Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται στην Ελλάδα και το εξωτερικό η ταινία για τη ζωή και το έργο του μεγάλου Έλληνα πολιτικού Ιωάννη Καποδίστρια, πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας, σε σενάριο και σκηνοθεσία του κορυφαίου Έλληνα δημιουργού Τάσου Λέρτα, τα γυρίσματα της οποίας ξεκινούν τον προσεχή Νοέμβριο.

Πρόκειται για υπερπαραγωγή της Ελλάδας, της Ρωσίας και της Ελβετίας με πάνω από 150 κορυφαίους Έλληνες και ξένους ηθοποιούς, ενώ στον πρωταγωνιστικό ρόλο ίσως δούμε τον Βρετανό ηθοποιό, Τζέρεμι Αϊρονς.

Συνάντησα τον Τάσο Λέρτα στο φουαγιέ του θεάτρου της Αθήνας «Θέατρο της Ημέρας», όπου παρουσιάζεται το κλασικό έργο του Ευγένιου Ο΄Νιλ «Το μακρύ ταξίδι της μέρας μέσα στη νύχτα», σε σκηνοθεσία δική του.

Παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στο «Νέο Κόσμο», μιλώντας για τον Ελληνισμό της Αυστραλίας, τη ζωή και το έργο του Ιωάννη Καποδίστρια, πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας και επί σειρά ετών υπουργό Εξωτερικών της Ρώσικης Αυτοκρατορίας, ο οποίος συνέβαλε αποφασιστικά στην οργάνωση και συγκρότηση του ανεξάρτητου κράτους της Ελβετίας, με την καθιέρωση του Συντάγματος των Καντονιών που ισχύει ως σήμερα στη χώρα, όπου θεωρείται εθνικός ήρωας.

Ο πάντα με ανήσυχο πνεύμα κορυφαίος σκηνοθέτης, ηθοποιός, σεναριογράφος και πανεπιστημιακός δάσκαλος Τάσος Λέρτας τόνισε αποκλειστικά για τους αναγνώστες του “Νέου Κόσμου” τα εξής:

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ

«Στέλνω τους φιλικούς χαιρετισμούς μου στον Ελληνισμό της Αυστραλίας, όπου ζουν και δημιουργούν χιλιάδες ομοεθνείς μας, τους οποίους προσωπικά δεν είχα την ευκαιρία να γνωρίσω έως σήμερα, αλλά έχω επικοινωνήσει μαζί τους μέσα από τα θεατρικά έργα, τα ντοκιμαντέρ και τις ταινίες που έχω γυρίσει στην ΕΡΤ και έχουν μεταδοθεί από την ERT SAT σε όλη την ομογένεια.

Σίγουρα, οι Έλληνες της Αυστραλίας θα έχουν δει το Θέατρο της Δευτέρας, όπου έχω σκηνοθετήσει έργα του ελληνικού και ξένου κλασικού ρεπερτορίου με την Τζένη Καρέζη, τον Κώστα Καζάκο, την Ελένη Χατζηαργύρη κ.ά., τα ντοκιμαντέρ και οι ταινίες μου για τον Καβάφη, τον Κρυστάλλη, τους Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο κ.ά. Δηλαδή, σαν να τους έχω ήδη γνωρίσει. Η ψυχή μας βρίσκεται κοντά στον Ελληνισμό της Αυστραλίας και εύχομαι να μην ξεχάσουν ποτέ ότι στον τόπο μας γεννήθηκαν η Δημοκρατία, οι ανθρώπινες αξίες, η Φιλοσοφία, το θέατρο και οι Τέχνες, και παρά τις προσπάθειες παραποίησης της ιστορίας και της συμβολής μας στην παγκόσμια ιστορία και πολιτισμό, ας είμαστε ενωμένοι, ειδικά στις δύσκολες εποχές για τη χώρα μας και να μην ξεχνάμε τις ρίζες μας».

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ «ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ»

«Ο Ιωάννης Καποδίστριας, μια από τις πολυσήμαντες προσωπικότητες της παγκόσμιας Ιστορίας, ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας, πάντα είναι επίκαιρος και διαχρονικός για το έργο που άφησε πίσω του όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και στην Ευρώπη.

Υπήρξε υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας επί σειρά ετών, συνέβαλε αποφασιστικά στην οργάνωση και τη συγκρότηση του ανεξάρτητου κράτους της Ελβετίας, με την καθιέρωση του Συντάγματος των Καντονιών που ισχύει σήμερα στη χώρα αυτή, όπου θεωρείται εθνικός ήρωας. Τότε με την Ιερή Συμμαχία το 1815 ήταν ο πιο σημαντικός κρίκος και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ειρήνευση της περιοχής, ενώ στο ζήτημα της μετανάστευσης είναι ο πρώτος που έθεσε το ζήτημα αυτό στο Συνέδριο του Άαχεν για την κατάργηση του δουλεμπορίου και το πέρασε παρά την αντίδραση της Αγγλίας τότε.

