Ο Αρχαίος μας Έλληνας φιλόσοφος Πυθαγόρας, (580-490 π.Χ.) έλεγε πως «Πάντα κατ’ αριθμόν γίγνονται» – τα πάντα γίνονται σύμφωνα με αριθμούς. Ο δε Πλάτωνας (428-347) πρέσβευε ότι «είναι αδύνατον να συνδεθούν καλά δυο πράγματα χωρίς την ύπαρξη ενός τρίτου όρου». Υπάρχει μία ιδιαίτερη μαγεία να μιλάει κανείς για τους αριθμούς.
Ένα, Δύο, Τρία και αρχίζουμε να συμφωνούμε με τους φιλοσόφους μας. Η Μονάδα περιέχει μέσα της την αναλογία κάθε αριθμού σε μια αδιαμόρφωτη και αδιάκριτη κατάσταση. Η Δυάδα αποτελεί μια κάποια πρόοδο προς τον αριθμό, αλλά η Τριάδα είναι αυτή που προκαλεί την ενεργητική εκδήλωση και επέκταση των δυνάμεων της Μονάδας. Λέγεται δε πως η Τριάδα συμβολίζει την ισορροπία των αντιθέτων και γι’ αυτήν προτείνω να μιλήσουμε σήμερα από μία γλωσσική πλευρά.
ΔΥΟ ΣΥΝ ΕΝΑ = ΤΡΙΑ
Το πρώτο που θα ήθελα να επισημάνω -κάτι που μου κάθεται στο λαιμό απαίσια- είναι η «μεγάλη θεωρία» των επιστημόνων της «ινδοευρωπαϊκής γλώσσας» πως το ΤΡΙΑ δεν είναι καθόλου ελληνική λέξη, αλλά… ινδοευρωπαϊκή! Λένε πως προέρχεται από ένα αμάρτυρο θέμα tri που δεν το έγραψε, ούτε το είπε κανείς, αλλά οι «επιστήμονες» αυτοί κατάλαβαν ότι σημαίνει τρία! Ελληνικά έχει ζυμωθεί το τρία. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε!
Στα Ελληνικά -επαναλαμβάνω- έχει ζυμωθεί ο αριθμός τρία πολύ υπέροχα: Τρεις άντρες, τρεις γυναίκες και τρία παιδιά. Έχουμε και ωραιότατες σημερινές εκφράσεις όπως: τρία πουλάκια κάθονταν, τρεις και ο κούκος, ακόμη και γλωσσοδέτες όπως: τρία καγκουρό μα ποια καγκουρό κ.λπ.
Λέξεις ολκής με το τρία έχουν φτουρήσει πλουσιοπάροχα στη γλώσσα μας. Και ο θεός ο ίδιος το προτίμησε το τρία και έτσι έγινε η Αγία Τριάδα! Το τρι ως πρώτο συνθετικό είναι πολυσύχναστο: Τρίγωνο, τρισύλλαβος, τριπλάσιος, τριανδρία, τριαρχία, τρίποδος, τρίπλευρος, κ.ά. Αυγάτισε μόνο του πολλές λέξεις με πολλή μαεστρία: τρίαινα, τριάρι και τριάρα, τριπλός, τριπλάσιος, τρίο και πολλές άλλες. Το τριάντα οι αρχαίοι μας το έλεγαν τριάκοντα και από εδώ έγινε ο τριακονταετής, τριακονταπλάσιος, τριακοντάκις.
Από εδώ και οι τριακόσιοι που σήμερα το λέμε και τριακόσιοι, λέμε και τριάμισι, αλλά και τρεισήμισι. Επίσης οι αρχαίοι μας είχαν και τα ταχύπλοα πολεμικά πλοία με τρεις σειρές κουπιών σε κάθε μια από τις δύο πλευρές που λέγονταν τριήρεις (ενικός η τριήρης ναυς. Ερέτης είναι ο κωπηλάτης). Υπάρχουν τόσα άλλα να ειπωθούν για τον αριθμό τρία, αλλά αυτά είναι αρκετά για σήμερα.
