Ε, λοιπόν, φιρί-φιρί το πάω να χάσω τη δουλειά μου. Επειδή, όμως, πλέον δεν με νοιάζει, θα τα γράψω και ας βρω τον μπελά μου…
ΟΣΟΙ διαβάζετε τη στήλη (και έχετε, έστω και μια… χαλαρή, συγγένεια με την ελληνική γλώσσα), θα πρέπει ήδη να έχετε καταλάβει ότι είμαι ο μόνος στο «Νέο Κόσμο» (και, ενδεχομένως, ανάμεσα στους μετρημένους στα δάχτυλα στην παροικία) που τάχθηκα ξεκάθαρα κατά της… παγκόσμιας (πια) εκστρατείας «Τον Μάρτιο μιλάμε Ελληνικά στο σπίτι».
ΚΑΙ αυτό δεν το έκανα μιμούμενος τον Βαρουφάκη, που γράφει το Γιάνης με ένα «νι» για να ξεχωρίζει από τους άλλους, αλλά γιατί έχω μια αποστροφή στα… πυροτεχνήματα από την εφηβεία μου.
ΔΕΝ πιστεύω, δηλαδή, σε τέτοιου είδους «εκστρατείες» -που βασίζονται στο ελληνικό know how και αποφασίζονται στο «πόδι» για να δείξουμε (δήθεν) ότι ενδιαφερόμαστε και ότι «κάτι» κάνουμε-, έχουν αποτέλεσμα.
Η απάντηση στο ερώτημα, «τότε γιατί γίνονται;» είναι, γιατί αυτό είναι το μόνο που ξέρουμε και μπορούμε να κάνουμε. Μέχρι εκεί φτάνουν το μυαλό μας, οι δυνατότητές μας και η φαντασία μας…
ΜΙΑ βιαστική ματιά να ρίξετε στη νεοελληνική ιστορία (επιστρατεύοντας ό,τι έχει απομείνει στη διωκόμενη, ανά την επικράτεια, κοινή λογική) θα διαπιστώσετε ότι όλες οι «εκστρατείες» του… ένδοξου έθνους μας, έχουν τις ρίζες τους στην αυτοσχεδιαστική προχειρότητα του λεκτικού εντυπωσιασμού.
ΜΕ δύο λόγια: ό,τι να ‘ναι, όπως να ‘ναι, όλα την τελευταία στιγμή και στο γόνατο, για να βρισκόμαστε σε δουλειά και να δείχνουμε στους άλλους ότι «κάτι» κάνουμε…
ΣΤΗΝ καθιέρωση της πιο πάνω εθνικής… κληρονομικότητας, πρωταγωνιστικό ρόλο έχει παίξει και το γεγονός, ότι και αυτοί στους οποίους απευθύνονται οι… εκστρατείες αυτές, ούτε ξέρουν ούτε καταλαβαίνουν περισσότερα από τους εμπνευστές τους.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ, άλλωστε, βρίσκονται και τόσοι πολλοί που τις επικροτούν (και τις χειροκροτούν) μέχρι να τις ξεχάσουν, να επιστρέψουν στη ρουτίνα τους και να τα ξεχάσουν όλα.
ΕΝΑΣ από τους τελευταίους χειροκροτητές της… εκστρατείας «Τον Μάρτιο μιλάμε Ελληνικά», είναι και ο υπουργός Εξωτερικών της πατρίδας μας, Νικόλαος Κοτζιάς, που με επιστολή του στον προχθεσινό «Νέο Κόσμο» συγχαίρει τους εμπνευστές της κίνησης και εκφράζει την ελπίδα ότι θα βρει μιμητές και στις υπόλοιπες Ηπείρους…
ΑΣ επανέλθω, όμως, στο θέμα. Επειδή ο «Νέος Κόσμος», που ανέδειξε και στηρίζει το… πυροτέχνημα, θα μοιράσει δωρεάν σήμερα χιλιάδες αντίτυπα της δίγλωσσης έκδοσής του σε δεκάδες παροικιακά σχολεία, συμβουλεύω όλους τους γονείς να σκίσουν και να πετάξουν τη σελίδα του Αιθεροβάμονα για να μην πέσει στα χέρια των παιδιών τους.
