτησε 70 χρόνια, μέχρι ο βασιλιάς των Περσών που κατέκτησε τη Βαβυλώνα το 515 π.Χ. τους επιτρέψει να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, σημάδεψε την εβραϊκή παράδοση και τον ψυχισμό τους.
ΠΑΡ’ ΟΛΑ αυτά, αρκετοί ιστορικοί θεωρούν τη Βαβυλώνα ως τόπο δημιουργικότητας γιατί εκεί ο αρχιραβίνος Εσδρά, κωδικοποίησε το νόμο Τορά (πριν την επιστροφή το 515 π.Χ.) και προέβη σε μεταρρυθμίσεις που οδήγησαν στον θρησκευτικό εβραϊκό φονταμενταλισμό.
ΤΗΝ ίδια εποχή άρχισε η απαγόρευση των μεικτών γάμων, που μέχρι τότε ήταν διαδεδομένοι.
ΣΤΗΝ εξορία, επίσης, τέθηκαν και οι βάσεις της θεολογικής ερμηνείας του βαβυλωνιακού Ταλμούδ, ενώ μέχρι την καταστροφή από τους Ρωμαίους του δεύτερου ναού του Σολομώντα στην Ιερουσαλήμ (το 70 μ.Χ.) η Βαβυλώνα παρέμεινε το νευραλγικό και εγκεφαλικό κέντρο του εβραϊκού πνευματικού διαλόγου.
ΝΑ προσθέσουμε εδώ, ότι πριν ακόμα οι Ρωμαίοι γκρεμίσουν τον Ναό, ανθούσες εβραϊκές παροικίες υπήρχαν σε όλο τον ελληνικό και ρωμαϊκό κόσμο, ενώ στην Αλεξάνδρεια ολοκληρώθηκε ελληνική μετάφραση των Γραφών.
ΟΙ σχέσεις, επίσης, των Εβραίων με τις υπόλοιπες παροικίες της Μεσογείου ήταν καλές, ενώ το 400 μ.Χ. οι Εβραίοι που ζούσαν εκτός Ισραήλ ήταν περισσότεροι από αυτούς που ζούσαν εντός.
Η χριστιανική εικόνα του «περιπλανώμενου Ιουδαίου» ήταν ένας μύθος, που συχνά εφαρμόστηκε και διαιωνίστηκε από τους ίδιους τους Εβραίους.
ΟΠΩΣ αναφέρει το γνωστό δόγμα, ο ίδιος ο Χριστός καταδίκασε τους Εβραίους να περιπλανώνται αιώνια λόγω της συμμετοχής τους στη θεοκτονία.
ΠΑΡ’ ΟΛΑ αυτά, και τη συμμετοχή τους στη σταύρωση του Χριστού, οι σχέσεις των Εβραίων με τους Χριστιανούς ήταν σχετικά καλές στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου (συμπεριλαμβανομένου και του Ισλάμ) όπου διέμεναν.
ΟΛΑ άρχισαν να αλλάζουν σιγά-σιγά, κυρίως στην Ευρώπη, όταν στο τέλος του 11ου αιώνα άρχισαν οι Σταυροφορίες για την απελευθέρωση από τους Μουσουλμάνους των «Αγίων Τόπων».
ΤΗΝ ίδια εποχή οι Χριστιανοί Σταυροφόροι, πριν φθάσουν στην Ιερουσαλήμ, άρχισαν να κυνηγούν και να σκοτώνουν τους Εβραίους που συναντούσαν στο δρόμο τους γιατί τους θεωρούσαν υπεύθυνους για τη θανάτωση του Ιησού.
ΣΤΗΝ κοιλάδα του Ρήνου έσφαξαν όσους βρήκαν στο δρόμο τους και το ίδιο έκαναν και στο Μάιντς της Γερμανίας.
ΕΠΙΣΗΣ, μεταξύ 1290 και 1293 σκότωσαν πολλούς και κατέστρεψαν ολοσχερώς όλες τις Εβραϊκές Κοινότητες στο βασίλειο της Νάπολης.
ΣΤΗ συνέχεια, το πηδάλιο των σφαγών και των διωγμών εναντίον των Εβραίων ανέλαβε η Ιερά Εξέταση στην Ισπανία, ενώ παράλληλα (και για άλλους λόγους) τη «νύφη» πλήρωσαν και οι Μουσουλμάνοι της Ιβηρικής.
ΜΕΤΑ τις Σταυροφορίες και συγκεκριμένα το 1290 τους έδιωξαν και οι Άγγλοι.
ΕΚΤΟΤΕ, οι Εβραίοι μπήκαν στο χριστιανικό στόχαστρο και οι διωγμοί και τα πογκρόμ εναντίον τους μπήκαν στην ημερήσια διάταξη πολλών Ευρωπαϊκών χωρών.
ΒΑΣΙΛΕΙΣ και ηγέτες πολλών χωρών, που έψαχναν να βρουν αποδιοπομπαίους για να φορτώσουν τα κακώς κείμενα στην επικράτειά τους ξεσπούσαν στους Εβραίους.
ΤΗΝ ευκαιρία να φουντώσει ο αντισημιτισμός την έδωσαν οι Σιωνιστές, όταν μετά τη διαπίστωσή τους ότι οι Εβραίοι, αν και ενσωματώθηκαν στις χώρες όπου βρίσκονταν, δεν έγιναν ποτέ αποδεκτοί από τους ντόπιους.
