ΔΕΚΑΕΠΤΑ μέρες μετά τις εκλογές και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ακόμα ψάχνει να βρει το μονοπάτι της ιστορίας που θα οδηγήσει τη χώρα στο ευρωπαϊκό ξέφωτο.
ΟΣΟΙ έχουν έστω και λίγο μυαλό, συνεχίζουν να αναρωτιούνται μήπως ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνησή του «ξέρουν κάτι» που δεν γνωρίζει ακόμα κανένας άλλος.
ΜΗΠΩΣ, δηλαδή, υπάρχει «έτοιμο» και σχέδιο Β’, που θα ακολουθήσει η χώρα σε περίπτωση που αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις με τους Eυρωπαίους εταίρους της.
ΜΑ είναι δυνατόν (θα μου πείτε) μια… οργανωμένη χώρα σαν την πατρίδα μας, που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού σε ολόκληρο τον κόσμο και το know how της προόδου στην Ευρώπη, να μην έχει plan B’;
ΑΝ κρίνω από την έκδηλη αισιοδοξία των κυβερνώντων, που πιστεύουν ότι «θα τα καταφέρουν» και την (επαναστατική) ευφορία που επικρατεί σε ολόκληρη τη χώρα από τις 26 Ιανουαρίου, θα πρέπει να υπάρχει μια ολόκληρη σειρά εναλλακτικών πλάνων σε περίπτωση μετωπικής σύγκρουσης με τους εταίρους μας και τις «αγορές».
ΚΑΙ το λέω αυτό, γιατί έτσι και συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που ξέρουμε, δηλαδή να αυτοσχεδιάζουμε, πιστεύοντας ότι αν υπάρξει αδιέξοδο «ο Θεός της Ελλάδας δεν θα μας αφήσει να χαθούμε», τότε…
…ΤΟΤΕ είναι που σε κανένα τρίμηνο «θα χάσει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα» και κανείς δεν θα μπορεί να προβλέψει το τέλος του κατήφορου που θα πάρει η πατρίδα.
ΑΣ ελπίσουμε ότι από κάποιου το μυαλό (τέλος πάντων) θα έχει περάσει και η πιθανότητα, για το πώς θα αντιμετωπίσει η χώρα την (επίσημη) χρεοκοπία, την επιστροφή στη δραχμούλα και την τυφλή λαϊκή οργή που θα ξεσπάσει μετά την κατάρρευση των κυβερνητικών υποσχέσεων.
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ για μια στιγμή τι μπορεί να γίνει αν η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, υιοθετήσει την πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου και προκηρύξει δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο λαός αν θέλει να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη.
ΚΑΙ αυτή θα είναι η μια πλευρά του προβλήματος. Η άλλη και πιο επώδυνη θα είναι, σε περίπτωση που ο… εξυπνότερος λαός του κόσμου ταχθεί υπέρ της παραμονής στην ευρωζώνη, τη στιγμή που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα έχει γκρεμίσει τη γέφυρα της επιστροφής.
ΑΣ επιστρέψουμε, όμως, για λίγο στον υπαρκτό κόσμο, που έρχεται κατά πάνω μας με συγκρουσιακή ταχύτητα και, μάλιστα, σε μια στιγμή που εμείς, συνεπαρμένοι από το μεγαλείο της φυλής, συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε ότι θα αλλάξουμε την Ευρώπη και θα την προσαρμόσουμε στα μέτρα και τις ανάγκες μας.
ΕΧΟΥΝ ήδη περάσει πάνω από 30 χρόνια από τότε που άρχισα να γράφω ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει στην πατρίδα μας αν δεν αποφασίσουμε να δημιουργήσουμε από το μηδέν τις προϋποθέσεις που θα μας δώσουν τη δυνατότητα να αποκτήσουμε ένα κράτος της προκοπής.
ΕΝΑ κράτος που θα λειτουργεί όπως όλα τα κράτη του Δυτικού κόσμου. Μέχρι που να γίνει κάτι τέτοιο η Ελλάδα θα αιωρείται στο χείλος του γκρεμού.
ΚΑΙ η σημερινή κρίση (και ανεπίσημη χρεοκοπία), όπως και όλες οι προηγούμενες στην νεοελληνική ιστορία έχουν για αφετηρία τους την ίδια αιτία: την παντελή έλλειψη κράτους.
