Οι λογαριασμοί παραμένουν μεγάλοι. Το μεγάλο κόστος για τη θέρμανση και τον κλιματισμό είναι συχνό θέμα σε πολλά ελληνικά σπίτια της παροικίας. Συχνά-πυκνά ακούμε, και από τηλεφωνήματα αναγνωστών, ότι το κόστος ζωής έχει φτάσει σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα. Μάλιστα, την περασμένη εβδομάδα, η Αυστραλία ανακηρύχτηκε για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, η ακριβότερη χώρα του κόσμου (έκθεση της μεγαλύτερης γερμανικής τράπεζας Deutsche Bank). 

Στο ίδιο κλίμα, μία πρόσφατη σχετική έκθεση αναφέρει ότι στην Αυστραλία το κόστος των «καθαρών» τεχνολογιών παραγωγής ενέργειας, όπως η αιολική και η ηλιακή, έχει μειωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Αν εφαρμοστεί κάτι τέτοιο θα εκμηδενιστούν και οι ρύποι καυσαερίων στην ατμόσφαιρα μέχρι το 2050. Αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο, θα πρέπει να υπάρξουν αλλαγές στη σημερινή ενεργειακή πολιτική των νοικοκυριών. 

Ο «Νέος Κόσμος» ζήτησε τη γνώμη από δύο συμπάροικους επιχειρηματίες της πόλης μας που ασχολούνται με την εγκατάσταση συστημάτων ενέργειας σε σπίτια και επιχειρήσεις της Μελβούρνης. 

«Τοποθετώ τρεις ηλιακούς συσσωρευτές την ημέρα», μας λέει ο Δημήτρης Μαυρίδης, ο οποίος συνεργάζεται με μεγάλες και μικρές αυστραλιανές επιχειρήσεις. «Οι δουλειές πάνε καλά και τα νοικοκυριά είναι ικανοποιημένα» υποστηρίζει ο κ. Μαυρίδης. «Το ελάχιστο κόστος αγοράς και εγκατάστασης φτάνει τις $6.000 και η ελάχιστη ποσότητα ενέργειας που παράγεται είναι 5 kW. Αυτή είναι αρκετή για μία τετραμελή οικογένεια». Ωστόσο, τονίζει, το κόστος μπορεί να είναι μεγαλύτερο σε περίπτωση που δεν υπάρξει σωστή εγκατάσταση. Λέει ότι μία οικογένεια μπορεί να εξοικονομήσει έως και 30% από την εγκατάσταση ηλεκτρικών συσσωρευτών, ποσό που μπορεί να αποσβέσει μέσα σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα. 

Η έκθεση του Παγκοσμίου Ταμείου για τη Φύση (WWF) σε συνεργασία με το Εθνικό Πανεπιστήμιο Αυστραλίας αναφέρει ότι ένα από τα βασικά επιχειρήματα υπέρ της χρήσης άνθρακα είναι το υψηλό κόστος εγκατάστασης συστημάτων ανανεώσιμης ενέργειας. Αλλά αυτό έχει πέσει πολύ πιο γρήγορα από ό,τι αναμενόταν και οι τιμές των ηλιακών πάνελς είναι σήμερα 50% χαμηλότερες σε σχέση με το 2008. 

Στον αντίποδα, υποστηρίζεται ότι οι ηλιακοί θερμοσίφωνες δεν συμφέρουν τις αυστραλιανές οικογένειες: «Το 70%-80% των σημερινών συστημάτων κλιματισμού κάνουν χρήση φυσικού αερίου, το οποίο υπάρχει άφθονο στην Αυστραλία και η τιμή του είναι χαμηλή», υποστηρίζει ο Χρήστος Κέρος, που τα τελευταία 30 χρόνια κάνει εγκαταστάσεις συμβατικών συστημάτων θέρμανσης και κλιματισμού. Μας είπε ότι το πρόβλημα που υπάρχει σήμερα είναι το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος το οποίο χρησιμοποιείται στα συστήματα κλιματισμού (air conditions). «Οι ηλιακοί συσσωρευτές είναι καλοί μόνο για πολύ μεγάλες εγκαταστάσεις», λέει ο κ. Kέρου, αλλά υποστηρίζει «η διάρκεια ζωής τους είναι μικρή και δεν ξεπερνά τα 10-15 χρόνια. Στα συμβατικά συστήματα θέρμανσης (ducted heating), η διάρκεια ζωής τους φτάνει έως και τα 20 χρόνια». Πρόσθεσε ότι τα συμβατικά συστήματα είναι τα δημοφιλέστερα στις ελληνικές οικογένειες της Μελβούρνης, ωστόσο πολλά ελληνοαυστραλιανά νοικοκυριά ρωτούν και για τους ηλιακούς θερμοσυσσωρευτές. 

Ο συντάκτης της έκθεσης και αναπληρωτής καθηγητής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Αυστραλίας, Frank Jotzo, δήλωσε ότι οι σημαντικές μειώσεις στις εκπομπές αερίων της Αυστραλίας θα μπορούσαν να επιτευχθούν με χαμηλό κόστος. Η διευθύντρια του WWF, Kellie Caught είπε ότι η έκθεση καθορίζει τι πρέπει να κάνουν οι κυβερνήσεις.