Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της διαχρονικότητας του συνολικού έργου του Αριστοφάνη, αποτελεί το έργο του “Εκκλησιάζουσες” που σε πιο ελεύθερη μετάφραση μπορούμε να αποκαλέσουμε και ως «Γυναίκες στη Βουλή», τίτλος που του δόθηκε και από το Θέατρο Τέχνης Αυστραλίας, που ανέβασε την πασίγνωστη αυτή αρχαία ελληνική κωμωδία σε σκηνοθεσία του Σταύρου Οικονομίδη.

Βασικό θέμα του έργου η υπολειτουργία και η διαφθορά του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος, στοιχεία τα οποία από αρχαιοτάτων χρόνων το υπονομεύουν.

Όπως σε όλες τις σύγχρονες κοινωνίες έτσι και στις παλαιότερες, θαρρείς και ο άνθρωπος έχει στο αίμα του να προσπαθεί και να μετέρχεται κάθε τρόπου προκειμένου να κερδίσει, δόξα, χρήμα και εξουσία. Το πολιτικό σύστημα από την άλλη για τους δικούς του σκοπούς από τη γέννηση δυστυχώς της δημοκρατίας, παρ’ όλες τις προσπάθειες εξωραϊσμού και εξιδανίκευσης της λειτουργίας του στην αρχαία Αθήνα, έχει όλα τα χαρακτηριστικά της παθογένειας έξω από τις αρχικές αγνές και σπουδαίες αρχές αξιοκρατικής διακυβέρνησης. Τελικά και τότε και σήμερα φαίνεται ότι παρά την πάροδο 2500 ετών από την πρώτη εφαρμογή της, τίποτα δεν έχει αλλάξει, η ιστορία επαναλαμβάνεται και ίσως και το ανθρώπινο είδος τελικά να μην αλλάζει ποτέ.

Όλα αυτά αναφέρθηκαν και εκτέθηκαν με τον καλύτερο τρόπο από  το Θέατρο Τέχνης Αυστραλίας με τις παραστάσεις του έργου “Εκκλησιάζουσες” – οι δύο τελευταίες δόθηκαν με επιτυχία το περασμένο Σάββατο και Κυριακή στο Μαντουρίδειο θέατρο του Σίδνεϊ.

Το έργο σκηνοθέτησε ο Σταύρος Οικονομίδης και σ’ αυτό συμμετείχαν γνωστοί ηθοποιοί της παροικίας όπως οι Ευανθία Τσαβαλά, Γιάννης Δαβίσκας, Νίκος Τσιουκάνης, Διονύσης Μεσσάρης, Κώστας Λιάνα Βερτζάγια, η Νικολέττα Γεωργίτση, Μιχάλης Καζώνης, Αθανασία Κώστα, Χάρης Τσαβαλάς, και Κική Μπέττι. Κορυφαίες στο Χορό Γυναικών η Χρυσούλα Μεσσάρη και η Μιμίκα Βαλαρή ενώ συμμετείχαν και η παλαίμαχος του θεάτρου μας, Μέλπω Παπαδοπούλου, και οι Χριστίνα Καλλιγά, Δήμητρα Αναστασίου, Φιόνα Ντούσκου κ.ά.

Την πολύ όμορφη μουσική επένδυση φρόντισε ο Δημήτρης Φωτιάδςη με συνθέσεις που έγραψε αποκλειστικά για τις παραστάσεις ενώ τη διεύθυνση σκηνής είχαν επωμισθεί η Μιμίκα Βαλαρή και ο Χάρης Τσαβαλάς. Τον φωτισμό και ήχο της παράστασης είχε αναλάβει ο Στάθης Δ. Μεσσάρης.