Είμαστε πρώτοι στον κόσμο και αυτό λέει πολλά, όχι για την ιδιοσυγκρασία μας, αλλά για την ελαστικότητα και χαλαρότητα των νομικών θεσμών αυτής της χώρας, που ανοίγει τις πόρτες διάπλατα και προσκαλεί με τους πλέον δελεαστικούς τρόπους, τους “πιστούς” να εισέλθουν και να προσκυνήσουν τη θεά Τύχη.
Σύμφωνα με ερευνητικά στοιχεία, πάνω από το 10% των εισπράξεων της πολιτείας από τους φόρους προέρχονται από τον τζόγο.
Μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση “The Economist”, αναφέρει ότι τα ποσά που χάνονται στον τζόγο, στη χώρα μας, αναλογούν σε $1.144 ανά άτομο.
“Είμαστε πρώτοι γιατί, ως χώρα, έχουμε τις μεγαλύτερες ευκαιρίες να παίξουμε με τα λεφτά μας”, υποστηρίζει ο μεγάλος πολέμιος του τζόγου Tim Costello, προσθέτοντας ότι “ο τζόγος είναι όπως το λάδι ευκαλύπτου. Είναι κάτι φυσικό. Σημασία έχει πώς το διαχειρίζεσαι ο ίδιος αλλά και τί φράγματα τοποθετεί, ως οφείλει, η πολιτεία. Ως έχουν τα πράγματα σήμερα, όχι μόνο δεν ελέγχει το πρόβλημα, αλλά ανοίγει την πόρτα διάπλατα για να συνεχιστεί και να πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις”.
ΧΤΥΠΑ ΤΟΥΣ ΕΥΑΛΩΤΟΥΣ
Από την Μαίρη Λιάλιου, πρώην δήμαρχο και δημοτική σύμβουλο σήμερα του Δήμου Whittlesea, πληροφορούμαστε ότι οι περιοχές που έχουν χτυπηθεί σκληρότερα από το τζόγο, τον περασμένο χρόνο, είναι του Monash και του Whittlesea. Στην πρώτη, οι κάτοικοι έπαιξαν και έχασαν $114 εκ. ενώ σ’ αυτή του Whittlesea, $100 εκ. που μεταφράζεται σε πάνω από μισό εκατομμύριο δολάρια τη μέρα στις δύο περιοχές.
“Πρόκειται για μια φοβερή μάστιγα η οποία θα πρέπει να σταματήσει”, τονίζει η κ. Λιάλιου
“Είναι ένα πρόβλημα το οποίο, ως γνωστό, δεν αφορά μόνο τον παίκτη, αλλά επεκτείνεται σ’ όλα τα μέλη της οικογένειας. Έχουμε δει να χάνονται σπίτια, δουλειές, με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία, στις σχέσεις των ανθρώπων καταλήγοντας συχνά σε διαζύγια, ενδοοικογενειακή βία, ακόμη και εγκλήματα”.
Η ίδια θα μας βεβαιώσει ότι οι δύο δήμοι θα συνεργαστούν προκειμένου να επιτύχουν κάποιες αλλαγές στην αναθεώρηση των κανονισμών λειτουργίας των μηχανών πόκερ που επίκειται.
Αυτό, μέσα στα πλαίσια των προσπαθειών του Συνδέσμου Δήμων Βικτώριας ο οποίος κάνει έκκληση στην πολιτεία της Βικτώρια να συμπεριλάβει το κοινό και τους δήμους στην επικείμενη αναθεώρηση της λειτουργίας των μηχανών πόκερ, δίνοντας την ευκαιρία να ακουστεί η φωνή τους.
Ο πρόεδρος του συνδέσμου Bill McArthur, αποκαλύπτει ότι οι κάτοικοι της Βικτώρια, έπαιξαν και έχασαν στα πόκις πάνω από $70 εκ. περισσότερα τον περασμένο χρόνο, σε σύγκριση με το 2013 -14, γεγονός που καθιστά επιτακτική την ανάγκη ευρείας μελέτης αναφορικά με τον τρόπο που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί και αναχαιτιστεί το πρόβλημα ώστε να ανατραπεί το αποτέλεσμα”.
ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΜΕΤΡΑ
Ο ίδιος τονίζει ότι “αυτή είναι η πρώτη φορά που είδαμε μια τόσο ραγδαία αύξηση των ποσών που χάνονται μέσα σ’ ένα χρόνο. Στην ουσία δεν υπήρξε αύξηση από το 2008. Πράγμα που σημαίνει ότι τα μέτρα τα οποία παίρνονται μέχρι τώρα για αντιμετώπιση του προβλήματος, απλά δεν αποδίδουν. Αναμφίβολα θα πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα προς αυτήν την κατεύθυνση. Το πρόβλημα μάς κοιτάζει αυτή τη στιγμή κατάματα και ζητά τη λύση του”.
