ΤΕΛΟΣ το Ασιατικό Κύπελλο…
Το σηκώσαμε το τιμημένο…
Αλλά για μένα προσωπικά, πέρα από το μεγαλείο του θριάμβου των Αγγέλων του Άγγελου…
Άξιο πανηγυρισμών είναι και το γεγονός ότι τα αγγλόφωνα mainstream ΜΜΕ, ξεκ@λώθηκαν στην κυριολεξία να γράφουν για ποδόσφαιρο.
ΘΥΜΑΜΑΙ τα παλιά καλά χρόνια του α λ η θ ι ν ο ύ ποδοσφαίρου, όταν καμιά αγγλόφωνη εφημερίδα έγραφε κανένα μονοστηλάκι για ποδόσφαιρο, κάναμε πάρτι (!).
Σήμερα 10ετίες μετά, η υπερβολή έφτασε στο κατακόρυφο.
Σελίδες επί σελίδων στις εφημερίδες!
«ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ» ρεπορτάζ και αναλύσεις σε ηλεκτρονικούς πίνακες, από πρώην προπονητές που είναι έξω από δουλειά (Αλοΐσι, Κοσμίνα)…
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ αναλύσεις από ειδικούς και άσχετους…
ΓΙ’ αυτό επιμένω, ότι πέρα από την κατάκτηση του Ασιατικού Κυπέλλου, μεγάλων διαστάσεων είναι και το γεγονός ότι το ποδόσφαιρο έγινε αρκετές φορές τον τελευταίο καιρό π ρ ω τ ο σ έ λ ι δ ο!
ΓΙΑ το διαδίκτυο ούτε κουβέντα…
Facebook και Twitter μετατράπηκαν σε μοντέρνα ηλεκτρονικά γήπεδα ποδοσφαίρου!
Με μια πλατιά έννοια της σύγκρισης..
Έβηχε για παράδειγμα ο «Τίμι» (Καχίλ), «φωτιά» στο διαδίκτυο…
Παίζει; Δεν παίζει;
ΒΕΒΑΙΑ, όλη αυτή η ποδοσφαιρική φρενίτιδα θα εξαφανιστεί σιγά σιγά, με το που θα ξεκινήσει η σεζόν (οσονούπω) του… τρομοκρατημένου φούτι, αλλά, για να μην είμαστε και αχάριστοι σαν λάτρεις του ποδοσφαίρου, καλό και με το παραπάνω ήταν ότι εισπράξαμε τις τελευταίες ημέρες και φαντάζομαι θα συνεχίσουμε να εισπράττουμε, μια και συνεχίζεται και το εθνικό μας πρωτάθλημα, με Μελβουρνιώτικο ντέρμπι μεθαύριο Σάββατο.
ΕΧΟΝΤΑΣ πει όλα αυτά θα τονίσω ότι ο καθένας, σχετικός ή άσχετος έλεγε και έγραφε «το μακρύ και το κοντό του» στη διάρκεια του Ασιατικού Κυπέλλου.
Δημοκρατία έκφρασης και η ομορφιά του ποδοσφαίρου, με κάθε φίλαθλο και θεατή, προπονητή και αναλυτή!
ΤΟ αν κάποιοι επώνυμοι εκτίθενται μέσα σ αυτό το πλαίσιο, δικό τους πρόβλημα.
Όπως για παράδειγμα ο βετεράνος αμυντικός Νεντ Ζέλιτς, που έγινε κι αυτός σχολιαστής/αναλυτής στο Φόξτελ και την περασμένη Κυριακή στο βραδινό αθλητικό πρόγραμμα, προσπαθούσε να μας πείσει ότι η εμφάνιση των Σοκκερούς στο Μουντιάλ της Γερμανίας το 2006, ήταν καλύτερη ποδοσφαιρική «στιγμή» μας, από ότι η κατάκτηση του Ασιατικού Κυπέλλου.
ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ, βέβαια, το γεγονός ότι τότε, στην Γερμανία δηλαδή, πήραμε τα….. (μερικά πράγματα δεν γράφονται), ενώ τώρα στο Ασιατικό Κύπελλο, ένα έπαθλο…ΝΑΑΑΑ!
ΣΤΟ Σίδνεϊ για τον τελικό του Ασιατικού Κυπέλλου, βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα και ο πρόεδρος της FIFA, Σεπ Μπλάτερ, ενθουσιάστηκε με όσα είδε και επειδή είμαστε και σε προεκλογική περίοδο, είπε ότι η Αυστραλία δικαιούται την διοργάνωση Μουντιάλ και θα φροντίσει να αποκατασταθεί η αδικία, για την μια ψήφο που πήραμε όταν είχαμε σίγουρο το Μουντιάλ του 2022…
ΠΟΙΟΣ ζει όμως και ποιος πεθαίνει ως τότε, μια και η επόμενη «ανοιχτή» ημερομηνία για Μουντιάλ είναι το… 2026!
ΝΑ μείνω στον Μπλάτερ και να πω ότι αν είχαμε έστω και λίγες ελπίδες να δούμε το 2026 στην Αυστραλία την αφρόκρεμα του παγκόσμιου φούτμπολ, εξανεμίστηκαν κι αυτές, μετά την αγενέστατη (μεταξύ μας, ήμουν κι εγώ ένας από αυτούς) υποδοχή που έκαναν στον κορυφαίο ποδοσφαιρικό παράγοντα του πλανήτη οι 76.385 θεατές του τελικού, που τον αποδοκίμασαν με ένα στόμα, όταν ανακοινώθηκε το όνομα του, με την παρέα των υπόλοιπων επισήμων.