ΓΙΑΤΙ έτσι και κάποιο παιδάκι, καταφέρει να συλλαβίσει έστω και πέντε-έξι λέξεις από αυτά που γράφω, θα ακούει για ελληνική γλώσσα και θα τρέχει να κρυφτεί…
ΕΝΤΑΞΕΙ, οι ποιητές, οι λογοτέχνες και οι ηγέτες της παροικίας μας, συνεχίζουν να διαβάζουν τη στήλη γιατί είναι… εθισμένοι στα γραπτά μου και δεν ενδιαφέρονται για την ψυχική τους υγεία…
ΠΡΙΝ περάσω σε ένα παραπλήσιο θέμα, που αφορά κυρίως τους… εθισμένους αναγνώστες μου, να σας πω ότι, εκτός από τον υπουργό Εξωτερικών της πατρίδας μας, έκκληση σε όλους ανεξαιρέτως (εκτός από εμένα) να μιλούν Ελληνικά, απεύθυνε η ποιήτρια (και επιστολογράφος της εφημερίδας μας), Ιωάννα Λιακάκου.
Η Ιωάννα, μάλιστα (που ξέρει και δυο-τρία πράγματα παραπάνω), πλέκει το εγκώμιο της γλώσσας μας και, αφού την αποκαλεί «μάνα όλων των γλωσσών», στη συνέχεια τους καλεί να μιλούν Ελληνικά, όχι μόνο τον Μάρτιο, αλλά «γενικά και όπου το επιτρέπουν οι συνθήκες…».
ΣΥΓΝΩΜΗ, βρε Ιωάννα, αλλά μού είναι αδύνατον να διανοηθώ, ότι είναι δυνατόν να υπάρχουν «συνθήκες» που να μην μπορεί κάποιος να μιλάει την… μάνα όλων των γλωσσών του κόσμου. Εδώ μέχρι και τοίχοι έχουν μάθει πια να μιλούν Ελληνικά. Σε παρακαλώ πολύ, συγκεντρώσου…
ΞΕΡΕΙΣ εσύ καμιά άλλη γλώσσα σε τούτο τον πλανήτη των 6.000 γλωσσών, που να… τραγουδιέται ευχάριστα και επιπλέον (όπως σωστά γράφεις) να… σου χαϊδεύει και τ’ αυτιά; Μέχρι και τους κωφάλαλους θεραπεύει…
ΜΙΑΣ όμως και ασχολήθηκα σήμερα (πάλι) με τη γλώσσα μας, θα ήταν παράληψη εκ μέρους μου να μην πω και δυο κουβέντες για τους πρωτομάστορές της. Τους ποιητές μας…
ΕΝΤΑΞΕΙ, «δεν ξέρω ποιήματα εγώ, ούτε καλά να γράψω, αλλά η αγανάκτηση, μ’ έκαμε να συντάξω». Με την πιο πάνω ευρηματική στροφή αρχίζει το ποίημα του αναγνώστη μας, Δημήτρη Δημητριάδη, που δημοσιεύτηκε προχθές στο «Νέο Κόσμο».
Ο κ. Δημητριάδης, επέλεξε την ποίηση για να τα «χώσει» στο Διοικητικό Συμβούλιο της Κυπριακής Κοινότητας Μελβούρνης και έδωσε στο ποίημα τον τίτλο: «Άκουσε με ο Πλάστης μου».
ΕΙΔΕ και απόειδε ο άνθρωπος με τα όσα συμβαίνουν στην Κοινότητα και αποφάσισε να πει δυο λόγια στον Δημιουργό μας και να ζητήσει την παρέμβασή του πριν πιαστούν στα χέρια οι Κύπριοι της Μελβούρνης.
ΚΑΙ το μεγάλο ποίημα του συμπατριώτη μας από τη Μεγαλόνησο τελειώνει με τις εξής στροφές: «Πλάστη μου σε παρακαλώ, πάντα να μας κοιτάζεις και όταν σκυλοτρωγόμαστε, να μας καθησυχάζεις, να στέλνεις τους αγγέλους σου, για να μας συμβουλεύουν, και στις δύσκολες στιγμές, εμάς να προστατεύουν».
ΘΑ σταθώ, όμως, για λίγο ακόμα στην ντόπια ποίηση, που συνεχίζει να… δημιουργεί ταλέντα και θα αναφερθώ στο ποίημα που απήγγειλε την περασμένη Κυριακή η Εύα Δαφαράνου (σύζυγος του πρέσβη της Ελλάδας στην Καμπέρα) κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης για την Ημέρα της Γυναίκας που οργάνωσε το Δίκτυο Food for Thought.
