Όσοι γράφουν ξέρουν πως υπάρχουν μέρες που σου «βγαίνει» αυτό που γράφεις, «κυλάει» που λέμε, και κάποιες άλλες φορές που δεν «τραβάει» με τίποτα. Για να είμαι ειλικρινής η σημερινή μέρα ξεκίνησε χωρίς πρόβλημα αφού είχα την άνεση να βρω κάποιο θέμα με άλογα και να είμαι εντός, εκτός και επί τα αυτά και να… τιμήσω και το… Κύπελλο της Μελβούρνης που μοιάζει με εθνική εορτή χωρίς παρελάσεις αρμάτων μάχης, πεζοπόρων στρατιωτικών τμημάτων και την μπάντα της χωροφυλακής. 

Είχαμε παρέλαση, απ’ ό,τι είδα στην τηλεόραση και παρέλασε και η μαθητιώσα νεολαία των νηπίων, καβάλα σε… ψεύτικα αλογάκια. Μπράβο. Ξέχασα τα των αλόγων και αναβατών τεκταινόμενα και θυμήθηκα τα… δικά μας. 

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του εορτασμού της αδελφοποίησης της Θεσσαλονίκης με την πόλη της Μελβούρνης, η Ένωση Θεσσαλονικέων «Ο Λευκός Πύργος», σε συνεργασία με τον Ελληνο-Αυστραλιανό Πολιτιστικό Σύνδεσμο και τον Σύλλογο Λογοτεχνών και Συγγραφέων Αυστραλίας, οργάνωσαν μια πολύ όμορφη Έκθεση Βιβλίου, το περασμένο Σαββατοκύριακο. 

Πήγα και τις δύο ημέρες και ομολογώ πως χάρηκα την αθρόα συμμετοχή των λογοτεχνών και των φίλων του βιβλίου και τους… ηγέτες της όλης κίνησης Καίτη Αλεξοπούλου (κουράστηκε πολύ), Παύλο Μαυρουδή, Γεράσιμο Κλωνή και συνεργάτες των δύο συλλόγων. Απαγγελίες και ανάγνωση κειμένων από τους ίδιους τους λογοτέχνες, γνωριμία με τα έργα τους, σχετικές συζητήσεις και ποιοτικό τραγούδι από την Ανθή Σιδηροπούλου που βρίσκεται κοντά και συμπαραστέκεται στην κάθε μορφή τέχνης της παροικίας μας. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης ο γνωστός και καταξιωμένος λογοτέχνης -και όχι μόνο-, ο Κυριάκος Αμανατίδης, αναφέρθηκε στο θέμα της Βιβλιοθήκης των έργων των Ελλήνων Λογοτεχνών της Διασποράς. Εδώ και χρόνια παλεύει, γράφει και αγωνίζεται για να δοθεί ένα κομμάτι, μια γωνίτσα από την Εθνική Βιβλιοθήκη της Αθήνας, να «στεγαστούν» τα έργα των Ελλήνων Λογοτεχνών της Διασποράς. Όσο πήρατε εσείς απάντηση από τους συνεπείς Έλληνες των Γραμμάτων και την ελίτ της αξιολογότατης Βιβλιοθήκης των Αθηνών, πήρε και ο Κυριάκος. 

Επανήλθε στο θέμα ο κ. Αμανατίδης και μια κάποια παρήγορη νότα ήταν η επέμβαση του προέδρου των Θεσσαλονικέων, κ. Παύλου Μαυρουδή, ο οποίος ως εναλλακτική λύση ανέφερε την ύπαρξη κτιρίου στην Θεσσαλονίκη, που μπορεί να στεγάσει τους… φτωχούληδες του Θεού, αρσενικούς και θηλυκούς αξιόλογους Έλληνες λογοτέχνες της Διασποράς. Θα πρέπει να το ξανακοιτάξουμε το θέμα λίγο πιο άγρια, περισσότερο απαιτητικά και σκληρά . Αν υπάρχει χώρος θα αναφερθώ λίγο πιο κάτω σε κάτι που πρότεινε, πριν χρόνια, για την Παιδεία και την Κλασσική μόρφωση των παιδιών μας, μια φυσιογνωμία των γραμμάτων (κατά την άποψή μου) ο Κωνσταντίνος Τσάτσος. Περιμένει ακόμη, στον τάφο του, απάντηση και πραγματοποίηση του ονείρου του ο Τσάτσος. 

