Στην έκδοση της 4 Μαρτίου 2015, σε δημοσίευμά της με τίτλο «Βαρουφάκης: Έχουμε εναλλακτικό σχέδιο αν δεν εκταμιευθεί η δόση», η αθηναϊκή εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ γράφει τα ακόλουθα μεταξύ άλλων, αναφερόμενη σε δήλωση του κ. Γιάνη Βαρουφάκη, Υπουργού Οικονομικών:
«Έχουμε εναλλακτικό σχέδιο», διαβεβαίωσε ο Υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, μιλώντας σε εκδήλωση για τα 130 χρόνια του Ελληνογαλλικού Επιμελητηρίου,
Τη δήλωσή αυτή έκανε απαντώντας στο ερώτημα τι θα κάνει η Ελλάδα αν δεν λάβει τις τελευταίες δόσεις, χωρίς ωστόσο να προσδιορίσει ποιο είναι αυτό το εναλλακτικό σχέδιο. «Λέμε όχι στο νυν υπέρ πάντων ο αγών για μια δόση» σχολίασε.
Ειλικρινά, βρίσκω ακατανόητη αυτήν τη δήλωση, ιδιαίτερα όταν προέρχεται από τον Υπουργού Οικονομικών της Ελληνικής Κυβέρνησης. Τις τελευταίες ημέρες η ελληνική αντιπροσωπεία στο Brussel Group διεξάγει απεγνωσμένο αγώνα για να πείσει τους τεχνοκράτες της Ευρωζώνης να εγκρίνουν το πρόγραμμα της Κυβέρνησης για την άμεση αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, αφού από τις 9 Απριλίου δεν θα είναι σε θέση να πληρώσει μισθούς και συντάξεις χωρίς την εκταμίευση μέρους του δανείου που έχει εγκριθεί για το 2015.
Χωρίς ίσως να το έχει συνειδητοποιήσει, με τη ρήση «Λέμε όχι στο νυν υπέρ πάντων ο αγών για μια δόση» που χρησιμοποίησε ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης παραπέμπει σε μια άλλη κρίσιμη περίοδο στην ιστορία της Ελλάδας, πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια.
Πρόκειται για τους περσικούς πολέμους. Η Περσία, μεγάλη στρατιωτική δύναμη στην Ασία, έκανε δύο εκστρατείες κατά της Ελλάδας, την πρώτη το 490 π.Χ., και την δεύτερη το 480 π.Χ.
Η πρώτη εκστρατεία στη Νότια Ελλάδα απέτυχε μετά από τη μάχη στο Μαραθώνα, στα βόρεια της Αθήνας, με αποτέλεσμα την αποχώρηση των περσικών δυνάμεων.
Το 480 π. Χ. οι Πέρσες έκαναν δεύτερη εκστρατεία κατά της Ελλάδας. Αφού κατέλαβαν τη Θράκη και τη Μακεδονία, προχώρησαν προς τη νότια Ελλάδα. Η αποφασιστική μάχη δόθηκε στις Θερμοπύλες, όπου υπερίσχυσαν οι Έλληνες. Ακολούθησε η ναυμαχία της Σαλαμίνας τον Σεπτέμβριο του 480 π.Χ., στην οποία οι Πέρσες υπέστησαν συντριπτική ήττα. Τελικά, μετά από τη μάχη των Πλαταιών την Άνοιξη του 479 π.Χ., στην οποία υπερίσχυσαν οι Έλληνες, αποσύρθηκαν οριστικά από την Ελλάδα οι Πέρσες.
Οι ακόλουθοι στίχοι, αναφερόμενοι στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, είναι από την τραγωδία του δραματικού ποιητή Αισχύλου «Πέρσαι», την οποία παρουσίασε το 472 π.Χ.:
«ὦ παῖδες Ἑλλήνων ἴτε,
ἐλευθεροῦτε πατρίδ’, ἐλευθεροῦτε δὲ
παῖδας, γυναῖκας, θεῶν τέ πατρῴων ἕδη,
θήκας τε προγόνων: νῦν ὑπέρ πάντων ἀγών»
Σε απόδοση στην νεοελληνική οι παραπάνω στίχοι έχουν ως εξής:
«Εμπρός, τέκνα των Ελλήνων,
ελευθερώστε την πατρίδα, ελευθερώστε
τα παιδιά σας, τις γυναίκες σας,
τα ιερά των πατρογονικών θεών σας,
τους τάφους των προγόνων σας:
τώρα ο αγώνας είναι για τα πάντα».
