ΕΠΕΙΔΗ ολόκληρη η Ελλάδα βρίσκεται εν αναμονή και…
…ΕΠΕΙΔΗ κανείς δεν ξέρει τι να περιμένει (και, τι τον περιμένει), είπα…
…ΝΑ περιγράψω την κατάσταση όπως θα την περιέγραφε ο παππούς μου. Με παροιμίες…
ΩΣ εκ τούτου, για το τι μέλλει γενέσθαι, διαλέξτε ως απάντηση όποια παροιμία θέλετε.
ΕΧΟΥΜΕ λοιπόν και λέμε και, προσοχή στην επιλογή.
«ΤΙ έχεις Γιάννη; Ό,τι είχα πάντα».
«ΤΟΝ αράπη κι αν τον πλένεις τα σαπούνι σου χαλάς».
«Ο κόσμος το ‘χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι».
«ΜΙΑ ψυχή που είναι να βγει, ας βγει να τελειώνουμε».
ΑΠΟ εδώ και πέρα, τον Αύγουστο δεν θα τον θυμόμαστε μόνο για τα πανηγύρια του, αλλά ενδεχομένως και ως μήνα που θα βάλει τη σφραγίδα του τέλους μιας εποχής.
ΣΤΟ κάτω-κάτω της γραφής -όπως λέει και η ρήση-, «κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο».
ΣΥΝΕΠΩΣ, αφού «όλοι το ‘χουν τούμπανο» ας κάνουμε τη χάρη στην εποχή της μεταπολίτευσης και ας αφήσουμε «να βγει η ψυχούλα της» να ξεμπερδεύουμε.
ΩΣ πότε θα μας κυνηγούν τα στοιχειά και τα φαντάσματα της πλαστής (και δανεικής) ευδαιμονίας;
ΚΑΙΡΟΣ να βρει και ο… Γιάννης και καμιά άλλη δουλειά να κάνει και να πάψει «να κάνει ό,τι έκανε πάντα».
ΑΝ, λοιπόν, οι παροιμίες, είναι όπως λένε, το απόσταγμα της λαϊκής σοφίας, λέω να τις χρησιμοποιήσω σήμερα όπως και τις φωτογραφίες, που μία εξ αυτών αξίζει περισσότερο απ’ όσο χίλιες λέξεις.
ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: για τους ίδιους λόγους και προκειμένου να χρησιμοποιήσω την (αθέατη) δύναμη των φωτογραφιών, επέλεξα σήμερα για την πρώτη σελίδα του «Νέου Κόσμου» και τη φοβερή φωτογραφία που δημοσιεύουμε. Δεν νομίζω ότι χρειάζονται λέξεις για να περιγράψει κανείς το… βάθος της διαχρονικής αγάπης των ανθρώπων προς τα ζώα.
ΟΠΩΣ, βέβαια, δεν χρειάζονται λόγια να περιγράψεις το αρχέγονο πάθος των ανθρώπων για την εξουσία και πόσο αφιερωμένοι είναι στη λατρεία της. Ακόμα και σε μια χώρα όπως οι Ινδίες, που οι αγελάδες είναι τα πιο ιερά ζώα, λαμβάνουν χώρα τέτοιες μαζικές σφαγές εναντίον τους.
ΓΙΑ τη στήλη και για εντελώς διαφορετικούς λόγους, θέλοντας να δώσω έμφαση στο… ρόδινο οικονομικό μέλλον της πατρίδας μας, επέλεξα τον μουντό και σκοτεινό ορίζοντα και για να σας θυμίσω (και πάλι!) την αγάπη των ανθρώπων στα ζώα, την άγρια δολοφονία του Σεσίλ στην Κένυα από τον πάμπλουτο Αμερικανό οδοντογιατρό που σκοτώνει… άγρια θηρία για να ξοδεύει τα λεφτά του και να διασκεδάζει την… ήμερη ανθρώπινη πλήξη του. Κλείνει η παρένθεση και επιστρέφω στο θέμα μας.
ΜΕ άλλα λόγια, αντί να σας κουράσω πάλι σήμερα, γράφοντας ένα άρθρο για τα ίδια πράγματα, με αρχή, μέση και τέλος, θα ακολουθήσω το αλαλούμ της πατρίδας μας.
ΘΑ αναφερθώ αποσπασματικά (και με παροιμίες) σε «στιγμιότυπα» της κρίσης που, κατά τη γνώμη μου, συμπυκνώνει την ιστορική πορεία του νεοελληνικού Έθνους.
ΓΙΑΤΙ αν δεν καταλάβουμε, επιτέλους, ότι όσα λαμβάνουν χώρα την τελευταία πενταετία, δεν είναι πρωτάκουστα και καινούργια, αλλά, μια fast forward επανάληψη του παρελθόντος μας, τότε…
…ΑΝΤΙ να κουβαλάμε αιώνια μια πέτρα στην πλάτη σαν τον συμπατριώτη μας το Σίσυφο, θα περιστρεφόμαστε στον ίδιο φαύλο κύκλο.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ, βέβαια, να κάνουμε και άλλα πρωτοφανή κόλπα. Σαν αυτά, για παράδειγμα, που κάνουμε αυτή την εποχή για να μπερδέψουμε τους Ευρωπαίους εταίρους μας.