Το σενάριο πραγματεύεται τη ζωή και το έργο του μεγάλου πολιτικού μας, μέσα από το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο της εποχής του, στοιχεία από την προσωπική του ζωή, τον μεγάλο και πλατωνικό έρωτα του που υπήρξε η Ρωξάνα Στούρτζε και πολλές άγνωστες πλευρές της πολυσήμαντης και πολύπλευρης προσωπικότητάς του.

Όσον αφορά τον πρωταγωνιστή που θα ερμηνεύσει το ρόλο του Καποδίστρια, βρίσκομαι σε επαφή με τρεις κορυφαίους ξένους ηθοποιούς, έναν Αμερικανό και δυο Βρετανούς, αλλά δεν έχω καταλήξει ακόμα ποιος από αυτούς θα ενσαρκώσει τον δικό μου κινηματογραφικό Καποδίστρια. Δεν θα ήθελα να ανακοινώσω ακόμη τα ονόματα των υποψηφίων πρωταγωνιστών, αλλά αφού με πιέζετε να σας πω, δεν αποκλείεται να είναι ο Τζέρεμι Αϊρονς. Θα αποφασιστεί το καλοκαίρι.

Στην ταινία θα παίξουν πάνω 100 Έλληνες ηθοποιοί, αρκετοί Ρώσοι και έξι Ελβετοί. Πρόκειται για μια υπερπαραγωγή Ελλάδας, Ρωσίας και Ελβετίας, με τη συνδρομή και του Πανεπιστημίου Νότιας Καρολίνας των ΗΠΑ, όπου με καλούν τακτικά για διαλέξεις. Το σενάριο είναι πολύγλωσσο – Ελληνικά, Ρωσικά, Αγγλικά, Γαλλικά με την αντίστοιχη μεταγλώττιση.

Τα γυρίσματα της ταινίας θα ξεκινήσουν τον Νοέμβριο και θα διαρκέσουν έως τέλος του 2016. Θα γίνουν στην Ελλάδα – Ναύπλιο, Άργος, Καλαμάτα, Αθήνα, Κέρκυρα, Αίγινα-, στη Ρωσία, την Ελβετία, την Αυστρία, τη Γαλλία. Στο πλαίσιο δημιουργίας της ταινίας θα ολοκληρωθεί 20λεπτο ντοκιμαντέρ, που θα προηγηθεί της εξαγωγής της στις κινηματογραφικές αίθουσες, με χαρακτηριστικά αποσπάσματα αναφοράς στο σενάριο και στο χρονικό των γυρισμάτων.

Την παραγωγή της ταινίας έχει αναλάβει από ελληνικής πλευράς η Sound and Picture Ltd. Συνεργάτες μου είναι ο σκηνοθέτης, Πάνος Αγγελόπουλος, και στην παραγωγή ο Ξενοφών Λαμπράκης, ο οποίος έχει ζήσει πολλά χρόνια στη Ρωσία».

ΕΠΑΦΕΣ ΜΕ ΤΗ ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ

«Ήδη έχουμε ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τη ρωσική πλευρά, ώστε η ταινία να ολοκληρωθεί στο τέλος του 2016, έτος σταυροδρόμι για τις σχέσεις των δυο χωρών Ελλάδας και Ρωσίας, καθώς τη συγκεκριμένη χρονιά η Ελλάδα θα είναι τιμώμενη χώρα στη Ρωσία και αντίστροφα με ποικίλες εκδηλώσεις και στις δυο χώρες. Ζητήθηκε το ελληνικό έτος στη Ρωσία να ξεκινήσει με την ταινία μου.

Συγκεκριμένα ο διευθυντής του Πολιτιστικού και Επιστημονικού Κέντρου της Πρεσβείας Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Αθήνα, κ. Κούπρικοβ, πρόσφατα με δέχτηκε στο γραφείο του όπου συζητήσαμε για την ελληνορωσική συνεργασία δίνοντας βάρος στο θέμα των γυρισμάτων της ταινίας «Ιωάννης Καποδίστριας», που θα πραγματοποιηθούν τόσο στην Ελλάδα, όσο και στη Ρωσία, ενώ δεν θα λείψουν και σταθμοί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Βρίσκομαι σε συνεχή επαφή με παραγωγούς, ηθοποιούς και συντελεστές για το σκοπό της ταινίας από την Ελβετία, τη Γαλλία, την Αυστρία και την Αμερική».

