Πριν από έξι μόλις μήνες, βρίσκονταν στο απόγειο της δόξας τους, με τις εντυπωσιακές τους επιδόσεις στο παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου, ως ζωντανή διαφήμιση του αυστραλιανού αθλητισμού. Σήμερα όμως, με την άρνησή τους να μεταβούν στις ΗΠΑ προκειμένου να παίξουν με τις πρωταθλήτριες της διοργάνωσης, οι παίκτριες της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου αποκαλύπτουν μία πιο ζοφερή εικόνα που κρύβεται πίσω από την λάμψη των επιτυχιών. Η απεργία των “Matildas” ήρθε ως απάντηση στο αδιέξοδο που έφτασαν οι συζητήσεις τους με την Αυστραλιανή Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (Football Federation Australia – FFA) για την υπογραφή νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας. Η προηγούμενη σύμβαση προέβλεπε ετήσια αμοιβή για τις αθλήτριες ύψους 21 χιλιάδων δολαρίων, ποσό που όχι μόνο είναι κατά πολύ χαμηλότερο από τις αντίστοιχες απολαβές των άλλων εθνικών ομάδων (είναι χαρακτηριστικό το ότι οι παίκτριες της αγγλικής ομάδας γυναικείου ποδοσφαίρου αμοίβονται με 40 χιλιάδες δολάρια), αλλά αγγίζει τα όρια του παράνομου, σύμφωνα με την αυστραλιανή εργατική νομοθεσία.
Ενώ, δηλαδή, οι “Ματίλντες” είναι επαγγελματίες αθλήτριες, πληρώνονται σαν υπάλληλοι μερικής απασχόλησης. Στηλιτεύοντας την αδικία, το συνδικαλιστικό τους όργανο, ο Σύνδεσμος Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών (Professional Footballers Association – PFA), έβγαλε έναν πίνακα με τις αμοιβές διαφόρων επαγγελματικών ομάδων στην Αυστραλία:
Τηλεφωνητές: $49728
Κρεωπώλες: $47106
Κομμωτές: $44004
Μπάρμεν: $41808
Σερβιτόροι: $32555
Αθλήτριες της εθνικής γυναικών ποδοσφαίρου: $21000
Την κατάσταση τόνισε, από την προσωπική της σκοπιά, η αμυντικός Laura Alleway, η οποία περιέγραψε στην ιστοσελίδα The new daily ότι, με τα χρήματα που παίρνει από την ομοσπονδία, τής είναι αδύνατον να μείνει μόνη της, οπότε είναι αναγκασμένη να ζει με τους γονείς της. Παράλληλα, το πρόγραμμα προπονήσεων καθώς και οι υποχρεώσεις της με την ομάδα, καθιστούν αδύνατο το να αναζητήσει κάποια άλλη δουλειά, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που αυτή της η δέσμευση με την ομάδα έχουν αποτελέσει αιτία απόλυσής της από άλλη εργασία.
Ουσιαστικά, με την απεργία τους, οι “Ματίλντες” ζητούν να αναγνωριστεί η αφοσίωσή τους στον αθλητισμό, η οποία έρχεται εις βάρος άλλων επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεών τους, με την αύξηση των απολαβών τους σε επίπεδα ανάλογα της προσφοράς τους στην ομοσπονδία και σε κάποια συνάφεια με τις αμοιβές των αρρένων ποδοσφαιριστών – τηρουμένων των οικονομικών αναλογιών.
Από την πλευρά της η FFA προσφέρθηκε να αποζημιώσει τις παίκτριες για την συμμετοχή τους στους αγώνες στις ΗΠΑ, ενώ καταγγέλλει την PFA για υπερβολικές απαιτήσεις, τονίζοντας ότι κρατά τις αθλήτριες δέσμιες μίας διαπραγμάτευσης συλλογικής σύμβασης, η οποία είναι συλλογικά μη βιώσιμη, καθώς οι απαιτήσεις των ποδοσφαιριστών είναι δυσανάλογες με τα έσοδα της ομοσπονδίας.