ΑΥΤΟ τους οδήγησε στο συμπέρασμα, πως ό,τι και αν κάνουν, από τη στιγμή που έχουν γεννηθεί Εβραίοι, θα πεθάνουν Εβραίοι.
ΣΥΝΕΠΩΣ, το μόνο που τους απέμενε ήταν να επιστρέψουν στα προγονικά τους εδάφη και να ιδρύσουν τη δική τους πατρίδα.
ΟΙ σκληροπυρηνικοί Σιωνιστές, από τη μια, αναζητώντας πατρίδα και, από την άλλη, συμμάχους για να πετύχουν το σχέδιό τους, έδωσαν την ευκαιρία στους αντισημίτες να τους κατηγορήσουν ότι συνωμοτούν εναντίον όλων όσων δεν τους αποδέχονται.
ΚΑΤΑ τη διάρκεια των αιώνων που μεσολάβησαν, ιδιαίτερα μετά τον 14ο αιώνα, οι Εβραίοι αντιλήφθηκαν σιγά-σιγά, ότι για να επιβιώσουν και να γλιτώσουν από τους διωγμούς, θα έπρεπε να αποκτήσουν διασυνδέσεις με τους ισχυρούς, που θα τους έδινε τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση στην εξουσία.
ΚΑΙ αυτό έκαναν. Στο εμπόριο είχαν μια παράδοση πάνω από 2.000 χρόνια, που τους βοήθησε να αποκτήσουν γνώσεις, εμπειρίες και να γίνουν παράλληλα και καλοί επιχειρηματίες.
ΤΟ μόνο που απέμενε να θέσουν σε εφαρμογή ήταν να προοδεύσουν στα γράμματα και τις επιστήμες για να σταδιοδρομήσουν σε επαγγέλματα που έχαιραν του σεβασμού και της εκτίμησης των ντόπιων κοινωνιών.
ΤΑ χρήματα που κέρδιζαν από το εμπόριο και τις επιχειρήσεις, τούς παρείχαν τα μέσα να στέλνουν τα παιδιά τους στα καλύτερα σχολεία και στη συνέχεια να τα βοηθούν να σταδιοδρομήσουν.
ΑΥΤΗ ήταν η αρχή που άφησε καρπούς και τους άνοιξε πολλές πόρτες. Με την πάροδο του χρόνου, οι Εβραίοι, λόγω της πίεσης που δέχονταν από τις οικογένειές τους, κατάφερναν να αριστεύσουν στα σχολεία και τα πανεπιστήμια και να γίνουν καλοί και περιζήτητοι γιατροί, δικηγόροι, καθηγητές, μηχανικοί, αρχιτέκτονες και πανεπιστημιακοί δάσκαλοι.
ΔΕΝ είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι, πάνω από δύο αιώνες τώρα, οι Εβραίοι έκαναν άλματα στη φιλοσοφία, τα μαθηματικά, τη μουσική, την ιατρική, την οικονομία και σε άλλες τέχνες και επιστήμες.
ΤΟ γεγονός και μόνο ότι οι πατέρες επιστημών όπως, της πολιτικής οικονομίας, της ψυχιατρικής και της φυσικής ήταν Εβραίοι, τα λέει όλα.
ΔΕΝ υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μη γνωρίζει το όνομα του Κάρολου Μαρξ, του Σίγκμουντ Φρόιντ και του Άλμπερτ Αϊνστάιν.
ΟΙ Εβραίοι κατάλαβαν νωρίς επίσης ότι, η οικονομική δύναμη και η κοινωνική αναγνώριση τους παρείχε τη δυνατότητα να αποφύγουν τους διωγμούς, αφού με τις γνωριμίες που διέθεταν (και τα λεφτά που είχαν) μπορούσαν να δωροδοκήσουν τους κρατικούς αξιωματούχους και να γλιτώσουν.
ΤΕΛΟΣ, το γεγονός ότι οι Εβραίοι παντρεύονταν μεταξύ τους και οι πλούσιοι έκαναν πολύ περισσότερα παιδιά από τους φτωχότερους συμπατριώτες τους, στα οποία και άφηναν τις περιουσίες τους, συνέβαλε ώστε οι απόγονοί τους να δημιουργήσουν με τα χρόνια κολοσσιαίες περιουσίες.
ΑΝ κοντά σε αυτό προσθέσει κανείς ότι είναι, παράλληλα, άριστοι τραπεζίτες και «μανούλες» στα οικονομικά, μπορεί να καταλάβει γιατί έχουν τόσα πολλά λεφτά και θεωρούνται από τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη.
ΣΤΑ πιο πάνω τους προσόντα λοιπόν και όχι στις συνωμοσίες τους οφείλεται η οικονομική δύναμη που έχουν.
ΚΑΙ όπως όλοι γνωρίζουμε, συμπεριλαμβανομένων και των μαθητών των νηπιαγωγείων, το χρήμα είναι δύναμη που σε βοηθά να πετύχεις πολύ περισσότερα πράγματα.
ΑΥΤΑ για σήμερα και θα τα πούμε από βδομάδα. Γεια χαρά.
