ΚΟΥΙΖ: γιατί ο πεζόδρομος του Όκλι αντιπροσωπεύει για τον ελληνισμό της Μελβούρνης ό,τι η Μέκκα για τους απανταχού Μουσουλμάνους; 

ΛΟΙΠΟΝ, μη βιάζεστε. Θα σας δώσω ένα δεκάλεπτο να συγκεντρωθείτε, να σκεφτείτε καλά την ερώτηση πριν απαντήσετε. 

ΣΤΟ διάστημα που θα μεσολαβήσει, μέχρι εσείς να ψάξετε για τη σωστή απάντηση, εγώ θα ασχοληθώ με τους αναγνώστες μου που δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για την ύπαρξη του πεζόδρομου.

ΝΑΙ, σας λέω, υπάρχουν και συμπάροικοι, όπως για παράδειγμα όσοι πηγαίνουν σε σεμινάρια, διαλέξεις, παρουσιάσεις βιβλίων, όσοι συχνάζουν στο Φιλοσοφικό Καφενείο και όσοι, τέλος πάντων, ασχολούνται με την ποίηση, τις Τέχνες και τα Γράμματα, που ακούν για τον πεζόδρομο του Όκλι και τους ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι.

ΕΝΑΣ τέτοιος τύπος, με περίεργες και light ανθελληνικές απόψεις, ήταν ένας παλιόφιλος που πίναμε (πού και πού) μαζί καφέ στο πρωτοποριακό -για την εποχή του- Medallion. Το μαγαζί που λάνσαρε το φραπέ στην κοσμοπολίτικη Μελβούρνη και όχι μόνο…

ΠΡΙΝ καιρό, λοιπόν, τον συνάντησα τυχαία στο Σίτι και όταν του είπα «χάθηκες, δεν σε βλέπω πια» και του πρότεινα να συναντηθούμε στο Όκλι για… κανέναν καφέ, μου απάντησε ως εξής: «Σιγά ρε, να μη φορέσω και φουστανέλα…».

ΑΥΤΟ που θέλω να πω, είναι ότι υπάρχουν μεταξύ μας και άτομα, που θεωρούν εντελώς βλαχοχώρι τον πεζόδρομο, γιατί τους θυμίζει έντονα ό,τι ελληνικό άφησαν πίσω τους και θέλουν να το ξεχάσουν…

ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ όσοι δεν πρόλαβαν να προσαρμοστούν και να αφομοιώσουν την ελληνική παράδοση και το ανοσοποιητικό τους σύστημα καταρρέει από την τσίκνα και τις μυρωδιές από το σουβλάκι και το γύρο, αντιμετωπίζουν -εκτός των άλλων- και αισθητικά προβλήματα…

ΠΡΙΝ, όμως, εσείς αναλύσετε όλα τα πιο πάνω για να απαντήσετε στο κουίζ, εγώ θα καταπιαστώ (στα πεταχτά) με δυο-τρία θεματάκια, που απασχόλησαν την ακάματη πολιτιστικά, λογοτεχνικά και γλωσσικά παροικία μας.

Ο «Νέος Κόσμος», στην προσπάθειά του να σας προστατεύσει από το προχθεσινό του διαφημιστικό τσουνάμι, δημοσίευσε (για να το αναχαιτίσει) μια επιστολή των ηγετών της Παμμακεδονικής και ένα μεγάλο άρθρο του συντονιστή της Επιτροπής «Μιλάμε Ελληνικά το Μάρτιο».

ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟΣ στο θέμα, ο εμπνευστής της εκστρατείας (που πλέον έχει πάρει… παγκόσμιες διαστάσεις!), Σάκης Ζαφειρόπουλος, δημοσίευσε και έναν κατάλογο των ατόμων που από την πρώτη στιγμή (μη έχοντας τίποτα άλλο να κάνουν για να μνημονευτούν) συνέβαλαν τα μέγιστα για να πετύχει η εκστρατεία.

ΕΚΤΟΣ από τα κυβερνητικά στελέχη της Ελλάδας και της Αυστραλίας ο Σάκης ευχαριστεί (εκ μέρους της Επιτροπής) και τις… εξέχουσες προσωπικότητες της παροικίας όπως, για παράδειγμα, τον μάγειρα, Γιώργο Καλομπάρη, την τηλεπαρουσιάστρια, Ελένη Κάπαλου (και όχι Κάπαλος) και τον παίκτη του AFL Δημήτρη Τούμπα… 

ΣΤΗ συνέχεια, ευχαρίστησε (με θέρμη) όλους τους πρωτοκλασάτους οργανισμούς της παροικίας μας με πρώτους και καλύτερους την Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας και την Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης, τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, συμπάροικους και Αυστραλούς πολιτικούς…

…ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ σχολείων, εκπαιδευτικούς κάθε απόχρωσης, Αρχιεπισκόπους, Δεσποτάδες, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς (ντόπιους, ελληνικούς και αυστραλιανούς), τους πρωτοκλασάτους δημοσιογράφους της παροικίας μας και όποιον άλλο βρήκε πρόχειρο… 

ΣΥΝΟΛΙΚΑ καμιά… τετρακοσαριά νοματαίους και αν η εφημερίδα του παρείχε περισσότερο χώρο δεν αποκλείεται να ευχαριστούσε και τους παππούδες που μιλούσαν Ελληνικά με τα εγγονάκια τους…

