Ένας αυτοαποκαλούμενος «κληρικός» αναστάτωσε την Αυστραλία με το τερατώδες και τρομερό του έγκλημα στο Μάρτιν Πλέις στο Σίδνεϊ, λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα του 2014. Τέτοια γίνονται πια όχι μόνο στην Αμερική, αλλά και σε κάθε μέρος του κόσμου, αφού αυτοδιδαχτήκαμε αυτά τα κόλπα με «περίσσια χάρη» από τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. 

Αλλά να τα κάνει αυτά ένας «κληρικός» για μένα τουλάχιστον ήταν όχι μόνο αποτρόπαιο, αλλά και ανήκουστο. Φαίνεται, όμως, πως και οι κληρικοί, αφού διακατέχονται από το θρησκευτικό τους δόγμα, μπορούν να κάνουν τέτοια εγκλήματα και «για την πίστη την αγία» φρονούν πως όλα επιτρέπονται. Και επιπλέον, ο θεός θα τους ανταμείψει για τη θεάρεστη αυτή πράξη τους!

Εδώ δικαιώνεται πανηγυρικά ο Βολταίρος που είπε εκείνο το περίφημο: «Αυτοί που μπορούν να σε κάνουν να πιστεύεις παραλογισμούς, μπορούν να σε κάνουν να διαπράττεις ωμότητες»!

ΚΛΗΡΟΣ ΚΑΙ ΚΛΗΡΙΚΟΣ

Στην προκειμένη περίπτωση διαμαρτύρομαι για τη χρήση της ελληνικής λέξης ΚΛΗΡΙΚΟΣ = CLERIC που χρησιμοποιήθηκε άκρως καταχρηστικά για ένα βάρβαρο έγκλημα και η θρησκεία ονομάζει το λεγόμενο ιερατείο ότι αποτελείται από… κληρικούς! Μεγάλη διαστρέβλωση της γλώσσας μας.

Κλήρος είναι ο λαχνός που βγαίνει από την κληρωτίδα όταν κληρώνουμε κάτι. Έχουμε πολλές εκφράσεις όπως «μου έπεσε ο κλήρος», «ρίχνω τον κλήρο», «βάζω κάτι σε κλήρο» και άλλες.

Οι αρχαίοι μας επειδή δεν είχαν ιερατείο σαν τους ασιατικούς λαούς, για τη συντήρηση των ναών τους, έβαζαν σε κλήρο τα ονόματα των εύπορων οικογενειών μιας περιοχής και έτσι έπεφτε ο κλήρος σε έναν, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για το ναό για ένα χρόνο. Αυτός ήταν ο κληρικός που λεγόταν «ενιαύσιος κληρικός», δηλαδή για ένα χρόνο μόνο. 

Ωραίο σύστημα για τη συμμετοχή όλων. Ιδού η ανωτερότητα της σκέψης των αρχαίων μας. Κανένας άλλος λαός δεν το σκέφτηκε έτσι γιατί ο πραγματικός θεός δεν θέλει μεσίτες και ο κάθε Έλληνας συνομιλούσε με το θεό απευθείας!

Όταν ήρθε, όμως, ο χριστιανισμός διόριζε έναν έμπιστο για το ναό και οικειοποιήθηκε την ελληνική λέξη κληρικός από την αρχαία μας γλώσσα και από τη συνήθεια των Ελλήνων. Εδώ η σημασία «μεταποιήθηκε χριστιανικά» και ο παπάς ονομάστηκε κληρικός χωρίς να είναι φυσικά κληρικός, αλλά διορισμένος από τον επίσκοπο = αυτός που επιβλέπει τα έσοδα ενός ναού.

ΤΟ ΡΗΜΑ ΚΛΗΡΩΝΩ

Εάν λάβουμε υπόψη μας ότι συνήθως από το ρήμα παράγονται οι λέξεις μας, το κληρώνω στην ελληνική γλώσσα μας έδωσε πάμπολλες λέξεις ολκής. Ας απαριθμήσουμε μερικές για του λόγου το ασφαλές: κλήρωση, κληρωτίδα, κλήρος, κληρούχος, κληρωτός, κληροδοσία, κληροδότημα, κληροδοτώ, κληρονομώ, κληρονόμος, κληρονομία, κληρονομικός και πολλές άλλες που θα βρείτε μόνοι σας. Επίσης όταν ο ιερωμένος έγινε «κληρικός», έχουμε μία νέα εσοδεία λέξεων χριστιανικής υφής στην κληρικοκρατία όπου συμπεριλαμβάνονται και όλοι οι βαθμοί των «κληρικών» του ανώτερου και κατώτερου κλήρου οι οποίοι ανέρχονται σε δεκάδες νέα ονόματα που γέννησε η ελληνική γλώσσα για να τους φιλοξενήσει όλους. 

Ο ΚΛΗΡΟΣ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ

Η λατινική γλώσσα πήρε τον κληρικό αυτούσιο και τον έκανε clericus. Τα λεξικά το λένε καθαρά: From Greek κληρικός=cleric, a lot. Φυσικά αυτό μπήκε και στα Αγγλικά, αλλά τον κλήρο=το ιερατείο, η αγγλική γλώσσα το …απλοποίησε σε clergy με την επιρροή της γαλλικής γλώσσας clergie. Επειδή οι μόνοι εγγράμματοι στην Ευρώπη ήταν οι παπάδες, η ίδια λέξη ως clericatus κατέληξε να σημαίνει και τη μάθηση= learning. Έτσι ο υπάλληλος σε ένα μοναστήρι ή σε ένα γραφείο που ήξερε να διαβάζει έγινε Clerk στα Αγγλικά! 

Πώς ταξιδεύουν οι λέξεις μας! Έτσι οι clerks είναι όλοι τους…κληρικοί. Έτσι τους έπεσε ο κλήρος!

ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΜΥΘΙΟ ΜΑΣ

Θα τελειώσω το σύντομο αυτό πόνημά μου με τα λόγια του σύγχρονου φιλόσοφου Δ. Ντιντερό ο οποίος είπε ότι «Οι φιλόσοφοι είπαν πολλές κακίες για τους κληρικούς. Οι κληρικοί είπαν πολλές κακίες για τους φιλόσοφους. Όμως οι φιλόσοφοι ποτέ δε σκότωσαν κληρικούς, αλλά οι κληρικοί σκότωσαν πολλούς φιλόσοφους». Και σήμερα ο «κληρικός» του Σίδνεϊ σκότωσε και δικηγόρους, αλλά και άλλους «που τους έλαχε ο κλήρος»!