ΑΣ έχει καλά ο παντοδύναμος τον «Νέο Κόσμο» και τους πολυπληθείς αναγνώστες του, που φροντίζουν για τον επιούσιο ανθρώπου σαν εμένα, που ζει από τον καθημερινό δημοσιογραφικό ιδρώτα των συναδέλφων του…
ΝΑΙ, σας λέω, χιλιάδες εργαζόμενοι στα Μέσα Ενημέρωσης μοχθούν σε 24ωρη βάση, για να μπορούν αδέσποτοι σκοπευτές σαν εμένα να πυροβολούν απροειδοποίητα (με τα σχόλιά τους) όποιον χριστιανό γουστάρουν.
ΘΕΩΡΩ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που εργάζομαι σε αυτήν την εφημερίδα, που όχι μόνο μου δίνει τη δυνατότητα (παρέχοντάς μου απόλυτη ελευθερία να σχολιάσω ό,τι θέλω, και όπως θέλω…) αλλά, που παράλληλα διαθέτει και ένα αναγνωστικό κοινό με ανησυχίες και ποιητικές ιδιαιτερότητες.
ΕΝΑ ενδιαφέρον μωσαϊκό για όλα τα γούστα (και μια ανοιχτή πρόσκληση για σχολιασμό από εμένα) ήταν, για άλλη μια φορά, και η προχθεσινή έκδοση του «Νέου Κόσμου».
ΚΑΜΙΑ άλλη εφημερίδα σε ολόκληρο τον κόσμο δεν διαθέτει τόσo μεγάλη γκάμα επιστολογράφων. Με τα πάντα ασχολούνται και για όλα γράφουν, έχοντας όμως αδυναμία στην ποίηση.
ΕΝΤΑΞΕΙ, δεν λέω, συχνά αναφέρονται στους ηρωικούς αγώνες του Έθνους, τους αρχαίους Έλληνες, τον πολιτισμό και τη γλώσσα μας, όπως για παράδειγμα ο αρθρογράφος της εφημερίδας, Κυριάκος Αμανατίδης, που αναλύει τη φοβερή ποντική διάλεκτο (την μάνα όλων των ελληνικών διαλέκτων), αλλά τα πατριωτικά θέματα, τα θρησκευτικά και η ποίηση είναι οι αδυναμίες τους.
ΕΞΙ original ποιήματα είχε η προχθεσινή έκδοση, που βλέπουν για πρώτη (και ενδεχομένως τελευταία!) φορά τη δημοσιότητα. Μέχρι και ποίημα για τους σεισμούς του Νεπάλ, τους… μπανιστηριτζήδες, το… όνειρο της Λίτσας για τα παραμύθια και την… ουτοπία και, βεβαίως, ολόκληρη ωδή του Παύλου Μωϋσιάδη για την ίδια την ποίηση.
ΑΝ προσπεράσατε στα γρήγορα την προχθεσινή σελίδα της αλληλογραφίας, σας πληροφορώ ότι θα σας κυνηγούν οι λογοτεχνικές και ποιητικές Ερινύες για την υπόλοιπη ζωή σας. Απόλαυση είναι, σας λέω, τα ποιήματα. Πρόκειται για collectable items…
ΟΧΙ, βέβαια, ότι ορισμένες επιστολές πάνε πίσω, αλλά δεν έχουν ούτε το ύψος ούτε το βάθος των ποιημάτων. Τα ποιήματα των αστείρευτων ποιητών της εφημερίδας είναι συνήθως «όλα τα λεφτά».
ΜΕ τους Συλλόγους μας, τη γλώσσα μας, τις εθνικές μας επετείους (που τελειωμό δεν έχουν) και, βεβαίως, με τη θορυβώδη επιστροφή της πατρίδας μας (και, μάλιστα, με το… αριστερό) στις παραδόσεις της Ορθοδοξίας μας.
ΠΡΙΝ βάλω μια σειρά στη θεματολογία που θα μας απασχολήσει (και επειδή δεν μπορώ να κρατηθώ) να σας πω ότι έπρεπε να επισκεφθούν την πατρίδα μας τα λείψανα της Ρωμαίας (και καθολικής) Αγίας Βαρβάρας για να ανακαλύψει ο λαός μας ότι ένα μεγάλο κομμάτι της… Αριστεράς είναι πιο θρησκευόμενο από τη συντηρητική δεξιά.
ΤΩΡΑ, επιτέλους, κατάλαβε, ο εξυπνότερος λαός του κόσμου, ότι τζάμπα κατηγορούσαν τόσες δεκαετίες τους κομμουνιστές για άθεους. Μπορεί, γενικά, οι κομμουνιστές σε ολόκληρο τον κόσμο να ήταν άθεοι, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων κομμουνιστών ήταν (και παραμένει!) θρησκευόμενη.
