Ντοκιμαντέρ για τα… «έργα και τις ημέρες» του «Παλιού Ελληνικού» Κινηματογράφου

Μία αφιλοκερδής προσπάθεια κινηματογραφιστών της Μελβούρνης στο πλαίσιο της καμπάνιας ομογενή να διασωθεί το κτίσμα

Δύο γνωστοί κινηματογραφιστές της Μελβούρνης, οι Simon Pollock και Lee Herbert, συντάσσονται -με τον δικό τους δημιουργικό τρόπο- στην προσπάθεια του ομογενή Νίκου Ψαλτόπουλου, από τη Μελβούρνη, για τη διάσωση της πρόσοψης του ιστορικού κινηματογράφου «Old Greek», που βρίσκεται στην οδό Bridge Road, στο Richmond. 

Τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ άρχισαν την περασμένη Παρασκευή και οι δύο κινηματογραφιστές στοχεύουν να καταγράψουν σ’ αυτό την ιστορία του κινηματογράφου σε συνάρτηση με το κοινωνικό γίγνεσθαι της περιοχής και της Μελβούρνης γενικότερα. Το πρώην National Theatre, ένας κινηματογράφος-σημείο αναφοράς για τον ελληνισμό της Μελβούρνης, έγινε ευρύτερα γνωστός στη Μελβούρνη με το όνομα Old Greek (Παλαιός Ελληνικός), λόγω της σχέσης του με την ελληνική παροικία. 

Ο ομογενής Νίκος Ψαλτόπουλος (πρώην συνεργάτης του «Νέου Κόσμου») είναι ο άνθρωπος που ξεκίνησε τη συγκεκριμένη καμπάνια, δημιουργώντας, κατ’ αρχήν, ειδική σελίδα στο κοινωνικό δίκτυο Facebook. Η σελίδα αυτή φέρει το όνομα «Save The Greek» και καλεί όσους γνώρισαν τον κινηματογράφο, αλλά και την ευρύτερη παροικία και κοινότητα, να μοιραστούν τις ιστορίες τους και να ενώσουν τη φωνή τους μαζί του ώστε να αποφευχθεί η κατεδάφιση της πρόσοψής του ιστορικού κτιρίου, που είναι το μόνο τμήμα του κτιρίου που παραμένει ακόμα άθικτο. Το υπόλοιπο τμήμα του κτίσματος έχει αλλάξει και αυτή τη στιγμή λειτουργεί ως εμπορικός χώρος. 

Μετά από σχετική άρνηση του Δήμου Yarra να δώσει την άδεια που απαιτείται για την κατεδάφιση του κτιρίου προκειμένου να ανεγερθεί στην θέση του πολυκατοικία, η κατασκευάστρια εταιρία Little Projects προσέφυγε στο Διαιτητικό Δικαστήριο (VCAT), ζητώντας την ανατροπή της απόφασης αυτής. Η πολυκατοικία που η Little Projects σκοπεύει να αναγείρει θα είναι 14 ορόφων και το συνολικό κόστος κατασκευής της θα φτάσει τα $70 εκατ. 

Ο Νίκος Ψαλτόπουλος, αναφερόμενος στην πρωτοβουλία των δύο κινηματογραφιστών που, όπως ανέφερε, χρηματοδοτούν και το ντοκιμαντέρ, είπε ότι αυτή γεννήθηκε μέσα από την καμπάνια που ξεκίνησε πριν από λίγες εβδομάδες. 

«Η καμπάνια μας Save The Greek τράβηξε την προσοχή τους. Με πλησίασαν με την πρόταση να κάνουν ένα ντοκιμαντέρ για τον κινηματογράφο. Με δεδομένους τους στόχους αυτής της καμπάνιας και τους χρονικούς περιορισμούς, γιατί, όπως γνωρίζεις, σε λίγες μέρες η υπόθεση για την ολοκληρωτική κατεδάφιση του κτιρίου θα εκδικαστεί στο VCAT, αρχίσαμε αμέσως τα γυρίσματα».

Ο Νίκος Ψαλτόπουλος είναι κάτοικος της περιοχής του Richmond και ο ίδιος έχει μία ιδιαίτερα στενή σχέση με τον κινηματογράφο καθώς από τα παιδικά του χρόνια τον επισκεπτόταν με τους γονείς του για να παρακολουθήσει ελληνικές ταινίες. 

Το ντοκιμαντέρ θα είναι διάρκειας 45 περίπου λεπτών και θα συμπεριλαμβάνει ιστορίες επισκεπτών του κινηματογράφου αυτού, που τον γνώρισαν όταν χρησιμοποιείτο ως χώρος συναυλιών ή άλλων μουσικών εκδηλώσεων, αλλά και ιστορίες συμπαροίκων που το επισκέφθηκαν πάμπολλες φορές όταν λειτουργούσε ως κινηματογράφος. 

«Καλούμε όποιον συμπάροικο γνώρισε το Old Greek ως επισκέπτης, να επικοινωνήσει μαζί μας. Θέλουμε να καταγραφούν πολλές και διαφορετικές εμπειρίες σ’ αυτό το ντοκιμαντέρ. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να καταγράψουμε όλες τις πτυχές της σχέσης αυτού του κτιρίου με την ελληνική παροικία. Μέχρι στιγμής έχουμε ιστορίες συμπαροίκων που έφτασαν στην Αυστραλία την περίοδο της μαζικής μετανάστευσης και εκεί σ’ αυτόν το χώρο γνώρισαν την ή τον σύζυγό τους. Στη συνέχεια στους ίδιους χώρους έφερναν και τα παιδιά τους για να παρακολουθήσουν όλοι μαζί ελληνικές ταινίες» λέει ο Νίκος.

