Κάθε φορά που κάποιο ελληνικό όνομα εμφανίζεται στην λίστα των τιμώμενων προσώπων στα γενέθλια της βασίλισσας, η τιμή μοιάζει να αντανακλάται σε όλα τα μέλη της παροικίας. Πολύ περισσότερο δε που η Τίνα Καλλιφειδά, η οποία βραβεύτηκε με το μετάλλιο προσφοράς στα κοινά (Public Service Medal), επιτελεί ένα έργο ιδιαίτερης σημασίας για την ευρύτερη κοινωνία της Βικτώριας.
Τα τελευταία 16 χρόνια, η Τίνα Καλλιφειδά συμβάλλει στο έργο της Αστυνομίας της Βικτώριας προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες στα θύματα εγκληματικών ενεργειών. Προσφέροντας πρακτική και ψυχολογική υποστήριξη, καθώς και καθοδήγηση σε εξαιρετικά δύσκολες στιγμές, η συμπάροικος έχει καταφέρει να κάνει την διαφορά, αλλάζοντας προς το καλύτερο την ζωή των ανθρώπων που βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη.
Παράλληλα, χάρη στην σημαντική της εμπειρία, έχει καταφέρει να αναπτύξει ένα εσωτερικό σύστημα παραπομπής υποθέσεων που επιτρέπει στην αστυνομία, αφ’ ενός μεν, να βρίσκεται στο πλευρό των θυμάτων, των μαρτύρων εγκλημάτων και της ευρύτερης κοινωνίας, αφ’ ετέρου δε, να συμβάλλει στον καλύτερο σωφρονισμό των θυτών, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι υποστήριξη των θυμάτων, εκτός από πράξη συμπόνοιας, αποτελεί και ένα δραστικό μέτρο πρόληψης της εγκληματικότητας σε ευρύτερο πλαίσιο. Μετριόφρων η ίδια, δέχθηκε να μιλήσει στον «Νέο Κόσμο» για την βράβευσή της, εξηγώντας τις πτυχές του λειτουργήματός της που επηρεάζουν την ζωή όλων μας.
– Ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση, όταν μάθατε ότι θα σάς απονεμηθεί το βραβείο;
– Σκέφτηκα ότι η μητέρα μου θα χαρεί πολύ και πως ο πατέρας μου θα ήταν πολύ περήφανος για μένα, αν βρισκόταν ακόμη ανάμεσά μας. Η βράβευση με έκανε να σκεφτώ πόσο ευλογημένη είμαι που κατάφερα να συναντήσω τόσους εξαιρετικούς και δυνατούς ανθρώπους, μέσα σε τόσο απρόβλεπτες, τραυματικές περιστάσεις. Είμαι ευγνώμων που κατάφερα να βοηθήσω τα θύματα να ξεπεράσουν τις δυσκολίες της ζωής τους. Είναι εξαιρετικό προνόμιο το ότι έχω μία καριέρα τόσο σημαντική και το ότι η δουλειά μου έτυχε αναγνώρισης σε εθνικό επίπεδο.
– Τι σημαίνει για σας ο όρος «προσφορά στα κοινά»; Πώς αντιλαμβάνεστε τον ρόλο σας στην κοινωνία;
– Ως δημόσιος λειτουργός και ως μέλος της κοινωνίας, νιώθω ότι είναι πολύ σημαντικό να κάνει κάνεις την διαφορά, ενισχύοντας και βοηθώντας τους ανθρώπους στην καθημερινότητά τους. Η δουλειά στον δημόσιο τομέα μού έχει προσφέρει την εξαιρετική δυνατότητα να βοηθώ τους ανθρώπους, γιατί καταλαβαίνω πώς δουλεύει το σύστημα και ποιες δυνατότητες υπάρχουν για την βοήθεια των ανθρώπων που έχουν ανάγκη.