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

Ο Ιωάννης Καποδίστριας υπήρξε ο πρώτος κυβερνήτης του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1766 στην οικογένεια του κόμη Αντωνίου Καποδίστρια. Τα πρώτα του γράμματα τα διδάχτηκε στην Κέρκυρα και έπειτα σπούδασε ιατρική στην Πάντοβα της Ιταλίας.

Όταν γύρισε στην πατρίδα του άσκησε την ιατρική μέχρι το 1803, οπότε διορίστηκε γραμματέας της Ιονίου Πολιτείας. Το 1807, όταν τα στρατεύματα του Μ. Ναπολέοντα κυρίευσαν για δεύτερη φορά τα νησιά του Ιονίου, ο Καποδίστριας έφυγε για την Τσαρική Ρωσία, όπου διακρίθηκε αμέσως για την αξιοσύνη του και κατάφερε να εισέλθει γρήγορα στους κύκλους της τσαρικής αυλής.

Το 1811 διορίζεται γραμματέας της ρώσικης πρεσβείας στη Βιέννη, ενώ το 1812 ο ίδιος ο Τσάρος τον έκανε “σύμβουλο του κράτους”. Το 1813 ο Τσάρος, έχοντας εμπιστοσύνη στις ικανότητες του Έλληνα διπλωμάτη, τον έστειλε στην Ελβετία, με σκοπό να αποσπάσει τη χώρα από την επιρροή της Γαλλίας. Εκεί κατάφερε να συμφιλιώσει τα αντιμαχόμενα καντόνια και εφάρμοσε το ομοσπονδιακό σύστημα, το οποίο ισχύει μέχρι σήμερα. Η ελβετική Πολιτεία για τις υπηρεσίες του αυτές τον ανακήρυξε επίτημο πολίτη.

Το 1815 ο τσάρος τον διόρισε υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας. Οι αντιδράσεις όμως των κύκλων της Ιεράς Συμμαχίας, η οποία φανερά υποστήριζε τους Τούρκους και αντιπαθούσε τους Έλληνες, καθώς και το έκδηλο ενδιαφέρον του Καποδίστρια για την Ελληνική Επανάσταση, η ποία προετοιμαζόταν, έφεραν σε δύσκολη θέση τον Τσάρο, που διόρισε τελικά συνυπουργό των Εξωτερικών τον Νέσσερλοντ. Το 1820, όταν ήταν ακόμα υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, αρνήθηκε την αρχηγία της Ελληνικής Επανάστασης, ύστερα από πρόταση του Ξάνθου και του Αλέξανδρου Υψηλάντη.

Ύστερα, όμως, από την κήρυξη της Επανάστασης, ο Καποδίστριας έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον και προσπάθησε να βοηθήσει με κάθε τρόπο τους υπόδουλους Έλληνες, ασκώντας κυρίως μεγάλη επιρροή στον τσάρο, προκειμένου να τον ευαισθητοποιήσει απέναντι στους Ορθόδοξους της Ανατολής, που υπέφεραν κάτω από τον Οθωμανικό ζυγό. Και παρ’ ότι οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης κατάφεραν να φέρουν σε αντίθεση τον Καποδίστρια με τον Ρώσο Αυτοκράτορα και να τον απομακρύνουν από το διεθνή διπλωματικό στίβο, αυτός κατάφερε να περισώσει την Ελληνική Επανάσταση στην πιο κρίσιμη στιγμή της. Γιατί ενώ την ίδια εποχή η Ιερή Συμμαχία κατέπνιγε βίαια κάθε επαναστατικό κίνημα στην Ευρώπη, ο Καποδίστριας με την επιδεξιότητα και τις αναγνωρισμένες διπλωματικές ικανότητές του, κατόρθωσε να πείσει τις μεγάλες δυνάμεις να αναγνωρίσει το υπόδουλο ελληνικό έθνος ως εμπόλεμο κράτος. Έτσι απέτρεψε την κατάπνιξη της ελληνικής επανάστασης και επιπλέον δημιούργησε θετικές προϋποθέσεις για το μέλλον.

Στις 2 Απριλίου του 1827 η Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, ύστερα από πρόταση του Καραϊσκάκη και του Κολοκοτρώνη, τον εξέλεξε κυβερνήτη της Ελλάδας. Τότε αμέσως από το Παρίσι όπου βρισκόταν, επισκέφτηκε την Πετρούπολη, το Βερολίνο, το Λονδίνο και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, για να αποσπάσει οικονομική βοήθεια, η οποία ήταν αναγκαία για το νεοσύστατο ελληνικό κράτος. Ο Ιωάννης Καποδίστριας έφτασε στο Ναύπλιο το Γενάρη του 1828 για να αναλάβει τη διακυβέρνηση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Οι Έλληνες τον υποδέχτηκαν στην πρώτη πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους με πολλές τιμές και μεγάλο ενθουσιασμό. Η χώρα όμως που μόλις είχε βγει από μακροχρόνια επανάσταση όπως ήταν φυσικό βρισκόταν σε αποδιοργάνωση και αναρχία. Ο Καποδίστριας κατέβαλε τεράστιες προσπάθειες για τη συγκρότηση του κράτους και την αποκατάσταση της τάξεως.

