Ο Τάσος Λειβαδίτης (1922-1988) είναι μία από τις μεγάλες μορφές της ελληνικής λογοτεχνίας, και ειδικά της ποίησης, κατά τον 20ό αιώνα. Όχι μόνο από την πλευρά της ποιητικής και λογοτεχνικής του «παραγωγής», αλλά και για το ότι υπήρξε ένας από εκείνους που βίωσαν το δράμα της ήττας της Αριστεράς στην Ελλάδα και -κατά κύριο λόγο- τη ζοφερή δεκαετία του 1950 που την ακολούθησε, με όλα τα επακόλουθα: φυλακίσεις, εξορίες, εκτελέσεις, μαζική μετανάστευση, φτώχεια, ερήμωση, κοινωνικό αποκλεισμό. Είναι ένας από εκείνους τους ποιητές, το σύνολο σχεδόν του έργου των οποίων έδωσε ανάγλυφα όλα αυτά τα ασφυκτικά και πνιγηρά επακόλουθα, μια μεγάλη ομάδα ποιητών η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ανήκαν στην Αριστερά και η οποία ονομάστηκε «γενιά της ήττας». Αν και, κατά τη γνώμη μου, αυτός ο ποιητής ο οποίος δικαιούται τον «τίτλο» του κατ’ εξοχήν ποιητή της ήττας είναι ο Άρης Αλεξάνδρου.
Ωστόσο, ο Τάσος Λειβαδίτης, παρ’ όλη τη στράτευση στην Αριστερά και όλα τα παρεπόμενα, παρέμεινε και εξακολουθεί να παραμένει στη σκιά των άλλων μεγάλων ονομάτων της ελληνικής ποίησης και λογοτεχνίας που είναι παγκοίνως γνωστοί έξω από τα στενά ελλαδικά όρια, όπως οι Κ. Καβάφης, Γιάννης Ρίτσος, Γ. Σεφέρης, Οδ. Ελύτης και Ν. Καζαντζάκης.
Από αυτή την άποψη, η πρώτη αγγλική μετάφραση του έργου του Λειβαδίτη «Ο τυφλός με τον λύχνο» (εκδ. Κέδρος), που πρωτοκυκλοφόρησε το 1983 και ανήκει στην ύστερη φάση του έργου του ποιητή, από τον Ελληνοαυστραλό πανεπιστημιακό Ν.Ν. Τρακάκη, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση του να γίνει γνωστό και έξω από τα ελλαδικά όρια ένα μέρος του έργου του άκρως σημαντικού αυτού ποιητή μας. Το έργο αυτό είναι μια πρωτοποριακή συλλογή ποιητικής πρόζας η οποία με τον άκρατο δυναμισμό της επιχειρεί να δώσει φωνή στη μεταπολεμική εκείνη γενιά που απογυμνώθηκε από ιδεολογίες και διαποτίστηκε από τον πόνο για την απώλεια και το θρήνο και, από την άλλη, πάντα αναζητούσε το Άλλο, στην περίπτωσή μας το ιερό Άλλο.
Ο Ν.Ν. Τρακάκης παραθέτει, επίσης, μια εκτεταμένη και αρκετά δουλεμένη εισαγωγή στο έργο του Λειβαδίτη σε συνάρτηση με τη στράτευσή του στην Αριστερά και με το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα που επικράτησε στην Ελλάδα μετά το τέλος του Εμφυλίου. Πιστεύω, όμως, ότι ένας ποιητής της κλάσης του Λειβαδίτη αξίζει περισσότερα για τη ζωή του τόσο όσο και για και τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις – ήταν ένας από τους ελάχιστους αριστερούς ποιητές με έντονο, κυρίαρχο θα έλεγα, το θρησκευτικό στοιχείο, ειδικά στην ύστερη φάση της ποιητικής του δημιουργίας.
Ο Νεκτάριος Νικόλαος Τρακάκης γεννήθηκε στη Μελβούρνη από Κρητικούς γονείς και είναι λέκτορας Φιλοσοφίας στο Australian Catholic University. Ποιητής και ο ίδιος (η πιο πρόσφατη συλλογή του έχει τίτλο From Dusk to Dawn, 2012), έχει επίσης εκδώσει το βιβλίο Southern Sun, Aegean Light: Poetry of Second Generation Greek-Australian (Australian Scholarly Publishing, 2011).
