Την προσωπική τους ζωή, φαίνεται να θυσιάζουν σε μεγάλο βαθμό, προκειμένου να φροντίσουν τα εγγόνια τους, πάρα πολλοί παππούδες και -κυρίως- γιαγιάδες.
Τα τρία τέταρτα εκείνων που πήραν μέρος σε έρευνα, παναυστραλιανής εμβέλειας του Πανεπιστημίου Ν.Ν. Ουαλίας, δήλωσαν ότι το να φροντίζουν τα εγγόνια τους ώστε η κόρη τους ή η νύφη τους, να μπορεί να εργαστεί, αποτελεί μέρος της ζωής τους.
Αυτό σημαίνει, ότι θα πρέπει να προσαρμόσουν τόσο την προσωπική όσο και την επαγγελματική τους ζωή, πάνω σ’ αυτήν τη βάση.
Όσοι προσφέρουν, εντούτοις, πάνω από 13 ώρες φροντίδας την εβδομάδα, αισθάνονται ότι κατά ιδανικό τρόπο θα ήθελαν να δεσμεύονται με τη φροντίδα των εγγονών τους λιγότερες ώρες.
Υπάρχουν περιπτώσεις που ζευγάρια που περίμεναν να συνταξιοδοτηθούν για να υλοποιήσουν μερικά από τα όνειρά τους, όπως ταξίδια στο εξωτερικό, σήμερα πρέπει να αλλάξουν σχέδια, ώστε να δώσουν την ευκαιρία στα παιδιά τους να εργαστούν και οι ίδιοι να φροντίζουν τα εγγόνια τους.
Οι υποχρεώσεις αυτές, βρίσκουν οι ερευνητές, δεν περιορίζουν μόνο το χρόνο τους, αλλά και τα οικονομικά τους, δεδομένου ότι αναγκάζονται να εργάζονται λιγότερες ώρες, αλλά και να επωμίζονται πολλά από τα έξοδα των εγγονών τους, όπως διατροφή, παιχνίδια, έξοδοι σε εστιατόρια, σινεμά κ.λπ.
Στην Αυστραλία σήμερα, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, 837.000 παιδιά το 2014 ήταν υπό τη φροντίδα των γιαγιάδων και παππούδων τους. Μεγάλο ποσοστό από αυτούς -70%- άλλαξαν τις μέρες και τις ώρες εργασίας, ώστε να είναι σε θέση να φροντίζουν τα εγγόνια τους.
Οι μεγάλες υποχρεώσεις των ζευγαριών, αναφορικά με την αποπλήρωση της οικογενειακής στέγης και το μεγάλο κόστος των παιδικών σταθμών, υποχρεώνουν ένα μεγάλο αριθμό νέων ζευγαριών να προσφεύγουν στους γονείς τους για τη φροντίδα των παιδιών τους, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία.
