ΜΙΑ είδηση που διάβασα προχθές με έβαλε σε σκέψεις. Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, κ. Νίκος Ξυδάκης, δήλωσε, ότι οι ελληνικές προξενικές Αρχές στη Μόσχα διέθεταν μέχρι τον Σεπτέμβριο έξι υπαλλήλους στο Τμήμα Θεωρήσεων Βίζας, που σήμερα έχουν αυξηθεί σε πάνω από 40, ενώ μέχρι το τέλος Μαΐου θα ανέλθουν στους 100!
ΕΚΑΤΟ υπάλληλοι στη Μόσχα μόνο για θεωρήσεις βίζας! Ο λόγος, βεβαίως, είναι θεμιτός καθώς εκτιμάται, ότι ο αριθμός των Ρώσων τουριστών στην Ελλάδα φέτος, μπορεί να ανέλθει στο ένα εκατομμύριο.
Τις ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης για να διευθετήσει τις καθυστερήσεις που παρατηρούνται στην έκδοση βίζας σε Ρώσους που θέλουν να ταξιδέψουν στην Ελλάδα, παρουσίασε, από την πλευρά του, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, κ. Νίκος Ξυδάκης. Ο ίδιος παραδέχθηκε ότι υπήρξαν προβλήματα, σημείωσε, ωστόσο, ότι από τα μέσα Δεκεμβρίου συγκροτήθηκε Ομάδα Εργασίας, η οποία εκπόνησε σχέδιο δράσης που εφαρμόζεται τις τελευταίες 120 ημέρες.
Ο κ. ΞΥΔΑΚΗΣ υπογράμμισε ότι στην Αγία Πετρούπολη και το Νοβοροσίσκ η βίζα εκδίδεται εντός 48 ωρών, ενώ στη Μόσχα, όπου έχουν παρατηρηθεί καθυστερήσεις, έχουν δοθεί οδηγίες ώστε να εξετάζονται κατά προτεραιότητα οι περιπτώσεις ταξιδιωτών που αναχωρούν τις επόμενες πέντε έως επτά ημέρες.
ΜΕΧΡΙ εδώ όλα ωραία και καλά! Με την Αυστραλία, όμως, τι γίνεται; Αν δεχθούμε ότι μόνο στη Μελβούρνη διαβιούν 250.000 ομογενείς, αρκούν οι 4-5 υπάλληλοι του Γενικού μας Προξενείου για την εξυπηρέτησή τους; Φυσικά και όχι.
Γι’ αυτό και παρατηρούνται τεράστιες καθυστερήσεις ακόμα και σε επείγουσες περιπτώσεις.
ΕΚΑΤΟ υπάλληλοι στη Μόσχα μόνο για θεωρήσεις βίζας και 4-5 στη Μελβούρνη για όλες τις δουλειές…
Δεδομένου, μάλιστα, ότι, όπως φαντάζομαι, το Ελληνικό Προξενείο Μελβούρνης κάνει «καλές εισπράξεις» από τις υπηρεσίες που μας παρέχει (είναι «γωνία μαγαζί», όπως θα λέγαμε), νομίζω ότι επιβάλλεται να προσέξει και την «πελατεία του». Δηλαδή εμάς. Την ομογένεια.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ πιστεύω ότι η γενική πρόξενος και οι συνεργάτες του κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να μας εξυπηρετήσουν. Συχνότατα, πέραν των όσων απαιτεί η υπηρεσία τους. Είναι λίγοι όμως. Απελπιστικά λίγοι! Και αδύνατον να εξυπηρετήσουν αποτελεσματικά την ομογένεια. Γι’ αυτό και παρατηρούνται τεράστιες καθυστερήσεις.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ, λοιπόν, το Υπουργείο Εξωτερικών να στελεχώσει με περισσότερο προσωπικό τις διπλωματικές μας υπηρεσίες, γιατί όσο πολύτιμο είναι το συνάλλαγμα των Ρώσων τουριστών, άλλο τόσο είναι και των ομογενών. Που δεν περιορίζεται μόνο σε τουριστικό συνάλλαγμα βεβαίως.
ΙΣΩΣ το έξτρα προσωπικό να μην ήταν απαραίτητο αν μπορούσαν πολλές πράξεις να γίνονταν μέσω ίντερνετ.
ΕΝΑ χαρακτηριστικό παράδειγμα: Γνωστά μου πρόσωπα ήρθαν στην Αυστραλία με τουριστική βίζα για τρεις μήνες. Θέλησαν να παρατείνουν την παραμονή τους εδώ. Ένα βράδυ (μετά εργάσιμων ωρών) μέσω διαδικτύου έκαναν την αίτηση στο Υπουργείο Μετανάστευσης για παράταση, κατέβαλαν και το σχετικό παράβολο με πιστωτική κάρτα και μέσα σε δυο ώρες είχαν την έγκριση.
