Ζει η Αυστραλία ξανά το 1998; Ήταν η εκλογική χρονιά που ο τότε πρωθυπουργός, John Howard, επανεξελέγη, κερδίζοντας την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά με 225.000 ψήφους λιγότερους (!) από τους Εργατικούς του Kim Beazley και που η Pauline Hanson -επικεφαλής του (τότε) πρωτοεμφανιζόμενου πολιτικού ακροδεξιού σχηματισμού «One Nation»-, έλαβε σχεδόν ένα εκατομμύριο ψήφους και αναδείχθηκε τρίτη ισχυρότερη πολιτική δύναμη της χώρας.

Στις εκλογές του περασμένου Σαββάτου, οι ίδιες θέσεις της κ. Hanson ξανακέρδισαν την ψήφο τουλάχιστον 340.000 ψηφοφόρων, ήτοι το περίπου 4,1% του συνόλου του εκλογικού σώματος. Μάλιστα, στην Πολιτεία της, το Κουίνσλαντ, έλαβε το 9,16% των ψήφων πρώτης προτίμησης για τη Γερουσία.

Αν και η ίδια λέει, ότι έχει ωριμάσει πολιτικά στα «πέτρινα» χρόνια της απουσίας της από την πολιτική σκηνή της χώρας, οι δηλώσεις της κάθε άλλο παρά ώριμες είναι: εκφράσεις όπως «η τρομοκρατία κυριαρχεί στους δρόμους μας» και «τα προάστια των πόλεων γέμισαν με Ασιάτες» αποδεικνύουν περίτρανα το γνωμικό «μια φορά ρατσιστής, πάντα ρατσιστής».

H κ. Hanson πιστεύει ότι ο μεγάλος αριθμός εισόδου μεταναστών στη χώρα, υπονομεύει τις υποδομές της, δημιουργούνται προβλήματα στα νοσοκομεία, τα γηροκομεία, τα σχολεία και τις υπηρεσίες κοινής ωφελείας, ενώ ακόμα και η αποχέτευση καθίσταται προβληματική.

Η Hanson κατάφερε να επανέλθει στην κεντρική πολιτική σκηνή με τις εξής προεκλογικές θέσεις: διακοπή εισόδου μουσουλμάνων μεταναστών στη χώρα, πλήρης απαγόρευση κατασκευής νέων ισλαμικών τεμενών και σύσταση εξεταστικών επιτροπών για το Ισλάμ και το Κλίμα. Απαιτεί μεγαλύτερη διαφάνεια για τα μαθήματα που διδάσκονται στα μουσουλμανικά σχολεία της χώρας, αλλά και για το περιεχόμενο των κηρυγμάτων στα τεμένη. Επιπλέον, σταθερή είναι η θέση του κόμματός της όσον αφορά την απαγόρευση της μπούργκας και της νιτζάμπ, ενώ ζητά την πλήρη κατάργηση του μεταναστευτικού προγράμματος. Αρνήθηκε ότι είναι υπέρ της επιστροφής στην πολιτική της «Λευκής Αυστραλίας», ωστόσο σημείωσε ότι ο πολυπολιτισμός έχει αποτύχει και ζητά να καταργηθεί πλήρως ο Νόμος Περί Φυλετικών Διακρίσεων.

Στις προγραμματικές θέσεις του κόμματός της για την οικονομία -που χαρακτηρίζονται από οικονομικό προστατευτισμό-, ζητά τη διακοπή πώλησης αγροτικής γης σε ξένους. Ισχυρίζεται ότι οι τράπεζες παίρνουν τα σπίτια και τις περιουσίες των αυστραλιανών νοικοκυριών και γι’ αυτό χρειάζεται να υπάρξει έρευνα για το θέμα, αφού, όπως υποστηρίζει η ίδια, έχουν σημειωθεί πλαστογραφήσεις εγγράφων. Τάσσεται κατά των συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου, από τη στιγμή που οι Κινέζοι επιχειρηματίες θα μπορούν να φέρουν τους συμπατριώτες τους στην Αυστραλία για εργασία.