Η ιστορία δείχνει ότι καμιά από τις πέντε χρεοκοπίες και εθνικές κρίσεις που ζήσαμε από τη δημιουργία του ελληνικού Κράτους, μέχρι σήμερα δεν μας έγινε μάθημα.
ΑΠΟΛΥΤΩΣ τίποτα δεν μας δίδαξαν, με αποτέλεσμα να κάνουμε ατελείωτους κύκλους γύρω από τον εαυτό μας και κάθε τόσο να επιστρέφουμε (με δανεικά) στο σημείο που αρχίσαμε.
ΕΚΤΟΣ όλων των άλλων, η έλλειψη αυτογνωσίας έχει ως αποτέλεσμα να ψάχνουμε πάντοτε να βρούμε «εχθρούς» να τους φορτώσουμε τα λάθη μας που τελειωμό δεν έχουν.
ΜΕΤΑ τη χρεοκοπία του 1892 και τις αποτυχημένες προσπάθειες του τότε πρωθυπουργού, Χαριλάου Τρικούπη, για τη δημιουργία ενός κράτους που θα είχε συνέχεια και θα αναλάμβανε τις ευθύνες του, οι ψηφοφόροι καταψήφισαν τον Τρικούπη και επέλεξαν τον λαϊκιστή Δεληγιάννη που τους υποσχόταν «λαγούς με πετραχήλια».
Ο ίδιος, στηριζόμενος στην Μεγάλη Ιδέα που γαλούχησε τον ελληνικό ριζοσπαστικό εθνικισμό, οδήγησε τη χώρα το 1897 στον πόλεμο κατά της Τουρκίας, με απώτερο σχέδιο να φτάσουμε μέχρι την… Πόλη!
ΟΥΤΕ 30 μέρες δεν κράτησε ο πόλεμος αυτός (μέχρι να το βάλουμε στα πόδια) και αν δεν επενέβαιναν και τότε (όπως και παλαιότερα) οι Μεγάλες Δυνάμεις, Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία, να τον σταματήσουν, σε τρεις μέρες οι Τούρκοι θα είχαν φτάσει από τη Λάρισα στην Αθήνα.
ΑΝΤΙ να βάλουμε μυαλό και να τους ευχαριστήσουμε τους ανθρώπους που μας βοήθησαν, τους ζητούσαμε και τα ρέστα, γιατί, ενώ έβλεπαν ότι ένας τέτοιος πόλεμος θα ήταν καταστροφικός για τη χώρα δεν μας… σταμάτησαν!
ΤΑ ίδια κάναμε (και λέγαμε) μετά την πανωλεθρία του ελληνικού στρατού στην Μικρά Ασία το 1922 και την καταστροφή της Σμύρνης.
ΜΕ τους Εγγλέζους και τους Γάλλους τα βάλαμε γιατί δεν έστειλαν έγκαιρα τα καράβια τους και άφησαν χιλιάδες πρόσφυγες να τους σφάξουν οι Τούρκοι του Κεμάλ…
ΝΕΟΥΣ «εχθρούς», που έχουν ως αφετηρία τα ίδια (χοντρικά) επιχειρήματα, ψάχνουμε και σήμερα για να φορτώσουμε τα αίτια της οικονομικής κρίσης που έχουν γονατίσει την πατρίδα.
ΟΙ δανειστές και οι Γερμανοί μας φταίνε. Οι μεν πρώτοι, γιατί ενώ γνώριζαν το παρελθόν και τις δυνατότητες της χώρας μας συνέχιζαν να μας δανείζουν, οι δε δεύτεροι γιατί μας πιέζουν να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας και να υπογράψουμε νέο Μνημόνιο αν θέλουμε τα λεφτά τους.
ΚΑΙ όσο οι Γερμανοί και οι Ευρωπαίοι επιμένουν στις μεταρρυθμίσεις που θα βοηθήσουν τη χώρα να αποκτήσει επιτέλους ένα κρατικό διοικητικό μηχανισμό για να σταθεί στα πόδια της και τις δυνάμεις της, τόσο εμείς αντιστεκόμαστε και τους καταριόμαστε…
ΤΟ πόσο «συγκροτημένη» είναι η νεοελληνική λογική και πόσο μακριά νυχτωμένη είναι από την πραγματικότητα, φάνηκε από τον καταιγισμό των δηλώσεων των νέων υπουργών της κυβέρνησης που εν μία νυκτί ακύρωσαν ό,τι είχε μείνει όρθιο από τις μισοτελειωμένες μεταρρυθμίσεις της προηγούμενης κυβέρνησης.