ΕΙΜΑΣΤΕ ένας εντελώς διαφορετικός λαός, ρε παιδί μου. Από τη μια, έχουμε βαθιές ρίζες στις παραδόσεις μας και, από την άλλη, είμαστε ηθικά και ιδεολογικά πολύ ρηχοί και ευάλωτοι.
ΕΔΩ μέχρι οι αναρχικοί και οι τρομοκράτες μας ήταν θρησκευμένος (και ο Σάββας Ξηρός μεταλάβαινε πριν σκοτώσει τους ταξικούς εχθρούς του) δεν θα είναι οι… κομμουνιστές μας, που τη μόνη σχέση που είχαν (και έχουν) με τον κομμουνισμό είναι ό,τι κατάλαβαν από δύο-τρία τσιτάτα του Μαρξ που άκουσαν σε κάποιο καφενείο;
ΤΑ είπε όλα με δύο κουβέντες ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Φίλης, όταν σχολιάζοντας τον νεοελληνικό τραγέλαφο που προκάλεσε η επίσκεψη των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας: «Δύο αρχηγοί κρατών επισκέφθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ την Ελλάδα, το Άγιο Φως και τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας!».
ΤΑ λείψανα, μάλιστα, της Αγίας Βαρβάρας τα συνόδευαν κατά τη διάρκεια της περιφοράς τους σε νοσοκομεία και ναούς και δύο πρωτοκλασάτοι υπουργοί της αριστερής μας κυβέρνησης: ο υπουργός Άμυνας, Πάνος Καμμένος, και ο υπουργός Υγείας, Παναγιώτης Κουρουμπλής, ενώ ιδιωτικά… προσεύχονταν ο Τσίπρας, ο Βαρουφάκης και ο Λαφαζάνης.
Η επίσκεψη και η τιμητική υποδοχή του σκηνώματος της καθολικής Αγίας Βαρβάρας, δεν μου έδωσε μόνο την ευκαιρία να διαπιστώσω πόσο θρησκευόμενοι είναι οι Έλληνες κομμουνιστές, αλλά και ότι τζάμπα έχασαν οι… εχθροί μας τα χημικά τους και τα λεφτά τους για να ψεκάσουν τον ελληνικό λαό για να τον αποβλακώσουν…
ΚΑΙ σκεφτείτε ακόμα, ότι, στα όσα είπε ο Φίλης δεν αντέδρασε ούτε η… προοδευτική Αριστερά ούτε η κυβέρνηση που την εκπροσωπεί. Μόνο η Εκκλησία και η Νέα Δημοκρατία σχολίασαν στα πεταχτά τα όσα είπε ο Φίλης!
ΕΠ’ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, να θυμίσω και στους εδώ (θρησκόληπτους και μη) αριστερούς, ότι, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που οργανώνει ο Εργατικός Σύνδεσμος «Δημόκριτος» για να γιορτάσει την 80ή επέτειο της προσφοράς του στο εργατικό κίνημα και την παροικία, θα συναντηθούν αύριο μετά τις 2μμ (στο Πολιτιστικό Κέντρο της Κοινότητας Μελβούρνης), όσες γυναίκες έλαβαν μέρος προ τριακονταετίας στο Παιδικό Θεατρικό Εργαστήρι.
ΟΠΟΙΕΣ και όποιοι, λοιπόν, συνεχίζουν να πιστεύουν ότι δεν έχασαν τζάμπα τον καιρό τους (και τη νιότη τους) προσφέροντας στην… Αριστερά, την εποχή της… μοναξιάς, που το facebook απουσίαζε από τη ζωή μας…
…ΚΑΙ όσες είναι βέβαιες ότι συνέβαλαν στο «να γαλουχηθούν με τα ιδανικά της ειρήνης, της παγκόσμιας δικαιοσύνης και της αγωνιστικής ελληνικής κουλτούρας» (όπως αναφέρει στη σχετική του ανακοίνωση ο Σύνδεσμος), καλούνται τώρα που «ωρίμασαν και απολαμβάνουν την προσφορά τους», να παραβρεθούν στην εκδήλωση…
ΑΝ τώρα είστε τύποι σαν εμένα, που ρίχνοντας μια ματιά στο παρελθόν σας, μετανιώνετε για την αγωνιστική, ελληνική σας κουλτούρα και την… αριστερή σας προσφορά στην έρημο της ανυπαρξίας, καλύτερα καθίστε στο σπίτι σας. Άσε που δεν θα κάνουν ούτε ένα… ευχέλαιο για την Αγία Βαρβάρα και δεν θα πουν ούτε μια κακή λέξη για τους αριστερούς αναθεωρητές του ΣΥΡΙΖΑ…
ΑΝ, στο μεταξύ, κατάγεστε από την Χαλκιδική και συγκαταλέγεστε μεταξύ αυτών που πιστεύουν ότι σκόπιμα το ελληνικό κράτος αγνόησε (μιας και την ιστορία την έγραφαν Καλαματιανοί) να συμπεριλάβει την αγωνιστική προσφορά των προγόνων τους στην ιστορία της ελληνικής επανάστασης του 1821, μπορείτε να παραβρεθείτε αύριο στις εκδηλώσεις στη μνήμη των αγωνιστών από την Χαλκιδική.
