ΕΠΕΙΔΗ γνωρίζω, εξ ιδίων, ότι η ηλικία και ο αλλεπάλληλος πληροφοριακός καταιγισμός που δεχόμαστε καθημερινά έχει εξαντλήσει τα περιθώρια της μνήμης μας, θα επαναλάβω (εν συντομία) ό,τι έγραψα όταν προκηρύχτηκαν οι εκλογές στην πατρίδα.
ΕΓΡΑΦΑ, λοιπόν, τότε ότι, η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έδωσε ό,τι είχε να δώσει και έπρεπε να φύγει.
ΤΑΧΘΗΚΑ, μάλιστα, υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, όχι γιατί πίστευα (όπως έγραφα) ότι θα κατάφερνε να πραγματοποιήσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις, αλλά, ότι θα έδινε την τελευταία ευκαιρία στον ελληνικό λαό να έλθει (επιτέλους) στα ίσα του.
ΠΙΣΤΕΥΑ, ότι από τη στιγμή που και ο τελευταίος Έλληνας αντιληφθεί, ότι σε τούτο τον κόσμο δεν γίνονται θαύματα (ακόμα και αν όλοι πιστέψουν σε αυτά) δεν θα εκλεγούν ξανά να κυβερνήσουν λαϊκιστές, που τάζουν «λαγούς με πετραχήλια».
ΠΕΡΙΜΕΝΑ ότι, κάποια στιγμή θα θέσουν υποψηφιότητα άτομα που δεν θα διστάσουν να μιλήσουν έξω από τα δόντια και να πουν στους ψηφοφόρους την αλήθεια για τις πραγματικές δυνατότητες της χώρας.
ΝΑ τους πουν, δηλαδή, που πραγματικά βρίσκεται η χώρα στο παγκόσμιο στερέωμα και τι μπορεί να διεκδικήσει και να πετύχει στις σημερινές συνθήκες.
ΝΑ τους εξηγήσουν ότι η Ελλάδα δεν είναι γεωπολιτική και κραταιά δύναμη και δεν έχει ουδεμία σχέση με τη (φαντασιακή) και «παντοδύναμη» χώρα που έχουμε στο μυαλό μας.
ΟΛΑ αυτά, είναι καλά και έχουν πέραση όταν τα καταναλώνουμε εμείς που τα παράγουμε, αλλά οι άλλοι δεν τσιμπάνε…
ΑΛΛΩΣΤΕ, ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, γιατί τέτοια εθνικιστικά προϊόντα-«μαϊμούδες» κυκλοφορούν πολλά στη διεθνή αγορά και, μάλιστα, σε καλύτερες τιμές…
ΜΕ δύο λόγια, να τους κάνουν «λιανά» ότι, αν είναι να βρει μια μέρα η χώρα το δρόμο της και τη θέση της σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει, θα πρέπει να εγκαταλειφθούν οι μεγαλοστομίες και τα αποκαΐδια της Μεγάλης Ιδέας.
ΝΑ πάψουμε όταν κοιταζόμαστε στον καθρέφτη να βλέπουμε τον Μέγα Αλέξανδρο ή τον Κολοκοτρώνη, γιατί εκτός των άλλων, μπορεί να κρυφοβλέπει από καμιά γωνιά και ο Καραγκιόζης και να γελάει με τα καμώματά μας…
ΠΕΡΙΜΕΝΑ, δηλαδή ότι, μιας και δεν θα υπήρχε άλλος δρόμος, οι θεαματικές κωλοτούμπες του ΣΥΡΙΖΑ θα λειτουργούσαν ως ψυχοφάρμακο που θα μας βοηθούσε στο να προχωρήσουμε στην αυτογνωσίας μας.
ΜΕ άλλα λόγια, θα μας ανάγκαζαν να συνειδητοποιήσουμε (και, τελικά, να αποδεχτούμε) ότι είμαστε μια φτωχή βαλκανική και υποανάπτυκτη -πολιτικά, οικονομικά, τεχνολογικά και πολιτιστικά- χώρα.
ΜΙΑ χώρα, που για να σταθεί στα πόδια της, θα πρέπει, πρώτα και πάνω απ’ όλα, να αποκτήσει επιτέλους (μετά από 192 χρόνια!) έναν λειτουργικό και σύγχρονο κρατικό μηχανισμό.
