ΔΕΝ παίζεται το άτομο…
Έχει δεν έχει ομάδα, ο Special One, θα απασχολεί τα διεθνή ΜΜΕ…
ΤΗΝ ώρα που το Νησί περιμένει την απόλυση του Λουίς φαν Χάαλ από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την πρόσληψη του Ζοσέ Μουρίνιο, η “Sunday People” δίνει μια νέα εκδοχή για το μέλλον του Πορτογάλου, λέγοντας πως θέλει να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της εθνικής ομάδας της Αγγλίας όταν ο Ρόι Χόντσον ολοκληρώσει την θητεία του.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, o Special One δεν παρακαλά να απολυθεί ο φαν Χάαλ από τους «κόκκινους διαβόλους» για να μην μπει σε δίλημμα. Αν η Γιουνάιτεντ τον προσεγγίσει επίσημα, δύσκολα θα αρνηθεί. Όσο, όμως, δεν υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο, τόσο ο Μουρίνιο θα σκέφτεται τα «τρία λιοντάρια».
Ο Πορτογάλος, που έχει δηλώσει ότι θα παραμείνει στο Λονδίνο μαζί με την γυναίκα του και τα δυο τους παιδιά, φέρεται να εκμυστηρεύτηκε στον ατζέντη του Ζόρζε Μέντες, ότι αν δεν έχει βρει δουλειά μέχρι το καλοκαίρι, θέλει μετά το Euro 2016 να καθίσει στον πάγκο της Αγγλίας.
ΑΥΤΑ για την ώρα γύρω από τον Μουρίνιο και είναι νωρίς…
Φανταστείτε, ότι ακόμη δεν τον… “έστειλαν” στην Αυστραλία.
Με τόσα λεφτά που έχουν οι ομάδες μας -έτσι γράφουν εκτός Αυστραλίας ρεπορτάζ- και με τόσους παικταράδες του διεθνούς ποδοσφαίρου που κάνουν ουρά για να έρθουν στο εθνικό μας πρωτάθλημα, να μην γίνει και μια πρόταση στον Ζοσέ;
ΜΕ την ευκαιρία…
Βρετανός δημοσιογράφος ρώτησε τη μεγάλη μορφή της Μάντσεστερ Γιουν. και κορυφαίο σκόρερ, Ντένις Λόου, αν η τότε ομάδα της Γιουνάϊτεντ θα κέρδιζε τη σημερινή.
“Ναι” απάντησε ο βετεράνος γκολτζής.
“Με σκορ 1-0!”
-“Με τόσο μικρό σκορ;” ξαναρωτάει ο ρεπόρτερ, για να πάρει την απάντηση:
“Μην ξεχνάτε ότι είμαστε και 70άρηδες….”!
(Φοβερό…. και άκρως βρετανικό).
ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ σημασίας για το ποδόσφαιρο της Αυστραλίας, θα πρέπει να θεωρηθεί η… “απολογία” του ρέφερι Μπεν Ουίλλιαμς, ο οποίος μετά τον αγώνα Δυτικού Σίδνεϊ-Αδελαΐδας, και σε τηλεοπτικές δηλώσεις του, παραδέχτηκε ότι ήταν λάθος του, που δεν είδε τα δύο πέναλτι (ένα για κάθε ομάδα), που ήταν κλασικές περιπτώσεις παράβασης των κανονισμών.
“ΑΠΟ το σημείο που βρισκόμουν, δεν είχα την ολική εικόνα της φάσης και γι αυτό δεν σφύριξα τα πέναλτι” τόνισε στις δηλώσεις του ο διεθνής ρέφερι, αλλά το θέμα δεν πρέπει να κλείσει εδώ…
Σίγουρα η “απολογία” και το “mea culpa” του Νεοζηλανδού διαιτητή δεν έγινε με δική του πρωτοβουλία…
Στην Ομοσπονδία έχουν βαρεθεί να ακούν τα δικαιολογημένα παράπονα παραγόντων και προπονητών και με πρόσφατο ένα άλλο σοβαρό ατόπημα του Ουίλλιαμς, το πέναλτι-“μαϊμού” που έδωσε σε τάχα ανατροπή του Μπερίσα από τον Άντε Κόβιτς, στο 1-1 της Βίκτορι με την Πέρθη, κατάλαβαν -οι της Ομοσπονδίας- ότι είναι καιρός να πάρουν θέση…
ΤΟ έκαναν με τις δηλώσεις του Ουίλλιαμς που με το απολογητικό του ύφος μας έπεισε για μια ακόμη φορά ότι…
“Άνθρωποι είναι και οι διαιτητές και έχουν δικαίωμα στο λάθος!”.