Ζούμε σε μία πολύ περίπλοκη κοινωνία και καμιά φορά είναι δύσκολο να τα βγάλει πέρα κανείς, ακόμη κι αν αισθάνεται καλά. Όταν όμως κάποιος αντιμετωπίσει μία τραγωδία ή κάποια μεγάλη δυσκολία, η δυνατότητά του να διαχειριστεί την ζωή του μπορεί να επηρεαστεί και να έχει ως αποτέλεσμα την συναισθηματική του εξάντληση. Ήμουν πολύ τυχερή καθώς βρέθηκα σε θέση να βοηθήσω τα θύματα εγκληματικών ενεργειών, ακούγοντας τις ιστορίες τους και διευκολύνοντάς τους να πορευτούν μέσα από τους διαδρόμους του συστήματος δικαιοσύνης, ώστε να αποκτήσουν πρόσβαση στις υπηρεσίες υποστήριξης. Σήμερα, η θέση μου μού δίνει την δυνατότητα να συμβάλλω στην ανάπτυξη νέων μεθόδων της αστυνομίας και στην χάραξη νέων δρόμων που διευκολύνει την πρόσβαση των θυμάτων στις κρατικές υπηρεσίες υποστήριξης.
Δουλεύοντας με χιλιάδες θύματα μέσα στα χρόνια, νιώθω δέος μπροστά στην ικανότητα του ανθρώπινου πνεύματος να αντιμετωπίζει τον πόνο. Με εκπλήσσει ο τρόπος που κάποια από τα θύματα διατηρούν την ανθρωπιά τους, συνεχίζοντας να ανταποκρίνονται στις ευθύνες της καθημερινότητας, μέσα στις πιο σκοτεινές περιόδους της ζωής τους.
– Ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε, από την θέση σας, στην ευρύτερη κοινωνία;
– Θα έπρεπε να έχουμε μία πιο ισχυρή φωνή υποστήριξης των ανθρώπων που χρειάζονται βοήθεια. Πρέπει να καταλάβουμε ότι πολλές φορές, άσχημα πράγματα συμβαίνουν σε καλούς ανθρώπους και να μην είμαστε επικριτικοί. Ως κοινωνία, πρέπει να προσφέρουμε υποστήριξη σε όλα τα θύματα γιατί, όπως όλοι μας, έχουν δικαιώματα και πρέπει να αντιμετωπίζονται με αξιοπρέπεια και σεβασμό.
– Όταν μιλάμε για εγκλήματα, ειδικά στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, εστιάζουμε κυρίως στους θύτες, ίσως περισσότερο από ό,τι θα έπρεπε, παραμελώντας τα θύματα, για τα οποία απλώς συνήθως νιώθουμε οίκτο. Συμφωνείτε;
– Τα ΜΜΕ δεν θα πρέπει να παρουσιάζουν τα θύματα ως άξια οίκτου, αλλά ως άξια θαυμασμού για την δύναμη και την γενναιότητά τους. Ο ρόλος που παίζουν τα θύματα στην δίωξη των εγκληματιών δεν έχει αναγνωριστεί όσο πρέπει. Τα θύματα εμφανίζονται ως μάρτυρες στις δίκες εγκλημάτων, κάτι που μπορεί να προκαλέσει νέα τραύματα και απαιτεί να βρουν μεγάλη εσωτερική δύναμη για να το αντιμετωπίσουν. Πρέπει να αναγνωρίσουμε τον σημαντικό ρόλο που παίζουν ώστε να είναι η κοινωνία μας ασφαλής για όλους. Έχουμε μεγάλο χρέος απέναντί τους.
– Η δουλειά σας σάς έχει προσφέρει την δυνατότητα να παρατηρήσετε από ειδική σκοπιά τις συνέπειες της εγκληματικής συμπεριφοράς. Ποια συμπεράσματα έχετε βγάλει για την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα ο κοινωνικός ιστός;
– Πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες, σωματικές και ψυχικές. Ως κοινωνία, ειδικά η ελληνική παροικία, πρέπει να μείνουμε ενωμένοι και να υποστηρίξουμε εκείνους που δεν έχουν οικογένεια ή ένα δίκτυο ανθρώπων. Είναι πολλά τα μέλη της ελληνικής παροικίας που έχουν περάσει μεγάλες δυσκολίες και τις ξεπέρασαν, κατάφεραν να βρουν νόημα στην ζωή τους. Πρέπει να δείχνουμε συμπόνοια σε όσους έχουν ανάγκη, ιδίως στους νεοφερμένους μετανάστες και να αντιμετωπίζουμε την ανισότητα ευκαιριών στην κοινωνία.