Στο θέμα του γάμου ατόμων του ιδίου φύλου, πιστεύει ότι το ιρλανδικό παράδειγμα πρέπει να ακολουθηθεί και εδώ και να δοθεί το δικαίωμα στο λαό να αποφασίσει για το θέμα. Στο θέμα της κλιματικής αλλαγής λέει ότι δεν έχει πειστεί ότι υπάρχει πρόβλημα και ότι τα πραγματικά (;) στοιχεία δεν έχουν ακόμη δημοσιευτεί.

ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ

Αναλυτές παρατηρούν ότι η Hanson προσπάθησε να αλλάξει την όψη του κόμματος και από αντι-μουσουλμανικό και ρατσιστικό να το κάνει κόμμα που θα προσέλκυε ψήφους αντίδρασης και απογοήτευσης. Το αντι-ισλαμικό κόμμα της τα πήγε ιδιαίτερα καλά σε περιοχές όπως το Gladstone, δυτικά του Brisbane, στο Κουίνσλαντ, περιοχές που πλήττονται από την ανεργία στο τέλος της χρυσής εποχής της μεταλλευτικής οικονομίας.

Επίσης, η απομάκρυνση του συντηρητικού Tony Abbott από την πρωθυπουργία και η αντικατάστασή του με τον πιο προοδευτικό Malcolm Turnbull, απομάκρυνε πολλούς ψηφοφόρους από τον Συνασπισμό.

Ωστόσο, με τις πιο πρόσφατες δηλώσεις της φαίνεται, ότι η ίδια δεν μετακινήθηκε ούτε στο ελάχιστο από τις απόψεις που διατύπωνε και την πρώτη περίοδο της πολιτικής της σταδιοδρομίας (1996-1998). Αν και τα άλλα αντι-ισλαμικά και ακροδεξιά κόμματα έφεραν χειρότερα αποτελέσματα, το «One Nation» κέρδισε εκείνους τους ψηφοφόρους που ανησυχούν για την πορεία της οικονομίας, για το μέλλον τους, την εγκατάλειψή τους από τα μεγάλα κόμματα και τις επιπτώσεις της μετανάστευσης.

Παρόμοιες μετακινήσεις ψηφοφόρων έχουμε δει τα τελευταία χρόνια και στο εξωτερικό και τέσσερις περιπτώσεις ξεχωρίζουν: Της Ελλάδας, της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρετανίας και των ΗΠΑ.

Η εμφάνιση της «Χρυσής Αυγής» και οι εκατοντάδες χιλιάδες ψήφοι που έλαβε στις εκλογές των τελευταίων ετών αποδεικνύουν την αποστροφή των ψηφοφόρων στα δύο μεγάλα κόμματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα τα τελευταία 40 χρόνια και την οδήγησαν στην οικονομική καταστροφή. Στη Γαλλία, τα οικονομικά σκάνδαλα που διέλυσαν την γαλλική Δεξιά και η εγκατάλειψη της φιλεργατικής πολιτικής από τους σοσιαλιστές του σημερινού προέδρου, Φρανσουά Ολάντ, οδήγησαν στην ενίσχυσε του φαινομένου Λε Πεν. Η Μαρίν Λε Πεν θα κατέβει στις προεδρικές εκλογές του 2017 και είναι πιθανό να πλασσαρισθεί στο δεύτερο γύρο, κάτι που κατάφερε και ο πατέρας της, Ζαν-Μαρί, το 2002.

