Το αν, ο ομογενής βουλευτής του Φιλελεύθερου Kόμματος, Νίκος Βαρβαρής, θα αποφάσιζε, τελικά, να θέσει υποψηφιότητα στις επόμενες εκλογές, συζητήθηκε πολύ και αμφισβητήθηκε από πολλούς.

Η αλλαγή των ορίων στην έδρα Barton Νέας Νότιας Ουαλίας -έδρα που ο Νίκος Βαρβαρής κέρδισε για πρώτη φορά στις εκλογές του 2013-, θεωρείται πλέον έδρα που, λόγω της δημογραφικής της σύνθεσης, θα πάει στο Εργατικό Κόμμα. Εκείνος, όμως, αψηφώντας τις εκτιμήσεις εκλογολόγων και δημοσκοπήσεων, αποφάσισε να βγει και πάλι στα χαρακώματα του εκλογικού πεδίου μάχης.

Την προοπτική του Νίκου Βαρβαρή να επανεκλεγεί στην έδρα, που κέρδισε με διαφορά στήθους (0,3%) από τον υποψήφιο του Εργατικού Κόμματος το 2013-, δυσχεραίνει και το ότι στην εκλογική αναμέτρηση της 2ας Ιουλίου, ο υποψήφιος του Εργατικού Κόμματος δεν είναι ο… «πρώτος τυχόντας».

Η Linda Burney, που αντιμετωπίζει ο Βαρβαρής, προέρχεται από τον χώρο του Εργατικού Κόμματος της Ν.Ν. Ουαλίας, κουβαλά 13 χρόνια εμπειρίας στο Κοινοβούλιο της Πολιτείας, εκλεγόταν στην πολιτειακή έδρα Canterbury, έδρα που συμπεριλαμβάνει κάποιες περιοχές της ομοσπονδιακής έδρας Barton, συνεπώς, γνωρίζει καλά την περιοχή και τους ψηφοφόρους της, θήτευσε ως υπουργός στην πρώην πολιτειακή Εργατική κυβέρνηση, κατείχε τη θέση του υπαρχηγού του Εργατικού Κόμματος της πολιτείας και, την ίδια στιγμή, έχει και το ατού της καταγωγής της. Το γεγονός ότι η Burney είναι αβοριγινικής καταγωγής, προσδίδει στο ενδεχόμενο εκλογής της και μία γερή δόση «γκλάμουρ» και ενώ αυτή η επισήμανση, ίσως, ακούγεται επιφανειακή, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση όλα μετρούν. Αν, τελικά, η Linda Burney κερδίσει την έδρα αυτή, θα είναι η πρώτη γυναίκα αβορίγινας που εκλέγεται στην Βουλή των Αντιπροσώπων.

Σίγουρα, ο Βαρβαρής τα γνώριζε όλα αυτά και δεν φοβάται να παραδεχθεί ότι το να καταφέρει να κερδίσει την έδρα θα είναι «ηράκλειος άθλος», αλλά, όπως είπε στο «Νέο Κόσμο», εκείνο που τον ώθησε να μην τα παρατήσει είναι, κυρίως, τα όσα έχει μέχρι τώρα καταφέρει για τους κατοίκους της έδρας του, στην οποία -πρέπει να πούμε- ζει και μεγάλος αριθμός ομογενών καθώς συμπεριλαμβάνει και τα προάστια Marrickville και Canterbury.

«Είναι γεγονός ότι η έδρα θεωρείται πλέον έδρα που θεωρητικά ανήκει στο Εργατικό Κόμμα. Εντούτοις, το ίδιο ίσχυε και το 2013. Για 30 χρόνια εκλεγόταν το Εργατικό σ’ αυτήν την έδρα πριν περάσει στο Φιλελεύθερο το 2013. Τότε κατόρθωσα στροφή 7% προς το κόμμα μας και το κατόρθωσα αυτό γιατί υποσχέθηκα στους ψηφοφόρους μου ότι θα δουλέψω σκληρά για το συμφέρον τους και το συμφέρον της περιοχής. Και απέδειξα με τα έργα μου, ότι το έκανα» μας είπε ο κ. Βαρβαρής, προσθέτοντας ότι μόλις πριν λίγο καιρό εξασφάλισε το ποσό του $1,2 εκατ για την ανάπλαση του ποταμού Cook, αλλά και κονδύλι ώστε να εγκατασταθούν περισσότερες κάμερες κλειτού κυκλώματος για την προστασία των πολιτών.

Παρά το γεγονος ότι η πολιτική του καριέρα σε ομοσπονδιακό επίπεδο είναι αναμφισβήτητα μικρή, ο Νίκος Βαρβαρής «κουβαλά» στη φαρέτρα του αρκετά χρόνια υπηρεσίας στην τοπική αυτοδιοίκηση, κάτι που σημαίνει ότι γνωρίζει καλά τα ζητήματα που απασχολούν τους ψηφοφόρους της περιοχής.

«Η συγχώνευση των Δήμων είναι πολύ σοβαρό ζήτημα και ξέρω ότι πολλοί κάτοικοι είναι αντίθετοι σ’ αυτή. Η βελτίωση των νοσηλευτικών ιδρυμάτων της περιοχής ή ο καθαρισμός του ποταμού Cook, συνεχίζουν να απασσχολούν όλους μας» λέει και δεσμεύεται ότι αν, τελικά, επανεκλεγεί, θα κάνει αυτό που πάντα έκανε, να εκπροσωπεί τους κατοίκους της περιοχής στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση και να προσπαθεί να επιτύχει ό,τι καλύτερο μπορεί, άσχετα με το αν αυτό συνάδει ή έρχεται σε αντίθεση με την γραμμή του κόμματος. Φέρνει ως παράδειγμα το θέμα της συγχώνευσης των Δήμων, θέμα στο οποίο το Φιλελεύθερο Κόμμα -σε ομοσπονδιακό επίπεδο, τουλάχιστον-, δεν έχει κάποια συγκεκριμένη πολιτική καθώς είναι ένα θέμα την αρμοδιότητα του οποίου έχει η πολιτειακή κυβέρνηση. Εντούτοις, αυτός επιμένει ότι αυτό δεν πρόκειται να τον σταματήσει από το να φέρει το ζήτημα στο προσκήνιο, να μεταφέρει τις διαφωνίες και απόψεις των κατοίκων της έδρας του στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση και να προσπαθήσει να ανατρέψει κάποιες από αυτές τις αλλαγές που οι κάτοικοι της περιοχής βρίσκουν αναποτελεσματικές και σε κάποιες περιπτώσεις επιζήμιες για την ποιότητα ζωής τους και για την περιοχή όπου ζουν.

ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Είναι πλέον δεδομένο. Το 1/3 των ψηφοφόρων στις φετινές εκλογές είναι άνω των 60 ετών. Δεδομένο είναι, επίσης, ότι κάποιοι από τους ξεχασμένους, όσον αφορά τις προεκλογικές δεσμεύσεις των μεγάλων κομμάτων, είναι και οι συνταξιούχοι.

Ο Νίκος Βαρβαρής γνωρίζει ότι πολλοί ελληνικής καταγωγής ψηφοφόροι στην έδρα Barton, είναι ή θα γίνουν συνταξιούχοι στο άμεσο μέλλον. Το κόμμα του με την συνδρομή του Εργατικού Κόμματος, «πέρασε» πριν από περίπου ενάμισι χρόνο τις αλλαγές στο τεστ αξιολόγησης περιουσιακών στοιχείων, αλλαγές που γνωρίζουμε πλέον, ότι θα επιβαρύνουν όσους συνταξιούχους έχουν δεύτερο σπίτι καθώς θα χάσουν κάποιο ποσό από την σύνταξή τους.

Ο Νίκος Βαρβαρής, εντούτοις, επισημαίνει ότι το 90% των 3.7 εκατ. συνταξιούχων δεν πρόκειται να χάσει δολάριο από την σύνταξή του και υπερασπίζεται τις αλλαγές που έγιναν, λέγοντας ότι στόχος αυτών ήταν να δοθεί προτεραιότητα σε όλους αυτούς τους συνταξιούχους που βρίσκονται σε μειονεκτικότερη θέση.

«Το σκεπτικό των αλλαγών ήταν να βοηθηθούν αυτοί που έχουν ανάγκη και από την 1/1/2017 περίπου 50.000 συνταξιούχοι που μέχρι τώρα δεν ελάμβαναν το συνολικό ποσό σύνταξης, θα την λάβουν ολόκληρη. Για άλλους 170.000 συνταξιούχους το ποσό σύνταξης θα αυξηθεί έως και $30 το δεκαπενθήμερο» λέει και επιμένει, ότι η αλλαγή στο τεστ αξιολόγησης των περιουσιακών στοιχείων δεν είναι αρνητική εξέλιξη για την πλειοψηφία των συνταξιούχων. Πρέπει, εντούτοις, να επισημάνουμε εδώ ότι η συγκεκριμένη πολιτική σύμφωνα με λογιστές που στο παρελθόν την έχουν αναλύσει μέσα από τις σελίδες του «Νέου Κόσμου» θεωρείται ότι θα δυσχεράνει τη θέση κάποιων συνταξιούχων, αλλά είναι πολιτική και των δύο μεγάλων κομμάτων και καθώς φαίνεται κανένα δεν έχει σκοπό να αλλάξει κάτι.

