Το Φιλοσοφικό Καφενείο Μελβούρνης είναι ένα Πνευματικό Κέντρο Πολιτισμού και δημιουργικής φιλοσοφικής και ελληνικής γλωσσικής έκφρασης και είναι ανοικτό σε όλους αδιακρίτως τους ελληνόγλωσσους πολίτες της πόλης μας.
Έχει συσταθεί εδώ και πολλά χρόνια και είναι ζωντανή συνέχεια της Εταιρείας Αρχαίων Ελληνικών Μελετών και του περιοδικού «Αθηνά», που σήμερα στεγάζεται στο κτήριο του Παναρκαδικού Συλλόγου «Ο Κολοκοτρώνης» στο 570 Victoria St., North Melbourne. Παλαιότερα λειτουργούσε στο κτήριο της Κεντρικής Ελληνικής Κοινότητας στην πόλη, αλλά από την αρχή του 2013 βρίσκεται στην άλλη μας βορειότερη πνευματική κοιτίδα της Μελβούρνης, όπου υπάρχει αρκετό δωρεάν πάρκινγκ για όλους τους θαμώνες του, οι οποίοι είναι πάντα ευγνώμονες προς τον Παναρκαδικό Σύλλογο για τη φιλοξενία!
Από την ημέρα της σύστασής του έως σήμερα, η πολιτισμική δραστηριότητα που αναπτύσσει είναι φιλοσοφικά και γλωσσικά πολύπλευρη, σταθερή, συνεχής και ολοένα εμπλουτίζεται με νέες πρωτοβουλίες για την ανύψωση του ελληνικού πνευματικού επιπέδου της Μελβούρνης που συνοψίζεται στα λόγια του ποιητή μας Γιάννη Ρίτσου: «Και να αδερφέ μου, που μάθαμε να κουβεντιάζουμε, ήσυχα, ήσυχα κι απλά»! Και… «Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε, για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, απ’ τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε, για να σμίξουμε τον κόσμο»!
Ως Φιλοσοφικό, Γλωσσικό και Πνευματικό Κέντρο, λειτουργεί κάθε πρώτη Τρίτη του μήνα από το Μάρτιο μέχρι και το Δεκέμβριο από τις 5.30 έως 8.30 μ.μ. όπου όλοι είναι ευπρόσδεκτοι να εμπλουτίσουν το πνευματικό τους επίπεδο, αλλά και να προσφέρουν με ό,τι μπορούν σε αυτό.
ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ
3 Μαρτίου 2015: Επιστροφή στο Φιλοσοφικό Καφενείο. α) Γλώσσα: Το Φιλότιμο κατά Πλάτωνα Πολιτεία 347 Β και Αριστοτέλη Ηθικά Νικομάχεια 1125 β0 Γλωσσικές παρατηρήσεις: Β=Μπ, βαίνω- μπαίνω, αναλύσεις αυτών και έρευνες στα ου, ουκ, ουχ, συν, λοιπόν, αύθις κ.ά. β) Φιλοσοφία: Προβολή σύντομου φιλμ «Ελλάς» του Σπανού. Φιλοσοφική προσέγγιση, συζήτηση, θεωρήσεις.
7 Απριλίου 2015: α) Γλώσσα: Πάσχα-Λαμπρή, χρέος επαχθές=δυσβάσταχτο, Προσοχή: απεχθής=αντιπαθητικός. Χρήσεις τους. Σεισάχθεια=σύω και άχθος, κλαυσίγελος, τραγέλαφος, Κένταυρος, Γοργόνα, Πήγασος, Μέδουσα, μαρτύριο, μαρτυρία, σπερμολόγος κ.ά. Έναρξη του νέου βήματος: «Το Δεκάλεπτο του Μαθητή». β) Φιλοσοφία: Πλάτων και Αριστοτέλης, Ο κόσμος των Ιδεών, ρεαλισμός, αθάνατος=άφθαρτος. Ο Πλάτων φανταζόταν την ψυχή χωριστή από το σώμα και ότι όταν φύγει από αυτό είναι αθάνατος. Πού όμως διατηρείται η μνήμη; Υπάρχει ζωή χωρίς μνήμη; Τι σημαίνει ότι είναι προϊόν του κόσμου των Ιδεών; Η συνέχεια τον άλλο μήνα…
5 Μαΐου 2015: α) Γλώσσα: Ενδελεχής, ενδελέχεια. Είναι άλλος ο Αριστοτελικός όρος: Εντελέχεια = Εν+τέλος+έχω, δηλαδή έχει το σκοπό μέσα του. Είναι πλήρης. (Ολοκληρωμένη ενέργεια σε σχέση με την ύλη). Διαφορές: κατ’ αρχήν/κατ’ αρχάς, αναστήλωση, υποστύλωση, τριάμισι, τρεισήμισι, παρά+εν+πίπτω=παρεμπιπτόντως, αποτείνομαι, αποταθώ, σήραγγα, σύριγγα, χιλιετία, χιλιετηρίδα, παλαίμαχος, απόμαχος, δραχμή, αδράχνω, δράττομαι κ.ά. β) Φιλοσοφία: Γενικές παρατηρήσεις στον Πλάτωνα. Η αρχή της ιδιαιτερότητας των εξωσωματικών ψυχών. Δεν υπάρχει νεκρανάσταση στον Πλάτωνα. Αριστοτέλης, ο εμπειρικός φιλόσοφος.΄Εμβια όντα, άψυχα όντα. ΄Ο,τι ζει έχει ψυχή: παίρνει τροφή, μεγαλώνει, κάνει απογόνους και χάνεται. Οργανικό ον= έχει μέσα του όργανα: το φασόλι. Η κιμωλία δεν έχει όργανα=ανόργανο ον. Εδώ έρχεται η Εντελέχεια. Κατά Αριστοτέλη: «Η ψυχή ου χωριστή του σώματος». Η ψυχή διαλύεται όπως διαλύεται και χάνεται και το σώμα. Λογικό, Θυμοειδές και Επιθυμητό δεν υπάρχουν όταν έρθει ο θάνατος!
*Το Β’ Μέρος θα δημοσιευτεί προσεχώς