Εμείς, άραγε, θα προλάβουμε να δούμε τα έργα των Ελλήνων λογοτεχνών της Διασποράς σε κάποια γωνιά της Εθνικής Βιβλιοθήκης; 

Το περασμένο Σαββατοκύριακο είχε κι άλλες εκδηλώσεις, ενδιαφέρουσες, δυναμικές, και … «ελληνοκρατούμενες». Ο χαμός έγινε στο Oakleigh. Επίσημοι, ξένοι επισκέπτες, φίλοι της Κοινότητας και ένα μεγάλο κομματάκι Ελλάδα, μόνιμα αποσπασμένο στο Oakleigh. Γλέντι τρικούβερτο και μπράβο στους οργανωτές και πρώτα στο παλιό φίλο, τον κ. Άγγελο Σαρδέλη. 

Μια ακόμη μεγάλη εκδήλωση, μια αξιόλογη διάλεξη, την περασμένη Κυριακή, στις 4 το απόγευμα στη μεγάλη αίθουσα του κτιρίου της Παμμακεδονικής Ένωσης Μελβούρνης και Βικτώριας. Ομιλητής ο άοκνος τέως πρόεδρος της Παμμακεδονικής και γνωστός παράγοντας, κ. Σπύρος Κοροσίδης. Θέμα της διάλεξης « 28η Οκτωβρίου και το έπος του 1940». Όποιος βιαστεί να πει πως το θέμα είναι γνωστό και ίσως πως έχει κατ’ επανάληψη παρουσιαστεί, θα του πω πως βιάζεται και προτρέχει. Όχι μόνο γιατί το κάθε θέμα είναι το πώς θα το παρουσιάσει, πως θα το «χρωματίσει» και πως θα το ποικίλει ο ομιλητής αλλά και το εκάστοτε ανεβοκατέβασμα του τόνου της φωνής έχει τη δυνατότητα να κάνει ένα κείμενο πολυδιαβασμένο να μοιάζει πρωτόγνωρο και πρωτάκουστο. 

Ο κ. Κοροσίδης συνέδεσε την προ της 28ηςεπικρατούσα κατάσταση, το ΟΧΙ, την μετέπειτα μέχρι και μετά τη Μάχη της Κρήτης, συνδέοντας την ουσιαστική προσφορά μας με την στάση των συμμάχων σε πολλά και στο θέμα της Βορείου Ηπείρου καθώς και τους απόηχους της σημερινής κατάστασης στη Κύπρο μας και στους ανόητους βρυχηθμούς των Σκοπίων. Θα υπερκεράσω τον ομιλητή που πολύ σωστά τόνισε πως τα περί του έπους και των θυσιών των Ελλήνων, των ψεύτικων υποσχέσεων των συμμάχων θα πρέπει να επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο για να γίνουν κτήμα και των επερχόμενων γενεών. Θα υπερκεράσω λέγοντας πως θα πρέπει να επαναλαμβάνονται δύο και τρεις φορές το χρόνο. 

Ο μεγάλος αριθμός συμπαροίκων που παρακολούθησε τη διάλεξη θαύμασε και τις προσωπογραφίες των μακεδονομάχων που εκτίθενται στη μεγάλη αίθουσα της ΠΕΜΒ. Ευχαριστούμε (μου το ζήτησαν αρκετοί) την κ. Βέρα Κοροσίδη, σύζυγο του Σπύρου και την κόρη του για τις υπέροχες λιχουδιές που ετοίμασαν και τις απήλαυσαν οι πάντες. Πριν πω δύο λόγια για τον Κ. Τσάτσο, θέλω να ευχαριστήσω θερμά την κ. Χριστίνα Ιατρού-Σοϊταρίδη για τα καλά της λόγια. Άργησα πολύ. Ευχαριστώ. Σ’ αυτή τη στήλη ή ξεχωριστά θα δημοσιεύσουμε, με αφορμή τις προσπάθειες του κ. Αμανατίδη, τις προσπάθειες του Κωνσταντίνου Τσάτσου για την ίδρυση Προτύπων πραγματικών Κλασσικών Γυμνασίων των οποίων οι απόφοιτοι θα γνώριζαν καλά Λατινικά και Αρχαία Ελληνικά…. 

Φίλες και φίλοι θα τα πούμε, αν θέλει ο Μεγαλοδύναμος, την άλλη εβδομάδα.