Σχεδόν ο ίδιος αριθμός -39- μελών του ΣΥΡΙΖΑ που δεν ψήφισαν υπέρ του πρώτου νομοσχεδίου της Κυβέρνησης για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την έγκριση του Μνημονίου των 86 δισεκατομμυρίων ευρώ, δεν ψήφισε υπέρ και του δεύτερου νομοσχεδίου για τον ίδιο σκοπό. Η έκπληξη σε αυτήν την περίπτωση ήταν που ο Γιάνης Βαρουφάκης ψήφισε υπέρ!

Το πρόβλημα της Κυβέρνησης, και ιδίως του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, είναι ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου, Πρόεδρος της Βουλής, όχι μόνο δεν ψήφισε υπέρ του νομοσχεδίου για δεύτερη φορά, αλλά έκανε και μια εμπρηστική ομιλία κατά της πολιτικής της Κυβέρνησης. 

Ο Πέτρος Μακρής, δημοσιογράφος της εφημερίδας ‘Το Βήμα’, που παρακολούθησε τη συνεδρίαση της Βουλής, στο άρθρο του με τίτλο «Ρεσιτάλ αχαριστίας και παραληρήματος», 24/7/15, γράφει τα ακόλουθα: 

«Η Ζωή Κωνσταντοπούλου εισήγαγε την καινοφανή προσωπική «θεωρία» της, σύμφωνα με την οποία το δημόσιο χρέος μας, που εκτινάχθηκε από την κυβερνητική απειρία και την μπαταξίδικη συμπεριφορά, μέσα σε πέντε μόνον μήνες σε δυσθεώρητα ύψη, όλη λοιπόν αυτή η οφειλή είναι παράνομη, αντισυνταγματική και οι πιστωτές πρέπει να συρθούν στα διεθνή δικαστήρια!

Η ίδια αγνοώντας τις χαμηλόφωνες παρακλητικές συστάσεις του προεδρεύοντος Αλέξη Μητρόπουλου, να μη ταλαιπωρεί τους 298 συναδέλφους της με τον δύστοκο και μακρόχρονο, καταληκτικό μεταμεσονύκτιο Ολυνθιακό της, κατά πάντων και πασών, έγραψε τις συστάσεις αυτές στα παλαιότερα των υποδημάτων της».

Πριν από λίγες ημέρες η κ. Κωνσταντοπούλου έκανε και το ακόλουθο, αδιανόητο για Πρόεδρο της Βουλής: έστειλε επιστολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στον Πρωθυπουργό, στην οποία κάνει λόγο για «βίαιη επίθεση» που δέχεται η δημοκρατία στην Ελλάδα.

Το κύριο μέρος της επιστολής της έχει ως εξής:

«Οι συνθήκες υπό τις οποίες εισάγεται προς συζήτηση το νομοσχέδιο δεν εγγυώνται την τήρηση του Συντάγματος, τη θωράκιση της δημοκρατικής λειτουργίας, την άσκηση της νομοθετικής εξουσίας του Κοινοβουλίου, ούτε την κατά συνείδηση ψήφο του βουλευτή».

Στην ίδια επιστολή ζητάει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, και από τον Πρωθυπουργό, 

να ακολουθήσουν το παράδειγμά της και να ενημερώσουν σχετικά με τα διαδραματιζόμενα τους ομολόγους τους σε όλη την Ευρώπη, τονίζοντας πως: «Η βίαιη επίθεση στη δημοκρατία δεν μπορεί να συντελείται στο πλαίσιο της Ε.Ε. Και σίγουρα δεν μπορεί να συντελείται εν σιωπή».

Στην απαντητική του επιστολή, ο κ. Παυλόπουλος, Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αναφέρθηκε στις διατάξεις του Συντάγματος για τα καθήκοντα του Προέδρου της Δημοκρατίας, βάσει των οποίων απέρριψε το αίτημα της κ. Κωνσταντοπούλου να ενημερώσει τους ομολόγους του για το περιεχόμενο της επιστολής της.