ΘΑ θυμόμαστε, βέβαια, ότι η κυβέρνηση Σαμαρά, μετά τις αφόρητες πιέσεις της τρόικας, αποβραδίς ψήφιζε στη Βουλή ένα μεταρρυθμιστικό νομοσχέδιο και μετά ένα τριήμερο έβγαζε υπουργική απόφαση και το ακύρωνε.
ΟΙ υπουργοί της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ τα ανακάλεσαν σχεδόν όλα με συνοπτικές διαδικασίες, με το καλημέρα, πράγμα που ανάγκασε τους Ευρωπαίους να χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο για να συνέλθουν από την ταραχή τους.
ΛΙΓΕΣ μέρες αργότερα στις προγραμματικές του δηλώσεις ο πρωθυπουργός της χώρας αναφέρθηκε στις ριζικές μεταρρυθμίσεις που σχεδιάζει να εφαρμόσει η κυβέρνησή του, χωρίς να μας εξηγήσει πως θα τις φέρει σε πέρας ένα πεθαμένο (ή πρόσφατα) νεκραναστημένο ελληνικό Δημόσιο.
ΚΑΙ όταν με κάθε ευκαιρία που τους παρουσιάζεται οι Ευρωπαίοι μας λένε, να τιμήσουμε την υπογραφή μας και τις δεσμεύσεις μας στα συμφωνηθέντα, εμείς του απαντάμε ότι αυτοί είναι υποχρεωμένοι να σεβαστούν τη δημοκρατική απόφαση του ελληνικού λαού ο οποίος τάχθηκε ανεπιφύλακτα κατά του Μνημονίου και της τρόικας.
ΜΙΑ κυβέρνηση που ανέλαβε την εξουσία με το 42% των ψήφων, έχοντας στο πλευρό της τους δεξιόστροφους ψεκασμένους εθνικιστές του Καμένου (ο οποίος είναι στα πρόθυρα να… κηρύξει τον πόλεμο στη Γερμανία!) ζητάει από τους άλλους εκλεγμένους ηγέτες της Ευρώπης να γράψουν στα παλιά τους υποδήματα τους δικούς τους ψηφοφόρους και να σεβαστούν το εκλογικό αποτέλεσμα του ελληνικού λαού…
ΑΝ τώρα ρωτήσει κανείς τον… εξυπνότερο λαό του κόσμου, γιατί η Ελλάδα δεν σεβάστηκε την απόφαση του 95% του λαού των Σκοπίων, που ζητούν πάνω από 20 χρόνια να αναγνωριστούν με το όνομα «Μακεδονία», κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς «προδότης» από τους Έλληνες… δημοκράτες.
ΚΑΙ εδώ μιλάμε για ένα «παιχνίδι» που από χέρι πια το έχουμε χάσει, αφού τελικά οι μόνοι στον κόσμο που δεν θα τους αναγνωρίζουν με το όνομα που οι ίδιοι αναπροσδιορίζονται, θα είμαστε εμείς.
ΚΑΤΑ τη δική μου γνώμη, αν έδειξε (μεταξύ άλλων) κάτι η ξαφνική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, είναι ότι ο αρρωστημένος εθνικισμός στην πατρίδα μας δεν έχει ιδεολογικά σύνορα.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ βασισμένος στην αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων και ουδεμία σχέση έχει με κόμματα, ιδεολογίες και αρχές.
ΤΟ ίδιο εθνικιστές με τους χρυσαυγίτες, τους ψεκασμένους του Καμένου, είναι και οι βρασμένοι υπερπατριώτες που ψηφίζουν Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ.
ΤΟ σίγουρο είναι ότι οι μέρες που έρχονται δεν είναι μόνο δύσκολες, αλλά και εντελώς απρόβλεπτες για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγμα και πιο, τελικά, δρόμο θα ακολουθήσει η χώρα.
ΑΥΤΑ για σήμερα και ας ελπίσουμε ότι θα τα βρούμε με τους εταίρους μας και θα παραμείνει η χώρα στην Ευρωπαϊκή οικογένεια. Γεια χαρά.