Στη συνέχεια ο κ. McArthur, επανέρχεται στο γεγονός ότι το πρόβλημα χτυπά καίρια τα πιο ευάλωτα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας μας.
“Τόσο οι Δήμοι, όσο και ο Σύνδεσμος Δήμων Βικτώριας, έχουν τονίσει επανειλημμένα την ανάγκη να έχουν λόγο στις αποφάσεις που παίρνονται αναφορικά με τις μηχανές πόκερ στη Βικτώρια. Έχουν, ιδιαίτερα τονίσει το γεγονός ότι απαιτείται μεγαλύτερη προστασία των ευάλωτων μελών της κοινωνίας μας. Στην καμπάνια “Enough Pokies”τονίζουμε το πρόβλημα του αριθμού αλλά και της τοποθέτησης των μηχανών πόκερ. Σύμφωνα με τα στοχεία που έχουμε συλλέξει και τις έρευνες που έχουν γίνει μέχρι τώρα , οι μεγαλύτερες απώλειες παρατηρούνται σε περιοχές που μένουν οι πλέον ευάλωτοι”.
Στον δήμο Whittlesea, η δημοτική σύμβουλος, Μαίρη Λάλιου, μας πληροφορεί ότι ζουν περίπου 9 χιλιάδες ομογενείς. Αναμφίβολα το πρόβλημα επεκτείνεται και στο δικό τους χώρο.
“Ο τζόγος, αναμφίβολα, χτυπά και τους Έλληνες. Το μεγαλύτερο πρόβλημα, εκτιμώ, στην περιοχή του Whittlesea, είναι ότι οι μηχανές πόκερ έχουν τοποθετηθεί στις μεγάλες αγορές. Αυτό είναι μία μεγάλη πρόκληση. Προσωπικά γνωρίζω πςεριπτώσεις, που οι συνταξιούχοι παίρνουν τη σύνταξή τους και κατευθύνονται στην αγορά για να κάνουν τα ψώνια τους. Αντί να μπούνε όμως στο σούπερ μάρκετ, κάνουν πρώτα ένα πέρασμα από τα πόκις, με αποτέλεσμα να χάνουν και το τελευταίο δολλάριο και να καταφεύγουν στο Salvation Army ή σε άλλο παρόμοιο οργανισμό για να ζητήσουν ένα πιάτο φαγητό. Δηλαδή, τα πόκις έχουν επίτηδες τοποθετηθεί σε “στρατηγική” θέση, ώστε να προκαλούν”.
ΝΕΕΣ ΣΤΕΓΕΣ
Η ίδια ανησυχεί για τον πολλαπλασιασμό των πόκις μελλοντικά:” Με την εξάπλωση των κατοικιών στα εξωτερικά προάστεια, επόμενο είναι να χτιστούν παμπ και “νέες στέγες” για τα πόκις. Εκεί είναι επόμενο να παρουσιαστεί το πρόβλημα των εθισμένων στο τζόγο. Πρέπει να το προλάβουμε και ένας τρόπος είναι να έχουμε λόγο και φωνή στις αποφάσεις που θα παρθούν στην αναθεώρηση της λειτουργίας των μηχανών πόκερ”.
Η ίδια προσθέτει ότι στην περιοχή του Whittlesea παρατηρούνται υψηλότερα ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας, γεγονός που συνδέεται και με τα υψηλά ποσοστά του τζόγου.
“Στόχος μας είναι να χτυπήσουμε το πρόβλημα με μέσα αποτελεσματικά και να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα για να αποφευχθεί η εξάπλωσή του. Η δύναμη είναι στην ένωση των δυνάμεων και με αυτό ασχολούμαστε αυτή τη στιγμή”, τονίζει η κ. Λάλιου.
Από την πλευρά του, ο γνωστός πολέμιος του τζόγου, ανεξάρτητος ομογενής γερουσιαστής Νικ Ξενοφών, προσθέτει ότι “οι αριθμοί είναι ένα ηχηρό όσο και επείγον σημείο αφύπνισης για μας τους πολιτικούς.
Ας μη μας διαφεύγει ότι 40% από όσα χάνονται στον τζόγο, προέρχονται από προβληματικούς παίκτες, από κάθε παίκτη δε επηρεάζονται δυσμενώς πέντε με δέκα άτομα”.
Ο ίδιος προωθεί το αίτημα να υπάρχει όριο $1 σε κάθε παιχνίδι με ανώτατο όριο $120 την ώρα, όπως άλλωστε είχε προταθεί από βουλευτική επιτροπή του 2010 με θέμα την αναθεώρηση των τυχερών παιχνιδιών. Επίσης να διατεθούν μεγαλύτερα κυβερνητικά κονδύλια για τους προβληματικούς παίκτες και κατάργηση του ηλεκτρονικού τζόγου.
Αναμένουμε τις εξελίξεις και κατά το αγγλοσαξωνικό ρητό “δεν κρατούμε την αναπνοή μας”!