Στην επιστολή του προς την Πρόεδρο της Βουλής, ο κ. Παυλόπουλος τόνισε πως δεν έχει θεσμική δυνατότητα να ανταποκριθεί στο αίτημά της, καθότι, δεδομένου ότι δεν έχει ληφθεί σχετική απόφαση της Βουλής, η επιστολή της εκφράζει τις προσωπικές της απόψεις.

Επιπλέον, στην επιστολή του ο κ. Παυλόπουλος τονίζει ότι ακόμη και αν επρόκειτο για απόφαση της Βουλής, πάλι από το Σύνταγμα δεν προβλέπεται σχετική αρμοδιότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ιδιαίτερα καυστική είναι η ακόλουθη επισήμανση στην επιστολή του:

«Δεύτερον, αλλά και αν ακόμη επρόκειτο για απόφαση του Σώματος και πάλιν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά το Σύνταγμα και την διεθνή και ευρωπαϊκή πρακτική, δεν θα είχε αρμοδιότητα και, άρα, δυνατότητα διαβίβασής της σε Ομολόγους του. Δοθέντος ότι και στην περίπτωση αυτή ουδόλως η Βουλή των Ελλήνων εμποδίζεται ν’ απευθύνεται ευθέως προς αυτούς».

Με άλλα λόγια, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έμμεσα σε κάποια σημεία της απάντησής του, και με σαφήνεια σε άλλα, παρατηρεί στην κ. Κωνσταντοπούλου ότι αγνοεί σχετικές διατάξεις του Ελληνικού Συντάγματος, αφήνοντας να εννοηθεί πως αυτό είναι αδιανόητο, αν όχι απαράδεκτο, για Πρόεδρο της Βουλής.

ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΠΛΗΓΜΑ ΣΤΟ ΚΥΡΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

Στις 24 Ιουλίου η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, με την ιδιότητα της Προέδρου της Βουλής, οργάνωσε σε χώρο της Βουλής εκδήλωση για τα 41 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974.

Το γεγονός ότι στην εκδήλωση εκείνη αρνήθηκαν να παραστούν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός, και οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων, αποτελεί την πιο πειστική ένδειξη της γενικής απαξίωσης της Προέδρου της Βουλής.

Σύμφωνα με τα μέσα ενημέρωσης, η απόφαση για την απουσία των προαναφερθέντων από την εκδήλωση της κ. Κωνσταντοπούλου φαίνεται πως πάρθηκε στο προεδρικό μέγαρο, όπου γευμάτισαν οι πολιτικοί αρχηγοί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Σε δημοσίευμά της με τίτλο «Η Ζωή πιστεύει πως είναι πάνω από τον Τσίπρα», η εφημερίδα ‘Έθνος’, 25/7/15, γράφει τα ακόλουθα: 

«Επικριτικός για μία ακόμη φορά σχετικά με την παρουσία της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην προεδρία της Βουλής εμφανίστηκε ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης, σχολιάζοντας ότι «Είμαστε έρμαια μιας κυρίας που νομίζει ότι είναι πάνω από τον πρωθυπουργό».

Καταπέλτης κατά της Προέδρου της Βουλής είναι και η επιστολή της κ. Φώφης Γεννηματά, Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, προς τον Πρωθυπουργό, κ. Αλέξη Τσίπρα, η οποία δημοσιοποιήθηκε στις 24/7/15. Ακολουθούν αποσπάσματα από την εν λόγω επιστολή:

{…} Τις θεσμικά εύλογες προσδοκίες μας, τις οποίες τεκμηριώνει η παρουσία και το έργο πολλών προκατόχων της Προέδρου της Βουλής, ανθρώπων που έχαιραν γενικού κύρους, εκτίμησης και αποδοχής, ήρθε να διαψεύσει βάναυσα η πραγματικότητα. Δηλαδή, η εκ μέρους της Προέδρου καθημερινή διαχείριση και διεκπεραίωση των υποθέσεων του Κοινοβουλίου.

