Η εβδομάδα που διανύουμε είναι αφιερωμένη στον Εθελοντισμό (National Volunteer Week). Και με ξέχωρη ικανοποίηση διαπιστώνουμε ότι πολλές χιλιάδες είναι οι εθελόντριες και εθελοντές της παροικίας μας που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους προς την ομογένεια. Μέσω της «Φροντίδας», της Πρόνοιας, της Αρχιεπισκοπής, της Κοινότητας, των Συλλόγων Ηλικιωμένων και των δεκάδων άλλων Κοινοτήτων και παροικιακών οργανώσεων, οι εθελοντές παρέχουν πολύτιμες υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο.
Ευκαιρία, λοιπόν, μαζί με τις ευχαριστίες μας προς τους εθελοντές για όσα μας προσφέρουν να μοιραστούμε και κάποιες σκέψεις περί εθελοντισμού.
Εθελοντής, λοιπόν, είναι ο πολίτης εκείνος που προσφέρει ανιδιοτελώς τον ελεύθερό του χρόνο ή τη γνώση του για χρήσιμες δράσεις προς όφελος άλλων, χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα.
Δεν περιορίζεται μόνο στην παροχή ανιδιοτελούς κοινωνικού έργου, αλλά περισσότερο αφορά μια στάση ζωής με ιδιαίτερες αξίες, όπως η φιλανθρωπία, η αλληλεγγύη, η κοινωνική δικαιοσύνη και η κοινωνική συμμετοχή.
Η προσφορά εθελοντικής υπηρεσίας, έχει πολλές μορφές δράσης: συνοδεία, βοήθεια στο σπίτι, εμψύχωση, πρόληψη, δωρεά αίματος, μεταφορά ασθενών, επανένταξη,
τηλεφωνική ακρόαση, εξειδικευμένες και επαγγελματικές παροχές, υγειονομικές φροντίδες, ψυχαγωγία, κοινωνική γραμματεία, νομική βοήθεια κ.λπ.
Όλοι εμείς λοιπόν που έχουμε ξεπεράσει την τρυφερή πρώτη ηλικία και πορευόμαστε στα δύσβατα μονοπάτια της δεύτερης (και της τρίτης ηλικίας), έχουμε μια σίγουρη βάση να πατήσουμε πάνω της και να ξεφύγουμε από τις κακοτοπιές που συχνά μας βάζουν να αναμετρηθούμε με την ανθρωπιά μας.
Τον Εθελοντισμό!
Η ανιδιοτέλεια, η αρετή των αρετών κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εθελοντισμό. Ομοίως και η αλληλεγγύη, αρετή που ιδιαίτερα στις μέρες μας είναι και πολύ χρήσιμη.
Κάπου διάβασα πως ο Εθελοντισμός συνδυάζει τον έρωτα του ερασιτέχνη, τη συνέπεια του επαγγελματία, την πειθαρχία του στρατιώτη και την ανιδιοτέλεια του ανώτερου ανθρώπου.
Ποιος δε θα ήθελε να απασχολείται με κάτι που να συνδυάζει όλα αυτά!
Ιδού πεδίον δράσης λαμπρόν!
Οι τρόποι για να εκφράσει κανείς την εθελοντική του διάθεση είναι πάρα πολλοί. Και τα πεδία δράσης επίσης
Αν με ρωτάτε, έχω κιόλας επιλέξει.
Δεν αναφέρθηκα τυχαία στην τρυφερή πρώτη ηλικία και στην…σκληρόπετση δεύτερη. Το έκανα για να οδηγηθούμε μοιραία στην επίσης τρυφερή τρίτη ηλικία, εκεί όπου κλείνει ο κύκλος της ζωής.
Δεινόν το γήρας, ου γαρ έρχεται μόνον!
Κάνεις μας δεν θέλει να γεράσει.
Αλλά και κάνεις δε θέλει να φύγει νέος.
Αυτά… ευτυχώς άλλος τα ορίζει.
Εκείνο που στο χέρι μας είναι, είναι να γνωρίσουμε καλύτερα αυτή την ηλικία προτού διαβούμε το κατώφλι της.
Όχι μόνο για να μπούμε σε αυτήν όσο γίνεται πιο ανθεκτικοί ( να προλάβουμε αρρώστιες, να επιβραδύνουμε το γήρας, να αγαπήσουμε το σώμα μας, το μόνο εργαλείο που έχουμε για τη ζωή), όχι μόνο να γίνουμε πιο σοφοί, αλλά να προσφέρουμε με την πλέον άμεση οδό, στο συνάνθρωπό μας.
Να τον πάρουμε από το χέρι και να τον περάσουμε απέναντι. Όποιο κι αν είναι αυτό το απέναντι: Ένα πεζοδρόμιο, ένα ποτήρι νερό, η ανάγνωση ενός καλού βιβλίου, μια αγκαλιά…
Στο ατέλειωτο και αναπόφευκτο πάρε -δώσε της ζωής, η εθελοντική προσφορά στην Τρίτη ηλικία είναι το απάνθισμα.
Παίρνεις μια γεύση από τη «στερνή γνώση» που καθένας μας θα ήθελε να την είχε «πρώτα» και ταυτόχρονα προσφέρεις τα γερά σου χέρια και πόδια, το δυνατό σου μυαλό, τον πολύτιμο χρόνο σου για να κάνεις μια ευπαθή ζωή να πορευτεί καλύτερα.
Η Τρίτη Ηλικία είναι πηγή γνώσης και εμπειρίας. Εφόδια πολύτιμα για τη δική σου ζωή, που αξιοποιώντας τα, ωφελείς και ωφελείσαι ταυτόχρονα. Προάγεις θεμελιώδεις αξίες και προάγεσαι σε ανώτερα επίπεδα ανθρωπιάς και δημιουργίας ταυτόχρονα.
Και απολαμβάνεις την ύψιστη αμοιβή.
Αυτή, που δεν την περιμένεις!