ΟΥΤΕ ταλαιπωρία ούτε τρέξιμο. Έτσι απλά… Επειδή, όμως, τέτοιου είδους υπηρεσίες (παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες) ίσως αργήσουμε να τις δούμε, ας στείλουν κανέναν έξτρα υπάλληλο και στην Αυστραλία.
ΟΠΩΣ μου λένε οι εδώ διπλωματικές μας υπηρεσίες υστερούν απελπιστικά σε προσωπικό όχι μόνο σε σχέση με τη… Ρωσία, αλλά και σε σχέση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και τις ΗΠΑ! Αληθεύει; Αν ναι, γιατί;
ΚΑΙ μιας και ο λόγος περί υπηρεσιών, τι γίνεται με αυτήν την περιβόητη διακρατική συμφωνία Ελλάδας-Αυστραλίας για χορήγηση βίζας σε νέους με δικαίωμα εργασίας;
Έχει καταντήσει σκάνδαλο! Μα δεν ντρέπεται κανείς γι’ αυτόν τον εμπαιγμό του Ελληνισμού;
ΘΥΜΙΖΩ ότι το θέμα αυτό ξεκίνησε πριν 22 χρόνια! Ήταν ιδέα του ομογενή υπουργού Μετανάστευσης, Νίκου Μπόλκα και ήθελε να υπογράψει τη συμφωνία πρώτα με την Ελλάδα.
ΤΖΙΦΟΣ… τελικά πριν δυο χρόνια (μετά από πολλές προσπάθειες και την κινητοποίηση της Ελληνικής Κοινότητας) έπεσαν υπογραφές.
Μάλιστα, τη συμφωνία ήταν να την υπογράψει ο υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για τον Απόδημο Ελληνισμό, Άκης Γεροντόπουλος (επί κυβέρνησης Σαμαρά), κατά την εδώ επίσκεψή του αλλά δεν τον άφησαν!
ΤΟ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΑΝ για να την υπογράψει η υπουργός Τουρισμού, Όλγα Κεφαλογιάννη που μας ήρθε αργότερα για… τουρισμό. (Το αναφέρω αυτό γιατί η υπουργός Τουρισμού δεν ήξερε ότι το δεύτερο μεγαλύτερο ταξιδιωτικό γραφείο της Αυστραλίας (και από τα μεγαλύτερα στον κοσμο) είναι ελληνικό. Αυτό του Σπύρου Αλυσανδράτου.
ΥΠΕΓΡΑΨΕ, λοιπόν, η κ. Κεφαλογιάννη (με τα τολμηρά ντεκολτέ) τη συμφωνία με τον κ. Σκοτ Μόρισον (σήμερα Θησαυροφύλακας και τότε υπουργός Μετανάστευσης) και υποτίθεται ότι θα την επικύρωνε η Βουλή των Ελλήνων και θα εφαρμοζόταν… Αμ, δε!…
ΤΗΝ ΞΕΧΑΣΑΝ σε ένα συρτάρι! Την ξέχασαν και την θυμήθηκαν όταν το έκανε πρωτοσέλιδο θέμα ο «Νέος Κόσμος».
Στη συνέχεια, λοιπόν, πριν μήνες η συμφωνία με πρωτοβουλία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, επικυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων, αλλά ακόμα να εφαρμοσθεί.
ΚΑΙ με τις εκλογές στην Αυστραλία να γίνονται στις 2 Ιουλίου είναι πιθανόν η εφαρμογή της να καθυστερήσει ακόμα.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, πολυάριθμοι είναι οι νεοφερμένοι Έλληνες που πέφτουν θύματα στυγνής εκμετάλλευσης επειδή δεν υπάρχει αυτή η συμφωνία. Έρχονται εδώ με φοιτητική βίζα, πληρώνουν υπερβολικά δίδακτρα και έχουν δικαίωμα (νόμιμα) να εργάζονται μόνο 20 ώρες την εβδομάδα. Το κόστος ζωής στα ύψη! Πώς να τα βγάλουν πέρα;
ΑΛΛΑ στην Ελλάδα πού να συγκινηθούν οι αρμόδιοι! Και δεν είναι μόνο αυτό! Σκάνδαλο είναι και αυτή η περιβόητη συνταξιοδοτική συμφωνία με την Ελλάδα που υπέγραψαν Χάουαρντ και Καραμανλής (τον τελευταίο, μάλιστα, τον αποθεώναμε κατά χιλιάδες εδώ στη Μελβούρνη).