ΕΦΤΑΣΕ η ώρα να πάψουμε, από τη μια μεριά, να απειλούμε τους πάντες με υψωμένη την… αριστερή μας γροθιά και, από την άλλη, να απλώνουμε το… δεξί μας χέρι και να ζητάμε δανεικά από αυτούς που καταριόμαστε και βρίζουμε…
Η εποχή του ευρωπαϊκού ρομαντισμού, που εκκόλαπτε Φιλέλληνες, έχει παρέλθει πριν δύο αιώνες…
ΕΔΩ και τέσσερις δεκαετίες, οι Ευρωπαίοι, που πάντα μας αντιμετώπιζαν ως φτωχούς συγγενείς τους, έχουν γίνει εταίροι μας και, ήθελαν-δεν ήθελαν, μας έχουν μάθει καλά.
ΕΧΟΥΝ πλέον καταλάβει ότι, δεν κοροϊδεύουμε μόνο αυτούς, αλλά και τους ίδιους τους εαυτούς μας. Αυτός, νομίζω, ότι είναι ένας από τους λόγους που ακόμα μας ανέχονται.
ΑΥΤΑ -χοντρικά- πίστευα πριν δύο μήνες, αλλά όσο περνά ο καιρός αντιλαμβάνομαι ότι οι θεαματικές κωλοτούμπες του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν μείωσαν τον λαϊκισμό και τις ψευδαισθήσεις του αλλά τον ενίσχυσαν.
ΤΑ όσα απίστευτα έλαβαν χώρα τις τελευταίες εβδομάδες των διαπραγματεύσεων κοντεύουν πια να με πείσουν ότι ο ελληνικός λαός αρνείται πεισματικά να δει και να αποδεχθεί την πραγματικότητα.
ΚΑΙ δεν το κάνει γιατί δεν έχει συναίσθηση των οικονομικών κινδύνων που διατρέχει η χώρα, αλλά γιατί προτιμά εν γνώση του να ζει στον φαντασιακό κόσμο που έχει στο μυαλό του.
ΕΧΟΥΜΕ διαποτιστεί σε τέτοιο βαθμό από το σύνδρομο του αιώνιου θύματος, που όλοι μας κυνηγούν και θέλουν να μας κάνουν «κακό» γιατί μας ζήλευαν, που προτιμούμε ένα «ηρωικό» θάνατο παρά να αποδεχτούμε την πραγματικότητα.
ΥΠΕΡ του «ηρωικού» θανάτου τάχθηκε πριν μια βδομάδα ο ψεκασμένος υπουργός Άμυνας, Πάνος Καμμένος, όταν δήλωσε ότι θα κάνει την Ελλάδα Κούγκι αν αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις, προκειμένου να πάρει στον άλλο κόσμο μαζί του την ευρωζώνη και τους εταίρους μας.
ΠΑΡΟΜΟΙΑ δήλωση έκανε λίγες μέρες αργότερα και ο Μανώλης Γλέζος όταν ζήτησε συγνώμη από τον ελληνικό λαό που συνήργησε (χωρίς να το… καταλάβει) στην ψευδαίσθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα απάλλασσε την Ελλάδα από το Μνημόνιο και την τρόικα και προχθές ακολούθησε ανάλογη δήλωση του Μίκη Θεοδωράκη.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, κατά της πρόσφατης (μισοτελειωμένης) συμφωνίας της κυβέρνησης με τους εταίρους άρχισαν να τάσσονται και αρκετά πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
ΑΝ όλα τα πιο πάνω λένε κάτι, αυτό είναι ότι υπάρχουν ακόμα αρκετοί στην πατρίδα που, είτε δεν μπορούν να προσθέσουν ένα και ένα είτε προτιμούν τον «ηρωικό» θάνατο της χώρας αντί μιας «ταπεινωτικής» συμφωνίας.
ΛΑΔΙ στη φωτιά για να δημιουργηθεί το εκρηκτικό κλίμα που επικρατεί, έριξε και η ίδια η κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να παρουσιάσει την τρίμηνη συμφωνία με τους εταίρους ως «μεγάλη νίκη» της πατρίδας μας.
ΤΟ να ισχυρίζεσαι ότι με την… νίκη σου στις διαπραγματεύσεις ανέκτησε η χώρα την αξιοπρέπειά της, τη στιγμή που και τα μικρά παιδιά καταλαβαίνουν ότι βάλαμε την ουρά στα σκέλια, κάθε άλλο παρά βοηθάει στη δημιουργία θετικού κλίματος.
