ΑΡΧΙΖΩ με δύο-τρία κλασικά ερωτήματα στα οποία (για πολλοστή φορά) καλούμαι να απαντήσω, πριν τα ίδια και τα ίδια, μπω στον κόπο (πάλι), να εξιστορήσω.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΖΟΜΕΝΟΣ από την ποιήτρια Ιωάννα Λιακάκου, τα ίδια (απαντημένα) ερωτήματα, μου έθεσε στη σημερινή του επιστολή, ο αναγνώστης του «Νέου Κόσμου» (και της στήλης) Νικόλαος Ραυτόπουλος.
ΑΦΟΥ γράφει στην επιστολή, την οποία δημοσιεύουμε στη στήλη της αλληλογραφίας, ότι δεν επιδιώκει ανώφελες συζητήσεις, φιλονικίες και έριδες με κανέναν, τονίζει ότι έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του και ζητά να του απαντήσω:
«…ΠΟΙΟΣ σε όρισε κριτή κάθε παροικιακού οργανισμού και κάθε συμπάροικου να ελέγχεις τους πάντες και τα πάντα σαν τον Μεγάλο Αδελφό του Τζορτζ Όργουελ;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το δικαίωμα φίλε Ραυτόπουλε, μου το έχει δώσει η συνείδησή μου, στην οποία και υποσχέθηκα όταν άρχισα να κάνω αυτή τη δουλειά, ότι θα προσπαθώ να γράφω τα πράγματα όπως τα βλέπω και να ερμηνεύω τα γεγονότα όπως τα καταλαβαίνω.
ΟΣΟ για τον Μεγάλο Αδελφό του Όργουελ, τον οποίο και επικαλείσαι, δεν έκανε ό,τι κάνω εγώ, αλλά αυτό που κάνεις εσύ (και άλλοι σαν εσένα), που δεν ανέχονται την κριτική.
ΤΗΝ απαγόρευση της κριτικής στο σύστημα και κάθε διαφορετικής άποψης, επεδίωκε ουσιαστικά ο Μεγάλος Αδελφός. Ξαναδιάβασε το «1984». Πάμε στην επόμενη ερώτηση:
«ΑΛΛΑ, τι να περιμένω εγώ ένας άσημος επιστολογράφος; Όταν δεν διστάζεις να επιτεθείς στον Σύνδεσμο Ελλήνων Λογοτεχνών και Συγγραφέων, όταν κατακεραυνώνεις το 3ΧΥ Ράδιο Ελλάς και την εφημερίδα «Τα Νέα», όταν τα βάζεις με την Παμμακεδονική, τον Σύλλογο των Θεσσαλονικέων για την αδελφοποίηση Θεσσαλονίκης-Μελβούρνης, κάθε άνθρωπο που αναμειγνύεται στα κοινά και αρκετούς αναγνώστες του «Νέου Κόσμου;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Κύριε Νικόλαε, από εμένα τουλάχιστον μπορείς να περιμένεις τα πάντα αφού, διαβάζοντας τούτη τη στήλη, θα πρέπει να έχεις καταλάβει ότι θεωρώ τις επιστολές της εφημερίδας ιερές.
ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος δεν παρακολουθεί, δεν εμβαθύνει και δεν… αναλύει τις επιστολές όσο εγώ. Και το κάνω, γιατί με ενδιαφέρουν οι απόψεις των επιστολογράφων, γι’ αυτό και τις κριτικάρω…
ΑΠΟ τους πιο πάνω λόγους, δηλαδή γιατί ενδιαφέρομαι για τα όσα λαμβάνουν χώρα γύρω μου, αντλώ το δικαίωμα να έχω λόγο. Για μένα, το να έχεις λόγο, δεν σημαίνει «να αφήνεις το μυαλό σου στο σπίτι και να παίρνεις μαζί σου μόνο τα χέρια σου για να χειροκροτείς».
ΛΟΓΟΣ χωρίς κριτική δεν έχει νόημα στα δικά μου τα κιτάπια. Όπως έχω ξαναγράψει, αν ήταν να γράφω μόνο «καλές» κουβέντες για όλους, δεν θα έγραφα τούτη τη στήλη, αλλά θα είχα λογαριασμό στο facebook και θα έκανα like…
ΤΟ γιατί ασκώ κριτική, στους οργανισμούς, τα Μέσα Ενημέρωσης (και… τους «θεσμούς» της παροικίας) που αναφέρεις στην επιστολή σου, θα το αντιληφθείς αν μπεις στον κόπο και διαβάσεις τις… ποιητικές συλλογές και τα βιβλία των περισσότερων λογοτεχνών μας καθώς…
…ΚΑΘΩΣ και τις στήλες των υπόλοιπων εφημερίδων, που ασχολούνται με τα δικά μας και, βεβαίως, να μην παραλείψεις να λάβεις υπόψη σου (αν ακούς ραδιόφωνο) και τι λένε οι σχολιαστές τους για τα όσα συμβαίνουν στην παροικία μας.
ΚΑΙ αν τα κάνεις όλα αυτά, δεν έχεις παρά να ξανασκεφτείς τι έχει απομείνει (εκτός από τους ύμνους των εφημερίδων, τους λόγους, τις τελετές, τις επισημότητες, τα ταξιδάκια και τις φωτογραφίες…) από την αδελφοποίηση της Θεσσαλονίκης με τη Μελβούρνη και από τα χρυσοπληρωμένα Συνέδρια, τους αγώνες, τα συλλαλητήρια και τις… χορηγίες που δίνονταν στην Παμμακεδονική για το… «Μακεδονικό».
ΤΕΛΙΚΑ, αν έμεινε κάτι από τους αγώνες, τα Συνέδρια και τις χορηγίες της Παμμακεδονικής (για παράδειγμα), είναι ότι όλος σχεδόν ο κόσμος αποκαλεί τα Σκόπια «Μακεδονία», εκτός από εμάς.
ΚΑΙ αν σου ανοίξει η όρεξη, κάνε μια αναδρομή στο παρελθόν και έλα στα γραφεία μας ή πήγαινε στη βιβλιοθήκη της Μελβούρνης, να διαβάσεις τι γράφαμε σε αυτή τη στήλη, για τα δεκάδες εκατομμύρια δολάρια που ξόδεψε το ελληνικό κράτος για τα δωρεάν ταξίδια των… ηγετών της παροικίας μας για το ΣΑΕ…
ΟΥΤΕ λέξη δεν γράφτηκε ποτέ και από κανέναν. Όπως δεν γράφτηκε επίσης λέξη για τα δωρεάν ταξίδια των πολιτικών και επισήμων από την Αθήνα εδώ και των Ελληνοαυστραλών πολιτικών προς τα εκεί, ούτε για τα δωρεάν ταξίδια με την Ολυμπιακή εκατοντάδων συμπαροίκων ηγετών και επιχειρηματιών για… επενδύσεις!
ΣΕ όλα αυτά και πολλά άλλα παρόμοιες σπατάλες, τις οποίες όλοι παρακολουθούσαν σιωπώντας (και αδιαφορώντας!) για τα δεκάδες εκατομμύρια που ξοδεύονταν «στον γάμο του Καραγκιόζη» οφείλεται η χρεοκοπία και η… αναπηρία της πατρίδας μας, που επικαλέστηκες σαν παράδειγμα στην επιστολή σου.
ΣΕ αυτούς κυρίως του λόγους (και άλλους τέτοιους) και όχι στους δανειστές μας που μας «βασανίζουν», οφείλεται η… αναπηρία της χώρας και η καθήλωσή της στο χειρουργικό κρεβάτι της εντατικής.
ΚΑΝΕΙΣ (μα κανείς άλλος!), εκτός αυτής της στήλης (και των «Ξυραφιών»), δεν έγραφε τα τελευταία 30 χρόνια τίποτα για όλα τα πιο πάνω και για πάρα πολλά άλλα.
ΕΛΠΙΖΟΝΤΑΣ ότι απάντησα στο «ποιος με όρισε κριτή των πάντων», και περιμένοντας να βρεθούν και άλλοι να ασκούν κριτική (για να μην αισθάνομαι μοναξιά) σου εύχομαι να είσαι καλά και να συνεχίσεις να μας γράφεις.
ΠΡΙΝ στρέψω τους προβολείς στους… σωτήρες της πατρίδας και μιας και το έχω καημό (και απωθημένο) θα το ξαναπώ: τα τελευταία 35 χρόνια, είμαι επίσης ο μόνος, που όταν μου δίνεται η ευκαιρία, αναφέρομαι σε δύο από τις μεγαλύτερες πληγές του ελληνικού Έθνους: τα σκουπίδια, που όπου να ‘ναι θα σκεπάσουν τη χώρα και το ελληνικό Δημόσιο που την χρεοκόπησε!
ΠΑΡ’ ΟΛΑ αυτά και παρά το γεγονός ότι η τελευταία πενταετής οικονομική κρίση που οφείλεται κυρίως στο δημόσια διοίκηση του σπάταλου και… ανάπηρου Έθνους, οι μόνοι που έχασαν τις δουλειές τους ήταν μικροεπιχειρηματίες, βιοτέχνες και ιδιωτικοί υπάλληλοι.
ΚΑΝΕΙΣ, μα κανείς(!) δημόσιος υπάλληλος από τους σημερινούς ενάμιση εκατομμύριο ανέργους δεν έχασε τη δουλειά του και κανείς (ούτε οι άνεργοι) δεν έκαναν μια διαδήλωση γι’ αυτή την προσβλητική αδικία και εθνική ντροπή!
ΤΩΡΑ θα μου πείτε, ποιος να μιλήσει και διαμαρτυρηθεί, όταν η κυβέρνηση του ίδιου του επαναστατημένου… προλεταριάτου και όχι της αστικής τάξης (και της πλουτοκρατίας) ήταν αυτή, που προσέλαβε και πάλι στη δουλειά τους, ακόμα τους διεφθαρμένους, τους επίορκους και κλέφτες δημοσίους υπαλλήλους που είχαν απολυθεί κατόπιν πίεσης των δανειστών.
ΓΙΑ τέτοια εθνική παρακμή και εξαθλίωση της ελληνικής κοινωνίας μιλάμε. Ούτε με τα 600 δισεκατομμύρια δολάρια του… Αρτέμη Σώρρα δεν σώζεται αυτή η χώρα και ο λαός.
ΑΣ ελπίσουμε ότι η Συνέλευση των Ελλήνων της Μελβούρνης που αγωνίζονται και πίνουν νερό στο όνομα του μεγάλου εθνικού ευεργέτη Αρτέμη Σώρρα και οι λαϊκές δεήσεις που θα λάβουν χώρα την άλλη Κυριακή στην πόλη μας, θα πείσουν την εθνικοσοσιαλιστική κυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων, να πάρουν επιτέλους τα 600 δις να αποπληρώσουν το δάνεια της… περήφανης και ένδοξης Ελλάδας.
ΕΠΕΙΔΗ τα όσα θα ειπωθούν στη Συνέλευση των Ελλήνων Χωρίς Κόμμα-Δόγμα-Χρώμα (και… Μυαλό θα πρόσθετα εγώ) θα έχουν ενδιαφέρον, επειδή ως ένα βαθμό εξηγούν, γιατί ως χώρα και λαός είμαστε εδώ που είμαστε, θα επανέλθω στο θέμα το ερχόμενο Σάββατο. Γεια χαρά.