Στην Αγγλία, το πρόσφατο δημοψήφισμα δείχνει την εσωστρέφεια του κόσμου, την ενασχόληση με τα «δικά» του θέματα, τα καθημερινά και βραχυπρόθεσμα χωρίς ουσιαστικό αντίκτυπο στην πορεία της επόμενης γενιάς των ευρωπαϊστών Βρετανών νέων. Και, φυσικά, το φαινόμενο Trump στην Αμερική, με την λαϊκίστικη ρητορική, το «όραμά» του για την κατασκευή τείχους που θα χωρίζει τις ΗΠΑ από το Μεξικό και την προοπτική απαγόρευσης εισόδου στη χώρα σε κάθε Μουσουλμάνου, έχει προσελκύσει εκατομμύρια Αμερικανούς στις προεκλογικές ομιλίες του σε κάθε γωνιά της χώρας και έχει διχάσει.

ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

Ένας ακόμη λόγος της επανεμφάνισης της Hanson είναι και οι συχνές πληρωμένες εμφανίσεις της σε συγκεκριμένες τηλεοπτικές εκπομπές και κανάλια της χώρας για να εκθέτει τη γνώμη της για μια σειρά θεμάτων. Συγκεκριμένα, εμφανίστηκε στις εκπομπές «Sunrise» του Seven Network και το «Today Show» του Nine Network, για να μιλήσει για τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, το θέμα των παιδικών εμβολιασμών, τα αποτελέσματα των παναυστραλιανών μαθητικών διαγωνισμών ορθογραφίας και αριθμητικής, τις αυξήσεις της αξίας των κατοικιών, για ζητήματα που αφορούν τον ιδιωτικό ασφαλιστικό τομέα της υγείας, για τις αντιρατσιστικές συγκεντρώσεις και πορείες στη Μελβούρνη πριν από λίγο καιρό, τις οποίες και χαρακτήρισε «ελεεινές», ενώ τάχθηκε με το μέρος του πρόεδρου της ομάδας Collingwood, Eddie McGuire, για τις σεξιστικές του δηλώσεις κατά της δημοσιογράφου της εφημερίδας «The Age», Caroline Wilson.

Το 2004, όταν κανείς δεν περίμενε ότι θα επέστρεφε στην πολιτική αρένα και όλοι την είχαν διαγράψει, κατάφερε και πάλι, με τη σφραγίδα του καναλιού Seven, να πάρει μέρος στη δημοφιλή ριάλιτι εκπομπή «Dancing With The Stars» και να παραμείνει στους τηλεοπτικούς δέκτες σχεδόν καθημερινά για εβδομάδες.

Πέρυσι, όταν ανακοίνωσε ότι θα επιστρέψει στην ενεργό πολιτική, ρωτήθηκε για το αν πληρωνόταν για τις εμφανίσεις της στα κανάλια και στον Τύπο, αλλά αρνήθηκε να απαντήσει με το εξής αποστομωτικό: «Και τι ενδιαφέρει κάτι τέτοιο εσάς (σ.σ. τους δημοσιογράφους) και το κοινό;».

Η επιτυχία της στις εκλογές του Σαββάτου δεν θα μείνει χωρίς οικονομικό έπαθλο. Το «One Nation» θα βάλει στα ταμεία του σχεδόν $1,2 εκατομμύρια και, επιπλέον, $600.000, αν λάβει υψηλά ποσοστά και από την επιστολική ψήφο.

Στην Αυστραλία, κόμματα ή ανεξάρτητοι υποψήφιοι λαμβάνουν $2,65 για κάθε ψήφο (πρώτης προτίμησης) που λαμβάνουν για τις 150 βουλευτικές έδρες και για οκτώ θέσεις της Γερουσίας, από τη στιγμή που λάβουν τουλάχιστον το 4% των ψήφων.

Οι καιροί είναι δύσκολοι, ο κόσμος ανήσυχος, οι οικονομολόγοι προβληματισμένοι, η ακυβερνησία προ των πυλών, ο φανατισμός παραμονεύει και η ψυχραιμία είναι το ζητούμενο. Τα δύο μεγάλα κόμματα φέρουν μεγάλο μέρος της ευθύνης για το φαινόμενο Hanson και η πολιτική σταθερότητα είναι ένα άλλο ζητούμενο.