ΟΠΩΣ, επίσης, δεν βοηθά, αλλά σε εκθέτει ανεπανόρθωτα, να αναβαπτίζεις το Μνημόνιο, που υπέγραψες «Πρόγραμμα» και την τρόικα… «θεσμούς»!
ΟΛΑ τα πιο πάνω μαζί με τις μετονομασίες, θα μπορούσαν να είχαν χαρακτηριστεί… νίκες και επιτυχίες μόνο σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κατέβει στις εκλογές υποσχόμενος στον ελληνικό λαό ότι θα αλλάζει ριζικά τον εννοιολογικό οδικό χάρτη της ελληνικής γλώσσας.
ΑΝ αυτός ήταν ο στόχος του, τότε θα λέγαμε ώς ένα βαθμό ότι τα κατάφερε αφού μέχρι και Σόιμπλε δέχθηκε (μειδιώντας ειρωνικά) να μετατραπεί το Μνημόνιο σε «Πρόγραμμα» και η τρόικα σε… «θεσμούς».
ΣΥΝΕΠΩΣ, από εδώ και πέρα, όπως είπε γεμάτος περηφάνια και ο υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάσκης, δεν θα συνομιλούμε με την τρόικα, αλλά με τους… «θεσμούς», που για χάρη μας απέκτησαν και φωνή….
ΑΝΤΙ, δηλαδή, να λαμβάνουμε από τη γνωστή τρόικα τις εντολές για το τι υπολείπεται να κάνουμε προκειμένου να εφαρμόσουμε τα συμφωνηθέντα, θα μας στέλνουν οδηγίες με email οι… «θεσμοί»!
ΑΝ η κυβέρνηση του Τσίπρα (που ο έρμος, όντως, κάνει ό,τι μπορεί για να τα φέρει βόλτα) πιστεύει ότι με τέτοια «τσαλίμια» μπορεί μια χώρα να ανακτήσει τη χαμένη της αξιοπρέπεια, τότε τι να πω;
ΤΟ μόνο που έχω να προσθέσω είναι ότι στην πατρίδα μας σήμερα και να θέλεις δεν μπορείς να καταλάβεις αν αυτό που παρακολουθείς είναι μια κωμική θεατρική παράσταση ή μια αρχαία τραγωδία…
ΜΕ όσα συμβαίνουν, νομίζω ότι είμαστε στην αρχή ενός ατελείωτου τραγέλαφου που θα ακολουθήσει στην πατρίδα.
ΤΑ «καλά», δηλαδή, δεν τα έχουμε δει ακόμα. Από τη στιγμή που σιγά-σιγά θα αρχίσει να εξατμίζεται η μέθη της νίκης και θα καταλάβουν όλοι ότι η χώρα επέστρεψε εκεί που ήταν τον Μάιο του 2010 θα έλθουν πάλι τα πάνω κάτω.
ΜΕ το που θα διαπιστώσει ο εξυπνότερος λαός του κόσμου, ότι οι… μεταρρυθμίσεις και τα νέα μέτρα του «Προγράμματος» δεν θα διαφέρουν από τα μισητά μέτρα των Μνημονίων θα αρχίσει ο νέος γύρος εξεύρεσης αποδιοπομπαίων τράγων και… σωτήρων.
ΠΙΣΤΕΥΩ ότι δεν θα αργήσει να έλθει η μέρα που οι ΑΝΕΛ του Καμμένου θα αρχίσουν σαν τα ποντίκια να εγκαταλείπουν το κυβερνητικό σκάφος που θα βυθίζεται…
ΠΩΣ να δεχτούν οι… ψεκασμένοι πατριώτες ότι η κυβέρνηση που στηρίζουν υπέγραψε ένα ακόμα καταραμένο Μνημόνιο;
ΑΝ συμμάχησαν με τους Τσιπριστές ήταν γιατί και οι δύο παρατάξεις ορκίζονταν καθημερινά ότι θα… σκίσουν το Μνημόνιο και θα διώξουν τους από την Ελλάδα τους καταραμένους δανειστές που βασανίζουν τον περήφανο λαό μας.
ΑΥΤΑ με την ελπίδα ότι η χώρα θα καταφέρει να παραμείνει στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Γεια χαρά.
