Παίρνει τα πάνω του το Εργατικό κόμμα

Σύμφωνα με δημοσκόπηση που διεξήγαγε η Newspoll για λογαριασμό

της εφημερίδας “The Australian”, το Εργατικό Κόμμα απέσπασε 53% στην πρόθεση ψήφου, με τον κυβερνητικό συνασπισμό να οπισθοχωρεί στο 47%. Η διαφορά των έξι μονάδων είναι η μεγαλύτερη που έχουν σημειώσει τελευταία τα δύο μεγάλα κόμματα. 

Ωστόσο, αυτή προτίμηση των ψηφοφόρων δεν συνδυάζεται με αντίστοιχη εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του αρχηγού του Εργατικού Κόμματος. Στην ερώτηση για τον καταλληλότερο πρωθυπουργό, ο Bill Shorten αποσπά το 36%, έναντι 39% του Tony Abbott. Χειρότερα είναι τα πράγματα για τον αρχηγό της αντιπολίτευσης στην ερώτηση για την συνολική ικανοποίηση των πολιτών. 

Ενώ τα ποσοστά ικανοποίησης στο πρόσωπο του Tony Abbott παραμένει σταθερό στο 27%, το αντίστοιχο ποσοστό του Bill Shorten παρουσιάζει πτώση από το 32% στο 28%. Φαίνεται ότι ο αρχηγός του Εργατικού Κόμματος ‘πληρώνει’ κατ’ αυτόν τον τρόπο την ακροαματική διαδικασία στην οποία υπεβλήθη από την Επιτροπή της Γερουσίας στην οποία βρέθηκε υπόλογος για περιστατικά ανάρμοστης συμπεριφοράς την περίοδο που ήταν επικεφαλής του Australian Workers Union. Στο πλαίσιο της ακροαματικής διαδικασίας, προέκυψε ότι ένας αριθμός μεγάλων εταιριών κατέβαλε σημαντικά ποσά στα ταμεία του Σωματείου, ως αντίτιμο για την πληρωμή της συνδρομής των υπαλλήλων τους. Αυτή η ερήμην εγγραφή, η οποία γέννησε πολλά ερωτηματικά, επέτρεψε στο σωματείο να εμφανίζει εντυπωσιακή άνοδο της ισχύς του, ενώ αποτέλεσε και το εφαλτήριο για την πολιτική καριέρα του Bill Shorten. 

ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ 

Παρά την συγκυρία, το Εργατικό Κόμμα δεν δείχνει διατεθειμένο να σπάσει τους δεσμούς του με τα συνδικάτα. Αντιθέτως, συντάσσεται πλήρως με την εκστρατεία που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη από τα σωματεία, με στόχο το Σύμφωνο Ελεύθερου Εμπορίου που σύναψε η κυβέρνηση με την Κίνα. Η επιθετική καμπάνια, άξονας της οποίας είναι ότι η κυβέρνηση βάζει σε δεύτερη μοίρα τους Αυστραλούς εργαζομένους, έχει ήδη χαρακτηριστεί ως “ρατσιστική” από την κυβέρνηση και ως ‘ντροπιαστική’ από τους επιχειρηματικούς κύκλους. Εξαπολύοντας κατά μέτωπον επίθεση στην κυβέρνηση για το συγκεκριμένο ζήτημα, ο Bill Shorten αναμένεται να δεσμευτεί στο επερχόμενο συνέδριο ότι θα δώσει μάχη στο κοινοβούλιο για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων – σημειώνεται ότι την ώρα της έναρξης των εργασιών του συνεδρίου, θα διεξάγεται παράσταση διαμαρτυρίας από τα συνδικάτα εναντίον του Συμφώνου. 

Προετοιμάζοντας το έδαφος, σε άρθρο του στην χθεσινή έκδοση της εφημερίδας “The Australian”, ο κ. Shorten κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι κρύβει την αλήθεια για την κακή συμφωνία που έχει συνάψει με την Κίνα, πίσω από μία σειρά μύθων που διασπείρει το Υπουργείο Εξωτερικών, τονίζοντας ότι τέτοιου είδους εμπορικές συμφωνίες θα έπρεπε να ενισχύουν τις ευκαιρίες απασχόλησης για τους Αυστραλούς εργαζομένους και όχι να τις υπονομεύουν. 

