Με κλείσιμο απειλούνται πολλά κέντρα επιστημονικών ερευνών, αντιμετωπίζοντας τις συνέπειες της ολιγωρίας της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, η οποία συνδέει την χρηματοδότησή τους με τις μεταρρυθμίσεις στην ανώτατη εκπαίδευση.
Ο περυσινός προϋπολογισμός προέβλεπε τη διάθεση περί των 150 εκατομμυρίων δολαρίων για τη χρηματοδότηση 27 ερευνητικών κέντρων από το National Collaborative Research Infrastructure Scheme (NCRIS), το ποσό αυτό, όμως, είναι ακόμη δεσμευμένο, καθώς η διάθεσή του ή όχι εξαρτάται από τις αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση που προωθεί η κυβέρνηση Abbott, και οι οποίες έχουν καθυστερήσει, εν αναμονή της έγκρισής τους από τη Γερουσία.
Τα κέντρα αυτά έχουν επάρκεια πόρων μέχρι τις 30 Ιουνίου. Αν περάσει αυτή η προθεσμία, χωρίς ανανέωση της χρηματοδότησής τους, θα αναγκαστούν να κλείσουν, ενδεχόμενο που θέτει σε κίνδυνο 1.700 θέσεις εργασίας, οι οποίες χρηματοδοτούνται εξ ολοκλήρου ή εν μέρει από το NCRIS, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Γερουσίας. Σημειώνεται, επίσης, ότι περί τους 35 χιλιάδες ερευνητές κάθε χρόνο χρησιμοποιούν τα κέντρα και τις υπηρεσίες που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα.
Οι ερευνητές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, εκτιμώντας ότι, ακόμη κι αν ο υπουργός παιδείας Christopher Pyne περάσει εντέλει νομοσχέδιο που θα παρατείνει τη χρηματοδότηση, θα είναι πια πολύ αργά, καθώς δεκάδες ερευνητές και τεχνικοί έχουν ήδη αναχωρήσει από τις συγκεκριμένες μονάδες, σε αναζήτηση εργασιακής ασφάλειας – σε πολλές περιπτώσεις εκτός Αυστραλίας, ενώ η αβεβαιότητα που επικρατεί, εμποδίζει και την σύναψη νέων αναθέσεων για την περίοδο μετά τον Ιούνιο, κάτι που εντείνει την δραματική οικονομική κατάσταση.
Την ανυπολόγιστη ζημιά που μπορεί να επιφέρει στην αυστραλιανή επιστημονική κοινότητα το κλείσιμο των ερευνητικών κέντρων τονίζουν σε ανοιχτή επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό δεκαπέντε επικεφαλής πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων, αναφέροντας ότι κάτι τέτοιο θα γυρίσει την Αυστραλία πολλά χρόνια πίσω. «Αν στους επόμενους δύο μήνες δεν επιβεβαιωθεί η χρηματοδότηση για το οικονομικό έτος 2015-2016, η κυβέρνηση θα παροπλίσει δημόσια υποδομή μεγάλης αξίας, η οποία σε πολλές περιπτώσεις έχει ακόμη πολλά χρόνια, αν όχι δεκαετίες, παραγωγικής ζωής μπροστά της».
Ανάμεσα στα απειλούμενα κέντρα είναι και το Integrated Marine Observing System, το οποίο εκτελεί επιστημονικές μετρήσεις στον ωκεανό. Με το πέρας της προθεσμίας του Ιουνίου, εργαλεία συλλογής πληροφοριών αξίας 40 εκατομμυρίων δολαρίων μπορεί να πεταχτούν κυριολεκτικά στην θάλασσα. Άλλη τυπική περίπτωση είναι το Australian Microscopy and Microanalysis Research Facility, στο οποίο δημιουργήθηκε το nanopatch ένα επίθεμα εμβολιασμού χωρίς βελόνα που υπόσχεται να μειώσει σημαντικά την εξάπλωση επιδημιών, όπως επίσης και το Australian National Fabrication Facility, το οποίο έχει αναλάβει την μαζική παραγωγή του συγκεκριμένου επιθέματος.
Μιλώντας για το ζήτημα στο ABC Radio, ο τιμηθείς με βραβείο νόμπελ αστρονόμος, Brian Schmidt, χαρακτήρισε τις περικοπές ως «κάτι ασύλληπτο»: «Είναι το μεγαλύτερο χτύπημα στην έρευνα που έχω δει τα 20 χρόνια που ζω στην Αυστραλία. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συμβεί κάτι τέτοιο. Είναι τα θεμέλια της έρευνας που κάνουμε σε ολόκληρη τη χώρα, σε όλους τους επιστημονικούς τομείς. Την τελευταία δεκαετία μία σειρά κυβερνήσεων έχουν επενδύσει στην έρευνα περισσότερα από δύο δισεκατομμύρια δολάρια», τόνισε, καταγράφοντας το μέγεθος του κινδύνου. «Σε τελική ανάλυση, δεν φέρεται έτσι μία υπεύθυνη χώρα. Είναι παιδιάστικη συμπεριφορά με τεράστιες επιπτώσεις σε έναν τομέα που μπορεί να αυξήσει την παραγωγικότητα της χώρας».
Από την μεριά του, ο υπουργός Παιδείας δήλωσε ότι η κυβέρνηση θέλει να παρατείνει το πρόγραμμα, αλλά για να γίνει αυτό απαιτείται να ψηφιστούν οι μεταρρυθμίσεις στην ανώτατη εκπαίδευση που προωθεί το υπουργείο, προκειμένου να εξοικονομηθούν οι σχετικοί πόροι. Στη συνέχεια κάλεσε τους Εργατικούς να ψηφίσουν τις μεταρρυθμίσεις, θυμίζοντας ότι ήταν εκείνοι που έθεσαν την προθεσμία της 30ής Ιουνίου. Απαντώντας, ο βουλευτής των Εργατικών, Kim Carr, αρμόδιος για ζητήματα έρευνας και καινοτομίες δήλωσε ότι η κυβέρνηση παίζει με το μέλλον της χώρας, κρατώντας όμηρο το πρόγραμμα, το οποίο θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει ανεξαρτήτως ανά πάσα στιγμή.
