Τι σημαίνει η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ;

Δύο εθνικές εκλογές και ένα δημοψήφισμα μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει πρώτο κόμμα.

Κατόπιν ενός μνημονίου και της επιβολής σκληρών capital controls που γονάτισαν την ήδη κατεστραμμένη οικονομία της χώρας, η Ελλάδα ψηφίζει για δεύτερη φορά Αριστερά.

Αν αγνοήσουμε (το ερώτημα είναι μπορούμε;) την συντρηπτική αποχή που έφτασε το 45 τοις εκατό των ψηφοφόρων τι μας λένε τα αποτελέσματα;

Μας λένε πως ο Έλληνας πολίτης είναι μπερδεμένος, σαστισμένος, απογοητευμένος, αλλά ταυτόχρονα και σίγουρος.

Σε έλλειψη καλύτερης εναλλακτικής, οι νεαρότερες ηλικίες επέλεξαν και πάλι ΣΥΡΙΖΑ δίνοντας μια κλωτσιά στο ‘παλιό’ και ίσως απηρχαιωμένο μοντέλο των ‘δοκιμασμένων’ πολιτικών.

Ανάμεσά τους και πολλοί από τους απογοητευμένους του ‘ΟΧΙ’.

Η Αριστερή παράταξη του Αλέξη Τσίπρα, συγκεντρωσε 145 έδρες και το 35 τοις εκατό, διατηρώντας το προβάδισμα, παρά την απώλεια βασικών στελεχών κατά την πρώτη εκλογή του κόμματος τον περασμένο Ιανουάριο και προσκείμενων σε αυτά ψηφοφόρους.

Όπως ήταν αναμενόμενο το κόμμα του Τσίπρα δεν συγκεντρώνει αρκετές έδρες για αυτοδύναμη κυβέρνηση αλλά συνεχίζει τη συνεργασία του με τον Πάνο Καμμένο, επαναλαμβάνοντας το ίδιο κυβερνητικό σχήμα.

Με τη βοήθεια του 3,7 τοις εκατό των ΑΝ.ΕΛ., τα δυο κόμματα συγκεντρώνουν από κοινού 155 έδρες δημιουργώντας δικομματική κυβέρνηση με επτά λιγότερους βουλευτές από εκείνη που συγκροτήθηκε μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.

Οι δυο πολιτικοί αρχηγοί θα καταλήξουν απόψε στα ονόματα των υπουργών τους και στο μοίρασμα των υπουργικών χαρτοφυλακίων, ενώ στο τραπέζι βρίσκεται η ιδέα ενός νέου υπουργείου με αποκλειστικό στόχο τη διασφάλιση της εφαρμογής του μνημονίου.

Στο πλαίσιο της νέας διάταξης του πολιτικού σκηνικού, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ανοιχτός και σε συνεργασία με ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι.

Η Νέα Δημοκρατία παραμένει στη θέση της αντιπολίτευσης με 28 τοις εκατό και 75 έδρες σημειώνοντας ήττα στο πρόσωπο του προέδρου της Βαγγέλη Μεϊμαράκη και πτώση ποσοστών.

Παρ’ όλα αυτά η Νέα Δημοκρατία συνεχίζει να είναι δημοφιλής στις μεγαλύτερες ηλικίες των Ελλήνων ψηφοφόρων. Ο κ. Μεϊμαράκης ήταν ο πρώτος εκ των αντιπάλων που ευχήθηκε στον Αλέξη Τσίπρα παραμένοντας όμως ξεκάθαρα το αντίπαλο δέος.

Ο Α. Τσίπρας, ο οποίος ορκίζεται και πάλι πρωθυπουργός σε λίγες ώρες, αναχωρεί προσεχώς για τις Ηνωμένες Πολιτείες προκειμένου να προβεί σε συζητήσεις με τον πρόεδρο Ομπάμα.

Τα πρώην στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και νυν ΛΑ.Ε. απο την άλλη, αγγίζοντας μόλις το 2,8 τοις εκατό δεν μπαίνουν καν στη Βουλή. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν έχουν επικοινωνήσει με τον Α. Τσίπρα ούτε και έχουν αναφερθεί στη νίκη του.

