Με πολύ -ευχάριστη- έκπληξη, δέχτηκα το νέο της έκδοσης του βιβλίου του φίλου και συντρόφου Κώστα Σβόλη, “Μαζί τους”, από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων. Και λέω έκπληξη γιατί, ναι μεν, με τον Κώστα μοιραζόμαστε την αγωνία για τις τύχες αυτού του κόσμου, αλλά και γιατί για μένα το βιβλίο αυτό ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. 

Το «Μαζί τους» είναι ένα μυθιστόρημα με έντονη την πολιτική σε κάθε σελίδα του και είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Κώστα Σβόλη, που κυκλοφόρησε λίγο πριν από τα τελευταία Χριστούγεννα. Προσωπικά λίγο έχω γνωρίσει τον Κώστα, λόγω του δικού μου φευγιού στην Αυστραλία, αλλά παρά τις όποιες ιδεολογικές διαφοροποιήσεις, από τη συμμετοχή του στο Αυτόνομο Στέκι Εξαρχείων και σε πάμπολλους κοινωνικούς αγώνες, νιώθω όμως ότι έχουμε βαδίσει στους ίδιους δρόμους κοινωνικής ρήξης και αναζήτησης.

Και όπως έχω ήδη δει στο βιβλίο παρελαύνουν η beat ατμόσφαιρα, οι μουσικές, τα στέκια, οι βόλτες, ακόμα και κάποιοι χαρακτήρες που εμπνέονται από ή παραπέμπουν σε υπαρκτά πρόσωπα. Όμως -και όπως γράφουν και άλλοι σύντροφοι και μη στις δικές τους αναφορές “σε παίρνει μαζί στους δρόμους της πόλης, σου συστήνει ανθρώπους αληθινούς, σε βάζει να καθίσεις στο ίδιο τραπέζι με τα γεμάτα τασάκια και τα υπαρξιακά και πολιτικά αδιέξοδα, σε συγκινεί με όλη την κίνηση που διαθέτει αυτή η λέξη”. Σε παρουσίαση του βιβλίου ο ίδιος ο συγγραφέας είπε ότι αποφάσισε να αρχίσει να γράφει την ιστορία του, βλέποντας έναν άστεγο που καθισμένος στο γιατάκι του διάβαζε ένα βιβλίο. 

Η γραφή του Σβόλη είναι λιτή, οικονομημένη κι εξαιρετικά κινηματογραφική. Οι χαρακτήρες που πλάθει, και τους οποίους προσεγγίζει με τρυφερότητα, αλλά χωρίς διάθεση ωραιοποίησης, αποπνέουν κάτι το βιωμένο, έχουν αυθεντικότητα, σάρκα κι οστά. Το σύμπαν που ιχνηλατεί, οικείο και τόσο επείγον: η πολιτική ματαίωση, η ιδιώτευση, η ενδυνάμωση της νεοναζιστικής ακροδεξιάς, οι αντιστάσεις στην καπιταλιστική βαρβαρότητα που αναδύονται μέσα από τις ζυμώσεις σε επίπεδο γειτονιάς και τη δημιουργία αυτοοργανωμένων δομών. Η αφήγησή του διανθίζεται από πληθώρα μουσικών, ποιητικών, πολιτικών κι ιστορικών αναφορών, οργανικά ενταγμένων στην πλοκή, την ψυχοσύνθεση και τους χαρακτήρες των ηρώων. 

Στις σελίδες του «Μαζί τους» θα βρείτε, λοιπόν, να «παραμονεύουν», μεταξύ άλλων, η Χαρούλα Αλεξίου κι ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Tom Waits κι οι Mecano, ο Νίκος Καββαδίας κι ο Μισέλ Λεβί, η Κομμούνα του Παρισιού κι οι Καταστασιακοί… Κι η πόλη, βέβαια, η ρυτιδωμένη, μεταλλασσόμενη μνημονιακή Αθήνα, με τις πλατείες και τα σοκάκια της, τα διαμερίσματα και τα πάρκα, τα παλιά μαγέρικα και τα μπαρ, τα ξενοίκιαστα μαγαζιά και τις σκοτεινές στοές της, να δεσπόζει, σαν άλλος χαρακτήρας. 

Ο Kώστας Σβόλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971 και κατάγεται από τον Άγιο Βλάση Αγρινίου και από τους δυο γονείς του: τον Σωτήρη Σβόλη γνωστό ζωγράφο, και Δήμητρα Παπαδήμα. Σπούδασε Ηλεκτρολόγος στο ΤΕΙ Λαμίας. Εργάζεται στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Από τα εφηβικά του χρόνια συμμετέχει στον ριζοσπαστικό αντικαπιταλιστικό πολιτικό χώρο, στα κοινωνικά κινήματα και τους εργατικούς αγώνες. Για πολλά χρόνια αρθρογραφούσε στην εβδομαδιαία εφημερίδα “Η Εποχή”. Περισσότερο γνωστός μέσα από την κινηματική του δράση και το μεστό πολιτικό του λόγο, όπως αποτυπώνεται σε πλήθος κειμένων, ο Κώστας Σβόλης, είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη του «Αυτόνομου Στεκιού», το οποίο λειτουργεί στα Εξάρχεια από το 1998.