Η διαφορά του ποιήματος του κ. Δημητριάδη από αυτό της Εύας, δεν περιορίζεται μόνο στη θεματολογία, αλλά, κυρίως, στο γεγονός ότι η ποιήτρια βάζει έναν καλλιτέχνη (και, μάλιστα, γλύπτη!) στη θέση του Δημιουργού και όχι τον Θεό του Κύπριου ποιητή.
ΝΑ, όμως, πώς απέδωσε ποιητικά η Εύα το διάλογο του γλύπτη Δημιουργού με το δημιούργημά του: «Την επόμενη μέρα, έπλασε ο γλύπτης το σώμα του διάφανο, λαμπερό, δυνατό. “Μην ξεχάσεις την καρδιά μου” ψιθύρισε το άγαλμα γεμάτο προσμονή. “Αυτή πρέπει να την κερδίσεις” απάντησε ο Δημιουργός».
ΕΠΕΙΔΗ βρισκόμαστε στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου και ορισμένοι αναγνώστες μου δεν έχουν ακόμα εμπεδώσει την ελληνική γλώσσα, δημοσιεύω και τη μετάφραση του ποιήματος στην αγγλική γλώσσα: «It was the following day that the sculptor created its body, transparent, luminous, strong. “Don’t forget my heart” the Statue whispered in anticipation. “It is her, that you must earn” replied the Creator».
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ το ποίημα έμεινα με την κλασική απορία που μένουν όλοι σαν εμένα που δεν καταλαβαίνουν Χριστό από ποίηση. Τι δημιούργησε ο καλλιτέχνης τις έξι προηγούμενες μέρες;
ΝΑ προσθέσω εδώ, ότι η Εύα Δαφαράνου, ακολουθώντας το δρόμο που χάραξε ο αείμνηστος ριμαδόρος της παροικίας μας, Στάθης Ραφτόπουλος, όπου εμφανίζεται λέει και ένα ποίημά της. Για τέτοια αφοσίωση στην ποίηση μιλάμε…
ΑΣ αλλάξω, όμως, θέμα και ας ρίξουμε μια ματιά στην πατρίδα που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση, όχι μόνο με τους Ευρωπαίους εταίρους της, αλλά και με ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένων και των «αγορών».
ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ο Δυτικός κόσμος σας λέω έχει στραφεί εναντίον μας και προσπαθεί (οργανωμένα) να μας καταστρέψει προκειμένου να εκμεταλλευτεί ανεμπόδιστα, όχι μόνο τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου, χρυσού και ουρανίου που διαθέτουμε, αλλά, κυρίως τον πολιτισμό μας και τη γλώσσα μας.
ΜΕΧΡΙ στιγμής, έχουμε γλιτώσει την επίσημη χρεοκοπία, όχι γιατί δεν μπορεί ο Σόιμπλε να αντιμετωπίσει στα οικονομικά θέματα τον Γιάνη Βαρουφάκη, αλλά γιατί σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν συλλέξει στην Ελλάδα οι γερμανοτσολιάδες πράκτορές τους, ο Πάνος Καμμένος είναι έτοιμος να κηρύξει… χημικό πόλεμο στη Γερμανία.
ΛΕΓΕΤΑΙ, μάλιστα, ότι ο σημερινός υπουργός Άμυνας της χώρας μας, είχε πάρει την πιο πάνω απόφαση από το 2011, όταν με προτροπή των Γερμανών οι Ευρωπαίοι ψέκασαν τον ελληνικό λαό για να τον αποβλακώσουν, ώστε να μην καταφέρει να αποπληρώσει τα δάνεια που του είχαν δώσει για να τον αποπλανήσουν.
ΚΑΙ έχει δίκιο ο Καμμένος που πιστεύει ότι υπάρχει δεινής καπιταλιστική συνωμοσία εναντίον μας.
ΚΑΙ ερωτώ: αφού όλοι γνώριζαν ότι η Ελλάδα είναι μια πτωχή και υποανάπτυκτη (οικονομικά, εντάξει;) χώρα την δάνειζαν χωρίς εγγυήσεις τόσα δισεκατομμύρια δολάρια και… ευρώ;
ΚΑΙ όχι μόνο τις έδωσαν τόσα λεφτά την εποχή που οι «αγορές» έδεναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα, αλλά και όταν χρεοκόπησε τις έδωσαν (350 δις)! Το μεγαλύτερο δάνειο που έχει δοθεί σε χώρα του πλανήτη;
ΑΥΤΑ όλα συνεκτίμησε ο Καμμένος και είναι έτοιμος να τιμωρήσει (παραδειγματικά) τους εχθρούς μας. Γεια χαρά.