{…} Ιδίως, όταν φτάνει στο σημείο η Πρόεδρος να ισχυρίζεται, ενώπιον διεθνούς κοινού, πως οι ευρωπαϊκές και διεθνείς συμφωνίες της χώρας συνιστούν εκβιασμό και πραξικόπημα και πως η υπεύθυνη Ελληνική Κυβέρνηση κι εσείς προσωπικά, αποφασίζετε, όχι κυρίαρχα, με επίγνωση και συναίσθηση, αλλά τελούντες σε κατάσταση απειλής!

{…} Για όλα αυτά που συνθέτουν αντισυνταγματική υπέρβαση αρμοδιοτήτων, έμπρακτη αμετροέπεια, έλλειψη σεβασμού σε πρόσωπα και κόμματα και ουσιαστικό αντιπερισπασμό, σε ό,τι αφορά στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του λαού και της χώρας, δεν επιτρέπεται άλλο να σιωπούμε. Η συναινετική μας στάση που εκφράστηκε στην εκλογή της Προέδρου της Βουλής δεν μπορεί να καταλήξει σε συνενοχή δια παραλείψεως σε μόνιμη βλάβη της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Γι’ αυτό, κύριε Πρωθυπουργέ, είναι προφανές πως οι περιστάσεις απαιτούν να δώσετε εσείς προσωπικά αμέσως λύση, με τον πλέον προσήκοντα τρόπο».

Το αποκορύφωμα των παραδοξολογιών της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου είναι η άποψή της για το ελληνικό χρέος, σε αντίφαση με την πολιτική που ακολουθεί ο Πρωθυπουργός της χώρας. Ενώ, δηλαδή, ο κ. Τσίπρας στις διαπραγματεύσεις του με τους εταίρους επιδιώκει την αναδιάρθρωση του χρέους, την ύπαρξη του οποίου δεν αμφισβητεί, η Πρόεδρος της Βουλής προβάλλει την άποψη πως το δημόσιο χρέος, τουλάχιστον 242 δισεκατομμυρίων ευρώ, είναι «παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο», και συνιστά την έναρξη διαδικασιών αμφισβήτησης ή μονομερούς διαγραφής του!

Σύμφωνα με την άποψη αυτή της κ. Κωνσταντοπούλου και το τρίτο δάνειο – μνημόνιο, ύψους 86 δισεκατομμυρίων δολαρίων, το οποίο διαπραγματεύεται με τους εταίρους η Ελληνική Κυβέρνηση ως προαπαιτούμενο για την σταδιακή έξοδο από την οικονομική κρίση, θα πρέπει να χαρακτηρισθεί ως «παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο»…

Εικάζω πως για τους λόγους αυτούς η Πρόεδρος της Βουλής δεν ψήφισε «Ναι» για τα δύο τελευταία νομοσχέδια, τα οποία απαιτούν προαπαιτούμενα για την παροχή του δανείου, χωρίς το οποίο η ελληνική οικονομία θα γνωρίσει περαιτέρω επιδείνωση.

Εν όψει των απόψεων αυτών της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου είναι πλήρως κατανοητή η ανακοίνωση που εξέδωσε η ηγεσία της Κυβέρνησης μετά τη συνάντησή της με τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στις 24 Ιουλίου, στην οποία γίνεται λόγος «για την θεσμική δυσαρμονία» που προκαλείται από την, κατά τα άλλα σεβαστή, επιλογή της να διαφοροποιείται από την συλλογική κατεύθυνση της κυβέρνησης και της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που την στηρίζει».

Το ερώτημα που προκύπτει από τα παραπάνω είναι μέχρι πότε ο Πρωθυπουργός θα ανέχεται την υπονόμευση της πολιτικής της Κυβέρνησης για την έξοδο της Ελλάδας από την οικονομική κρίση από την Πρόεδρο της Βουλής, και μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΖΑ.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θέλουν ξερίζωμα σύρριζα.

Και η ιώβειος υπομονή έχει τα όριά της…