ΤΟ ΤΡΙΑ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ
Πρώτα στα Λατινικά ο αριθμός τρία έγινε TRES με ουδέτερο TRIA όπως τρεις και τρία. Οι Άγγλοι το έκαναν Three και κάτι παρόμοιο οι λατινογενείς ευρωπαϊκές γλώσσες. Φυσικά όλες απαθανάτισαν τον αριθμό με το ελληνικό αλφάβητο. Στην παραγωγή νέων λέξεων με το θέμα τρία επανήλθε το TRI και έτσι η αγγλική γλώσσα παρήγαγε νέες λέξεις όπως: triad=τριάδα, triangle=τρίγωνο, tribranch=τρίβραχυς (στη μετρική), tricentenary=τρισαιώνιος, trident=τρίαινα, triennial=τριετής, trilogy=τριλογία, triform=τρίμορφος, triglyph=τρίγλυφο, trigonometry=τριγωνομετρία, trihedron=τρίεδρο, trillion=τρισεκατομμύριο, trinity=τριάδα (όπως αγία τριάδα), trio=το τρίο, triple=τριπλός, triplicate=τριπλούν, tripod=τρίποδος, trireme=τριήρης, trivial=ασήμαντος, αλλά και tertian=τριταίος, tertiary=τρίτη βαθμίδα εκπαίδευσης = το πανεπιστήμιο, treble=τριπλάσιος και πολλές άλλες εάν έχετε τη διάθεση να ψάξετε μόνοι σας. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό εδώ, αλλά και σε κάθε ελληνογενή λέξη στα Αγγλικά, είναι ότι όλες ευθυγραμμίζονται με το ελληνικό πρωτότυπο θέμα και το ελληνικό αλφάβητο και ταυτόχρονα κρατούν και την ελληνική ορθογραφία. Μπορεί κανείς να αμφιβάλλει ότι ΟΛΕΣ δεν προέρχονται από την Ελληνική; Αυτοί που δεν γνωρίζουν ίσως να τα αμφιβάλλουν αυτά, αλλά οι μορφωμένοι αγγλόφωνοι όχι μόνο δεν τα αμφιβάλλουν, αλλά είναι και ευγνώμονες προς την ελληνική γλώσσα που τους εξύψωσε γλωσσικά και πνευματικά στα πολιτισμικά ουράνια.
ΚΑΙ ΩΣ ΕΠΙΜΥΘΙΟ
Μια φράση στην «Αποκάλυψη» (13,18), σχολιάζεται ποικιλότροπα τα τελευταία χρόνια: «Ο έχων νουν ψηφισάτω τον αριθμόν του θηρίου· αριθμός γαρ ανθρώπου εστί· και ο αριθμός αυτού ΧΞΣ’». Δηλαδή, όποιος έχει μυαλό ας λογαριάσει τον αριθμό του θηρίου, που είναι αριθμός ανθρώπου· ο αριθμός του είναι χξς’ (666). Ενώ σήμερα εδώ μιλάμε για το τρία (3) και μπορεί να γίνει 333 και εάν διπλασιαστεί να ‘σου και ο 666 ο οποίος διαιρείται με το 2, στο σύνολο των φυσικών αριθμών και γίνεται 333. Έτσι έγινε ο «αριθμός του διαβόλου», λες και υπάρχει διάβολος, ο οποίος μάλλον ζει μόνο στη φαντασία μερικών ανθρώπων. Πολλοί λένε πως αυτά είναι τα εσχατολογικά προβλήματα. Οι Άγγλοι αυτά ελληνοπρεπώς τα ονομάζουν eschatology matters. Έσχατος στα Ελληνικά είναι ο πιο τελευταίος. Τι καταλαβαίνει όμως ο μέσος αγγλόφωνος από Εσχατολογία;
Πολλοί ανακάλυψαν -λένε- τον αριθμό 666 κρυμμένο σε ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί, ακόμη και στο διαστημόπλοιο «Απόλλων», στις πιστωτικές κάρτες, στον γραμμωτό κώδικα (barcode) και παντού αλλού. Ο Διάβολος, λέγεται, «κρύβεται στις λεπτομέρειες». Μπορεί, όμως, να κρυφτεί και σε έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή; Αν ναι, τότε όλοι μας πάμε κατά… διαόλου. Είναι καιρός να κάνουμε και ένα θεματικό τρισάγιο. Αμήν!