ΣΕ καμία περίπτωση δεν διαφωνώ με αυτό…
Και ο πιλότος κάποιου επιβατικού “μπόινγκ” που το “ρίχνει” σε κακοτράχαλα βουνά, άνθρωπος είναι και έχει δικαίωμα στο λάθος!
Ίσως για τελευταία φορά, αλλά έχει άνθρωπος είναι/ήταν….
ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ η σύγκριση το ξέρω…
Απλώς, ήθελα να τονίσω ότι δεν μπορούμε να τα βάζουμε όλα κάτω από το χαλί και να λέμε…
“Γράψε λάθος, πάμε παρακάτω”.
ΟΛΑ τα λάθη στη ζωή, μικρά ή μεγάλα, αφήνουν τα σημάδια τους.
Πληγώνουν, πότε λίγο και πότε πολύ…
ΓΙ’ ΑΥΤΟ και για ένα εκατομμύριο ακόμη λόγους, τώρα που ξέρουμε και επίσημα ότι οι διαιτητές μας κάνουν λάθη, να πάμε ένα βήμα παραπέρα για να τους βοηθήσουμε.
Πως;
-Με έμπειρους επόπτες, μια και στην περίπτωση του Ουίλλιαμς που παραδέχτηκε ότι “δεν είδε καλά”, ήταν ευθύνη των εποπτών να δούνε τις δύο παραβάσεις. Ή τις τρεις, αν προσθέσουμε και αυτή με τον Μπερίσα.
-Να καθιερωθεί… επειγόντως και η παρουσία δύο έξτρα εποπτών πίσω και στο πλάι των εστιών.
Εφαρμόζεται ήδη σε μεγάλα ευρωπαϊκά παιχνίδια της UEFA.
Να καθιερωθεί και εδώ, όχι γιατί το ζήτησε ο “φωνακλάς” Γκρέιαμ Άρνολντ, αλλά γιατί είναι απαραίτητη ανάγκη…
ΜΕ μέτριους ρέφερι και μετριότερους επόπτες, ένα ακόμη διαιτητικό “μάτι”, θα βοηθήσει στην μείωση των λαθών και στο να επανακτήσουν οι φίλαθλοι την εμπιστοσύνη προς τους “άρχοντες των αγώνων”, που σαν όλους τους “άρχοντες” του πλανήτη, έχουν μια ροπή προς τα λάθη…
ΠΟΤΕ στα… ανθρώπινα και πότε στα κατά παραγγελία!
ΤΕΛΙΚΑ, οι σχέσεις κάποιων επώνυμων ποδοσφαιριστών με τις ομάδες τους, είναι σαν τους μ ε γ ά λ ο υ ς έ ρ ω τ ε ς.
Ροδοπέταλα και όρκοι αιώνιας αγάπης στην αρχή και “μαχαιρώματα” (που λέει ο λόγος) στην συνέχεια!
Το σκεπτόμουν διαβάζοντας μια είδηση για τον πρώην πλέον αρχηγό του Ολυμπιακού, Γιάννη Μανιάτη, που επιστρέφει σιγά, σιγά, μετά από μακρά περιπέτεια με τραυματισμό.
ΔΙΑΒΑΖΩ…
“Πώς αλλάζουν οι καιροί… Ο Γιάννης Μανιάτης που αποελούσε ένα από τα αγαπημένα παιδιά στον Ολυμπιακό, έχει πάρει το μήνυμα να βρει άμεσα ομάδα, καθώς δεν τον εμπιστεύεται ο Μάρκο Σίλβα, αλλά και ότι είναι ο πιο ακριβοπληρωμένος Έλληνας παίκτης, με ετήσιες αποδοχές 800.000 ευρώ (…καθαρά!!)”.
ΑΛΗΘΕΙΑ…
Πως αλλάζουν οι καιροί!
