Γράφουμε για να αποχαιρετήσουμε τον Δημήτρη, γνωστό ως Τζιμ Σεβαστό. ΄Ηταν ένας πραγματικός κύριος. Ο Τζιμ εργαζόταν στην καθημερινή του εργασία ως ιδιοκτήτης φαρμακείου, ενώ ταυτόχρονα αφιέρωσε πάνω από 50 χρόνια εθελοντικής εργασίας σε πολλούς κοινωφελείς σκοπούς στους οποίους συμπεριλαμβάνεται ο Άγιος Δημήτριος Mooney Ponds, η «Φροντίδα» -περισσότερο από 20 χρόνια- και το νοσοκομείο Bethlehem Care – πάνω από 10 χρόνια. Ο Τζιμ συμμετείχε στη «Φροντίδα» ως εθελοντής και ύστερα υπηρέτησε πάνω από 20 χρόνια ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και, επίσης, από τις θέσεις του Ταμία και Γραμματέα.
Ο Τζιμ απολάμβανε της μεγάλης εκτίμησης όλων στη «Φροντίδα». Η καθαρότητα των αξιών του, η απλότητα και η συμπεριφορά του ήταν υποδειγματικές για όλους όσους συνεργάζονταν μαζί του, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, το διοικητικό και άλλο προσωπικό και οι εθελοντές. Ο Τζιμ εκτιμούσε την εθελοντική υπηρεσία προς το κοινό και πίστευε ότι κάθε δραστηριότητα θα πρέπει να γίνεται με γνώμονα τη βελτίωση των ανθρώπινων συνθηκών και τη μείωση των αιτιών πόνου και δυστυχίας.
Η σεμνότητα του Τζιμ, η στοχαστική του ανάλυση και η σωστή του κρίση, μαζί με την επιδίωξή του για συναινετική συλλογική εργασία, βοήθησαν τα μέγιστα τη «Φροντίδα» κατά την περίοδο της μεγαλύτερης επέκτασής της. Υποστήριξε με λόγια και με πράξεις τόσο στο Διοικητικό Συμβούλιο όσο και στο λειτουργικό επίπεδο, όλες τις κύριες πρωτοβουλίες για την επέκταση των πολύ απαραίτητων υπηρεσιών για τον αυξανόμενο αριθμό των ηλικιωμένων μας. Τον θυμούμαστε να πηγαίνει στο Ballarat, με μέλη του προσωπικού για να ελέγξει την επάρκεια των εκεί παρεχομένων υπηρεσιών. Να συναντιέται με διάφορους υπεύθυνους του Δήμου Darebin για πολλούς μήνες ώστε να εξασφαλιστεί το οικόπεδο στο οποίο χτίστηκε το παράρτημα του οργανισμού «Άνεση». Ο Τζιμ προήδρευε της πρώτης οργανωτικής επιτροπής βορειοανατολικών προαστίων, η οποία βοήθησε στο άνοιγμα του Γηριατρείου «Άνεση». Συνεργάστηκε στενά με διάφορες υποεπιτροπές, το προσωπικό τους και αρχιτέκτονες για τη συνεχή βελτίωση, το σχεδιασμό και την κατασκευή των νοσηλευτικών εγκαταστάσεων της «Φροντίδας» και το σχεδιασμό του παραρτήματος «Στοργή». Επίσης, έπαιξε ζωτικό ρόλο στην αναγνώριση της σπουδαιότητας της περίθαλψης των ηλικιωμένων στα σπίτια τους, ώστε οι ηλικιωμένοι μας να παραμένουν όσο το δυνατόν περισσότερο στα σπίτια τους. Την περίοδο του Τζιμ Σεβαστού, η «Φροντίδα» πρόσφερε τη φροντίδα και τις υπηρεσίες της σε 150 ηλικιωμένους την εβδομάδα, ενώ οι ίδιοι διέμεναν στα σπίτια τους.