– Ποια είναι η μεγαλύτερη φιλοδοξία σας;
– Πρόσφατα ξεκίνησα να δουλεύω σε ένα πρόγραμμα που προσφέρει βοήθεια όχι μόνο στα θύματα εγκλήματος, αλλά σε όλους όσοι έχουν ανάγκη βοήθειας. Σχεδίασα και βοήθησα στην εφαρμογή ενός συστήματος παραπομπής περιστατικών στην αστυνομία που προσφέρει στους αστυνομικούς την δυνατότητα να βοηθήσουν οποιονδήποτε συναντήσουν στον δρόμο τους ο οποιός μπορεί να αντιμετωπίζει οποιονδήποτε κίνδυνο. Περιλαμβάνει 17 κατηγορίες παραπομπής, μεταξύ αυτών για ζητήματα ψυχικής υγείας, εθισμού, προβλημάτων σχετικών με τα τυχερά παιχνίδια, την τύχη των αστέγων. Είναι ένα εργαλείο έγκαιρης παρέμβασης για τα μέλη της αστυνομίας, ώστε να παραπέμπουν τους ανθρώπους στην κατάλληλη υπηρεσία. Ελπίζω ότι οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη θα αποκτήσουν πρόσβαση στις υπηρεσίες και θα βρουν βοήθεια προτού τούς συμβεί κάτι κακό και χειροτερέψει η κατάστασή τους. Η εφαρμογή αυτού του συστήματος ξεκίνησε πριν από έναν χρόνο και ήδη έχουν παραπεμφθεί αρμοδίως περισσότερα από 20.500 περιστατικά.
– Πώς μπορεί η υποστήριξη των θυμάτων να οδηγήσει στην πρόληψη του εγκλήματος;
– Το μήνυμα θα έπρεπε να είναι σαφές: όλοι έχουν δικαίωμα σε ένα ασφαλές και ήρεμο περιβάλλον. Ως κοινωνία, θα έπρεπε να φροντίζουμε ο ένας τον άλλο και να ξέρουμε τι συμβαίνει στους συνανθρώπους μας. Αν κάποιος φαίνεται πως κινδυνεύει, είτε επειδή απειλείται η σωματική του ακεραιότητα, είτε από κάποια ψυχική διαταραχή ή υποφέρει από κάποιο εθισμό ή αντιμετωπίζει οποιαδήποτε άλλη δυσκολία, θα έπρεπε να είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε και να παρέμβουμε όταν απαιτείται. Δεν πρέπει να φοβόμαστε να ρωτήσουμε κάποιον αν είναι καλά.
– Συναναστρέφεστε καθημερινά ανθρώπους που βρίσκονται σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Αυτό πώς σας επηρεάζει; Πώς προστατεύετε ψυχολογικά τον εαυτό σας;
– Έχω μεγάλη στήριξη από την οικογένεια, τους φίλους και τους συναδέλφους μου. Εξάλλου, ως Ελληνίδα, είμαι ιδιαίτερα φιλοσοφημένη.
– Πόσο συνδεδεμένη είστε με τις ελληνικές ρίζες σας;
– Ο πατέρας μου με διαμόρφωσε ως προσωπικότητα. Με ενθάρρυνε να κατακτήσω τους στόχους μου, να πιστέψω στον εαυτό μου και να μην με νικήσει ο φόβος. Το πιο σημαντικό γι’ αυτόν ήταν να αποκτήσω μία καλή παιδεία και να αναπτύξω τις ικανότητες που θα μού επέτρεπαν να γίνω ανεξάρτητη. Ήταν γενναιόδωρος και πάντοτε καλός με τους άλλους, πρόθυμος να βοηθήσει τους γύρω του. Πίστευε πως η σκληρή δουλειά επιβραβεύεται πάντα. Είναι η έμπνευσή μου.
