Μέσα σε μια κατάμεστη αίθουσα, στο οίκημα του Εργατικού Συνδέσμου «Δημόκριτος», γιορτάστηκε η εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου. Πολλοί συμπάροικοι παρευρέθηκαν στην εκδήλωση για να αποτίσουν φόρο τιμής στους ηρωικούς φοιτητές που προασπίστηκαν τη δημοκρατία και την ελευθερία κατά τη διάρκεια του Νοέμβρη του έτους 1973.
Ο φιλόλογος καθηγητής Γιάννης Μηλίδης μίλησε για τα γεγονότα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και τόνισε ότι το παράδειγμα και η αυτοθυσία των φοιτητών του Πολυτεχνείου συνεχίζει να μας εμπνέει και να μας διδάσκει τα μεγάλα ιδανικά της δημοκρατίας και της εθνικής ανεξαρτησίας. Τόνισε ότι έχουμε υποχρέωση απέναντι στους φοιτητές και απέναντι στη νέα γενιά να συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική υπόταξη τού ελληνικού λαού στα μνημόνια που οδήγησαν τον ελληνικό λαό στη φτώχεια και σε ένα νέο κύμα μετανάστευσης.
Στην εκδήλωση παρουσιάστηκαν τα τραγούδια του αγώνα του Μίκη Θεοδωράκη, από τους μουσικούς Χρήστο Ιωαννίδη, (τραγούδι, κιθάρα) και Γιώργο Σπύρου (μπουζούκι). Η Ρένα Φραγκιουδάκη πρόσφερε στο τέλος της εκδήλωσης τη δικιά της μουσική φωνή.
Η συγκέντρωση που οργανώθηκε από την Επιτροπή Μνήμης του Πολυτεχνείου την Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015, ομόφωνα έγκρινε τη ακόλουθη διακήρυξη για τα ΜΜΕ:
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ
42 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Ο ηρωικός ξεσηκωμός του λαού και της νεολαίας στο Πολυτεχνείο το Νοέμβρη του 1973 συνεχίζει και φλογίζει τις καρδιές όλων όσοι δεν υποκύπτουν στα καλέσματα τής υποταγής και της μοιρολατρίας.
Αποτελεί ορόσημο και φωτεινό παράδειγμα για το λαό και την νεολαία που δεν υποτάσσεται και συνεχίζει οργανωμένα και συλλογικά να αντιστέκεται στην επίθεση που δέχεται σε κάθε εργασιακό, κοινωνικό, εκπαιδευτικό και ασφαλιστικό του δικαίωμα.
Στην Ελλάδα 42 χρόνια μετά και ο αγώνας για «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» συνεχίζεται:
– 42 χρόνια μετά – το ψωμί λείπει από το τραπέζι για χιλιάδες λαϊκές οικογένειες,
– 42 χρόνια μετά – η παιδεία για τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας μετατρέπεται σε εμπόρευμα,
– 42 χρόνια μετά – η ελευθερία τους είναι η δική μας εκμετάλλευση και σκλαβιά.
Στην Αυστραλία, ο δικομματισμός των τωρινών κυβερνήσεων δείχνει σχεδόν πλήρη αιμομιξία στην αντιλαϊκή πολιτική, οδηγεί την εργατική-λαϊκή οικογένεια στη φτώχεια, στην εξαθλίωση, την ανεργία και την ανασφάλεια. Σήμερα στην Αυστραλία, το δικαίωμα στην μόρφωση συνεχώς υποβαθμίζεται με την υποχρηματοδότηση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, της δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα καταντάει εμπορικά/καταναλωτικά και τα οδηγεί στην ελεύθερη αγορά με την ανεξέλικτη αύξηση του κόστους των διδάκτρων.
Το Φοιτητικό Συνδικαλιστικό Κίνημα της Αυστραλίας αντέδρασε οργανωμένα και δυναμικά ενάντια στις προτιθέμενες μεταρρυθμίσεις στον προϋπολογισμό του 2014 της Κυβέρνησης Συνασπισμού του Mr Abbott που στόχο είχαν την πλήρη απελευθέρωση του κόστους των διδάκτρων στα πανεπιστήμια και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης γενικότερα.
Η αγωνιστική αντίσταση του φοιτητικού κινήματος ανάγκασε την Κυβέρνηση του Συνασπισμού της Αυστραλίας, με το νέο Πρωθυπουργό τον Mr. Turnbull, το 2015, να εγκαταλείψει τις μεταρρυθμίσεις.
Αυτό είναι ένα δίδαγμα, από όπου βγαίνει ένα βασικό συμπέρασμα: ότι όταν ο λαός μας, εργαζόμενοι και νεολαία, είναι οργανωμένος, ενωμένος και αλληλέγγυος με το συνδικαλιστικό κίνημα, μπορεί να αγωνιστεί και να αντισταθεί στην αντιλαϊκή πολιτική και να νικήσει μέχρι και τον πιο ακατανίκητο φαινομενικά εχθρό.
Σήμερα, η νέα γενιά της Αυστραλίας από 18 – 26 χρονών, αντιμετωπίζει 25% ανεργία και είναι η πιο χρεωμένη γενιά στην ιστορία της , με το μεγαλύτερο χρέος να είναι το κόστος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
– Η Συγκέντρωση προτείνει οι σπουδές και η εκπαίδευση γενικότερα στην Αυστραλία να είναι απρόσκοπτα δωρεάν!
Ζήτω οι Αγώνες, εμπνευσμένοι από την εξέγερση λαού και νεολαίας στο Πολυτεχνείο που έχουν στόχο ένα καλύτερο αύριο για όλους τους λαούς!
Μελβούρνη, 22 Νοεμβρίου 2015