ΤΟ πλήρωμα του χρόνου έφτασε για να παραδώσει το… αγωνιστικό παροικιακό του πνεύμα και ο μικρός Σύλλογος των καταγόμενων από το ηρωικό χωριό Βλαχέρνα της Αρκαδίας.
ΚΑΙ αυτός ο Σύλλογος, όπως άλλοι πριν από αυτόν και οι ακόμα περισσότεροι που θα ακολουθήσουν τα χρόνια που έρχονται, έπεσε θύμα του χρόνου που φθείρει και αλλάζει τα πάντα, όπως και την έλλειψη ενδιαφέροντος από τη δεύτερη και τρίτη γενιά να παραλάβει τη σκυτάλη των προγόνων.
ΕΤΣΙ, όσοι είχαν απομείνει να υπερασπιστούν τις αρκαδικές Θερμοπύλες, μάζεψαν με βαριά καρδιά τις αναμνήσεις τους και ό,τι άλλο είχε απομείνει…, δηλαδή καμιά πενηνταριά χιλιάδες δολάρια όλα και όλα, και αφού έδωσαν τις 45.000 στο γηροκομείο «Φροντίδα» και τις υπόλοιπες 5.000 στο Πολιτιστικό Κέντρο της Κοινότητας Μελβούρνης, κατέβασαν τα… ρολά. Συνεπώς, ο Σύλλογος Βλαχερναίων δεν υπάρχει πια και μην τον κλαίτε… Πέρασε στη λήθη της αιωνιότητας και την παροικιακή ιστορία…
ΠΕΡΙΤΤΟ, βέβαια, να πω ότι τη βαριά βιομηχανία των παροικιακών εκδηλώσεων, όχι μόνο γι’ αυτό το Σαββατοκύριακο, αλλά για ολόκληρο σχεδόν τον Μάιο έχουν αναλάβει οι Πόντιοι οι Τραντέλληνες…
ΔΕΝ υπάρχει, ρε παιδί μου, άλλη ελληνική φυλή σαν τους Πόντιους και άλλη ελληνική διάλεκτος σαν τα ποντιακά. Αυτό το κατάλαβα, επιτέλους, μόλις προχθές διαβάζοντας τα όσα έγραψε ο Τραντέλληνας, Κυριάκος Αμανατίδης, στη στήλη του στο «Νέο Κόσμο».
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ προσεκτικά το κείμενο του Κυριάκου παραλίγο να πέσω από την καρέκλα όταν διαπίστωσα ότι στην πραγματικότητα τα Ελληνικά είναι διάλεκτος της… ποντιακής γλώσσας και όχι το αντίστροφο, που λανθασμένα πιστεύαμε πριν τη γλωσσολογική ανάλυση του Αμανατίδη.
ΑΠΛΩΣ εμείς τα αντιγράψαμε λάθος και το «κι θέλω» και «κι λέγω» τα αντιγράψαμε ως «δεν θέλω» και «δεν λέγω». Σε αυτό ακριβώς το κομβικό σημείο της παράφρασης της ποντιακής γλώσσας σε ελληνική διάλεκτο, οφείλεται και το γεγονός, ότι δεν μπορούμε ακόμα (ως λαός) να συνενωθούμε μεταξύ μας.
ΤΑ έχουμε όλα χύμα και μπερδεμένα στο μυαλό μας, ρε παιδί μου, και εκλαμβάνουμε τη συγκατάβαση ως άρνηση, πράγμα που έχει αλλάξει ριζικά την γεωγραφία του μυαλού μας. Γι’ αυτό δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε και με τους Ευρωπαίους εταίρους μας.
ΚΑΙ πώς να συνεννοηθείς με κάποιον όταν άλλα του λες και άλλα καταλαβαίνει και άλλα σου λέει και εσύ άλλα εννοείς. Για τους ίδιους λόγους, δεν μπορούν πια ούτε και οι Πόντιοι να συνεννοηθούν μεταξύ τους, αφού η γλώσσα τους έχει επηρεασθεί από την ελληνική διάλεκτο. Αυτά και γεια χαρά.
