Η Αυστραλία διατρέχει τον κίνδυνο να έχει ελλειμματικούς προϋπολογισμούς στα επόμενα 40 χρόνια, εκτός και αν προβεί σε σαρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Αυτό υποστηρίζει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, στηριζόμενη στις προβλέψεις της Διαγενεαλογικής Μελέτης (Intergenerational Report) για το μέλλον της χώρας.
Η κύρια πρόβλεψη της εν λόγω μελέτης είναι ότι οι Αυστραλοί θα ζουν περισσότερα χρόνια, αλλά πιο… φτωχά!
Τα στοιχεία περιλαμβάνονται στην έκθεση των 170 σελίδων και συνοπτικά αναφέρουν ότι σε 40 χρόνια:
– ο πληθυσμός της χώρας θα φτάσει τα 39,7 εκατ.
– ο αριθμός των ατόμων που θα φτάσουν στην ηλικία των 100 ετών θα είναι 40.000.
– οι γυναίκες θα ζουν κατά μέσο όρο 96,6 χρόνια και οι άνδρες 95,1.
– 2,7 Αυστραλοί ηλικίας 15-65 ετών θα εργάζονται για κάθε έναν Αυστραλό συνταξιούχο ηλικίας άνω των 65 ετών.
– το 70% των γυναικών θα εργάζεται.
– το 17,3% των ηλικιωμένων Αυστραλών θα εργάζεται (έναντι 12,9% σήμερα).
– το μέσο ετήσιο εισόδημα θα φτάνει τα $117.300 (έναντι $66.400 σήμερα).
– το ποσοστό του πληθυσμού που εργάζεται θα μειωθεί στο 62,4% (έναντι 64,6% σήμερα).
– οι δαπάνες για την υγεία ανά άτομο θα 10πλασιαστούν στα $6.460, ποσοστό 5,5% του ΑΕΠ (έναντι $670 σήμερα).
– οι δαπάνες για τη φροντίδα των ηλικιωμένων και την πληρωμή των συντάξεων θα ανέβουν στο 3,6% του ΑΕΠ (έναντι 2,9% σήμερα).
– ο αριθμός των Αυστραλών ηλικίας 65 ετών και άνω προβλέπεται να υπερδιπλασιαστεί.
– η οικονομική ανάπτυξη θα κυμανθεί στο 2,8% κατά μέσο όρο για τις επόμενες 4 δεκαετίες.
– τα φορολογικά έσοδα δεν θα φτάσουν στα προ της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης επίπεδα παρά μόνο το 2020 – 21.
– ο αριθμός των ανθρώπων ηλικίας 70 ετών και άνω αναμένεται να τριπλασιαστεί και να φτάσει τα 7 περίπου εκατ. άτομα. Έτσι, θα αυξηθούν σημαντικά οι δαπάνες για τους φροντιστές υγείας, αλλά θα μειωθούν εκείνες για τις συντάξεις αναπηρίας, τα οικογενειακά επιδόματα, τη φροντίδα των παιδιών και τους ανέργους.
ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ
Η έκθεση αποτελεί προμήνυμα για το τι θα περιέχει ο προϋπολογισμός του 2015-16. Ο ομοσπονδιακός θησαυροφύλακας, κ. Joe Hockey, παρουσιάζοντας τη μελέτη, τόνισε την ανάγκη να ενθαρρυνθούν περισσότερα άτομα να εργάζονται πιο πολύ, να υπάρξει «αξιοποίηση της έκρηξης της γήρανσης του πληθυσμού» με περισσότερους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας, με περισσότερες εργαζόμενες γυναίκες και όλο και πιο νεαρούς εργαζόμενους.
Ο κ. Hockey ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση θα ανακοινώσει σύντομα πακέτο μέτρων για εκείνες τις οικογένειες που δυσκολεύονται να καλύψουν το αυξανόμενο κόστος φροντίδας των παιδιών τους αλλά και για τις οικογένειες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην πρόσβαση σε κατάλληλα καταστήματα φροντίδας για τα παιδιά τους.
«ΚΑΡΦΙΑ» ΠΡΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ
Για πρώτη φορά, η έκθεση αναφέρεται στην πορεία της αυστραλιανής οικονομίας κάνοντας σύγκριση της σημερινής πολιτικής των δαπανών με εκείνης των Εργατικών κυβερνήσεων. Έτσι, το 2055 το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι στο 6% του ΑΕΠ, ενώ αν εφαρμοζόταν οι πολιτικές του Εργατικού Κόμματος, το έλλειμμα θα έφτανε 11,7%.
«Πατώντας» στο επιχείρημα αυτό, η κυβέρνηση προσπαθεί να κερδίσει την υποστήριξη της Γερουσίας, ώστε να υπερψηφιστεί το σύνολο των προτάσεων του από τον προϋπολογισμό του περασμένου έτους. Έτσι, σύμφωνα με την κυβέρνηση, η Αυστραλία θα έχει πλεονασματικό προϋπολογισμό σε 5 χρόνια.
Ωστόσο, αυτές οι προβλέψεις δεν συμβαδίζουν με τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις, δηλαδή τη μη επιβολή τελικά της συν-πληρωμής για τους γιατρούς, που θα εξοικονομούσε $1 δις σε 4 χρόνια.
– Άμεση ήταν η αντίδραση της αντιπολίτευσης. «Αυτό είναι ένα άκρως πολιτικό έγγραφο το οποίο είναι ταυτόχρονα και μία τεράστια χαμένη ευκαιρία», είπε ο σκιώδης υπουργός Οικονομίας, Chris Bowen. Ο κ. Bowen δήλωσε ότι αν το κόμμα του κερδίσει τις εκλογές, θα παραδώσει την ευθύνη της Διαγενεαλογικής Έκθεσης στο ανεξάρτητο Κοινοβουλευτικό Γραφείο Προϋπολογισμού.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΕΚΘΕΣΗ
Η έκθεση αυτή πρέπει να συντάσσεται κάθε 5 χρόνια. Η πρώτη δόθηκε από τον Peter Costello το 2002 και προειδοποιούσε για τις πιέσεις που θα δεχτεί ο προϋπολογισμός από τη γήρανση του πληθυσμού.
Ο Wayne Swan το 2010 έδωσε τη δεύτερη έκθεση στην οποία αναφερόταν σε ζητήματα αύξησης της παραγωγικότητας, στη «μεγάλη Αυστραλία» από την άποψη της αύξησης του πληθυσμού, ενώ είχε επικεντρωθεί και στην κλιματική αλλαγή.