Ας πάμε, όμως, σε ένα άλλο εξίσου φλέγον θέμα για την ομογένεια, το θέμα της γλώσσας. Ο Νίκος Βαρβαρής, παιδί ιερέα και πάλαι ποτέ μαθητής των ελληνικών, σήμερα εκτός από τις άλλες του δραστηριότητες παραμένει και πρόεδρος της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Kongarah. Δηλώνει, επίσης, πολύ καλός γνώστης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η γλώσσα μας και τα Τμήματα Ελληνικών.

«Βρέθηκα πρόσφατα σε σχετική εκδήλωση της Ομοσπονδίας Κοινοτικών Γλωσσών και πιστεύω ότι το έργο που επιτελείται από τα κοινοτικά σχολεία στη διδασκαλία και, κατ’ επέκταση, στη διατήρηση της γλώσσας μας είναι αξιόλογο και αξιέπαινο. Ξέρω, όμως, ότι υπάρχουν προβλήματα στα δημόσια σχολεία, όπως ξέρω και ότι η αρμοδιότητα για τα δημόσια σχολεία ανήκει στην πολιτειακή κυβέρνηση. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν είμαι διατεθειμένος όπου και αν χρειαστεί να επέμβω και να προσπαθήσω να σταματήσω την έξοδο ενός προγράμματος ελληνικών από κάποιο σχολείο. Μιλάω με τους συναδέρφους μου στην πολιτειακή κυβέρνηση, ήμουν και παραμένω θερμός υποστηρικτής των προγραμμάτων ελληνικής γλώσσας στα δημόσια σχολεία και αν χρειαστεί θα πιέσω για να παραμείνουν εκεί. Θέλω όμως να τονίσω ότι η παροικία μας έχει να παίξει εξίσου σημαντικό ρόλο. Όλοι πρέπει να ασκήσουμε πιέσεις, όλοι πρέπει να επιμείνουμε» αναφέρει.

Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΟΥ ΒΑΡΒΑΡΗ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΣΗΜΟ

Οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών δίνουν και παίρνουν. Εκείνο που δίνουν, κυρίως, είναι προτιμήσεις σε ανεξάρτητους υποψηφίους και μικρά κόμματα όπως αυτό του Νίκου Ξενοφώντα και εκείνο που παίρνουν είναι προτιμήσεις από τα κόμματα εξουσίας. Στην περίπτωση του Νίκου Βαρβαρη, ο άλλος Νίκος -και εννοώ τον Ξενοφώντα- δεν υφίσταται ως απειλή. Εκείνος που, ίσως, αποδυναμώσει τον ψήφο του Βαρβαρή και Burney εκτός από τον υποψήφιο του κόμματος των Πρασίνων είναι και ο Χάρης Τσουκαλάς που κατεβαίνει ως υποψήφιος του κόμματος Διαδικτυακής Άμεσης Δημοκρατίας.

Ο Νίκος Βαρβαρής βλέπει την απειλή και κάνει τις εκτιμήσεις του. «Ναι, τα μικρά κόμματα και οι ανεξάρτητοι φαίνεται να κερδίζουν έδαφος, αλλά όπως έχουν αποδείξει μέχρι τώρα -σε επίπεδο Γερουσίας, τουλάχιστον-, δεν αποφασίζουν με βάση το τι συμφέρει την χώρα. Και η χώρα αυτή τη στιγμή χρειάζεται σωστή διαχείριση προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα και να αναπτυχθεί. Μόνο το Φιλελεύθερο Κόμμα μπορεί να το καταφέρει αυτό. Συνεπώς, οι ψηφοφόροι έχουν να επιλέξουν μεταξύ του Φιλελεύθερου Κόμματος που εγγυάται την ανάπτυξη, το δικαίωμα της εργασίας και ένα καλύτερο αύριο για τη χώρα και αυτών που αντιστέκονται σ’ αυτόν τον στόχο» καταλήγει.