Η Μαρία Μήτσορα είχε κάποια χρόνια να επανεμφανιστεί με νέο βιβλίο -την ανάγνωση του οποίου μόλις τελείωσα- αλλά πιστεύω ότι οι αναγνώστες της θα έχουν ήδη αποζημιωθεί με το νέο αυτό βιβλίο της -μικρό είναι η αλήθεια, μόλις 126 σελίδες- που φέρει τον ευρηματικό όσο και… περίεργο τίτλο “Από τη μέση και κάτω”. Ευρηματικό γιατί η Μαρία Μήτσορα πάντα μας συνήθιζε σε τέτοιους τίτλους, περίεργο γιατί η όλη ουσία κρύβεται, φυσικά, στο περιεχόμενο των έργων της.

Έχουμε, λοιπόν, εδώ δεκαπέντε μικρά διηγήματα -ελάχιστα από τα οποία έχουν ήδη δημοσιευτεί εδώ κι εκεί- αλλά τα περισσότερα βέβαια είναι νέα… παραγωγή.

Η Μαρία Μήτσορα ανήκει οριακά στην κατηγορία των ολιγογράφων συγγραφέων, αν και υπάρχει ένας μύθος που την ακολουθεί και ο οποίος έχει σχέση εν πολλοίς με τα γραπτά της και τις σημασίες που αναδύονται από αυτά και όχι από την ίδια την προσωπικότητά της ως συγγραφέα. Η ίδια δεν εμφανίζεται σχεδόν πουθενά.

Οι δεκαπέντε ιστορίες που συγκροτούν το παρόν βιβλίο διαδραματίζονται σε τόπους και χρόνους σχεδόν ονειρικούς. Φαινομενικά οι εν λόγω ιστορίες δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, αλλά επειδή η Μαρία Μήτσορα είναι μια από τι μεγάλες μαστόρισσες του είδους, συνδέονται μεταξύ τους με ένα αόρατο νήμα. 

Τι πραγματεύονται, όμως, οι νέες ιστορίες της Μήτσορα; Όπως είπα, πολύ δύσκολα μπορεί να εντοπίσει κανείς τον κοινό τόπο της συνάντησης των διηγημάτων αυτών. Ωστόσο, το νήμα που τα ενώνει και δίνει συνοχή στο βιβλίο δεν είναι άλλη από την γλώσσα της Μήτσορα. Η ιστορία του κάθε διηγήματος προχωρά μέσα από μια ιδιαίτερη αφηγηματική δομή, που την καθιστά όχημα νοηματικών και λεκτικών ακροβατισμών. Οι εικόνες που γεννιούνται καταγράφονται σε όλες τις αποχρώσεις του μαύρου με πινελιές εκτυφλωτικού λευκού. Οι ήρωες κινούνται παρασυρμένοι μέσα στις ιστορίες ανακαλύπτοντας το πεπρωμένο τους, αδύναμοι να επέμβουν και να το αλλάξουν. Τα κείμενα φορτίζονται με ψυχαναλυτικές συνιστώσες και προτάσσουν ανοικτές ερμηνείες της δράσης και των κινήτρων των πρωταγωνιστών. Ο ήχος των λέξεων είναι η μουσική που υπνωτίζει και υποβάλλει την σκοτεινή ατμόσφαιρα. Το τυχαίο και το μοιραίο, οι ελεύθερες επιλογές, οι έμμονες ερωτικές ιδέες. Οι χαρακτήρες που φωτίζονται μέσα στη σκοτεινή λάμψη τους.

Κρυπτική, με χαραμάδες λυρισμού και αναπάντεχους εικονοπλαστικούς συγκερασμούς, η Μήτσορα έδωσε δεκαπέντε συμπυκνωμένα διηγήματα μεστού, παλαιωμένου λόγου, τα οποία έρχονται να προστεθούν στο ιδιόμορφο κειμενικό της σύμπαν.

Η Μαρία Μήτσορα γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Παρίσι (Σορβόννη και Vincennes), όπου κατέθεσε μία εργασία πάνω στη δυναμική των μικρών ομάδων. Έχει ταξιδέψει από τον Πολικό Κύκλο έως την Αϊτή, από το Πεκίνο μέχρι τη Νικαράγουα των Σαντινίστας, τον Ορινόκο και τη Σάντα Φε ντε Μπογκοτά. 

Έχει γράψει και εκδώσει τα ακόλουθα βιβλία: Σκόρπια δύναμη, Οδυσσέας 1997, Ο ήλιος δύω, Οδυσσέας 1997, Η περίληψη του κόσμου, Κέδρος 1999, Καλός καιρός / μετακίνηση, Εκδόσεις Πατάκη 2005, Άννα, να ένα άλλο, Εκδόσεις Πατάκη 2007, Με λένε λέξη, Εκδόσεις Πατάκη 2008 και το παρόν.

Ακόμα, διηγήματα και ταξιδιωτικά κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες.