Ο Αυστραλός αιμοδότης James Harrison, έχει σώσει έως σήμερα δύο εκατομμύρια παιδιά, σύμφωνα με τον Ερυθρό Σταυρό Αυστραλίας.
Ο James Harrison άρχισε να δίνει αίμα από το 1950 και δεν έχει χάσει ούτε ένα ραντεβού από τότε. Έχει δώσει αίμα συνολικά πάνω από 1.100 φορές!
Όλα ξεκίνησαν το 1951 όταν ο 14χρονος τότε James Harrison χρειάστηκε να κάνει τρεις φορές μεταγγίσεις αίματος για να επιζήσει μιας ιδιαίτερα δύσκολης επέμβασης στους πνεύμονές του. Κάποιοι του πρόσφεραν αίμα, επέζησε και όταν έγινε 18 ετών αποφάσισε και εκείνος να γίνει αιμοδότης, όπως ήταν και ο πατέρας του.
Να τι δήλωσε ο ίδιος ο James Harrison πρόσφατα στο ABC με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Αιμοδοσίας:
«Μετά την εγχείρηση μου», είπε, «έχοντας σωθεί από 13 λίτρα αίματος που μου πρόσφεραν άνθρωποι που δεν γνώρισα ποτέ, αποφάσισα όταν ενηλικιωθώ να γίνω και εγώ αιμοδότης».
Και δυο μέρες μετά την 18η επέτειο των γενεθλίων του έδωσε αίμα για πρώτη φορά και εξακολουθεί να δίνει έως σήμερα, 60 χρόνια αργότερα.
Σύμφωνα με τον Ερυθρό Σταυρό μια αιμοδοσία μπορεί να σώσει 17 ζωές και εκτιμάται ότι ο James Harrison
έχει σώσει δυο εκατομμύρια ζωές έως σήμερα στην Αυστραλία για ένα επί πλέον λόγο.
Ο κ. Harrison έχει κάποια σπάνια αντισώματα στο αίμα του, που έχει βοηθούν να σωθούν πολλές ζωές.
«Υπάρχουν πολλές γυναίκες στην Αυστραλία που στις φλέβες τους ρέει το αίμα του James Harrison, λέει η Jemma Falkenmire, από την Υπηρεσία Αιμοδοσίας του Ερυθρού Σταυρού Αυστραλίας.
Αν και άρχισε να δίνει αίμα από την δεκαετία του ’50 ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 1960 όταν η ιστορία του Harrison έγινε πραγματικά αξιοσημείωτη.
Εκείνη την εποχή, γινόταν τεστ σε γυναίκες που αντιμετώπιζαν μια περίπλοκη κατάσταση. Ήταν η περιβόητη νόσος Rhesus. Τα αντισώματα στο αίμα εγκύων γυναικών κατέστρεφαν τα κύτταρα του αίματος στα αγέννητα μωρά τους.
«Υπήρχαν πολλά μωρά που πέθαιναν ή που γεννιόνταν με αναιμία, ή γυναίκες που είχαν αποβολές», λέει h Jemma Falkenmire από τον Ερυθρό Σταυρό Υπηρεσία Αιμοδοσίας.
Ήταν, τότε, λοιπόν που εντοπίστηκε ότι ο Harrison ήταν ένας από τους πολύ λίγους των οποίων το αίμα περιείχε ένα αντίσωμα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την Παρασκευή ενός AntiD, ένα σωτήριο εμβόλια.
Παραμένοντας σεμνός και ταπεινός ο Harrison απορρίπτει όλους τους επαίνους και λέει πως κάνει το καθήκον του,
«Το αίμα μου είναι κόκκινο. Δεν υπάρχει τίποτα διαφορετικό. Και η αιμοδοσία μου γίνεται με το γνωστό τρόπο»λέει ο Harrison.
Η Υπηρεσία Αιμοδοσίας του Ερυθρού Σταυρού διαφωνεί μαζί του με μ σεβασμό.
«Ο James είναι πολύ ιδιαίτερο για εμάς» λέει η κ. Falkenmire.
«Έχουμε περίπου 500.000 δότες αίματος σε όλη την Αυστραλία, αλλά έχουμε μόνο περίπου 50 δότες οι οποίοι έχουν αυτά τα ειδικά αντισώματα στο αίμα τους. Ο James είναι κάτι πολύ σπάνιο για μας. Υπάρχουν πολλές γυναίκες εκεί έξω που έχουν James στις φλέβες τους» προσθέτει.
Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι στα τελευταία 60 χρόνια, ο Harrison δεν έχει χάσει ούτε ένα ραντεβού αιμοδοσίας.
Κάτι που αναγνωρίστηκε το 1999, όταν του απονεμήθηκε ειδική διάκριση.
Στα 80 του ο Harrison θα πρέπει να πάψει να είναι αιμοδότης και αυτό ανησυχεί τον Ερυθρό Σταυρό.
«Δεν υπάρχει κανείς που έχει κάνει πραγματικά τόση διαφορά» λέει η κα Falkenmire και προσθέτει:
«Είναι σπάνιο το αίμα του, αλλά είναι επίσης σπάνια και η δέσμευσή να σωθούν ζωές.»
Μία από αυτές τις ζωές ήταν και του εγγονού του Harrison, μετά από το πλάσμα του χρησιμοποιήθηκε με επιτυχία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της κόρης του.
Ο ίδιος λέει πως νοιώθει ικανοποίηση που μπόρεσε να βοηθήσει τους συνανθρώπους μας και μας καλεί και εμάς να γίνουμε αιμοδότες.
«Η ζωή που θα σώσουν όσοι δίνουν αίμα μπορεί να είναι και η δική τους» είπε και πρόσθεσε: «Μια ώρα από την ζωή ενός αιμοδότη σημαίνει μια ζωή για αυτό που θα πάρει το αίμα του. Η διαδικασία είναι ανώδυνη. Αφού μπορώ και το κάνω εγώ που είμαι αλλεργικός στον πόνο, τότε όλοι μπορούν.
«Υπήρχε μια κυρία που είχε επτά αποβολές, πήρε το εμβόλιο με το το πλάσμα του Χαρισον και τώρα είχε επτά φυσιολογικά παιδιά» λέει η Falkenmire για να υπογραμμίσει τη μεγάλη προσφορά του αιμοδότη.