ΑΛΛΑΞΕ χρώμα ο Σεπ, κοίταξε αμήχανα δίπλα στον Φρανκ Λόουϊ και είμαι σίγουρος ότι εκείνη τη στιγμή θα σκέφθηκε ότι δεν είναι κακή ιδέα να συμμαχήσει με τους «κολλητούς» του Σαουδάραβες, που θέλουν να διώξουν την Αυστραλία από την Ασία.
ΕΠΕΙΔΗ τα «πόλιτικς» είναι βαθιά ριζωμένα και στον χώρο του ποδοσφαίρου, λέτε να ξαναβρεθούμε στην Ωκεανία και να τρέχουμε στην άλλη άκρη του πλανήτη για να προκριθούμε σε Μουντιάλ;
Προσωπικά δεν το αποκλείω, γιατί έναν φίλο και σύμμαχο που είχαμε στο πρόσωπο του κορυφαίου ποδοσφαιρικού παράγοντα του πλανήτη, τον χάσαμε κι αυτόν…
ΤΕΛΟΣ στο Ασιατικό Κύπελλο και αν βαθμολογούσα την διοργάνωση, δεν θα δίσταζα να δώσω ένα 10 άριστα στους διοργανωτές (Αυστραλία+Ασία).
Και από κόσμο δεν πήγε άσχημα η διοργάνωση, αν σκεφθεί κανείς ότι ζούμε σε μια χώρα, που ποδοσφαιρική δεν την λες…
Να ορισμένοι αριθμοί κατά πόλη, που φιλοξένησε παιχνίδια:
-Μελβούρνη: Σύνολο θεατών σε 7 παιχνίδια 126.055.
-Μπρίσμπαν: 161.986 θεατές σε 7 παιχνίδια.
-Καμπέρρα: 82.452, σε 7 παιχνίδια.
-Νιούκαστλ: 58.581 σε 4 παιχνίδια.
-Σίδνεϊ: 221.399 7 παιχνίδια.
ΠΕΡΙΤΤΟ να πω ότι οι περισσότεροι από τους θεατές των αγώνων, ήταν φίλοι και «οπαδοί» των Ασιατικών ομάδων που φιλοξενήσαμε, δίνοντας ένα ξεχωριστό και πανέμορφο χρώμα στην διοργάνωση με την εντυπωσιακή τους παρουσία!
ΚΑΙ όχι, όλοι αυτοί οι Ασιάτες, δεν ανήκουν στην κατηγορία των Boat people…
Σ’ αυτή την κατηγορία ανήκει ο τεχνικός των πρωταθλητών Ασίας Άγγελος Ποστέκογλου, ο οποίος αφίχθη στην Αυστραλία, περίπου 45 χρόνια πριν, με τους γονείς του Δημήτρη και Βούλα, πάνω στο καράβι «Πατρίς» που ζούσε τότε τις δικές του δόξες…
ΚΑΙ κλείνοντας με το θέμα αυτό, 15 από τους διεθνείς Σοκκερού που στέφθηκαν το περασμένο Σάββατο πρωταθλητές Ευρώπης, προέρχονται από οικογένειες μεταναστών…
Ίσως και Boat People…
ΟΠΩΣ ο Άγγελος!!
Η απέραντη ομορφιά του Π Ο Λ Υ Π Ο Λ Ι Τ Ι Σ Μ Ο Υ…
ΚΑΠΟΙΟΣ να του ψιθυρίσει στα αυτί ότι άρχισε να γίνεται γραφικός και κουραστικός.
Ο λόγος για τον τεχνικό του ΠΑΟΚ, Άγγελο Αναστασιάδη ο οποίος σε δηλώσεις του μετά το 1-2 της Τούμπας από τον Παναιτωλικό δήλωσε μεταξύ άλλων:
«Ήταν άσχημο αυτό που έγινε στο πρώτο ημίχρονο. Είπαμε να παίξουμε ένα παιχνίδι σαν να ήταν τελευταίο. Μπήκαμε πολύ νωθρά, δεν βάλαμε τα πόδια μας. Δεχτήκαμε και ένα γκολ που αποσυντόνισε την ομάδα. Δεν πήγε τίποτα σωστά, ακόμα και όταν η ομάδα ισοφάρισε όλες οι κόντρες πήγαν σε βάρος μας.
Έτσι ήθελε η Παναγία να γίνει! Και για όλα φταίω εγώ και η ευθύνη είναι καθαρά δική μου. Έχω εμπιστοσύνη στα παιδιά και περισσότερο έχω εμπιστοσύνη στην Παναγία θα μας το δώσει».
ΜΙΑ παράκληση τώρα που έχουμε και μια υπεύθυνη κυβέρνηση, με θρήσκο (που λέει ο λόγος) πρωθυπουργό…
Αλέξη, κάνε κάτι, γιατί αυτή η «αποκλειστικότητα» του Αναστασιάδη και του ΠΑΟΚ, με την Παναγία, αρχίζει να προκαλεί το θρησκευτικό αίσθημα του λαού και των ψηφοφόρων σου…