ΠΑΙΡΝΕΙ χρόνια στο ΙΚΑ να αξιολογήσει τις αιτήσεις ομογενών που δικαιούνται σύνταξη από την Ελλάδα.
Και όταν, τελικά, αποφανθεί ότι την δικαιούνται δεν τους την …καταβάλλει! Και το κακό είναι, όμως, ότι τη σύνταξη που δικαιούνται οι συμπάροικοι από την Ελλάδα τους την κόβει το Centrelink έστω και αν αυτοί δεν την πληρώνονται εδώ. Μιλάμε για τόσο καλή συμφωνία για την οποία παλέψαμε χρόνια και στο τέλος αποθεώσαμε και τον Καραμανλή!
ΤΕΛΙΚΑ, πάνω που πείσαμε τα Κοινοβούλια της Νότιας Αυστραλίας και της Νέας Νότιας Ουαλίας να αναγνωρίσουν την Ποντιακή Γενοκτονία κοντεύουμε να την ξεχάσουμε… εμείς!
ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΜΕΝΕΣ φέτος οι εκδηλώσεις Μνήμης που γίνονται αυτό το Σαββατοκύριακο στη Μελβούρνη. (Γράφουμε χωριστά σε άλλες στήλες). Πολυδιασπασμένοι οι Πόντιοι της Αυστραλίας δεν πρέπει να αναμένουν ότι θα πετύχουν την αναγνώριση αν πρώτα δεν τα βρουν μεταξύ τους…
ΣΤΟ παροικιακό ημερολόγιο των επετειακών εκδηλώσεων μας (εδώ είμαστε άσοι, δεν αφήνουμε επέτειο χωρίς να την θυμηθούμε) προστέθηκε και άλλη μια: Η Μάχη της Καλαμάτας! Οι Μεσσήνιοι θα τιμήσουν αύριο την 75η επέτειό τους αλλά χωρίς τον «Παπαφλέσσα» (του Καλλιάνη).
ΕΝΑ θέμα, πάντως, που φαίνεται ότι το έχουμε πάρει ζεστά ως ομογένεια είναι αυτό της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα. Εδώ γίνεται «δουλειά». Ειδικά στην Αδελαΐδα… Και δεν είναι τυχαίο ότι μετά τις πετυχημένες πρωτοβουλίες του εκεί Ελληνισμού ο υπουργός Πολιτισμού, Αριστείδης Μπαλτάς, έκανε στροφή 180 μοιρών στον τρόπο διεκδίκησής τους σε σχέση με την προηγούμενη τοποθέτησή του στη Βουλή επί του θέματος μόλις πριν από πέντε μήνες.
«ΑΝ ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών αντιπροσωπεύει όλα τα έθνη του κόσμου και όλα τα έθνη του κόσμου πουν ότι «τα γλυπτά πρέπει να επιστραφούν» τότε θα πάμε στο δικαστήριο» δήλωσε. Πρόκειται για τον ίδιο υπουργό που τον Δεκέμβριο είχε δηλώσει στη Βουλή ότι «η κυβέρνηση έχει την τάση να μην προχωρήσει σε νομική διεκδίκηση, κυρίως επειδή κινδυνεύουμε να χάσουμε το σχετικό δικαστήριο», ακολουθώντας με συνέπεια την ανάλογη θέση που είχε πάρει την άνοιξη και ο υφιστάμενος και προκάτοχός του, αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού, Νίκος Ξυδάκης.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για ένα ζήτημα για την υποστήριξη του οποίου έχουν συσταθεί ήδη 17 επιτροπές από την Αυστραλία έως τον Καναδά, έχουν πάρει θέση δημοσίως προσωπικότητες από το χώρο του θεάματος που επηρεάζουν την κοινή γνώμη -ανάμεσά τους οι Τζορτζ Κλούνι, Στίβεν Φράι, Λίαμ Νίσον, Τομ Χανκς, Βανέσα Ρεντγκρέιβ, Τζούντι Ντεντς και Ιαν ΜακΚέλεν- και για το οποίο έχει εκδώσει ψηφίσματα ο ΟΗΕ και η UNESCO που έχει αναλάβει ρόλο διαμεσολαβητή.
ΕΙΔΙΚΑ η ομογένεια της Αυστραλίας έχει αναδείξει το θέμα αυτό εδώ και δεκαετίες με τη στήριξη πρώην πρωθυπουργών (Ουίτλαμ, Φρέιζερ, Χόουκ, Κιτιγκ, Ραντ και Χάουαρντ). Μάλιστα, ο Χάουαρντ πείστηκε όταν με πρωτοβουλία του (μακαρίτικου) ΣΑΕ ο «Νέος Κόσμος» είχε συγκεντρώσει δεκάδες χιλιάδες υπογραφές!