Από τα πρώτα του έργα ήταν η καταδίωξη των πειρατών του Αιγαίου, που ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη εμπορικών σχέσεων μεταξύ των Ελλήνων και των άλλων Ευρωπαίων, η ίδρυση της Σχολής των Ευελπίδων, η απογραφή του πληθυσμού, η διαίρεση της Πελοποννήσου σε 9 νομούς και η παραχώρηση του δικαιώματος ψήφου στους άνδρες πάνω από 25 χρονών. Επιπλέον ίδρυσε το Εθνικό Νομισματοκοπείο, το Πανεπιστήμιο Αθηνών και φρόντισε για θέματα δικαιοσύνης με τη θέσπιση νόμων. Επίσης υποστήριξε τη γεωργία και έφερε για πρώτη φορά στην Ελλάδα την καλλιέργεια της πατάτας.

Ο Καποδίστριας όμως κατηγορήθηκε για συγκεντρωτισμό, γιατί, προκειμένου να αντιμετωπίσει τα δύσκολα προβλήματα του κράτους, συγκέντρωσε σχεδόν όλες τις εξουσίες στο πρόσωπό του και προσπάθησε να μεταφυτεύσει θεσμούς ευρωπαϊκούς, ξένους προς το χαρακτήρα των Ελλήνων. Έτσι, δημιουργήθηκαν δυσαρέσκειες ανάμεσα στις πολιτικές παρατάξεις, οι οποίες καλλιεργήθηκαν από τη διπλωματία της Αγγλίας και της Γαλλίας και οι οποίες θεωρούσαν τον Καποδίστρια όργανο της ρώσικης πολιτικής. Έτσι, το πρωϊ της Κυριακής της 27ης Σεπτεμβρίου 1831, ενώ ο Καποδίστριας μετέβαινε στο ναό του Αγίου Σπυρίδωνος στο Ναύπλιο για να παρακολουθήσει τον Όρθρο και τη Θεία Λειτουργία, συνάντησε τους Γεώργιο και Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη, οι οποίοι, αφού τον χαιρέτησαν, τον προσπέρασαν και στάθηκαν δεξιά και αριστερά της στενής εισόδου του Ιερού Ναού. Εισερχόμενος στην Εκκλησία ο Ιωάννης Καποδίστριας, δέχθηκε πυροβολισμούς και από τους δύο δολοφόνους.

Έτσι τερματίστηκε η ζωή και το έργο του Ιωάννη Καποδίστρια. Οι συνέπειες από τον βίαιο τερματισμό της ζωής αυτής της εξέχουσας φυσιογνωμίας, βαρύνουν ακόμη και σήμερα δυσμενώς την χώρα μας, αφού έκτοτε δεν έχει αναδειχθεί άλλη πολιτική προσωπικότητα που να συγκεντρώνει τέτοιες αρετές: Τιτάνιο έργο, απαράμιλλη αυταπάρνηση, πολιτική οξύνοια, διπλωματική διορατικότητα, ψυχική ευγένεια, εσωτερική καλλιέργεια, υψηλό παιδαγωγικό ιδεώδες, αταλάντευτη πρόσδεση στην ορθόδοξη πίστη.

Ο Καποδίστριας πίστευε ότι ο Ελληνισμός θα αναγεννηθεί μόνον αν παραμείνει ριζωμένος στις διαχρονικές ελληνορθόδοξες αξίες. Διάβαζε κάθε μέρα την Αγία Γραφή και αρχαίους συγγραφείς, όπως ο Πλούταρχος. Είχε πάντα μαζί του την εικόνα της Παναγίας της Πλατυτέρας και μετά τη δολοφονία του ετάφη στη Μονή της Πλατυτέρας στην Κέρκυρα. Τόνιζε την ανάγκη να γαλουχηθούν τα ελληνόπουλα με τα αρχαιοελληνικά ιδεώδη, την Ορθόδοξη Πίστη και την ακατάλυτη συνέχεια του Ελληνισμού.

Όταν έγραφε προς τους ξένους διπλωμάτες, υπογράμμιζε τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά του Έθνους μας: «Το Ελληνικόν Έθνος σύγκειται από των ανθρώπων, οίτινες από της Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως δεν έπαυσαν ομολογούντες την Ορθόδοξον Πίστιν και την γλώσσαν των Πατέρων αυτών λαλούντες».