Στον αέρα βρίσκεται η «απειλή» του πρωθυπουργού, Malcolm Turnbull, να διαλύσει Βουλή και Γερουσία και να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές, μετά την απόφαση του Εργατικού Κόμματος και των Πράσινων να εμποδίσουν την σύγκλιση της Γερουσίας νωρίτερα από την καθορισμένη ημερομηνία.
Με την απόφασή τους αυτή, τα δυο κόμματα θα εμποδίσουν την καταψήφιση του νομοσχεδίου για την πάταξη της διαφθοράς στα συνδικάτα, που θα έδινε τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να διαλύσει την Βουλή και την Γερουσία και να πάει σε εκλογές.
Στο μεταξύ, ο Malcolm Turnbull συμπλήρωσε την Δευτέρα έξι μήνες στην πρωθυπουργία και οι αναλύσεις δίνουν και παίρνουν, αν όντως δικαίωσε τις προσδοκίες της πλειοψηφίας των μελών της κοινοβουλευτικής ομάδας του Φιλελεύθερου Κόμματος (που τού έδωσε τον πρωθυπουργικό θώκο), ανατρέποντας τον Toni Abbott.
Την Δευτέρα δημοσκόπηση της εταιρίας Ipsos για λογαριασμό του εκδοτικού συγκροτήματος Fairfax, έδειξε προβάδισμα στο Συνασπισμό Φιλελευθέρων-Εθνικών.
Η δημοσκόπηση προκάλεσε έκπληξη στους πολιτικούς αναλυτές. Έκπληξη, γιατί, σε αντίθετη με άλλες πρόσφατες δημοσκοπήσεις, φέρει την κυβέρνηση να προηγείται.
Μετά την καταμέτρηση και των δεύτερων προτιμήσεων, ο Συνασπισμός συγκεντρώνει το 53% των ερωτηθέντων, έναντι του 47% που συγκεντρώνει το Εργατικό Κόμμα. Αυτό σημαίνει ότι αν γίνονταν τώρα οι εκλογές η κυβέρνηση Turnbull θα τις κέρδιζε.
Μια πιο προσεκτική ανάλυση, όμως, όπως και μια εκτίμηση της γενικότερης πολιτικής κατάστασης, περιέχει ανησυχητικά σημάδια για την κυβέρνηση. Όπως, για παράδειγμα, η πτώση της δημοτικότητας του ίδιου του πρωθυπουργού Malcolm Turnbull, που έκανε βουτιά 14 μονάδων και ενώ το Νοέμβριο το 69% τον θεωρούσε ως καταλληλότερο πρωθυπουργό, σήμερα το ποσοστό αυτό έχει υποχωρήσει στο 55%.
Πάντως, ο πρωθυπουργός εξακολουθεί να είναι δημοφιλέστερος του αρχηγού του Εργατικού Κόμματος, Μπιλ Σόρτεν, που συγκεντρώνει μόλις το 33%.
Αυτό που προκύπτει από τις αναλύσεις είναι ότι η αντιπολιτευτική γραμμή του Εργατικού Κόμματος έχει απήχηση.
Τι λέει το Εργατικό Κόμμα; Ότι ο Malcolm Turnbull είναι ένας αναποφάσιστος πρωθυπουργός που έξι μήνες δεν έχει να παρουσιάσει τίποτα και εφαρμόζει την πολιτική του προκατόχου του, Tony Abbott.
Ήδη, κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης δεν κρύβουν την ανησυχία και τον εκνευρισμό τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ομολογία του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και αρχηγού του Εθνικού Κόμματος, Barnaby Joyce, ότι κινδυνεύει να χάσει την έδρα του New England από τον ανεξάρτητο υποψήφιο Tony Windsor.
Ένα τέτοιο ενδεχόμενο προκύπτει εξάλλου και από την δημοσκόπηση Newspoll που δημοσιεύει η εφημερίδα «The Australian», σύμφωνα με την οποία ο κ. Windsor προηγείται με 52% έναντι 48% του Barnaby Joyce.
Μεγάλο πονοκέφαλο προκαλεί, όμως, σε κυβερνητικούς κύκλους η φημολογούμενη συνεργασία της κυβέρνησης με το κόμμα των Πράσινων σε κάποιες έδρες, σε βάρος του Εργατικού Κόμματος.
Μια συνεργασία που επεκτείνεται και στη Γερουσία, όπου αναμένεται να ψηφιστεί νομοσχέδιο για να εμποδίσει την εκλογή ανεξαρτήτων υποψηφίων που συγκεντρώνουν μικρό ποσοστό ψήφων.
Ήδη, ο πρώην αρχηγός των Φιλελευθέρων στη Γερουσία, Eric Abetz, έχει ξεκινήσει εκστρατεία προκειμένου να εμποδίσει την ανταλλαγή προτιμήσεων του κόμματός του με τους Πράσινους.
«Ο τρόπος που δίνεις τις προτιμήσεις του, λέει πολλά για τις αρχές σου. Αν δώσουμε ψήφους στους Πράσινους θα χάσουμε ψήφους» είπε ο γερουσιαστής Abetz.
Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι ο πρωθυπουργός, διαβλέποντας την πιθανή πτωτική τάση της δημοτικότητας της κυβέρνησής του, προσπαθεί να «εκβιάσει» την ταυτόχρονη διάλυση βουλής και γερουσίας και την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, ελπίζοντας ότι θα κερδίσει τις εκλογές και θα διατηρηθεί στην εξουσία, έστω και με μειωμένες έδρες.
Τώρα, όμως, μετά την απόφαση των Εργατικών και των Πράσινων να εμποδίσουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο η απειλή του αυτή αιωρείται στον αέρα.
Το Εργατικό Κόμμα στοχοποιεί προσωπικά, πλέον, τον κ. Turnbull θέλοντας να τον παρουσιάσει ως αναποφάσιστο και αναποτελεσματικό.
«Είναι ο κύριος απογοήτευση» είπε ο κ. Σόρτεν και πρόσθεσε: «Το μόνο που τον νοιάζει είναι πότε θα κάνει τις εκλογές. Τίποτα άλλο» είπε ο Εργατικός ηγέτης.
