Το κάπνισμα, η παχυσαρκία, αλλά και η προχωρημένη ηλικία είναι μερικοί από τους παράγοντες που επιβαρύνουν την επιτυχία μιας επέμβασης, αναγκάζοντας πολλούς χειρουργούς να αρνούνται να προχωρήσουν σε επεμβάσεις σε συγκεκριμένες κατηγορίες ασθενών.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε η σύνοδος χειρουργών που έλαβε χώρα στο Περθ την περασμένη εβδομάδα και στην οποία οι ομιλητές ξεκαθάρισαν ότι η άρνηση των χειρουργών προς τους ασθενείς δεν γίνεται για λόγους αρχής, ως παραίνεση για να προσέξουν την υγεία τους, αλλά για καθαρά πρακτικούς λόγους, καθώς έχει καταγραφεί ότι η επούλωση των χειρουργικών τομών είναι ιδιαίτερα προβληματική στους καπνιστές, τους υπέρβαρους και τους ηλικιωμένους.
Επεμβάσεις αισθητικής χειρουργικής, αντικατάστασης αρθρώσεων, διάνοιξης αρτηριών, καθίστανται δύσκολες και συχνά αποτυγχάνουν πλήρως, ενώ αυξάνεται και ο κίνδυνος πρόκλησης θανάτου στην διάρκεια της επέμβασης. Ειδικότερα δε σε περιπτώσεις υπερηλίκων, ή ανθρώπων προσβεβλημένων από θανατηφόρα νοσήματα, είναι πολύ πιθανότερο μία χειρουργική επέμβαση να επισπεύσει τον θάνατο, αντί να ωφελήσει τον ασθενή.
Ειδικότερα, οι παχύσαρκοι ασθενείς έχουν υψηλότερα ποσοστά μολύνσεων, ενώ συχνά οι τομές ανοίγουν, καθιστώντας δύσκολη την επούλωση, ενώ σε περιπτώσεις ορθοπεδικής χειρουργικής, ο κίνδυνος θανάτου πενταπλασιάζεται σε σχέση με εκείνον που παρουσιάζεται σε ασθενείς με φυσιολογικό βάρος. Οι καπνιστές, εξάλλου, παρουσιάζουν δεκαπενταπλάσιο κίνδυνο μολύνσεων και ελκών, κάτι που καθιστά ακόμη και μία επέμβαση αύξησης στήθους ιδιαίτερα επικίνδυνη.
Όσο για τους ηλικιωμένους, οι χειρουργοί τους χωρίζουν σε δύο κατηγορίες, ανάλογα με την κράση τους: σε υγιείς και εξασθενημένους. Οι δεύτεροι, οι οποίοι συχνά παρουσιάζουν απώλεια βάρους, μυική ατονία και άνοια, έχουν πολύ αυξημένες πιθανότητες να μην επιβιώσουν μίας επέμβασης.
Παράλληλα, οι χειρουργοί που συμμετείχαν στο συνέδριο εξήραν την πρόοδο της ιατρικής που τούς επιτρέπει να παρακάμπτουν τα εμπόδια αυτά και να προβαίνουν σε επιτυχείς επεμβάσεις, τονίζουν ωστόσο ότι ο κίνδυνος δεν είναι τόσο να προκληθεί θάνατος στο χειρουργικό κρεβάτι – αυτό είναι ένα ποσοστό που πέφτει όλο και περισσότερο – αλλά να παρουσιαστούν επιπλοκές που θα κάνουν αδύνατη την αποθεραπεία, οδηγώντας τους ασθενείς σε μία μακροχρόνια και επώδυνη καταληκτική πορεία.
