Την περασμένη Κυριακή, 1η Νοεμβρίου, η Παμμακεδονική Ένωση Μελβούρνης και Βικτωρίας διοργάνωσε στο κτίριό της διάλεξη με ομιλητή τον παράγοντα της μακεδονικής πατριάς και της ΑΧΕΠΑ, κ. Σπύρο Κοροσίδη.
Τους ομογενείς που γέμισαν την αίθουσα του Μακεδονικού Κέντρου καλωσόρισε ο γραμματέας της Παμμακεδονικής Ένωσης, κ. Νικόλαος Λαλόπουλος, ο οποίος στη συνέχεια κάλεσε στο βήμα τον κ. Σ. Κοροσίδη.
Ο κ. Κοροσίδης ανέφερε πως σήμερα γιορτάζουμε δύο ιδιαίτερα σημαντικά γεγονότα: τον τιτάνιο Μακεδονικό Αγώνα, 1904-1908, και την 28η Οκτωβρίου 1940, γνωστή και ως το έπος του ’40.
Ο ομιλητής συνοπτικά αναφέρθηκε στον Μακεδονικό Αγώνα, και έκανε λόγο για την Έκθεση Φωτογραφιών των Μακεδονομάχων, που κοσμεί μέρος της αίθουσας εκδηλώσεων του Μακεδονικού Κέντρου.
Αναφερόμενος στον μακεδονομάχο Παύλο Μελά, τον χαρακτήρισε ως αγνό και ωραίο σύμβολο, πρότυπο του Χριστιανού και του Έλληνα, ο οποίος με το θάνατό του προκάλεσε σεισμό στην ψυχρή λογική των κυβερνήσεων, αλλά και στις απλοϊκές ψυχές των ελεύθερων και των αλύτρωτων Ελλήνων.
Ο Παύλος Μελάς ήταν από τους πρώτους στρατιωτικούς της ελεύθερης Ελλάδας που έσπευσε στο πλευρό των Ελλήνων της Μακεδονίας στον αγώνα τους ενάντια στο Βουλγαρικό Κομιτάτο για την προσάρτηση της Μακεδονίας στην Βουλγαρία.
Ο πρόωρος θάνατος του Παύλου Μελά τον Οκτώβριο του 1904 στο χωριό Στάτιστα Καστοριάς πυροδότησε τις ψυχές των Ελλήνων αγωνιστών, με αποτέλεσμα την αποτροπή της βουλγαρικής επιβουλής.
Μετά από τη σύντομη αναφορά στον Μακεδονικό Αγώνα ο κ. Κοροσίδης προχώρησε στο κύριο μέρος της ομιλίας του, που είναι το έπος του 1940. Μετά την απόρριψη από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, Ιωάννη Μεταξά, του τελεσίγραφου που του παρέδωσε ο Πρέσβης της Ιταλίας στην Αθήνα στις 3.00πμ, τα ιταλικά στρατεύματα από την Αλβανία, την οποία είχαν προηγουμένως καταλάβει, επιτέθηκαν κατά των ελληνικών δυνάμεων στην περιοχή της Πίνδου και της Ηπείρου.
Σύντομα όμως οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις ανάγκασαν τους επιτιθέμενους Ιταλούς σε άτακτη οπισθοχώρηση, και στις 14 Νοεμβρίου εισήλθαν στην Κορυτσά, και στη συνέχεια απελευθέρωσαν τις ελληνικές πόλεις Μοσχόπολη, Πρεμετή, Άγιους Σαράντα, Αργυρόκαστρο και άλλες.
«Την ίδια εποχή», τόνισε ο κ. Κοροσίδης, «το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό σημείωσε σημαντικές επιτυχίες, τα 4 υποβρύχια «Ανδρέας Παπανικολής», «Λάμπρος Κατσώνης», «Πρωτέας» και «Τρίτωνας», καθώς και ο εμπορικός στόλος, παίρνουν εκδίκηση τον ύπουλο, άνανδρο και εγκληματικό τορπιλισμό της Έλλης».
Χρειάστηκε η αλλαγή των σχεδίων της Γερμανίας, παρατήρησε ο κ. Κοροσίδης, η οποία αντί να επιτεθεί στη Ρωσία, υποχρεώθηκε να επισπεύσει την επίθεσή της στην Ελλάδα στις 6 Απριλίου, για να αναγκάσει την Ελλάδα να αποσύρει μεγάλο μέρος των στρατιωτικών της δυνάμεων από το μέτωπο της Αλβανίας, ούτως ώστε να διευκολύνει την προέλαση των Ιταλικών δυνάμεων σε ελληνικό έδαφος.
Στις 27 Απριλίου τα γερμανικά στρατεύματα μπήκαν στην Αθήνα, ενώ ο βασιλιάς και η Ελληνική Κυβέρνηση κατέφυγαν στην Κρήτη, και από εκεί, πριν από την κατάληψη της Μεγαλονήσου από τους Γερμανούς μετέβησαν στην Αίγυπτο και στη συνέχεια στη Νότια Αφρική.
Ο κ. Κοροσίδης αναφέρθηκε στην ακόλουθη ρήση του τότε Πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας Τσόρτσιλ: «Έως τώρα λέγαμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν Ήρωες, στο εξής θα λέμε ότι οι Ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».
Προς το τέλος της ομιλίας του, ο κ. Κοροσίδης έκανε τις ακόλουθες παρατηρήσεις:
«Η συμβολή της Ελλάδας στον αγώνα των Συμμάχων κατά του άξονα ήταν τεράστια. Είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένο ότι η καθυστέρηση τουλάχιστον για έναν μήνα της γερμανικής επίθεσης κατά της Ρωσίας, εξ αιτίας της εκστρατείας κατά της Ελλάδας, ήταν μοιραία για τους Γερμανούς, με αποτέλεσμα να μεταβάλει την εξέλιξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, και οδήγησε στην ήττα της Γερμανίας.
Εάν οι σύμμαχοί μας αναγνώριζαν τη μεγάλη συμβολή της Ελλάδας στην ήττα της Γερμανίας, η Βόρειος Ήπειρος τώρα θα ήταν δική μας.
Μήπως οι σύμμαχοί μας δεν έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης για την τραγωδία της Κύπρου που για 41 χρόνια η Κύπρος, μια χώρα – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να έχει πράσινη γραμμή από μια παράνομη εισβολή και κατοχή από τα Τουρκικά στρατεύματα, που καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα για 41 ολόκληρα χρόνια;».
Ο κ. Κοροσίδης έκλεισε ως ακολούθως την ομιλία του:
Δεν ξέρω αν κατόρθωσα να δώσω κάποια εικόνα των γεγονότων που συνέβησαν κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην μικρή μας Πατρίδα Ελλάδα, μικρή σε έκταση, αλλά πολύ μεγάλη σε ιστορία».
Τα θερμά συγχαρητήρια των ακροατών νομίζω πως ήταν η πιο πειστική απάντηση στο ερώτημα του κ. Σπύρου Κοροσίδη.
Στη συνέχεια όλοι γευθήκαμε τις πίτες και τα ποντιακά ‘περεσκία’ και τα γλυκίσματα της ακούραστης και χρυσοχέρας κ. Βέρας Κοροσίδου.
