Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει η έκθεση του Συμβουλίου για τον Καρκίνο και του Εθνικού Ιδρύματος για την Καρδιά, σύμφωνα με την οποία το 25% των μαθητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι – το ποσοστό πέφτει σε 20% για τις μαθήτριες ίδιας ηλικίας. 

Η έκθεση τονίζει ότι το φαινόμενο σχετίζεται με την μείωση του χρόνου που αφιερώνουν οι έφηβοι σε δραστηριότητες φυσικής άσκησης και την αύξηση του χρόνου που περνούν μπροστά στην τηλεόραση ή την οθόνη του υπολογιστή. Σημειώνεται ότι το 58% των εφήβων μαθητών ζει σε σπίτια που διαθέτουν τουλάχιστον τρεις συσκευές τηλεόρασης, ενώ το 40% έχουν συσκευές βιντεοπαιχνιδιών στα δωμάτιά τους. 

Το 77% περνά περισσότερες από δύο ώρες την ημέρα μπροστά σε μία οθόνη, είτε πρόκειται για υπολογιστή είτε για τηλεόραση είτε παίζοντας βιντεοπαιχνίδια – το αντίστοιχο ποσοστό το 2010 ανερχόταν σε 70%. Την ίδια περίοδο, τονίζεται στην έρευνα, σημειώθηκε μεν αύξηση στην σωματική άσκηση, είναι όμως αμελητέα σε σχέση με την καθιστική ζωή που κάνουν οι νέοι. Ενώ συνίσταται να αφιερώνεται τουλάχιστον μία ώρα την ημέρα σε σωματική δραστηριότητα, το 82% των εφήβων δεν επιτυγχάνει αυτόν τον στόχο. 

Δεδομένης της αδιαμφισβήτητης σύνδεσης της παχυσαρκίας με την εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων, διαφορετικών μορφών καρκίνου και μίας σειράς άλλων χρόνιων παθήσεων, οι αρμόδιοι είναι ιδιαίτερα ανήσυχοι για το μέλλον της νέας γενιάς Αυστραλών, οι οποίοι θα αντιμετωπίσουν αυξημένες πιθανότητες να νοσήσουν στην ενήλικη ζωή τους, αν παραμείνουν υπέρβαροι. Για την αντιμετώπιση του ζητήματος, οι υπεύθυνοι για την διεξαγωγή της έρευνας απευθύνουν έκκληση στους γονείς και το εκπαιδευτικό σύστημα να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες προς όφελος της υγείας των Αυστραλών εφήβων. 

Μια λύση που προτείνεται είναι η αλλαγή του τρόπου διδασκαλίας στα σχολεία, ώστε να ενθαρρύνεται η σωματική συμμετοχή του μαθητή, αντί να παρακολουθεί απλώς καθισμένος στο θρανίο. 

Εξίσου σημαντική είναι η ανάληψη πρωτοβουλιών σε επίπεδο κεντρικού σχεδιασμού από τις τοπικές ή τις πολιτειακές κυβερνήσεις, με σκοπό την ενθάρρυνση της μετάβασης των μαθητών στο σχολείο με ποδήλατα ή με τα πόδια. 

Για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να ληφθούν μέτρα για την μείωση της κυκλοφορίας οχημάτων και την ενίσχυση της ασφάλειας των πεζών και των ποδηλατιστών στο δρόμο.