«Η ιστορία αυτού του κινηματογράφου είναι άμεσα συνδεδεμένη με την κουλτούρα μας και όχι μόνο με την πρώτη γενιά των μεταναστών αλλά και με τα παιδιά τους. Αυτός ο χώρος ήταν για πολλούς ο μόνος προορισμός για οποιαδήποτε έξοδό τους. Σ’ αυτόν τον χώρο διασκέδαζαν και ταξίδευαν νοερά μέσα από τις ταινίες που προβάλλονταν, στην Ελλάδα. Ας μην ξεχνάμε ότι εκείνη την εποχή οι ταινίες και κάποια ελληνικά έντυπα ήταν ο μόνος τρόπος για να δουν οι συμπάροικοι εικόνες από την πατρίδα τους. Φανταστείτε με τι δίψα και προσμονή έμπαιναν τότε στην αίθουσα να παρακολουθήσουν την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον Νίκο Κούρκουλο και μέσα από τις ταινίες τους να βυθιστούν για λίγο στις εικόνες και την κοινωνία της πατρίδας τους» προσθέτει. 

Όπως πιστεύει ο ίδιος, οι κινηματογράφοι της εποχής εκείνης δεν συντηρούσαν μόνο τη σχέση των πρώτων μεταναστών με την πατρίδα τους, αλλά καλλιεργούσαν με τον δικό τους τρόπο και τη σχέση της δεύτερης γενιάς με την Ελλάδα.

Τον ρωτάω για την επιτυχία του σημερινού ελληνικού κινηματογράφου της Μελβούρνης και αν πιστεύει ότι σ’ αυτή συνέβαλλαν και οι κινηματογράφοι εκείνης της εποχής, μεταξύ αυτών και το Old Greek.

«Πιστεύω πως συνέβαλλαν πάρα πολύ. Πρώτα απ’ όλα, καλλιέργησαν τη σχέση της δεύτερης γενιάς με την ελληνική κοινωνία και πραγματικότητα της εποχής εκείνης. Για μένα, οι ελληνικές ταινίες ακόμα και σήμερα προσφέρουν μία γεύση Ελλάδας και αυτό ήταν κάτι που το βίωσα από παιδί και σήμερα συνεχίζει να είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους πάω στο Ελληνικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου. 

ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ 

ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΟΨΗ ΤΟΥ OLD GREEK

Το National Theatre του Richmond χτίστηκε το 1921, αντικαθιστώντας έναν θερινό κινηματογράφο που βρισκόταν στο συγκεκριμένο σημείο. 

Από το 1961 έως και το 1983 ήταν χώρος αποκλειστικά αφιερωμένος στον ελληνικό κινηματογράφο, ενώ μετά το 1983 στους χώρους του φιλοξένησε πολλές συναυλίες Ελλήνων, αλλά και ξένων, τραγουδιστών και συγκροτημάτων. Στις αρχές του 1990 έπαψε να λειτουργεί ως συναυλιακό κέντρο και οι χώροι του μετατράπηκαν σε καταστήματα.

Πάνε 15 χρόνια από τότε και μέχρι σήμερα κανένας δεν αντέδρασε στις παρεμβάσεις που έγιναν στο κτίριο και, ειδικά, στην πρόσοψή του. Εκείνα τα διακριτικά στοιχεία του πάλαι πότε National Theatre που παρέμεναν άθικτα την εποχή της ελληνικής του κινηματογραφικής «καριέρας» χάθηκαν και σκεπάστηκαν από κάμποσα κιλά μπογιάς. Ρωτάμε τον Νίκο γιατί τώρα αυτή η ευαισθητοποίηση και τι μπορεί να βελτιωθεί από την εικόνα του.

«Είναι μία μοναδική ευκαιρία αυτή. Αντιδρούμε γιατί θέλουμε η κατασκευαστική εταιρία, να επαναφέρει κάποια από τα αρχικά χαρακτηριστικά του κτιρίου και να προσθέσει στην πρόσοψή του κάποια άλλα που θα σηματοδοτούν το πέρασμα των δεκάδων χιλιάδων συμπαροίκων από εκεί και τη σχέση τους με αυτόν τον χώρο. Δεν θα ήταν άσχημο αν αποτυπώνονταν στην πρόσοψη η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Τζένη Καρέζη ή κάποιο άλλο μεγάλο αστέρι του ελληνικού κινηματογράφου, ηθοποιοί που σήμαιναν πολλά για εκείνη τη γενιά των Ελλήνων μεταναστών» αναφέρει ο Νίκος.

Προσθέτει ότι το γεγονός ότι 15 χρόνια πριν όταν άρχισε η ‘κακοποίηση’ του κτιρίου και δεν αντέδρασε κανένας σ’ αυτήν δεν δικαιολογεί την ολοκληρωτική κατεδάφιση του κτιρίου που στην ουσία θα σημαίνει και τη διαγραφή μίας σημαντικής σελίδας της ιστορίας των Ελλήνων μεταναστών στην περιοχή του Richmond. 

Τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ -που πρέπει να πούμε ότι είναι το πρώτο ντοκιμαντέρ που για τη σχέση της ελληνικής παροικίας της Μελβούρνης με ένα ιστορικό κτίριο της πόλης-, συνεχίζονται και όσοι πιστεύουν ότι μπορούν να βοηθήσουν με την ιστορία τους στην ολοκλήρωσή του δεν έχουν παρά να στείλουν ηλεκτρονικό μήνυμα στη διεύθυνση: nikos.psaltopoulos@icloud.com