ΑΠΟ τη στιγμή που μας έδωσαν πέντε εβδομάδες καιρό, να κάνουμε ορισμένες μεταρρυθμίσεις μέχρι να υπογράψουμε το τρίτο μνημόνιο για να βγάλουμε τη χώρα από το λάκκο των λεόντων και καταλάβαμε ότι η ανηφόρα είναι μεγάλη, αντί να επιταχύνουμε το διαπραγματευτικό… όχημα, τραβήξαμε το χειρόφρενο και το οδηγούμε φρενάροντας.
ΚΑΙ ενώ όλοι τραβάνε τα μαλλιά τους και φωνάζουν ότι ο καιρός τελειώνει εμείς κάνουμε ό,τι κάναμε (με… επιτυχία!) και στην προηγούμενη διαπραγμάτευση.
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ να εκπνεύσει η προθεσμία, να χτυπήσει πάλι η χώρα το κεφάλι της στον τοίχο, να κλείσουν ξανά οι τράπεζες, να αυξηθούν τα χρέη και να υπογράψουμε το τρίτο (και τελευταίο μας) μνημόνιο.
ΑΝ, μάλιστα, την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου, βρούμε και λίγο καιρό, κάνουμε και ένα δημοψήφισμα και ρωτάμε (πάλι!) τον ελληνικό λαό να απαντήσει αν δέχεται το τρίτο και πιο εκβιαστικό μνημόνιο των δανειστών, πριν παραδώσει το πνεύμα…
ΣΤΗΝ προκειμένη, όμως, περίπτωση, τρίτο μνημόνιο για το λαό μας, που μπορεί να κάνει όχι μια, δυο και τρεις, αλλά χίλιες δεκατρείς τούμπες για τη συνταξούλα του, δεν είναι τίποτα…
ΜΕΤΑ την υπογραφή του, ξανακλείνουμε τις τράπεζες, κάνουμε εκλογές και ψηφίζουμε τον Τσίπρα που έμαθε πια να… σκίζει μνημόνια!
ΕΔΩ κοτζάμ αριστερή κυβέρνηση, που μάχεται τον καπιταλισμό για χάρη της εργατικής τάξης και συνεχίζει να ανάβει κεράκι στη μνήμη του Μαρξ έχουμε στα μνημόνια θα κολλήσουμε;
ΚΑΙ ενώ η πρώτη κυβέρνηση της… Αριστεράς, ακολουθεί στην περίπτωση των μνημονίων πιο δεξιόστροφη μνημονική πολιτική από τους Δεξιούς και Σοσιαλιστές αντιπάλους της, διακηρύττει ότι θυσιάζεται για την πατρίδα και την αξιοπρέπεια του λαού της….
ΓΙΑ να ξεγελάσει μάλιστα τους ψηφοφόρους της και τους σκληρούς «λαλά» (δηλαδή των Λα-φαζάνη και τον Λα-παβίτσα) λέει κρυφά στο αυτί των δανειστών μισοκλαίγοντας «χτυπάτε με και αν πονώ, τραβάτε με και ας κλαίω».
ΣΤΟ μεταξύ και καταμεσής του καλοκαιριού οι μισοί Έλληνες θρηνούν για το παρελθόν που χάνεται, οι άλλοι μισοί, ακόμα περιμένουν, ότι την τελευταία στιγμή «κάτι θα γίνει» και δεν θα μειωθούν άλλο οι συντάξεις.
ΑΠΟ την άλλη, ο Σόιμπλε επιμένει για μεγαλύτερες περικοπές και λέει ότι το νέο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα θα πρέπει να είναι πιο φιλόδοξο, ξεχνώντας ότι, «νηστικό ελληνικό αρκούδι δεν χορεύει».
ΤΟΝ ίδιο καιρό, και μετά το τελευταίο δημοκρατικό δημοψήφισμα όλο και περισσότεροι συμπατριώτες μας κατάλαβαν πως, αν Δημοκρατία σημαίνει να τρως στην μάπα τις επιλογές της πλειοψηφίας, θα προτιμούσαν να τους λείπει.
ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ, δηλαδή, ότι από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε το κατεξοχήν κόμμα των δημοσίων υπαλλήλων δεν υπάρχει σωτηρία για τη χώρα αφού τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.
ΑΝ δεν με πιστεύετε καλύτερα να αρχίσετε να βλέπετε στο internet την ΕΡΤ. Είναι η κατεξοχήν δημοσιοϋπαλληλική σφηκοφωλιά και το αποκούμπι παλιών αριστερών και βολεμένων ΠΑΣΟΚων.
ΤΕΛΟΣ να προσθέσω ότι ευτυχώς που η Ελλάδα είναι εντελώς χύμα και δεν κατάφερε ούτε και ένα plan B’ να αποκτήσει.
ΑΝ ήταν λίγο οργανωμένη και τα είχε καταφέρει. ίσως να μην υπήρχε σήμερα. Γεια χαρά.
