Οι δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας της Ελλάδας δείχνουν τον κίνδυνο που διατρέχει ο Ελληνισμός όταν μιλούν άνθρωποι οι οποίοι δεν γνωρίζουν το αντικείμενο για το οποίο μιλούν.
Σε εκπομπή αθηναϊκού τηλεοπτικού σταθμού τη Δευτέρα το βράδυ, ο πρώην αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Αυγή» δήλωσε (μεταξύ άλλων): «… ότι έχουν υποστεί οι Πόντιοι από τη θηριωδία των Τούρκων. Αυτό είναι άλλο πράγμα και άλλο πράγμα η γενοκτονία με αυστηρή, επιστημονική έννοια».
Σε κείμενό του στην «Αυγή», στις 20 Αυγούστου 2014, με τίτλο «Παλαιοκομματισμός και «Γενοκτονία», έγραψε: «Τα περί Γενοκτονίας ήταν μια απόφαση εσωτερικής πολιτικής σκοπιμότητας και όχι διεθνούς σημασίας».
Δεν έχουμε παρά να κοιτάξουμε τον τουρκικό Τύπο (βλέπε φώτο) να δείτε τις επιπτώσεις τέτοιων ανεύθυνων δηλώσεων. Τη στιγμή που υπάρχουν πολιτικοί επιστήμονες οι οποίοι μελετούν το φαινόμενο της γενοκτονίας -έγκλημα σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο- δεν επιτρέπεται κάποιοι που δεν έχουν σχέση με το θέμα να κάνουν τέτοιου είδους δηλώσεις.
Σύμφωνα με τους θεωρητικούς και μελετητές γενοκτονιών, τέσσερα είναι τα στάδια μιάς γενοκτονίας: Πρώτον, το μίσος που ξεκινά από τη θρησκεία – κλασικό παράδειγμα ο αντιεβραϊσμός. Δεύτερον, όταν αυτό το παραδοσιακό θρησκευτικό μίσος γίνεται «φυλετικό». Τρίτον, η πολιτική βούληση, δηλαδή όταν ο πολιτικός κόσμος παίρνει μια απόφαση για να εξοντώσει έναν πληθυσμό που θεωρείται απειλή γι’ αυτόν – για παράδειγμα, είτε αυτός ο πληθυσμός αποκαλείται εβραϊκός είτε χριστιανικός είτε… Μάο-Μάο πρέπει να εξοντωθεί. Από τη στιγμή που η κυβέρνηση αποφάσισε την εξόντωση του πληθυσμού ακολουθεί το άλλο στάδιο που αφορά την προετοιμασία του λαού για να εκτελέσει αυτή την απόφαση. Στην περίπτωση των Νεότουρκων και των Ναζί, υπήρξαν δέκα χρόνια προετοιμασίας, ισχυρότατης προπαγάνδας. Ο Ισραηλινός επιστήμονας, Stefan Ihrig, για παράδειγμα, παρουσιάζει τον Μουσταφά Κεμάλ ως πρότυπο για τον Αδόλφο Χίτλερ. Τέταρτον (και τελευταίο), στάδιο είναι η σφαγή. Υπάρχει μεγάλη προετοιμασία, περνά πολύς χρόνος για να φθάσουμε σε μια γενοκτονία. Δεν μπορείς να πεις σε έναν άνθρωπο ή σε μια ομάδα πάμε να εξοντώσουμε αυτούς γιατί είναι απειλή. Πρέπει να προετοιμάσεις το θύμα για να δει ο θύτης το θύμα όχι ως άνθρωπο αλλά ως κάτι άλλο.
Στην περίπτωση της Γενοκτονίας των Ελλήνων, έχουμε έγγραφα από το 1910 που αναφέρονται στους χριστιανικούς πληθυσμούς ως «αγριόχορτα», «ιοί», «βακτήρια» που «πρέπει να ξεριζωθούν για το καλό της πατρίδας». Μετά από είκοσι χρόνια, οι Ναζί χρησιμοποιούσαν ακριβώς τους ίδιους όρους για τους Εβραίους, είναι «ξένα πλάσματα», είναι «επικίνδυνοι» και «πρέπει να εξοντωθούν για το καλό της Γερμανίας». Αυτό είναι το φοβερότερο ότι μέσα σε μια γενιά είδαμε το φαινόμενο της γενοκτονίας.
Τα αποτελέσματα της γενοκτονίας και της «εθνοκάθαρσης» μοιάζουν μεταξύ τους. Η διαφορά βρίσκεται στην πρόθεση των εγκληματιών – τι είχαν στο μυαλό τους. Όταν σκοπεύουν οι γενοκτόνοι στην καταστροφή διαμέσου της μαζικής σφαγής των θυμάτων, αυτό συνιστά γενοκτονία. Αυτό είχαν στο νου τους τόσο οι Νεότουρκοι/Κεμαλικοί όσο και οι Ναζί.
Αυτοί που αποπειρώνται να ασχοληθούν με θέματα γενοκτονιών, καλό θα είναι να μελετήσουν τους σχετικούς (και όχι τους άσχετους).
*Ο Δρ Παναγιώτης Διαμάντης διδάσκει Μελέτες Γενοκτονιών στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας Σίδνεϊ.