Το Σύμφωνο Ελεύθερου Εμπορίου Κίνας – Αυστραλίας προβλέπει να χορηγείται βίζα εργασίας (της κατηγορίας 457), προσωρινής διάρκειας σε Κινέζους εργάτες, επιτρέποντάς τους την απρόσκοπτη πρόσβαση στην αγορά εργασίας της Αυστραλίας. “Η Αυστραλία δεν μπορεί και δεν πρέπει να μπει σε έναν συναγωνισμό με τις άλλες χώρες με στόχο τους χαμηλότερους μισθούς και τις χειρότερες συνθήκες”, τονίζει στο άρθρο του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υποσχόμενος ότι, αν το Εργατικό κόμμα βρεθεί στην εξουσία, θα διαπραγματευτεί εκ νέου τους όρους της συμφωνίας με την Κίνα με γνώμονα την βελτίωση του αποτελέσματος για τους Αυστραλούς Εργάτες και την ευημερία της Αυστραλίας, διασφαλίζοντας ότι οι εργοδότες θα εξαντλούν τα περιθώρια ανεύρεσης εργαζομένων στην Αυστραλία προτού στραφούν στην Κίνα. Το σύμφωνο υπεγράφη τον περασμένο μήνα, αλλά προκειμένου να ισχύσει, πρέπει να περάσει υπό την έγκριση της Βουλής, κάτι που ο αρχηγός της αντιπολίτευσης φαίνεται αποφασισμένος να δυναμιτίσει, δίνοντας λαβή στην κυβέρνηση να τον κατηγορήσει ότι προσδένεται για μια ακόμη φορά στο άρμα του συνδικαλισμού. 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Η άλλη μομφή που απευθύνεται τελευταία από την πλευρά της κυβέρνησης προς το Εργατικό Κόμμα και προσωπικά τον Bill Shorten είναι ότι ετοιμάζεται να επαναφέρει τον καταργημένο φόρο εκπομπής αερίων του διοξειδίου του άνθρακα. 

Ο ίδιος ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι κατηγορηματικός: “Το Εργατικό κόμμα δεν θα εισαγάγει έναν φόρο άνθρακα, αλλά θα εισηγηθούμε συνετές πολιτικές με γνώμονα την μείωση της ρύπανσης σε εύλογο βάθος χρόνου, με τις λιγότερες δυνατές επιπτώσεις στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις”, δήλωσε. Η ενεργειακή πολιτική αναμένεται να είναι το δεύτερο μεγάλο ζήτημα που θα θέσει, ως προγραμματική δήλωση, ο Bill Shorten στο Συνέδριο του Εργατικού Κόμματος, προσπαθώντας έτσι να διαμορφώσει την πλατφόρμα διεξαγωγής του προεκλογικού διαλόγου. Έτσι, σε μία κίνηση-έκπληξη, θα ανακοινώσει ένα πρόγραμμα ανταλλαγής των δικαιωμάτων εκπομπής αερίου, το οποίο θα εκπονηθεί σε συνεργασία με τις δυνάμεις της αγοράς. Θέτοντας το περιβαλλοντικό ως ένα διακύβευμα για τις επερχόμενες εκλογές, ο Bill Shorten θέτει ως στόχο μιας κυβέρνησης Εργατικού Κόμματος την αύξηση του ποσοστού κάλυψης των ενεργειακών αναγκών της Αυστραλίας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (αιολική, ηλιακή κ.ο.κ.) στο 50%, από 13,5% που είναι τώρα, μέσα στα επόμενα δεκαπέντε χρόνια. 