ΜΕΧΡΙ και το Πολιτιστικό Κέντρο της Κοινότητας ευχαρίστησε, όπου συνεδρίαζε η Επιτροπή για να ολοκληρώσει το… εθνικό της έργο, ώστε να μην πάρει την κατηφόρα η γλώσσα που μιλά για 5.000 χρόνια ο εξυπνότερος λαός του κόσμου…

ΜΕ την ευχαριστήρια (και αυτοδιαφημιστική) επιστολή καταπιάστηκα για να εκφράσω και δημόσια τη δυσαρέσκειά μου, που και ο Σάκης Ζαφειρόπουλος, όπως οι λογοτέχνες, οι ποιητές μας και όσοι, τέλος πάντων, ασχολούνται (έστω και part time) με τη γλώσσα μας, αγνόησε επιδεκτικά τη δική μου προσφορά…

ΚΑΙ αυτό το έκανε ο συντονιστής εσκεμμένα, παρά το γεγονός ότι κανένας άλλος (εκτός ίσως από τον ίδιο) δεν αφιέρωσε περισσότερο χρόνο στην προβολή της γλώσσας μας.

ΔΥΟ ολόκληρους μήνες γράφω για το θέμα και είμαι ο πρώτος (και ο μόνος) που πρότεινε ότι ένας μήνας δεν φτάνει και καλό θα ήταν να μιλάμε υποχρεωτικά για ένα εξάμηνο Ελληνικά στο σπίτι και τους άλλους έξι μήνες να ασχολούμαστε με τη Γραμματική και την Ανάγνωση…

ΤΕΛΟΣ, ο Σάκης γράφει ότι: «Τον Απρίλιο θα κάνουμε μια αξιολόγηση της εκστρατείας για να δούμε την αποτελεσματικότητα της στρατηγικής και να αποφασίσουμε τι να αλλάξουμε…».

ΤΟ μόνο που έχω να πω στον συντονιστή και την Επιτροπή είναι ότι η αξιολόγηση που σχεδιάζετε δεν επαρκεί για να βγάλετε συμπεράσματα.

ΑΥΤΟ που, ουσιαστικά, χρειάζεται είναι να κάνουμε ένα προφορικό και γραπτό τεστ σε όσους μιλούσαν Ελληνικά στο σπίτι τον περασμένο μήνα για να διαπιστώσουμε όχι μόνο πόσες καινούργιες λέξεις έμαθαν, αλλά και πώς τις προφέρουν…

ΓΙΑΤΙ αν χρειάζεσαι διερμηνέα για να καταλάβεις τα παιδάκια που διδάχθηκαν Ελληνικά από τον παππού, οι δε συμπαροικοπούλες συνεχίζουν να σε χαιρετούν με το κλασικό «τι κάνεις θείο;», δεν πάμε πουθενά, φίλε Σάκη.

ΕΚΤΟΣ και αν στόχος της Επιτροπής, δεν είναι μόνο να μάθουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας Ελληνικά, αλλά να τα ξεχάσουμε και εμείς! Αλλά αυτό, Σάκη μου, το έχει αναλάβει εργολαβικά το … Αλτσχάιμερ, οπότε μην παλεύετε τζάμπα…

ΣΤΟ μεταξύ, την ίδια στιγμή που ο Σάκης και η Επιτροπή δίνουν κοτζάμ αγώνα για τη διατήρηση και εξάπλωση της γλώσσας μας, βγαίνει η ηγεσία της Παμμακεδονικής και καλεί τα Μακεδονικά Σωματεία να αγοράσουν χοντρικά το βιβλίο του Τάσου Τάμη «Έλληνες Μακεδόνες της Ωκεανίας» που είναι γραμμένο στην… αγγλική γλώσσα και να το μοιράσουν στους μαθητές των σχολείων!

ΚΑΙ εδώ μιλάμε για ένα βιβλίο 592 σελίδων με 350.000… αγγλικές λέξεις! Μόνο να το ξεφυλλίσουν τα παιδιά θα ξεχάσουν και τα Ελληνικά που έμαθαν τον περασμένο μήνα…

ΠΑΕΙ, δηλαδή, στράφι η εκστρατεία της Επιτροπής, για να μάθουν την ιστορία της Μακεδονίας τα παιδιά των ελληνόφωνων Μακεδόνων στην αγγλική γλώσσα…

ΑΣΕ που αν το μάθουν, οι ακατανόμαστοι σλαβόφωνοι μπορούν να ισχυριστούν ότι οι Έλληνες Μακεδόνες εγκατέλειψαν την ξεπερασμένη γλώσσα τους και άρχισαν (επιτέλους) να μιλούν… Αγγλικά, οπότε και η μόνη «μακεδονική» γλώσσα που απομένει είναι η δική τους…

ΓΙΑ να καταφέρει ο ελληνισμός, η παροικία μας και η γλώσσα μας να ξεπεράσουν το αδιέξοδο, θα πρότεινα στον Τάσο Τάμη να μεταφράσει το βιβλίο στα Ελληνικά και να δώσει τα βιβλία που έχουν τυπωθεί στον… εραστή του ελληνισμού και της γλώσσας μας, Τζεφ Κένετ, για ενθύμιο…

ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ στο κουίζ. Ο πεζόδρομος του Όκλι έγινε η Μέκκα του εδώ ελληνισμού γιατί μόνο εκεί μπορούμε πλέον ελεύθερα να κάνουμε μαζική θυσία στον θεό της Νικοτίνης πίνοντας τη φραπεδιά μας και όταν δεν καπνίζουμε να εισπνέουμε αντί νικοτίνης τσίκνα. Γεια χαρά.