Αυτό που πέτυχε εν τέλει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με τις δεύτερες εκλογές είναι να θεμελιώσει τη θέση του στο κόμμα, αποβάλλοντας τα στελέχη που ασκούσαν εσωκομματική αντιπολίτευση, αντιτασσόμενα στο μνημόνιο και την παραμονή στην Ευρωζώνη.

Πολλοί φαίνεται να ήταν επίσης οι νεότεροι ψηφοφόροι του παλιού ΠΑΣΟΚ το οποίο κατέλαβε μόλις το 6,4 τοις εκατό, οι οποίοι δεν ταυτίζονται με την τωρινή του ηγεσία επιλέγοντας ΣΥΡΙΖΑ.

Η πλειοψηφία των ψηφοφόρων, κουρασμένη και έχοντας αντιληφθεί πλέον πως η παραμονή στο ευρώ και στο μνημόνιο δεν μπορεί να αποφευχθεί, έχει αποφασίσει να αφήσει τον Τσίπρα να συνεχίσει την πολιτική του, σε μία ύστατη προσπάθεια διατήρησης της σταθερότητας.

Η ανερμάτιστη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και η μη τήρηση της πρώτης προεκλογικής του υπόσχεσης να βγάλει τη χώρα από το μνημόνιο, περνούν σε δεύτερο πλάνο μπροστά στις έμμεσες απειλές και προειδοποιήσεις του Βερολίνου, το οποίο απαιτεί την εφαρμογή του μνημονίου ανεξαρτήτως κυβέρνησης.

Ο Έλληνας πολίτης με την ψήφο, καθώς και με την αποχή του δηλώνει πως δεν αντέχει άλλες αλλαγές και άλλη ταλαιπωρία. Αν για ένα πράγμα είναι σίγουρος, είναι σίγουρος πως πρέπει κάπου να μπει μια τελεία στο σήριαλ των αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων.

Αν αφαιρέσουμε ένα μεγάλο ποσοστό εγγεγραμμένων ψηφοφόρων που ζει μόνιμα στο εξωτερικό, η αποχή δύναται να ερμηνευθεί και ως ψήφος απάθειας. Απάθειας και άρνησης του ‘λαού’ να προσέλθει για τρίτη φορά μέσα σε λιγότερο από δέκα μήνες στις κάλπες για να διασφαλίσει τα αυτονόητα.

Με κόστος τουλάχιστον 32.5 εκατομμύρια ευρώ ανά διεξαγωγή εκλογών, η χώρα έχει σπαταλήσει σχεδόν 100 πολύτιμα εκατομμύρια ευρώ που θα μπορούσαν να έχουν διατεθεί στην εξόφληση του χρέους της.

Καταλήγοντας, πλην του Βασίλη Λεβέντη και την Ένωση Κεντρώων που με 3,4 τοις εκατό θα εκπροσωπούνται στη Βουλή, ο μόνος κερδισμένος αυτών των εκλογών είναι το τρίτο κόμμα, η Χρυσή Αυγή.

Με 6,96 τοις εκατό έναντι του 6,28 που είχε λάβει τον Ιανουάριο του 2015, εξασφαλίζει 18 έδρες. Εκτός των σταθερά υπέρ της Χρυσής Αυγής περιφερειών Β’ Πειραιώς, Λακωνίας, Πέλλας και Ημαθίας, οι ψήφοι της Χρυσής Αυγής διπλασιάστηκαν στην Κω, τη Σάμο και τα Δωδεκάνησα, ενώ σημείωσαν μεγάλη άνοδο και στην Αττική.

Έκπληξη προκάλεσε ο αριθμός 2.650 ψήφων που συγκέντρωσε το κόμμα στο Κερατσίνι, ακόμη και μετά την αποδοχή της πολιτικής ευθύνης της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα από τον Νίκο Μιχαλολιάκο.

Ο μύθος του παραπλανημένου ψηφοφόρου της Χρυσής Αυγής καταρρίπτεται, καθώς οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν απόλυτη συνειδητότητα και αποδοχή της ιδεολογίας του εν λόγω κόμματος…

Δίχως αμφιβολία, ζούμε σε μια εποχή που όλα είναι ρευστά στο πολιτικό σκηνικό και παρά τη φαινομενική αγανάκτηση, το περιθώριο ανοχής είναι μεγάλο τόσο σε περιθωριακές ιδεολογίες όσο και σε καταστροφικές συμπεριφορές πολιτικής ασυνέπειας.