Ξενίζει, κατά τη άποψή μου η ρήση του κ. Βαρουφάκη: «Λέμε όχι στο νυν υπέρ πάντων ο αγών για μια δόση», γιατί αν και οι περιστάσεις σήμερα είναι διαφορετικές από εκείνες που επικρατούσαν κατά τη διάρκεια των περσικών πολέμων, το τελικό αποτέλεσμα δεν διαφέρει σημαντικά. Αν στους Περσικούς Πολέμους διακυβευόταν η ανεξαρτησία της Ελλάδας, σήμερα, αν η Ευρωζώνη δεν συνεχίσει τη δανειοδότηση, η χώρα θα οδηγηθεί σε πτώχευση, με όλες τις δραματικές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις.
ΤΑ ΔΥΟ ΜΕΤΩΠΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
Την περασμένη εβδομάδα από τη στήλη αυτή εξέφρασα την άποψη πως η Κυβέρνηση του κ. Αλέξη Τσίπρα προσγειώνεται στην πραγματικότητα.
Οι εξελίξεις στην Ελλάδα τις τελευταίες ημέρες με κάνουν να βλέπω την παραπάνω άποψη με κάποιο σκεπτικισμό. Στην περίπτωση του Πρωθυπουργού υπάρχουν ενδείξεις πως αναγνωρίζει την αναγκαιότητα εξεύρεσης συμβιβαστικής λύσης με τους Ευρωπαίους εταίρους. Δεν θα έλεγα πως το ίδιο ισχύει και για όλα τα μέλη του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ.
Εξάλλου, η επωνυμία του κόμματος είναι ενδεικτική της σύστασής του: Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Συνιστώσες αποκαλούνται οι διάφορες πολιτικές ομάδες από τις οποίες απαρτίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, και οι οποίες είναι οι ακόλουθες:
ΣΥΝ = Συνασπισμός της Αριστεράς
ΑΚΟΑ = Ανανεωτική Κομμουνιστική και Οικολογική Αριστερά
ΔΗΚΚΙ = Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα
ΔΕΑ = Διεθνιστική Εργατική Αριστερά
Ενεργοί Πολίτες
ΚΟΕ = Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας
ΚΕΔΑ = Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς
Ομάδα ΡΟΖΑ
Ξεκίνημα
Κόκκινο
Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας
Ανένταχτοι Αριστεροί
Κομμουνιστική Τάση
Ιδιαίτερα δύσκολη φαίνεται να είναι η θέση του Πρωθυπουργού, κ. Α. Τσίπρα. Από τη μια έχει τα υπόλοιπα κράτη – μέλη της Ευρωζώνης που τον πιέζουν να μην απομακρυνθεί πολύ από την πολιτική που είχε ακολουθήσει η προηγούμενη Κυβέρνηση.
Από την άλλη υπάρχουν σημαντικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο πανεπιστημιακός οικονομολόγος Κ. Λαπαβίτσας, οι απόψεις του οποίου για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα είναι γνωστές, που προβληματίζουν τους Ευρωπαίους γιατί επανέρχονται στην επικαιρότητα κατά τη διάρκεια των κρίσιμων συνδιασκέψεων των τελευταίων ημερών.
Με άλλα λόγια, τώρα που ο κ. Α. Τσίπρας ζητάει από τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας έναν έντιμο συμβιβασμό, σημαντικά στελέχη της Κυβέρνησής του, όπως ο Κ. Λαπαβίτσας και ο Π. Λαφαζάνης, υποσκάπτουν τις διαπραγματευτικές του προσπάθειες.
Προεκλογικά, ο κ. Τσίπρας ενσωμάτωσε στις προγραμματικές του δηλώσεις προτάσεις από τις ακραίες συνιστώσες του κόμματός του, γιατί έβλεπε πως είχαν απήχηση σε μεγάλα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, αν και γνώριζε πως αν κέρδιζε τις εκλογές δεν θα είχε τη δυνατότητα να τις ενσωματώσει στο πρόγραμμα της Κυβέρνησής του.
Τώρα που έχει την ευθύνη για τη χάραξη της πολιτικής που θα ακολουθήσει ως Κυβέρνηση διαπιστώνει πως έχει απέναντί του δύο αντιπολιτεύσεις: τα άλλα κόμματα στο Κοινοβούλιο από τη μια, και από την άλλη υπουργούς της Κυβέρνησής του και βουλευτές του κόμματός του που υποσκάπτουν το έργο του.
