O ελληνικής καταγωγής 19χρονος τενίστας από την Αδελαΐδα βρίσκεται σήμερα στο No 76 της παγκόσμιας κατάταξης.
Τον τελευταίο χρόνο έχεις ανέβει περισσότερες από 200 θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη της ATP. Ζεις μια φυσιολογική ζωή για την ηλικία σου;
«Όχι. Ίσως πρόκειται για µια φυσιολογική ζωή για έναν αθλητή. Αν διασκεδάζω; Σίγουρα οι φίλοι µου διασκεδάζουν περισσότερο από εµένα. Εγώ δεν µπορώ να το κάνω. Αν το επιχειρήσω, θα είµαι κουρασµένος και στο τένις πρέπει κάθε εβδοµάδα να είσαι σε καλή φυσική κατάσταση γιατί το ένα τουρνουά διαδέχεται το άλλο».
Υπάρχουν φορές που βαριέσαι να πας στην προπόνηση;
«Πολλές φορές. Όταν, όµως, κερδίζω τους αγώνες συνειδητοποιώ ότι άξιζε τον κόπο. Νοµίζω ότι το να βαριέσαι κάποιες φορές είναι κάτι που συµβαίνει σε κάθε επαγγελµατία αθλητή».
Πόσο δύσκολο είναι να παραμένεις ήρεμος μέσα στο γήπεδο;
«Πολύ. Μερικές φορές έχω νευριάσει και έχω σπάσει µια-δυο ρακέτες. Γενικά, όµως, είµαι ήρεµος και αυτό είναι ένα από τα δυνατά µου σηµεία».
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις όταν κερδίζεις και ποιο όταν χάνεις έναν αγώνα;
«Κανονικά και στις δύο περιπτώσεις θα έπρεπε να κάνω διατάσεις. Όταν κερδίζω, είµαι χαρούµενος και τις κάνω. Όταν χάνω, συνήθως δεν έχω όρεξη και κάποιες φορές κλείνοµαι στο δωµάτιό µου. Πάντως, ύστερα από έναν αγώνα ούτε πρέπει να χαίρεσαι ούτε να απογοητεύεσαι υπερβολικά, γιατί πάντα σε περιµένει το επόµενο παιχνίδι».
Το 2014 συναντηθήκατε στο Αυστραλιανό Όπεν με τον Ραφαέλ Ναδάλ. Τι θυμάσαι πιο έντονα;
«Απίστευτη εµπειρία. Ήμουν 17 ετών και πολύ κοκαλιάρης. Ήμουν νευρικός, αλλά για 17 ετών νοµίζω ότι έπαιξα καλά. Μάλιστα, ο Ναδάλ είπε πολύ θετικά λόγια για µένα µετά τον αγώνα».
Και ήσουν και συμπαίκτης της Βίνους Γουίλιαμς στο μεικτό Hopman Cup το 2013…
«Ναι. Ήµουν λίγο νευρικός στην αρχή και δεν ήµουν σίγουρος αν έπρεπε να χτυπήσω το µπαλάκι ή να το αφήνω για εκείνη (γέλια). Ήταν, πάντως, πολύ καλή µαζί µου».
Ως προσκεκλημένος του ΟΤΕ ΤV, πέρα από τον αγώνα με τον τενίστα Στέφανο Τσιτσιπά, έκανες μάθημα και σε μικρά παιδιά. Ποια συμβουλή τούς έδωσες;
«Ότι πρέπει να διασκεδάζουν όταν παίζουν τένις. Αν δεν το διασκεδάζουν, ας κάνουν κάτι άλλο που θα τους αρέσει, γιατί ειδικά όταν είσαι νέος είναι σηµαντικό να δοκιµάσεις πολλά σπορ για να επιλέξεις αυτό που σου ταιριάζει. Μακάρι, βέβαια, στο τέλος το σπορ που θα διαλέξουν να είναι το τένις».
Μεγάλωσες στην Αυστραλία. Αντιμετώπισες ρατσιστικές συμπεριφορές;
«Όχι. Στην Αυστραλία ζουν πολλοί Έλληνες και στη Μελβούρνη η ελληνική κοινότητα είναι τεράστια. Οπότε όταν παίζω εκεί έρχονται να µε δουν και Έλληνες και Αυστραλοί. Η υποστήριξη είναι απίστευτη».
Το όνομά σου ακούγεται πολύ ελληνικό. Σού δημιούργησε προβλήματα; Σκέφτηκες να το αλλάξεις;
«Όχι, ποτέ. Μου αρέσει. Στο σχολείο ήταν δύσκολα. Οι περισσότεροι δάσκαλοι δεν είχαν ιδέα πώς να το προφέρουν, οπότε για να τους βγάλω από τη δύσκολη θέση σήκωνα το χέρι µου και έλεγα “αυτός είµαι εγώ”».
Για την ελληνική κρίση τι γνωρίζεις;
«Έχω διαβάσει κάποια πράγµατα. Δεν ξέρω πολλά βέβαια. Είναι µια άσχηµη κατάσταση, αλλά κάθε φορά που έρχοµαι εδώ φαίνεται ότι οι άνθρωποι προσπαθούν να περνούν καλά. Το σηµαντικό είναι να παραµένουµε χαρούµενοι, παρά τις δυσκολίες».
Ο Νικ Κύργιος σε ανέμειξε σε ένα απρεπές σχόλιο που έκανε στον αντίπαλό του Σταν Βαβρίνκα την ώρα του αγώνα. Ποια είναι η σχέση σας σήμερα;
«Τον γνωρίζω αρκετό καιρό. Κάποιες φορές έχω θυµώσει µαζί του, αλλά γενικά τα πάµε καλά. Μοιραζόµαστε κοινά ενδιαφέροντα, µας αρέσει το µπάσκετ, παίζουµε PlayStation µαζί. Μέσα στο γήπεδο είµαστε εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες. Όσον αφορά το επεισόδιο µε τον Βαβρίνκα, το συζητήσαµε, ζήτησε συγγνώµη και είµαστε καλά».
*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino.