Ενας πολυάσχολος φαρμακοποιός, αγαπημένος σύζυγος της Μαρίτσας, περήφανος παππούς και δραστήριο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου, ο Τζιμ ποτέ δεν έπαψε να προσφέρει, να ενθαρρύνει και να στηρίζει το διευθυντικό προσωπικό της «Φροντίδας». Ποτέ δεν επεζήτησε δημοσιότητα και αυτοπροβολή. Ένιωθε μεγάλη ικανοποίηση όταν έβλεπε τα έργα και τις υπηρεσίες να υλοποιούνται σωστά. Ο Πίτερ Γκογκορόσης, εκτελεστικό, διευθυντικό μέλος του οργανισμού περισσότερο από 15 χρόνια, κύριος υπεύθυνος για την υλοποίηση των σχεδίων της «Φροντίδας», απέδιδε την επιτυχή και ταχεία επέκταση των υπηρεσιών σε στελέχη του Δ.Σ. όπως ο Τζιμ Σεβαστός. ΄Ηταν μια συλλογική προσέγγιση και ο Τζιμ αποτελούσε το υποδειγματικό πνεύμα που κατέστησε τον οργανισμό ικανό να επεκταθεί και να ξεπερνά τις δυσκολίες και τους κινδύνους.
Ο Τζιμ αγαπούσε τις ευκαιρίες για εκδηλώσεις, να ενεργεί ως οικοδεσπότης, σερβιτόρος. Του άρεσε να αναμειγνύει τα ποτά, ίσως λόγω του επαγγέλματός του ως χημικός. Επίσης, του άρεσε να φτιάχνει καφέδες και να πίνει και ο ίδιος καφέδες, μερικές φορές οχτώ καφέδες την ημέρα. Και διαβεβαίωνε τους άλλους ότι δεν πληρωνόταν από κάποιον να προωθήσει κάποια μάρκα καφέ!
Ο Τζιμ ήταν Ελληνοαυστραλός δεύτερης γενιάς. Είχε γεννηθεί στην Αυστραλία από ΄Ελληνες γονείς. Ο πατέρας του Θεολόγος Σεβαστός, ήρθε στην Αυστραλία στις αρχές του προηγούμενου αιώνα από το Νάπι Λέσβου. Βοήθησε πολλούς μεταπολεμικούς μετανάστες να μπορέσουν να εγκατασταθούν εδώ. ΄Ηταν γείτονας και στενός φίλος του αείμνηστου δασκάλου Κώστα Γιαμιαδάκη. Ο Τζιμ συνέχισε την παράδοση του πατέρα του παρέχοντας βοήθεια σε άλλους, αφήνοντας τη σφραγίδα του στην Ενορία Αγίου Δημητρίου, βοηθώντας ανθρώπους με ανίατες ασθένειες στο Bethlehem Hospital και συνεισφέροντας στην ανάπτυξη της «Φροντίδας». Πάντοτε πολυάσχολος με όλα αυτά, δεν βρήκε το χρόνο να επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα και το χωριό του πατέρα του στη Λέσβο. Με όσους συναστρεφόταν τους συμπεριφερόταν φιλικά σαν να ήταν συγχωριανοί του.
Ενας Ελληνοαυστραλός που έκανε τα πράγματα σωστά και με ειλικρίνεια. ΄Ηταν μεγάλη τιμή να γνωρίσουμε και να συνεργαστούμε με αυτόν τον θαυμάσιο άνθρωπο που ως εθελοντής πρόσφερε τόσα πολλά στους άλλους. Θα τον θυμόμαστε πάντα.
* Γιώργος Δαριβάκης, πρώτος διευθυντής κοινοτικών υπηρεσιών «Φροντίδας» 1994-2003.
* Joan Livingston, διευθύντρια υπηρεσιών διαμονής «Φροντίδας» 1992-2002.
* Δρ Κων Κωνσταντίνου, πρώην μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της «Φροντίδας» για περισσότερα από 25 χρόνια και πρώην πρόεδρος.
* Γιώργος Δημητρίου, πρώην μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου για περισσότερα από 25 χρόνια, πρώην ταμίας και πρώην γραμματέας.
* Chris Sourlos, αρχιτέκτονας που συμμετείχε στο σχεδιασμό διαφόρων έργων της «Φροντίδας» για διαμονή των ηλικιωμένων.