Η δυσκολία του Πρωθυπουργού επιτείνεται και από το γεγονός ότι θα έχει δυσκολίες να περάσει από το Κοινοβούλιο μέτρα στα οποία ενδέχεται να αντιταχθούν όχι μόνο τα άλλα κόμματα, αλλά και μέλη του κόμματός του.
ΕΠΕΙΓΕΙ Η ΕΝΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Το βράδυ της περασμένης Δευτέρας ο Πρωθυπουργός κάλεσε σύγκληση της Βουλής για να ενημερώσει τα άλλα κόμματα για τις τελευταίες εξελίξεις στις διαπραγματεύσεις στο Brussel Group – μετονομασία της Τρόικας από την Κυβέρνηση.
Όπως αναμενόταν, μετά από το λόγο του Πρωθυπουργού ακολούθησε σφοδρή αντιπαράθεση μεταξύ της Κυβέρνησης και της Αντιπολίτευσης.
Σημειωτέον ότι ο Πρωθυπουργός δεν έδωσε λεπτομέρειες για την πρόοδο των διαπραγματεύσεων, και ως εκ τούτου κατηγορήθηκε πως είχε προβεί στη σύγκληση της Βουλής για επικοινωνιακούς λόγους.
Με στόχο τους Ευρωπαίους εταίρους, αλλά και τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, ο κ. Τσίπρας δήλωσε ότι «επιδιώκουμε έναν έντιμο συμβιβασμό, αλλά άνευ όρων συνθηκολόγηση μην περιμένετε από εμάς». Παράλληλα κάλεσε τα άλλα κόμματα να συστρατευτούν με την Κυβέρνηση στην εθνική προσπάθεια που καταβάλλει με σκληρή διαπραγμάτευση με τους εταίρους.
Αυτή η έκκλησή του όμως υπονομεύθηκε όταν απευθυνόμενος στον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, κ. Α. Σαμαρά και στον Πρόεδρο της Κεντρικής Ομάδας του Ποταμιού, κ. Σ. Θεοδωράκη, τους ρώτησε αν θα στηρίξουν την Κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις της με τους εταίρους, ή αν φέρονται «ως φερέφωνα των εμπνευστών του μνημονίου». Σαν αυτό να μην έφτανε, πρόσθεσε και το ακόλουθο:
«Αυτό είναι το μεγάλο πολιτικό δίλημμα και ερώτημα. Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή (η Νέα Δημοκρατία) λέει ότι έχουμε ήδη συνθηκολογήσει και Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο ότι οδηγούμε τη χώρα στα βράχια».
Αναμενόμενο ήταν οι κ. Σαμαράς και Θεοδωράκης να αντιδράσουν έντονα στον χαρακτηρισμό «ως φερέφωνα των εμπνευστών του μνημονίου»
Δυστυχώς τέτοια εμπρηστικά λόγια δεν συμβάλλουν στη δημιουργία ενός κοινού μετώπου, αν όχι μιας Οικουμενικής Κυβέρνησης, για τη συλλογική αντιμετώπιση των πολλών, και μεγάλων προβλημάτων που ταλανίζουν την Ελλάδα.
Στις κρίσιμες αυτές στιγμές το Έθνος θα πρέπει να συσπειρωθεί, όπως έκανε σε άλλες κρίσιμες περιόδους της ιστορίας του, και να πείσει τους Ευρωπαίους ότι είναι αποφασισμένο να αφήσει κατά μέρος τις πολιτικές έριδες και σκοπιμότητες, και να αναδυθεί σε έναν κοινό αγώνα.
Ο κ. Α. Τσίπρας θα αποδείξει έμπρακτα την ικανότητά του να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις των υφιστάμενων περιστάσεων αν κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση, αντί να χρησιμοποιεί εμπρηστικές εκφράσεις που επιτείνουν την πολιτική αντιπαράθεση.
Ας κάνει σύνθημά του τον στίχο του Αισχύλου: «Ω παίδες Ελλήνων ίτε», και ας επιπλήξει τον Υπουργό Οικονομικών για το απαράδεκτο . «Λέμε όχι στο νυν υπέρ πάντων ο αγών για μια δόση».