Πρόκειται για μία σημαντική αλλαγή των θέσεων του ίδιου του Εργατικού Κόμματος, καθώς ο προηγούμενος στόχος που είχε θέσει ήταν για 40% κάλυψη σε διάστημα 50 ετών. Με αυτήν την δέσμευση, το Εργατικό Κόμμα συντάσσεται με χώρες όπως η Δανία που ηγούνται του πολέμου κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη, ενώ υπόσχεται να βγάλει την Αυστραλία από την διεθνή απομόνωση στην οποία έχει βρεθεί, ως ουραγός μεταξύ των ανεπτυγμένων χωρών στο ζήτημα της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Σημειώνεται ότι το περιβάλλον είναι ένα από τα ζητήματα που ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τους πολίτες της Αυστραλίας, οι οποίοι, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, είναι θετικά διακείμενοι απέναντι στην ‘καθαρή’ ενέργεια. Παράλληλα, η επιλογή της χρονικής στιγμής, δεν είναι τυχαία, ύστερα από τις συνεχείς επιθέσεις της κυβέρνησης Abbott στα σχέδια ανάπτυξης αιολικών πάρκων και την πρόσδεση της Αυστραλίας στα ορυκτά καύσιμα, τα οποία καλύπτουν το 86,5% των ενεργειακών αναγκών της χώρας. 

ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Υπερθεματίζοντας στην εξαγγελία προοδευτικών πολιτικών, το Εργατικό Κόμμα αναμένεται, στο πλαίσιο του Συνεδρίου του να θέσει και ζήτημα αλλαγής του πολιτεύματος, με το βλέμμα στην αποδέσμευση της Αυστραλίας από τον Βρετανικό θρόνο. Σύμφωνα με το ψήφισμα που θα τεθεί υπ’ όψιν των συνέδρων, σε 

μία μελλοντική κυβέρνηση του Εργατικού Κόμματος, ένα μέλος της εκτελεστικής εξουσίας θα επωμιστεί την ευθύνη της ανάληψης ενεργειών για μια συνταγματική αναθεώρηση που θα έχει ως αποτέλεσμα την ανάδειξη ενός Αυστραλού ως αρχηγού του κράτους. Στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης θα προκύψει το μοντέλο δημοκρατίας που θα εφαρμοστεί – αν δηλαδή ο αρχηγός του κράτους θα εκλέγεται απευθείας από τον λαό, ή από την Βουλή, ή θα διορίζεται από τον πρωθυπουργό όπως συμβαίνει τώρα με τον Γενικό Κυβερνήτη, ή αν θα επιλεγεί ένα μικτό σχήμα – και το οποίο θα επικυρωθεί με δημοψήφισμα. 

ΑΛΛΑΓΗ ΗΓΕΣΙΑΣ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ;

Και μπορεί το Εργατικό Κόμμα να φαίνεται ότι έχει διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος, ειδικά δε με όσα έγιναν κατά το δημοψήφισμα του 1999, ωστόσο δεν έχει αφήσει πίσω του την εσωστρέφεια που χαρακτήρισε την πρόσφατη ιστορία του. Συγκεκριμένα, τα χαμηλά ποσοστά δημοτικότητας του Bill Shorten δίνουν αφορμή για έναν νέο κύκλο εσωστρέφειας στο Εργατικό Κόμμα, με την υπαρχηγό του κόμματος, Tanya Plibersek, να παίρνει προβάδισμα για την διαδοχή. Η κ. Plibersek έχει ισχυροποιήσει τους δεσμούς της με τον πρώην θησαυροφύλακα, Wayne Swan, παρ’ ότι οι δυο τους ανήκουν σε διαφορετικές πτέρυγες του κόμματος – εκείνη στην αριστερή, εκείνος στην δεξιά. 

H “ανίερη συμμαχία” φαίνεται ότι είναι το πρώτο βήμα για την διεκδίκηση της αρχηγίας του κόμματος από την κ. Plibersek, η οποία κρατά το σκιώδες χαρτοφυλάκιο των εξωτερικών υποθέσεων, αν και προς το παρόν, οι βουλευτές του Εργατικού Κόμματος δεν φαίνονται διατεθειμένοι να αμφισβητήσουν ανοιχτά την ηγεσία του Bill Shorten, φοβούμενοι μήπως επαναληφθούν τα ‘συντροφικά μαχαιρώματα’ που στιγμάτισαν το κόμμα, την περίοδο της Julia Gillard και του Kevin Rudd.